ตอนที่145 :เมทริกซ์หายนะ
บรรยากาศก็ยิ่งน่ากลัวขึ้นทันทีหลังจากคําพูดที่น่ากลัวถูกตะโกนจากเด็กอายุสิบขวบ โดยใช้เสียงไร้เดียงสาของเขา แม้ว่าเด็กชายตัวเล็ก ๆ ที่อยู่ด้านหน้าจางมู่และหยวนรุยปรากฏตัวด้วยใบหน้าที่น่ากลัว, แต่จางมู่ก็ไม่ได้ตรวจพบความรู้สึกอันตรายใด ๆ จากร่างกายของเขา
เป็นเพราะเขาอ่อนแอเกินไปหรือ? นั่นเป็นเหตุผลว่าทําไมเขาถึงไม่รู้สึกว่าถูกคุกคามโดยเด็กชายแม้แต่นิดเดียว?
แต่ทําไมในเวลานี้ การหยั่งรู้ของเขาจึงบอกเขาว่าความจริงในเรื่องนี้ทวีความซับซ้อนมากขึ้นเรื่อย ๆ ?
เมืองเล็ก ๆ ที่ว่างเปล่า,โรงงานร้างและเด็กชายแปลก ๆ พวกเขาทุกคนมีสถานะแปลก ๆ. อย่างไรก็ตาม,จางมู่ยังไม่สามารถจับประเด็นสําคัญที่สุดเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้
เด็กชายตัวเล็กวิ่งอย่างไม่หยุดหย่อนด้วยขาของเขาไปยังทิศทางของจางมู่โดยใช้จัง หวะของเด็กทั่วไปโดยไม่มีความสามารถพิเศษใด ๆ
เมื่อเด็กชายตัวเล็ก ๆ รีบไปที่หน้าจางมู่, จางม่ใช้มือของเขาปล่อยดอกบัวเลือดปีศาจ เพื่อหยุดเด็กไม่ให้เคลื่อนไหวจากระยะไกล
แม้ว่าจางมู่จะจํากัดการเข้ามาของเขา แต่เด็กชายตัวเล็ก ๆ ก็ยังคงพยายามที่จะเข้าถึงร่า งกายของจางมู่ โดยยื่นมือทั้งสองออกอย่างไรก็ตาม ความพยายามทั้งหมดของเขานั้นไร้สาระ ที่เขาสามารถสัมผัสได้คืออากาศที่ว่างเปล่า จากจุดแข็งของเด็กชายตัวเล็ก, จางมู่สามารถรู้สึกได้ว่าซอมบี้อันน่าสยดสยองนี้แท้จริงแล้วเป็นเด็กชายอายุสิบปี.
แม้จะมีเส้นเลือดทั่วทั้งใบหน้าของเขาและเขี้ยวยื่นออกมาจากปากของเขา,แสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้เป็นมนุษย์อีกต่อไป
จางมู่ค้นอย่างระมัดระวังในความทรงจําของเขาและตระหนักว่าเขาไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้ มาก่อนในชีวิตของเขาแล้วนี่คืออะไร? เขาจะมีลักษณะที่ปรากฏของซอมบี้ แต่ยังสามารถรักษาสติปัญญาของเขาได้อย่างไร?
ขณะที่จางมู่กําลังไตร่ตรองอยู่,หยวนรุยก็เดินไปข้างหน้าเขา หลังจากที่เธอยกมือที่ปิดกั้นสายตา,เธอตกตะลึงเมื่อเธอเห็นการปรากฏตัวของเฮา เฮาในปัจจุบัน ตอนนี้เขาดูน่ากลัวอย่างไม่น่าเชื่อ
อย่างไรก็ตาม เธอยังจําเด็กชายตัวน้อยที่ร้องไห้ในอ้อมแขนของเธอก่อนหน้านี้ได้ในไม่ช้าหยวนรุยก็เริ่มตื่นตระหนกและถามจางม่ว่า “ลุงเกิดอะไรขึ้นกับเฮา เฮา? ดูเขาสิเขาถูกกัดโดยซอมบี้เมื่อออกไปข้างนอกเพียงลําพังเหรอ? เขาสามารถรอดได้ไหม? เฮา เฮาเป็นเพียงเด็กและ ยังเด็ก”
เสียงของจางมู่ก็เต็มไปด้วยความสงสัยขณะที่เขาตอบหยวนรุยว่า “ข้าไม่รู้ว่าเกิดอะไร ขึ้นในตอนนี้ สถานะปัจจุบันของเขาดูราวกับว่าเขาถูกกัดมานานแล้วและกลายเป็นรูปแบบใหม่ของซอมบี้ แต่ตอนนี้เจ้าควรจะได้ยินเช่นกัน.เฮา เฮายังคงสามารถพูดคุยและสื่อสารกับเราและนั่น ตรงกันข้ามกับสามัญสํานึก”
ตามความเป็นจริงมีการคาดเดาอีกครั้งในหัวใจของจางมู่ปัจจุบัน,เฮา เฮามีพฤติกรรมคล้ายกับประเภทสติปัญญาของซอมบี้ในชีวิตที่ผ่านมาของเขาด้วยการปรากฏตัวของซอมบี้ แต่ยังมีสติปัญญาของมนุษย์ แม้ว่าพวกเขาจะมีกําลังไม่มาก แต่พวกเขาก็สามารถควบคุมซอมบี้ที่ตายแล้ว เพื่อปกป้องพวกเขา อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกว่าโอกาสที่จะเกิดขึ้นนี้มีน้อยมาก.หนึ่งคือช่วงเวลาของหายนะนั้นสั้นเกินไป ในขณะที่อีกหนึ่งคือสติปัญญาของซอมบี้ที่ตายแล้วจะไม่ทําให้ตัวเองมีความเสี่ยง
หยวนรุยดูที่จางมู่ผู้รู้ทุกสิ่งเสมอ แต่ไม่สามารถให้คําตอบที่ชัดเจนได้ในครั้งนี้ เธอมองไปที่ใบหน้าของเฮา เฮาที่ปกคลุมไปด้วยเส้นเลือดทั่วทั้งใบหน้าและการแสดงออกที่เจ็บปวดบนใบหน้าของเขา ดังนั้น เธอจึงเข้าใกล้ร่างกายของเขาและค่อยๆวางมือลงบนหลังของเขา, เตรียมพร้อมที่จะใช้พลังชีวิตของเธอและโอนมันเข้าสู่ร่างกายของเขา
จางมู่ก็เห็นด้วยกับการกระทําของหยวนรุยเนื่องจากเขารู้ว่าเฮา เฮาวอยู่ภายใต้การควบคุมของเขาในตอนนี้ นอกจากนี้ มันอยู่ในระยะหนึ่งเมตรจากกําแพงพลังจิตของเขา ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถทําอะไรที่เป็นอันตรายต่อเธอได้
แต่สิ่งที่จางมู่และหยวนรุยไม่เคยคาดคิดก็คือ เมื่อพลังงานชีวิตของหยวนรุยผ่านเสื้อผ้าของ เฮา เฮาและสัมผัสผิวของเขา,มีควันสีเขียวพวยพุ่งขึ้นมาจากร่างกายของเขา มันทําให้หยวนรุยตกใจมากจนเธอถอนมืออย่างรวดเร็ว
ในเวลานี้,เฮา เฮากรีดร้องด้วยความเจ็บปวด แม้ว่าเส้นเลือดทั่วใบหน้าของเขาจะจางหายไปเล็กน้อย,ความเจ็บปวดทางจิตและการต่อสู้เพื่อต่อต้านก็เห็นได้ชัด.เขาถูกควบคุมโดยจางมู่อย่างสิ้นเชิงและไม่สามารถขยับกล้ามเนื้อได้แม้แต่น้อย
เมื่อมีสิ่งใดเกิดขึ้นที่ทําให้เลือดของจางมู่เย็นลง ไข่ดําตัวเล็ก ๆ ไหลออกมาจากผิวหนังของเฮา เฮา เมื่อมองถึงฉากที่น่าสยดสยอง,จางมู่รู้สึกว่าร่างของเขาสั่นไปทั่วร่างกายของเขา.พลังงานชีวิตที่ หยวนรุยให้แก่เด็กน้อยหมดลง,เพื่อหยุดไข่ดําเล็ก ๆ จากการไหลออกมาที่ละใบ.
ช่วงเวลาที่จางมู่อยากจะไปดูสิ่งที่เกิดขึ้น,เสียงร้องของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นเหนือเขาในทันทีทันใด ใครคือคนที่ทําร้ายเฮา เฮาของข้า? ลูกข้า,ลูกชายของข้าเกิดอะไรขึ้นกับลูก? ใครรังแกลูก? ไม่ต้องกังวลแม่อยู่ที่นี่และแม่จะช่วยให้ลูกแก้แค้น”
มันฟังดูเหมือนเป็นเสียงร้องที่กระวนกระวายใจจากแม่ปกติที่ห่วงใยลูกอย่างมาก แต่เมื่อจางมู่ และหยวนหรุยขยับตาขึ้นภาพของแม่ที่ห่วงใยก็ถูกบัดออกจากจิตใจทั้งหมด.
อันที่จริงใบหน้านั้นมีรูปร่างของผู้หญิงวัยกลางคน.สายตาที่มองเฮา เฮาซึ่งอยู่ในการควบคุมของจางมู่เก็เต็มไปด้วยความกังวลแต่ปัญหาคือร่างกายส่วนล่างของเธอ! ร่างกายส่วนล่างของเธอเป็นร่างแมงมุมขนาดมหึมาแมงมุมแปดขารองรับร่างกายโดยการสอดลึกเข้าไปในผนังทึบ.
นี่คือเมทริกซ์หายนะหรือ?
เมื่อจางมู่เห็นสิ่งนี้เขาก็นึกถึงข่าวลือเกี่ยวกับเมทริกซ์หายนะในชีวิตที่ผ่านมาของเขา ทันที.มันเป็นผลผลิตของการหลอมรวมสัตว์กลายพันธุ์กับมนุษย์ เมื่อสัตว์กลายพันธุ์กําลังกินมนุษย์ที่ไม่พอใจและไม่ยินยอมที่จะตาย,ส่งผลกระทบต่อพวกเขาเมื่อรวมเข้าเป็นหนึ่งเดียว.ความน่าจะเป็นที่จะเกิดขึ้นได้นั้นหายากมากเนื่องจากสัตว์กลายพันธุ์จะต้องฆ่ามนุษย์ด้วยความเร็วที่ช้า โดยปกติแล้วสัตว์กลายพันธุ์จะทรมานพวกเขาอย่างช้า ๆจนนําไปสู่อารมณ์ความขุ่นเคืองใจอย่างเข้มข้น นอกจากนี้ ปัจจัยที่มีอิทธิพลมากที่สุดคือมนุษย์คนนี้จําเป็นต้องมีความมุ่งมั่นอย่างแรงกล้าที่จะอยู่รอดเพื่อติดวิญญาณของพวกเขาในสัตว์กลายพันธุ์ เมื่อมันออกจากร่างกายมนุษย์ของพวกเขาในที่สุดหัวของสัตว์ที่กลายพันธุ์จะกลายเป็นใบหน้าของมนุษย์
อย่างไรก็ตาม,ในกรณีส่วนใหญ่เมทริกซ์หายนะมีความคิดที่ไม่เป็นระเบียบ ในขณะที่สติปัญญาของมนุษย์ถูกทําให้อ่อนลงด้วยความเจ็บปวดมาก่อนควบคู่กับธรรมชาติของสัตว์กลายพันธุ์,ดังนั้น,สมองของเมทริกซ์หายนะจะไม่เติบโตอย่างเพียงพอ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ฉลาด แต่ความแข็งแกร่งของพวกเขาจะพัฒนาในอัตราที่ระเบิดได้เลยทีเดียว
ตอนนี้,เมทริกซ์หายนะบนผนั่งดูเหมือนว่าจะเกิดขึ้น เมื่อแมงมุมกลายพันธุ์กําลังกินและนี่น่าจะเป็นแม่ที่เฮา เฮาได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ ทุกอย่างสมเหตุสมผลแล้ว
จางมู่ยังพบว่าท้องของเมทริกซ์หายนะนี้อยู่สูงกว่าเขาเป็นอย่างมาก อย่างกับหญิงตั้ง ครรภ์ เมื่อเชื่อมโยงกลับไปยังไข่ดําเล็ก ๆ ที่ไหลออกมาจากร่างของเฮา เฮา, ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงข้อเท็จจริงที่น่ากลัวและสั่นสะเทือนอย่างฉับพลัน
เมทริกซ์หายนะนี้กําลังท้องหรือ?
