The Great Merchant in the Cataclysm – ตอนที่ 95

“ ข้ากลัวว่าความคิดของเจ้าจะไม่ทำให้เจ้าหิวอีกต่อไป.เจ้ากำลังประสบกับการเปลี่ยนแปลงในสุขภาพจิตของเจ้า. แม้ว่าเจ้าจะไม่ต้องการมันอีกต่อไป,แต่เจ้าก็ต้องการมันเพื่อสนองความต้องการของเจ้า”

จางมู่พูดต่อ.เขากำลังท้าทายผู้นำด้วยประโยคสุดท้าย, “ การเปลี่ยนแปลงนี้เกิดขึ้นเร็วมากและด้วยเหตุนี้,เจ้าจึงพัฒนาความกลัวและความหวาดระแวง,ทำให้เจ้าฝึกฝนคนเหล่านี้ เจ้าสูญเสียความเป็นตัวเองและรู้สึกเหงา”

หัวหน้าผมเงินยิ้ม“ เจ้าพูดถูก.อย่างไรก็ตาม,ประเด็นคืออะไร? เจ้าพูดมาก แต่เจ้าก็ยังอยู่ภายใต้การควบคุมของข้า.เจ้าทำอะไรได้บ้าง?”

“ ข้ารู้ตั้งแต่นักวิวัฒนาการคนแรกที่ข้ากิน,ซึ่งเป็นความทรงจำของพ่อค้าแห่งยุคบอกว่าเจ้าเป็นคนที่มีอำนาจมาก.รายการทั้งหมดของพ่อค้าแห่งยุคเป็นของเจ้าทั้งหมด.เจ้าต้องเป็นคนที่ฉลาดมากเช่นกัน.ทำไมเจ้าพยายามอย่างมากที่จะยั่วข้า?”

จางมู่ดูเหมือนจะไม่ตกใจและพูดว่า“ เมื่อเจ้ารู้ว่าข้าต้องการทำอะไร ทำไมเจ้าถึงยังเล่นอยู่? เจ้าคิดว่ามันน่าสนใจหรือ?”

“ เจ้าพูดถูก,ข้าคิดว่ามันน่าสนใจมาก”ผู้นำไม่สนใจการจ้องมองของจางมู่และพูดกับตัวเองว่า“ข้าไม่รู้ว่าสมองของเจ้าทำงานอย่างไร แต่เจ้าเดาความคิดของข้าถูกต้องแล้ว. หากข้าไม่รู้ว่าเจ้าเป็นนักวิวัฒนาการประเภทพืช,ข้าจะเดาได้เลยว่าเจ้าเป็นนักวิวัฒนาการประเภทจิตวิทยาแบบเดียวกับข้า”

“ ใช่,ตอนนี้ข้าเหงามาก. จริง ๆ แล้วข้ารู้สึกถึงความคุ้นเคยเมื่อข้าเห็นเจ้า”

“ ข้าคิดว่าสมองของเจ้าจะต้องดีสำหรับการกินมากเช่นกัน”ผู้นำจู่ๆก็พูดเรื่องนี้และจางมู่ก็รู้สึกประหม่าทันที. เขาไม่ทันกับความคิดอันทรงพลังของผู้ชายคนนี้.เมื่อไม่นานมานี้เขาบอกว่าเขารู้สึกเหงาและตอนนี้เขากำลังคิดจะกินจางมู่.

จางมู่ยังไม่สามารถควบคุมร่างกายของเขาได้. เขารู้สึกว่าพลังวิญญาณของชายคนนี้อยู่ในอีกระดับหนึ่ง.ความคิดเข้ามาในใจของจางมู่.

แม้ว่าคนที่อยู่ข้างหน้าเขายังไม่ถึงระดับ 2 แต่พลังและความแข็งแกร่งทางวิญญาณของเขาก็อยู่ในระดับนั้นแล้ว.

ไม่มีเหตุผลอื่นใดที่ทำให้เขาควบคุมเขาได้นาน.นักวิวัฒนาการประเภทจิตวิทยาคนสุดท้ายที่เขาพบคือคนที่อยู่นอกร้านค้าของเมืองซีอาน.ผู้ชายคนนั้นสามารถควบคุมซอมบี้ได้เท่านั้น.เขาไม่มีพลังทางวิญญาณในการควบคุมนักวิวัฒนาการอย่างจางมู่และอาจพบความยากลำบากในการควบคุมคนปกติ. ดังนั้น,เขาไม่ได้ควบคุมจางมู่ในท้ายที่สุดก็ใช้หยวนรุยเพื่อขู่เขาแทน.

อย่างไรก็ตาม,ผู้นำเมืองเหนือคนนี้ควบคุมเขาได้เกือบ 15 นาที. สิ่งนี้ไม่เกี่ยวข้องกับพลังจิตของคนอีกต่อไป. มันเป็นการต่อสู้ของความแข็งแกร่งและพลังทางจิตวิญญาณ.

จางมู่เคยคิดว่าเขาเป็นผู้นำของคนที่เหลือในโลก แต่เขาถูกตบหน้าในเมืองหลัวหยางเล็ก ๆ แห่งนี้.เขายิ้มด้วยความเขินอาย.เขาประมาณคู่ต่อสู้ต่ำไป.เขาคิดว่าเขาต้องช่วยหวังเหลียงทำลายฐานใหม่ที่ไร้มนุษยธรรมมากพอที่จะฆ่าเผ่าพันธุ์ของตัวเอง.ใครจะรู้ว่าเขาจะค้นพบความลับที่ยิ่งใหญ่และถูกจับได้?

อย่างไรก็ตาม,จางมู่รู้สิ่งหนึ่งอย่างแน่นอน.ไม่มีใครแบบนี้ในอนาคต.เขาคิดว่าการกระทำบางอย่างของเขาในเมืองหลัวหยางทำให้บิ๊กบอสคนนี้มีชีวิตรอดเมื่อจริง ๆแล้วเขาควรตาย.

จางมู่ไม่รู้ว่าเขาจะถูกลงโทษอย่างรวดเร็วในการที่เขาเปลี่ยนประวัติศาสตร์.เขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไร เขาได้รับผลประโยชน์มากมาย แต่ยังขุดหลุมตัวเอง.

ผู้นำดูที่จางมู่ซึ่งอยู่ในอาการงุนงงและดวงตาที่โลภของเขากลับมาสู่ความสงบ.เขากลับกลายเป็นคนธรรมดาและไม่มีใครสามารถเห็นความแตกต่างใด ๆ.

เขามองดูแหวนบนมือของจางมู่แล้วดวงตาของเขาก็เปล่งประกายขึ้นมาทันที.เขาไม่สามารถปิดบังการสรรเสริญที่เขามีในขณะที่เขาพูดช้า ๆ “ ในตอนแรก,ข้าไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับพ่อค้าแห่งยุค.ข้าได้พบกับนักวิวัฒนาการผู้รอดชีวิตจากการโจมตีของสัตว์ร้ายกลายพันธุ์โดยแกล้งทำเป็นตาย.ข้าหิวมาก แต่ข้าไม่อยากกินอะไรอีกเลย”

“ ข้าไม่รู้ว่านักวิวัฒนาการหรือพ่อค้าแห่งยุคคืออะไร,แต่เมื่อข้ากัดเข้าไปในเนื้อของเขา,ข้ารู้ว่ารสชาตินั้นแตกต่างกัน.มันดีกว่าของมนุษย์ทั่วไปมาก.ภายในกลิ่นเหม็น,มีกระแสของความอบอุ่นที่ค่อยๆรวมเข้ากับร่างกายของข้า”

“ ข้าไม่ได้ตระหนักเลยตั้งแต่แรกว่าร่างกายของข้าแข็งแรงขึ้น.หลังจากนั้นข้าก็รู้สึกว่าร่างกายของข้าเหนื่อยและบอบบางยากขึ้น.ข้ารู้สึกเหมือนข้าอายุ 20 ปีอีกครั้ง “

“ ร่างกายของคนๆ นั้นไม่สามารถทำให้ข้าพึงพอใจอีกต่อไป.ข้าค่อยๆขยับความสนใจไปที่สมองของเขา.จากนั้น,ข้าก็เต็มไปด้วยพลังและเพียงแค่ต้องใช้พลังงานเล็กน้อย เพื่อเปิดกระดูกที่ยากที่สุดในร่างกายของเรา,นั่นคือกะโหลกศีรษะ.ข้าค่อยๆดูดน้ำสมองและค่อยๆสนุกไปกับมัน”

ในขณะนี้,สายตาของผู้นำเต็มไปด้วยความเสียใจและตื่นเต้นในทันใด“ยิ่งข้าดูดมากเท่าไหร่,ข้าก็ยิ่งมีความเข้าใจเกี่ยวกับโลกนี้มากขึ้นเท่านั้น.ข้าดูเหมือนจะเปิดประตูใหม่สู่อนาคต”

เขาจบประโยคของเขาและเปลี่ยนสายตาจ้องมองไปที่จางมู่“ ข้ารู้เกี่ยวกับร้านค้าแห่งยุคและใครคือพ่อค้าแห่งยุค.ข้ารู้เกี่ยวกับเจ้า,พ่อค้าแห่งยุคคนแรกที่กำจัดร้านค้าแห่งยุคทั้งหมดในเมืองหลัวหยาง “

“ อย่างไรก็ตาม,แหวนที่เขามีอยู่ในมือของเขาซึ่งดูเหมือนของเจ้าเหมือนกัน,ทันใดนั้นก็ระเบิดเมื่อข้ากินไปครึ่งหนึ่งและข้าก็ตกใจกับมัน”

“ ข้าหมกมุ่นอยู่กับรสชาติของสมองและไม่ได้ให้ความสำคัญกับปัญหานั้นมากเกินไป.หลังจากที่กินสมองเสร็จ,ข้าก็เสียใจ .แหวนพ่อค้าเป็นข้อพิสูจน์ตัวตนของเจ้า”

เขาพูดเสร็จแล้วก็เดินไปหาจางมู่.เขามองตาจางมู่แล้วค่อยๆถอดผ้าปิดตา“ บอกให้ข้ารู้ว่าจะเป็นพ่อค้าแห่งยุคได้อย่างไรและข้าจะไม่ฆ่าเจ้า”