ตอนที่151 : กว่าจะหนี้ได้
จางมู่จับก้อนหินใกล้กับเขาเพื่อที่เขาจะไม่ตกลงไป.อย่างไรก็ตาม,หินข้างเขาก็หลวมอย่างไม่น่าเชื่อเช่นกัน ก้อนหินที่เขาคว้าไว้เริ่มจมลงและฉุดเขาลงอีกครั้งเมื่อเขาใช้กําลัง
ขณะที่เขาตกลงไป,เขาเห็นว่าด้วงออบซิเดี้ยนกําลังจะช่วยเหลือเขาในท้องฟ้า ทันใดนั้นความคิดก็พุ่งทะลุผ่านจิตใจของเขาและดอกบัวเลือดปีศาจก็พุ่งออกมาจากแขนซ้ายของเขาเอื้อมไปที่ด้วงออบซิเดี้ยน,
เมื่อจางมู่กําลังจะตกลงไปในหลุมขนาดใหญ่ของแมงมุม,เถาวัลย์ของดอกบัวเลือดปีศาจก็สามารถจับอุ้งเท้าของหมาปากลายพันธุ์ได้ทันเวลาในไม่ช้า,มันก็โอบรอบอุ้งเท้าและรัดรอบมันไว้แน่น
ในอีกทางหนึ่ง,จางมู่กําลังควบคุมดอกบัวเลือดปีศาจและออกแรงอย่างหนัก เพื่อดึงตัวเองเข้าหาด้วงออบซิเดี้ยน.การเปลี่ยนทิศทางอย่างฉับพลันและใช้โมเมนตัมในการบินข้าม.
โชคดีที่ด้วงออบซิเดี้ยนก้าวเข้าสู่ระดับสองและสามารถรับน้ําหนักที่เพิ่มขึ้นได้ ไม่อย่า งนั้นมันคงยากสําหรับการที่จะแบกจางมู่ชายวัยผู้ใหญ่ซึ่งใช้กําลังทั้งหมดเพื่อดึงตัวเองขึ้นมา
แม้ว่ามันจะอุ้มหยวนรุย,หมาป่ากลายพันธุ์, น้ําหนักตัวและจางมู่ที่ออกแรงอย่า งกะทันหัน,ด้วงออบซิเดี้ยนยังคงแผ่ปักและใช้พลังงานลมเพื่อสนับสนุน ดังนั้นในตอนนี้มันยังคงยึดมั่นและค่อย ๆ แบกจางมู่บินขึ้นไป
“ข้าแบกแทบไม่ไหวเมื่อเจ้าดึงข้าทันที เจ้าจะมีความสุขไหมถ้าพวกเราทุกคนตกลงไปในหลุมใหญ่ด้วยกัน?” ด้วงออบซิเดี้ยนบ่นพึมพําและบ่นเพราะรู้สึกไม่พอใจกับการจู่โจมของจางมู่
จางมู่ดุด้วงออบซิเดี้ยนทันที “ถ้าอย่างนั้น ข้าจะขึ้นมาได้ยังไง? เจ้าเด็กเหลือขออย่าแสดงความอ่อนแอต่อหน้าข้า แค่น้ําหนักเท่าไหร่และเจ้าไม่สามารถดึงเราได้เหรอ? งั้นข้าต้องการให้เจ้าเป็นสัตว์กลายพันธุ์ระดับสองทําไม? นอกจากนี้เจ้ายังเป็นสัตว์กลายพันธุ์ประเภทลม.เจ้าคิดว่าข้าไม่สามารถรับรู้พลังงานลมที่เจ้าใช้อยู่ตอนนี้หรือ?”
รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของด้วงออบซิเดี้ยนเพราะมันแค่เพียงต้องการแหย่เขามันไม่ต้องการให้จางม่ตกลงไปเช่นกัน
ใบหน้าของจางมู่สดใสขึ้นเมื่อเขาพบว่าเขากําลังขึ้นจากหลุม.แต่ในวินาทีต่อมา,สีหน้าของเขาแข็งที่อ.เขารู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่างบนน่องของเขา,ดึงเขาลงมา
เขาเกือบจะสาปแช่งเสียงดัง ในขณะที่เขามองกลับไป.มันเหมือนกับสิ่งที่เขาเดาไว้ก่อนหน้านี้
แมงมุมตัวน้อยเหล่านี้ได้รับสืบทอดความสามารถจากแม่ของพวกมัน,เมทริกซ์หายนะ พวกมันยิงใยแมงมุมออกมา!
โชคดีที่จางมู่ไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดจากหนังบริเวณน่องที่ถูกเผาและไม่ได้รับความเสียหาย.เขาสรุปว่าใยแมงมุมนั้นยังไม่มีฤทธิ์กัดกร่อน
ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะพวกมันไม่ได้รับพลังหรือพวกมันยังไม่โตขึ้น แต่ด้วยเหตุผลใดก็ตามมันก็ดีที่เป็นแบบนี้
ตอนนี้มีใยแมงมุมจํานวนหนึ่งโหลที่ขาของจางม่ทําให้ด้วงออบซิเดี้ยนและจางมู่จนมุม.
ในขณะเดียวกันใยแมงมุมที่น่องของก็ค่อย ๆรัดอย่างช้า ๆ
แมงมุมตัวน้อยที่ซ่อนศีรษะของพวกมันมาระยะหนึ่ง ค่อย ๆเงยศีรษะขึ้นช้า ๆ และดูจางมู่เป็นกลุ่มอย่างเป็นระเบียบ
ในที่สุดเขาก็สามารถเห็นแมงมุมสีดําก่อนหน้านี้ได้ แมงมุมสีดําเหล่านั้นกําลังกินดินด้วยหัวของมันเมื่อพวกมันต้องการพลังงาน,พวกมันจัดการสิ่งสกปรกทั้งหมดเป็นอาหาร.พวกมันหลั่งของเหลวที่มีฤทธิ์กัดกร่อนจํานวนมากจากนั้นเปลี่ยนดินทั้งหมดให้เป็นของเหลวย่อยอาหารแล้วกลืนกลับเข้าไป
หลังจากดินแข็งถูกฉีดพ่นด้วยของเหลวที่มีฤทธิ์กัดกร่อน,ควันสีเขียวจะเพิ่มขึ้นทันทีและสิ่งสกปรกก็กลายเป็นสระน้ํา
เมื่อมองลงไปที่แมงมุมสีดําจํานวนมาก,จางมู่จะรู้สึกว่าหนังศีรษะของเขารู้สึกวูบวาบอี กครั้งถ้าเขา,หยวนรุย,ด้วงออบซิเดี้ยนและหมาปากลายพันธุ์ถูกลากเข้าไปในหลุมมหึมาด้วยกัน,เขาเชื่อว่าพวกเขาจะถูกกลืนกินภายในไม่กี่วินาทีโดยไม่มีอะไรเหลือ จางมู่เกร็งเมื่อเขาคิดถึงความเจ็บปวดจากการถูกแมงมุมกินมากกว่าหมื่นตัว
เห็นได้ชัดว่าแมงมุมตัวเล็ก ๆ เหล่านั้นเชื่อว่าเขาน่าจะอร่อยกว่าดินเพราะทุกตัวต่างก็ให้ความสนใจเขา.จางมู่ดึงกริชด้วงออบซิเดี้ยนออกมาอย่างรวดเร็วแล้วตัดใยแมงมุมที่ติดกับขาของเขา
อย่างไรก็ตาม,ใยแมงมุมเหล่านี้ไม่ได้แข็งหรือแน่นเลย.มันนุ่มและเหนียวในเวลาเดียวกันแม้ว่ากริชของเขาจะได้รับการเสริมกําลัง แต่มันก็ไร้ประโยชน์กับใยแมงมุมเหล่านั้น ดังนั้นเมื่อจางม่ทําการสกัดใย มันก็เหมือนว่าเขาจะตัดขนมที่ทําจากฝ้ายนุ่ม ๆ
หลังจากการดิ้นรนหลายครั้ง,จางมู่ทําได้เพียงตัดใยแมงมุมสองเส้นที่อยู่ด้านนอกสุดออกไปและมีใยแมงมุมจํานวนหนึ่งยึดติดกับขาของเขา
น่าเสียดายที่แมงมุมสีดําตัวเล็ก ๆ ที่อยู่ข้างใต้เขาไม่ได้ให้โอกาสเขาหลบหนี พวกมันหยุดการแปรรูปของเหลวที่มีฤทธิ์กัดกร่อนบนพื้นและทุกตัวก็เริ่มยิงใยแมงมุมใยแมงมุมที่ดูไม่เป็นอันตราย แต่สําหรับจางมู่นั้น เขารู้สึกว่านั้นเป็นโซ่ที่ทําจากความตาย
เมื่อเห็นว่ามีใยแมงมุมอีกสองสามกลุ่มที่น่องขาของเขา,จางมู่ก็ยิ้มอย่างขมขื่น
หัวใจของจางม่ถูกบีบให้เป็นปม เมื่อเขาต้องเผชิญกับใยแมงมุมที่ปกคลุมเขากําลังตัดสินใจว่าเขาควรจะปล่อยเถาวัลย์จากดอกบัวเลือดปีศาจ เพื่อดูว่ามันจะช่วยให้เขายืนหยัดต่อไปได้อีกหรือไม่.หรือว่าเรียกพลังจิตของเขาที่ฟื้นขึ้นมาเล็กน้อย เพื่อดูว่าเขาสามารถสร้างกําแพงพลังจิตอื่นเพื่อต่อสู้เพื่อการหายใจได้หรือไม่
แต่ในขณะนี้ เสียงหวีดร้องสองเสียงผ่านหูของเขา
ในอีกสองวินาทีข้างหน้า,จางมู่จะเห็นว่ามีการต่อสู้แบบตัวต่อตัวระหว่างใบมีดยักษ์สองใบที่สร้างขึ้นจากธาตุลมและใยที่ครอบงําซึ่งกําลังจะล้อมรอบจางมู่
ใบมีดยักษ์ธาตุลมตัดใยที่เข้ามาอย่างต่อเนื่อง แม้ว่ามันจะน้อยลงในอัตราที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่าดูเหมือนว่าพลังของธาตุลมจะลดลงเรื่อย ๆ เนื่องจากใยแมงมุมจํานวนมากเกินกว่าที่จะจัดการได้มันเป็นด้วงออบซิเดี้ยน!
“ เร็วเข้า! ใบมีดลมของข้าคงจะอยู่ได้ไม่นาน.” เสียงที่น่าวิตกของด้วงออบซิเดี้ยนสามารถได้ยินได้ในใจของจางมู่ เพื่อกระตุ้นให้เขาหลุดพ้นจากใยแมงมุมอย่างรวดเร็ว
จางมู่ไม่มีเวลาตอบกลับด้วงออบซิเดี้ยน ในขณะที่เขาคอยแกว่งกริชด้วงออบซิเดี้ยน.ในที่สุด,ใยแมงมุมที่เหลือก็ถูกตัดขาดโดยสิ้นเชิง
จางม่รู้สึกว่าร่างกายของเขาเริ่มหมดแรงลงทันที.ด้วยการดึง,เขาถูกยกขึ้นสู่ท้องฟ้าโดยด้วงออบซิเดี้ยน.
ในวินาทีต่อมา,ใบมีดลมของด้วงออบซิเดี้ยนก็ไม่สามารถทนอยู่ได้อีกต่อไปและใยแมงมุมสีขาวที่ท่วมท้นล้อมรอบตําแหน่งเดิมของจางมู่
หลังจากใยยังคงครอบคลุมไปเรื่อย ๆ มันก็หมดพลังหลังจากระยะหนึ่ง.นั่นจะต้องเป็นระยะสูงสุดเมื่อใยแมงมุมเริ่มตกลงเนื่องจากไม่สามารถเข้าถึงจางมู่ได้
จางมู่ที่ล้อมรอบไปด้วยแมงมุมสีดํานับพันได้หลบหนีอีกครั้ง!
