ตอนที่ 149 ล่าสังหาร
ทะเลสาบเสี้ยวจันทร์ที่อยู่ในเมืองฉงชานนั้นมีรูปร่างเหมือนกับพระจันทร์เสี้ยว ทะเลสาบแห่งนี้กว้างและยาวประมาณห้าอี้
เจ้าวังหยกสุริยันของเมืองฉงชาน หวังฟูเฉิง กําลังต่อสู้กับราชาอสูรสามหัวอยู่บนทะเลสาบน้ํากระเซ็นไปทั่วในอากาศในขณะที่พวกเขาโจมตีใส่ราชาอสูรสามหัวอย่างต่อเนื่อง แต่าราชาอสูร สามหัวก็ไม่สะทกสะท้านแม้แต่น้อย
หัวทั้งสามของจูโม่นั้นมีขนาดที่แตกต่างกัน หัวกลางมีขนาดปกติ ในขณะที่อีกส่องหัวมีขนาดที่เล็กกว่าปกติครึ่งหนึ่ง มันยังมีแขนอีกหกข้างด้วย ในมือแต่ละข้างของมันถือดาบโค้งเอาไว้และโจมตีใส่หวังฟูเฉิงอย่างต่อเนื่อง
ทุกๆกระบวนท่านั้นน่าสะพรึง ทําให้น้ําในทะเลสาบระเบิดกระเซ็นไปทั่ว
หวังฟูเฉิงได้เปรียบด้านภูมิประเทศและพยายามจะสะกดศัตรูเอาไว้ด้วยเขตแดนของเขา วิชาดาบของเขานั้นป้องกันได้ดีแต่เขาก็ยังเสียเปรียบจูโม่อยู่
หูเซี่ยวได้ใช้คาถาต้องห้ามไปแล้วเพื่อสู้กับเหล่าราชาอสูรระดับสองด้วยพลังที่มีทั้งหมด
เจ้าวัง ข้าจะรับมือไม่ไหวแล้ว หูเชี่ยวกล่าวผ่านกระแสเสียง ราชาอสูรพวกนี้ไม่มีตัวไหนเลยที่ด้อยกว่าข้า แม้จะมีเขตแดนของท่านช่วย ข้าก็ทนได้อีกไม่นานแล้ว
ถ้าเจ้าตายไปข้าคงจะตายตามไปอย่างรวดเร็วเพราะราชาอสูรที่เหลือมารุมสังหารข้าเป็นแน่ หวังฟูเฉิงกล่าว พวกเราคงจะตายภายในสิบกระบวนท่าหากพยายามจะหนีไปจากทะเลสาบเสี้ยวจันทร์ด้วย
หางที่เร็วดั่งสายฟ้าของราชาอสูรแทงออกมา หูเซี่ยวรีบยกแขนซ้ายขึ้นมากันในทันที แต่หางสีม่วงนั้นแทงทะลุเกราะของเขาไปตัดแขนของเขาให้ปลิวออกไป
สังหารมันซะ ราชาอสูรระดับสองยิ้มอย่างชั่วร้าย ด้วยจํานวนห้าต่อหนึ่งเช่นนี้ แม้อีกฝ่ายจะต่อสู้อย่างเอาเป็นเอาตาย พวกมันก็สามารถสังหารได้อย่างง่ายดาย
ย้ากกกกก! หูเชี่ยวบ้าคลั่ง อย่างน้อยเขาจะต้องพาราชาอสูรให้ตายตามเขาไปให้ได้ซักตัว
พี่เซี่ยว หวังฟูเฉิงรู้สึกไร้กําลังเมื่อได้เห็นภาพตรงหน้า แต่ทันใดนั้นเองก็มีสายฟ้าเส้นหนึ่งพุ่งผ่านมาทางเหนือ
สายฟ้าเส้นนั้นพุ่งมาจากทางทิศเหนือด้วยความเร็วเหนือเสียง เมิ่งชวนมาถึงทะเลสาบเสี้ยวจันทร์ก่อนที่เสียงระเบิดจะดังตามมา เสียงร้องตะโกนยินดีดังมาถึงที่แห่งนี้
นั่นมัน… จูโม่และราชาอสูรระดับสองตนอื่นสัมผัสได้ถึงกระแสพลังอันแข็งแกร่งของเทพอสูรที่กําลังเข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว พลังปราณของเมิ่งชวนพุ่งพล่าน เขาไม่ระงับมันไว้เลยแม้แต่น้อย และทําให้เด่นสะดุดตามาก
ราชาอสูรทั้งหกตื่นตระหนก พึ่งจะผ่านมาได้ไม่นานหลังจากที่พวกมันโจมตีเมืองฉงชาน เทพอสูรมาถึงไวขนาดนี้ได้อย่างไร?
เทพสูรมาแล้ว! หวังฟูเฉิงและหูเชี่ยวยินดีเป็นอย่างยิ่งกับสถานการณ์ที่พลิกผันนี้
เมิ่งชวนที่ร่างถูกปกคลุมไปด้วยสายฟ้าก็รับรู้ได้ทันทีว่าหูเซี่ยวกําลังลําบาก
ราชาอสูรหกตัว? ร่างของเมิ่งชวนวาบขึ้นมาในขณะที่ลงไปยืนบนผิวทะเลสาบ เขาไม่รอช้าที่จะชักกระบี่ออกมา
ลําแสงกระบี่หกเส้นพุ่งออกมาจากกระบอสูรสังหารในทันที มันปกคลุมไปด้วยสายฟ้าสว่างแสบตาจนทําให้อากาศบิดเบี้ยว ราชาอสูรระดับสองเหล่านั้นพยายามจะหลบ แต่กระบี่ได้ไปถึงตัวของพวกมันเรียบร้อยแล้ว พวกมันถูกนั่นออกเป็นสองท่อนด้วยลําแสงกระบี่เหล่านั้นและร่วงลงไปในทะเลสาบย้อมผืนน้ําให้กลายเป็นสีแดง
หูเซี่ยวที่กําลังจะสละชีวิตตัวเองได้แต่มองดูซากของราชาอสูรทั้งห้าด้วยความงุนงง และก็รับรู้ได้ว่าเขารอดแล้ว!
เร็วเกินไป! จูโม่รับรู้ว่าลําแสงกระบี่นั้นบิดเบือนอากาศและย่นระยะมาอยู่ตรงหน้ามันในทันที หลังจากรับรู้ได้ว่ามันไม่สามารถหลบลําแสงกระบี่นี้ได้ จึงทําได้แค่ยกแขนทั้งหกของมันขึ้นเพื่อป้องกัน
จู่โมพบว่าลําแสงกระบี่นี้ทรงพลังเกินไป! ทําลายการป้องกันของมันไปอย่างสมบูรณ์ ดาบโค้งสองเล่มถูกส่งให้ปลิวออกไปจากแรงกระแทกในจนเหลืออยู่อีกสี่อัน แต่ว่ามือของจูโม่เต็มไปด้วยเลือดเพราะอาการบาดเจ็บจากการโจมตี ถึงอย่างนั้นมันก็ยังมีชีวิตอยู่
มันเอาชนะข้าได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวรึ? จูโม่รู้สึกเหลือเชื่อ แม้ว่ามันพึ่งจะขึ้นเป็นราชา อสูรระดับสามได้ไม่นานและยังไม่ได้ขัดเกลาความแข็งแกร่ง แต่สายเลือดที่แท้จริงของมันเป็นถึงงูวิเศษสามหัว ซึ่งแข็งแกร่งกว่าราชาอสูรธรรมดามาก ขนาดศิษย์ของเขาหยวนชู หวังฟูเฉิงที่อยู่จุดสูงสุดของเขตแดนอมตะที่ซึ่งเทียบเท่าได้กับราชาอสูรระดับสามก็ยังด้อยกว่าจูโม่ในการต่อสู้ตัว ต่อตัวแม้จะได้เปรียบเรื่องพื้นที่ก็ตาม
แต่เมิ่งชวนกลับเอาชนะจูโม่ได้ด้วยลําแสงกระบี่ธรรมดาๆหลังจากมาถึง
หลังจากลงมายืนบนผิวน้ํา สายฟ้าก็ลดลงและเผยให้เห็นร่างของเมิ่งชวน
ศิษย์พี่เมิ่ง! หวังฟูเชิงดูยินดียิ่ง แน่นอนว่าเขาต้องรู้จักศิษย์อัจฉริยะของเขาหยวนชูที่เรียนรู้กระบวนท่าของโลหะทมิฬได้และยังมีร่างอสูรตัดสายฟ้าที่สมบูรณ์แบบอีก
เมิ่งชวนเหลือบมองราชาอสูรสามหัวด้วยความประหลาดใจ เขาเลิกคิ้วขึ้น มันยังไม่ตายอีกรึ?
มันแข็งแกร่งเกินไป หากข้าหนีไม่ทันข้าคงจะต้องตายเป็นแน่! จูโม่รู้สึกหวาดกลัว มันไม่ลัง เลที่จะใช้ความสามารถติดตัวจากสายเลือดในทันที
ร่างของมันแยกออกเป็นสาม เปลี่ยนกลายเป็นงูสีดําสามตัว งูทั้งสามนั้นมุดลงไปใต้ทะเลสาบเสี้ยวจันทร์และหนีไปคนละทิศคนละทางอย่างรวดเร็ว
เจ้าคิดหรือว่าจะหนีพ้น? สายฟ้าพุ่งออกมาจากร่างของเมิ่งชวนก่อนที่เขาจะแยกร่างออกเป็นร่างที่เหมือนกันสามร่าง
เมิ่งชวนทั้งสามร่างฟันออกไป
ลําแสงกระบี่แยกทะเลสาบที่ลึกหลายสิบปิ้งออกออก จากนั้นลําแสงกระบี่ก็พุ่งเข้าใส่งูสีดําทั้ง สามที่กําลังหลบหนีอยู่อย่างรวดเร็ว
งูทั้งสามโดนเข้าอย่างจัง! สองตัวถูกผ่าเป็นครึ่ง เผยตําแหน่งของงูขนาดยักษ์ในทันที มีเพียงงูสีดําตัวเดียวเท่านั้นที่ยังคงมีชีวิตอยู่แม้จะถูกโจมตี ร่างของมันมีแผลลึกแต่ก็ไม่ถูกตัดขาด มันบิดตัวและมุดลงไปใต้ดินก่อนจะหนีต่อไป
ร่างปลอมสองร่าง? นั่นคือร่างจริงอย่างนั้นรึ? เหมือนว่าเจ้าราชาอสูรตัวนี้จะมีสายเลือดพิเศษ เมิ่งชวนเดินไปสองก้าวและฟาดกระบี่อีกครั้ง
น้ําในทะเลสาบแยกอีกครั้ง เมื่อลําแสงกระบี่โดนเข้าที่ก้นทะเลสาบ ระเบิดหยินหยางก็ถูกส่งกระแทกลงไป
จูโม่หลบหนีอย่างไม่คิดชีวิต มุดดินลงไปต่อเรื่อยๆ
เป็นเป็นงูวิเศษสามหัว ข้าหลบหนีผ่านดินผ่านน้ําเก่ง ไม่ว่าเจ้ามนุษย์นั้นจะเร็วแค่ไหน มันก็เทียบกับข้าตอนมุดดินไม่ได้หรอก ข้าหนีรอดแน่ๆ จูโม่ใช้วิชาต้องห้ามตอนดําดิน ยิ่งมันมุดลงไปลึกมากเท่าไหร่ มันก็รู้สึกปลอดภัยมากขึ้นเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม มันก็รู้สึกได้ถึงพลังประหลาดที่กระจายผ่านพื้นดินมาอย่างรวดเร็วและในที่สุดก็ถึงตัวมัน
ไม่จริง จูโม่อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัวและสิ้นหวังเมื่อรับรู้ได้ถึงพลังอันน่าสะพรึงนั้น
พลังประหลาดนั้นระเบิดขึ้นหลังจากที่ไปถึงร่างของมัน ร่างของราชาอสูรจูโม่ระเบิดในทันที
ความสามารถในการเอาชีวิตรอดของข้านั้นแข็งแกร่ง และยังสามารถหลบหนีผ่านดินและน้ําได้ดี ข้ามาที่โลกมนุษย์เพื่อสร้างประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่ ข้าอยากจะได้รับรางวัล ในอนาคตข้าจะได้ขึ้นเป็นราชาอสูรระดับสี่ไม่ก็ระดับห้าหรือเป็นถึงราชาอสูรระดับสูง ไม่ ข้าไม่ยอม สติสัมปชัญญะของมันเริ่มเลือนลาง มันรู้สึกสิ้นหวังและไม่ยอมรับ มันกําลังจะตายทั้งๆที่พึ่งจะมาถึงโลกมนุษย์อย่างนั้นรึ?
ความร่ํารวยคุ้มค่าต่อการเสี่ยง! ลําดับชั้นของอสูรนั้นเป็นเรื่องที่เข้มงวด และมีกองกําลังใหญ่มากมายที่ครอบครองทรัพยากรเหล่านั้น แม้การมาที่โลกมนุษย์นั้นอันตราย แต่ก็เป็นโอกาสที่ดีที่จะได้โดดเด่น
มันได้มาก็จริง แต่ถึงกระนั้นมันก็ไม่สามารถต้านทานอันตรายนี้ได้
อาการบาดเจ็บของมันรุนแรงเกินไป หลังจากผ่านไปไม่กี่วินาทีสติของมันก็มืดดับลงไปในที่สุด
เมิ่งชวนยืนอยู่บนผิวน้ําและชี้ลงไป ซากของราชาอสูรอยู่ใต้ทะเลสาบ27 จิ้ง
ราชาอสูรไม่รู้ว่าเมิ่งชวนสามารถสัมผัสได้ถึงกระแสพลังภายในระยะสองรอบตัวได้! เมิ่งชวนสามารถสัมผัสได้ถึงพลังของมันตอนที่อยู่ใต้ดินได้อย่างชัดเจน แต่หากเขาใช้ท่าสมิงคํารนก็คงจะทําให้เกิดหลุมขนาดใหญ่กว่าร้อยจังขึ้น! อย่างไรก็ตาม ซากของราชาอสูรนั้นมีประโยชน์สําหรับเขาหยวนชู ดังนั้นเขาจึงไม่ทําลายมันจนหมด
เดี๋ยวข้าจะขุดมันออกมาเองขอรับ หวังฟูเฉิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม
ถ้าเช่นนั้นข้าฝากให้เจ้าจัดการที่เหลือก็แล้วกัน ข้าจะไปจัดการอสูรพวกนั้น เพียงแค่นั้นเมิ่งชวนก็เปลี่ยนกลายเป็นสายฟ้าและมุ่งหน้าไปยังกําแพงทิศเหนือ
ศิษย์พี่เมิ่งไม่ต้องเป็นห่วงไป หวังฟูเฉิงพูดเสียงดังขณะมองดูเมิ่งชวนพุ่งไป
หวังฟูเฉิงยืนอยู่กับที่และใช้เขตแดน น้ําในทะเลสาบแยกออกเผยให้เห็นก้นทะเลสาบ น้ําเหล่านั้นทะลวงผ่านผืนดินและแทงลงไปด้านล่าง
ท่านเจ้าวัง คนๆนั้นใครกัน? หูเซี่ยวเดินเข้ามาหาพร้อมกับเอามืออุดแขน
นั่นคือศิษย์ที่เก่งกาจของเขาหยวนชู หวังฟูเฉิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม ศิษย์ธรรมดาเช่นข้าแม้จะขึ้นเป็นเทพอสูรระดับมหาสุริยันก็ยังโดนศิษย์พี่เมิ่งทิ้งห่างอยู่ดี แน่นอนว่ากว่าข้าจะไปถึงระดับมหาสุริยัน เขาคงจะเป็นเทพอสูรเดือนมืดมิดแล้ว
ฟูววววว น้ําวนรอบร่างของงูและดึงมันออกมาจากใต้ดิน
