ตอนที่ 164 : มันคือเจ้า
จางมู่สามารถรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าการรักษาความปลอดภัยเริ่มเข้มงวดขึ้นหลังจากพวกเขาเดินผ่านถนนอีกสองสามสาย.จํานวนการ์ดทั้งสองฝั่งเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ และระเบียบวินัยของพวกเขาไม่มีที่ติ จางมู่เดินผ่านพวกเขา พวกเขาก็ยังคงยืนอยู่โดยที่ศีรษะที่ตั้งตรง และหน้าอกเชิด เนื่องจากเป็นหลีหูที่นําทาง.พวกเขามองไปข้างหน้าแทนที่จะติดตามการเคลื่อนไหวของจางมู่ และ คนอื่น ๆ ด้วยสายตาของพวกเขา
พวกเขาทั้งหมดเป็นทหาร!
ดูเหมือนว่าเมืองนี้จะเหมือนกับเมืองที่ถูกยึดครองโดยกองทัพ.อย่างไรก็ตาม นี่มันก็ดี.โดยกองทัพที่เข้ายึดเมือง ทําให้เกิดความสงบ และคําสั่งจะมีเสถียรภาพมากขึ้น
ในกรณีส่วนใหญ่ ทหารส่วนใหญ่ที่กลายเป็นซอมบี้น่ากลัวมากระหว่างช่วงแรกของยุคหายนะ.ทหารที่สูญเสียปืนของพวกเขาจะไม่มีกําลังต่อสู้กับซอมบี้ ด้วยแบบนี้ เหล่าทหารจึงได้รับความเสียหายอย่างมาก อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าเหล่าทหารที่นี่จะเอาชนะจุดเริ่มต้นของยุคใหม่ได้
ปัญหาในตอนนี้อยู่ในผู้นําคนใหม่ เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
เป็นคําถามที่น่าสนใจ ในที่สุดจางมู่ก็มาถึงใจกลางเมือง มันเป็นค่ายที่เพิ่งก่อตั้งขึ้น แต่มันเรียบง่าย และไม่สวยเท่าไร หรือแม้กระทั่งโทรมกว่าผู้ที่อาศัยอยู่ด้านนอก.เกือบทุกคนที่นี่ทํางานอย่างเป็นระเบียบ ไม่ได้สวมเครื่องแบบทหาร เนื่องจากพวกเขาเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าปกติ.ด้วยแบบนี้ เขาจึงสรุปได้ว่าทหาร และนักวิวัฒนาการได้แบ่งกันเป็นแผนกต่าง ๆ
การตัดสินใจครั้งนี้ต้องใช้ความกล้าหาญมาก.หากผู้นําใช้ทหารเพียงอย่างเดียว การกระทําและอัตราการปรับตัวจะสูงขึ้น ตอนนี้เขารวมกันระหว่างคนธรรมดา และลดระดับทุกคนให้เท่าเทียมกัน อย่างไรก็ตาม เขามีข้อได้เปรียบที่สําคัญ และนั่นคือการควบคุมฐานทั้งหมดอย่างสมบูรณ์
ผู้นําคนนี้มีความมุ่งมั่นอย่างมาก บางทีในเวลานี้เจตนาของเขาไม่ได้อยู่ในเมืองฉานซีขนาดเล็กนี้แล้ว คนที่ทํางานส่วนใหญ่ประกอบด้วยคนหนุ่มสาวที่สร้างมาอย่างดี และชายอ้วนที่นั่งคุมงานอย่างเดียวก็ไม่มีให้เห็นได้เลย
หลีหูอธิบายกับจางมู่หลังจากที่ได้เห็นใบหน้าที่สับสนของเขา “ เราต้องสร้างใหม่ขึ้นมาใหม่ เนื่องจากค่ายเก่าพังยับเยิน มันถูกสร้างขึ้นตามความเห็นของผู้สอน อย่างไรก็ตาม เราไม่ได้สนใจว่ามันธรรมดา และมันก็ธรรมดา.”
จางมู่พยักหน้าของเขาเพื่อแสดงความเห็นด้วย.ภายใต้แรงกดดันจากกองทัพ และอาจารย์ผู้สอน การจัดการฐานจะทํางานในทิศทางที่ถูกต้อง
แน่นอนว่าสําหรับสถานการณ์นี้จะต้องทํางานในระยะยาว ผู้นําคนนี้ต้องรักษาความกดดันของเขา และจิตวิญญาณของฐานทั้งหมดจะต้องไปในแง่ดี ไม่ตกหล่นแม้แต่น้อย
จางมู่ถอนหายใจขณะที่คิด เขาไม่รู้ว่าสถานการณ์นี้จะดําเนินต่อไปอีกนานเพียงใด เพราะวิธีนี้สามารถใช้ในค่ายทหาร แม้จะเป็นเช่นนั้น มันก็น่ากลัวที่จะเห็นว่าผู้นําของเมืองฉานซีนี้สามารถทําทุกอย่างได้ ไม่ใช่แค่ทหารวิวัฒนาการ แต่เป็นฐานทั้งหมดที่จะทําตามที่เขาต้องการ
แม้ว่าจางมู่จะไม่มองโลกในแง่ดีว่าสถานการณ์ในฐานจะคงอยู่เป็นเวลานานเพียงใด แต่ก็มีความหวังอยู่เสมอ.เขายิ่งอยากรู้มากขึ้นเกี่ยวชายที่ซ่อนตัวอยู่ในแคมป์นี้
“พี่ชายหลี พวกเราสามารถเจอผู้นําสักพักได้หรือไม่? ข้าอยากรู้ว่าเขาเป็นคนแบบไหนกันที่สามารถแปลงเมืองขนาดใหญ่เช่นนี้จนอยู่สถานะแบบนี้ได้”
ในครั้งนี้ หลีหูเห็นด้วยกับคําขอของจางมู่ทันที
ในขณะนั้น มีชายหนุ่มคนหนึ่งเดินผ่านพวกเขาอย่างรีบร้อน.ตอนแรก ชายคนนั้นอ่านเอกสารขณะที่เดินอย่างรวดเร็ว.แต่ตอนนี้ เขาถูกหลีหูจับไว้เมื่อเขาเห็นหลีหู การแสดงออกอย่างไม่เชื่อปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา ขณะที่เขาถาม “หลีหู เจ้าน่าจะเข้าเวรวันนี้ ไม่ใช่หรือ? ทําไมเจ้าถึงกลับมาล่วงหน้า หัวหน้าเฟงปล่อยเจ้าไวขนาดนี้?”
หลีหูหัวเราะ “ไม่เห็นหรือว่าข้านําคนสองคนมาด้วย? หัวหน้าเฟ่งให้ข้าจัดการเรื่องนี้ เจ้าช่วยบอกหัวหน้าว่ามีนักวิวัฒนาการสองคนมาจากข้างนอก เขาต้องการพบหรือไม่? และ ขอให้หัวหน้ามอบหมายหน้าที่ของพวกเขา ขณะที่เจ้าเข้าไปที”
ในขณะนี้ ชายหนุ่มประมาณขนาดของจางมู่รวมถึงเจ้าด้วงออบซิเดี้ยนข้างหลังหลีหู ด้วยความสนใจและถาม” นักวิวัฒนาการระดับแรกประเภทไหนกันที่พวกเขามี? หลีหู เจ้าก็รู้กฎดี แม้ว่าหัวหน้าจะอยู่ในค่ายตอนนี้ แต่ข้าจะไม่รายงานนักวิวัฒนาการปกติกับเขา”
เขามองมาที่จางมู่อย่างสงสัย ผู้ที่มีรอยยิ้มที่ไม่เป็นอันตรายบนใบหน้า และหยวนรุย ผู้ที่ทําตัวเล็กลง และซ่อนอยู่หลังจางมู่เขาไม่รู้สึกข่มขู่จากทั้งสองเลย.
หลีหูลูบไหล่ของเขาและพูด” แน่นอนว่าข้ารู้กฎทั้งสองคนเป็นนักวิวัฒนาการประเภทผู้ฝึกเจ้าแมลงขนาดใหญ่คือสัตว์เลี้ยงของเธอผู้หญิง ขณะที่เจ้าหมาป่าคือสัตว์เลี้ยงของน้องชายคนนี้ ความแข็งแกร่งของมันน่าจะเทียบได้กับทันเดอร์ ดังนั้น เจ้าสามารถรายงานหัวหน้าได้ไม่มีข้อผิดพลาดใด ๆ แม้ว่าเรามีนักวิวัฒนาการระดับแรกจํานวนมากในฐาน ข้าก็ได้ยินว่าจะมีเหตุการณ์ใหญ่เร็ว ๆ นี้ และต้องการคนจํานวนมากใช่ไหม? พวกเขาจะทําให้มันง่ายลง.”
“หมาป่ากลายพันธุ์นั้นมีความแข็งแกร่งใกล้เคียงกับทันเดอร์? ถ้าอย่างนั้น มันก็ดีพอ.” ชายหนุ่มมุ่งความสนใจไปที่จางมู่หนักขึ้น เขารู้ระดับของทันเดอร์ของหลีหู เนื่องจากพูดแบบนั้น แม้ว่าจะมีช่องว่างบ้างระหว่างพวกมัน แต่ก็คงไม่ต่างมากนัก
เขาจ้องมองมาที่จางมู่และถาม”เจ้าชื่ออะไร? ข้าจะลงทะเบียนให้เจ้าก่อนที่จะรายงานกับหัวหน้า”
หลีหูตบหน้าผากของเขาทันทีที่ตระหนักบางอย่างนั้นนะสิ! ข้ามันโง่มาก เมื่อเราคุยกัน ข้าลืมถามเกี่ยวกับชื่อเจ้าน้องชาย จนถึงตอนนี้ข้าก็ยังไม่รู้จักชื่อเจ้า และเธอเลย”
จางมู่หัวเราะเบา ๆ “มันไม่สําคัญ มันไม่สายเกินไปสําหรับข้าที่บอกมันตอนนี้ ใช้ไหม? ข้าชื่อ จางมู่ และนี่เพื่อนของข้า หยวนรุย.”
“จางมู่และหยวนรุย ใช้ไหม? เอาล่ะ ข้าจดมันเรียบร้อยแล้ว.ได้โปรดรอสักครู่ให้ข้าเอกสารสถิติสําหรับวันนี้และรายงานในตอนที่ข้าเข้าไป.หลีหู เจ้าพาพวกเขาไปที่เต้นท์ใหญ่สําหรับต้อนรับก่อนและรอสักครู่”
หลังจากชายหนุ่มพูดจบ เขาก็พุ่งออกไปทันที.มันเดือนเหมือนว่าเอกสารในมือของเขาจะเร่งด่วนจริง ๆ ปราศจากการรอคําตอบจากหลีหู เขาตรงออกไปทันที ในขณะเดียวกัน หลีหูยืนอยู่ที่เดิม และมองดูเขาเดินหายไป.หลีหูแสดงการขอโทษ “น้องชายจาง เพื่อนของข้าคนนี้ใจร้อน และ ไม่มีมารยาท ได้โปรดอย่าถือสาเขาเลย”
จางมู่โบกมือของเขา และพูด” เขารีบไปทํางานของเขา อีกอย่าง เขายินดีที่จะช่วยเราในการแจ้งผู้นําของท่าน”
หลังจากนั้น หลีหูก็พาทั้งคู่ไปที่เต้นท์ใหญ่ และนั่งลง ในขณะที่เจ้าด้วงออบซิเดี้ยน จางมู่สั่งให้มันเล็กลง และมันบินไปพักที่ไหล่ของหยวนรุย.หลีหูถึงกับตกใจที่เห็นเจ้าด้วงออบซิเดี้ยนมีขนาดเล็กลง.อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับความลับของนักวิวัฒนาการ ดังนั้น เขาจึงไม่ได้พูดถึงมันเขาแค่มองไปที่เจ้าด้วงออบซิเดี้ยนอีกสองสามครั้ง
ในตอนนี้ เสียงรองเท้าบูทดังมาจากภายนอกเต้นท์ ดูเหมือนว่าผู้นําจะมาถึงที่นี่
มีออร่าของระดับสอง!
ผู้นําของเมืองฉานซีได้วิวัฒนาการไปสู่ระดับสอง!
อย่างไรก็ตาม ขณะที่จางมู่ยังคงตกตะลึงกับความจริงนั้น สิ่งที่ไม่คาดคิดอย่างอื่นก็เกิดขึ้น
เมื่อมือนั้นยกผ้าใบเต้นท์ขึ้น จางมู่ถึงกับตกตะลึงเมื่อได้เห็นใบหน้าของผู้มาใหม่
มันคือเขา!
