AC 51: ความจริงที่มืดมน
แสงจันทร์ที่สาดส่องกระทบถนนหินกรวดที่รกร้างว่างเปล่า สายลมโหยหวนพัดพาทุกสิ่งที่มองเห็นไป มันเป็นเวลาเที่ยงคืนไปแล้วและยกเว้นร้านค้าพิเศษสองสามแห่งและท่าเรือเมือง ลาแกน ก็มืดสนิทและเงียบ
แม้ว่าที่นี่จะเป็นเมืองที่ขึ้นชื่อเรื่องพ่อค้าและธุรกิจ แต่ยุคนี้ยังไม่มีคลับ พื้นที่ที่สว่างที่สุดในใจกลางเมืองไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับธุรกิจ นอกจากอาณาเขตของ เมืองลอร์ด แล้วยังมีสถานที่ต่างๆเช่น เมืองวิหาร, เมืองกองทหาร, กิลด์นักเวทย์, กิลด์นักดาบ และ โถงอัศวิน ไม่มีใครลังเลที่จะใช้เงินจากราชาและเมืองนี้ก็ไม่ต่างกัน ไม่ว่าจะจำเป็นหรือไม่ก็ตามมีโคมระย้าขนาดใหญ่ส่องแสงอยู่ข้างๆทุกอาคาร
ทันใดนั้นประตูอาณาเขตของ เมืองลอร์ด ก็เปิดออกและกลุ่มอัศวินในชุดเกราะสีดำก็ขี่ม้าออกไปตามท้องถนน คนในชุดสีดำเป็นเรื่องธรรมดา แต่คนที่อยู่ด้านหลังนั้นน่าตกใจอย่างแท้จริง พวกเขามีความก้าวหน้ามากกว่าอัศวินที่อยู่ข้างหน้าหลายระดับแม้ว่าจะสวมชุดเกราะสีเงินแบบเดียวกันและขี่ม้าสีเดียวกันก็ตาม พวกเขาแต่ละคนถือโล่ขนาดใหญ่ไว้ในมือและหอกของพวกเขาก็ส่องแสงที่น่ากลัวภายใต้ดวงจันทร์
อัศวินมักให้ความสำคัญกับชุดเกราะซึ่งไม่ค่อยเข้ากับม้าของพวกเขา ม้าสีทำให้อัศวินหวาดกลัวมากยิ่งขึ้น
อัศวินปัดมุม คนที่อยู่ข้างหน้าอยู่ในรูปแบบหลวม ๆ แต่คนที่อยู่ข้างหลังยังคงก้าวอย่างเข้มงวด: เห็นได้ชัดว่าพวกเขาได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี โล่ของพวกเขาประดับด้วยกากบาทสีแดงและลูกบอลสีขาวซึ่งบ่งบอกถึงตัวตนของพวกเขาในฐานะอัศวินแห่งเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ที่มีชื่อเสียงของจักรวรรดิ
พวกเขาขี่ม้าผ่านถนนและมาถึงตลาด ในตอนเช้าตลาดจะคึกคักไปด้วยผู้คนแม้แต่การเดินก็ต้องใช้เวลามากนับประสาอะไรกับการขี่ม้า แต่ในตอนกลางคืนมันว่างเปล่าพื้นดินเกลื่อนไปด้วยขยะและของเสีย คงไม่ถึงรุ่งสางที่พนักงานทำความสะอาดจะมาถึงเพื่อเตรียมสถานที่สำหรับวันรุ่งขึ้น
อัศวินเกราะเงินหยุดม้าของพวกเขากลางตลาดในขณะที่คนในชุดดำยังคงรุกคืบ
เงาออกมาจากด้านขวาของพวกเขาและโยนบางสิ่งขึ้นไปในอากาศ ทันใดนั้นคืนนั้นก็มีชีวิตชีวาขึ้นด้วยพลังเวทย์และสิ่งนั้นก็กลายเป็นใบมีดน้ำแข็งนับล้านที่โปรยปรายลงมาที่อัศวิน
ในเวทมนตร์ระดับสูงทั้งหมดเวทมนตร์น้ำแข็งมีความแข็งแกร่งระดับกลางที่ดีที่สุด แต่มีระยะที่กว้างและสามารถสร้างอุณหภูมิที่เยือกแข็งภายในระยะที่มีใบมีดน้ำแข็งร้ายแรงและเกล็ดหิมะ เกล็ดหิมะตามธรรมชาตินั้นสวยงาม แต่สิ่งที่มาจากนักเวทย์มีความคมและหมุนด้วยความเร็วสูงมากพอที่จะบาดผิวหนังและเกราะได้เหมือนกัน หากสัมผัสกับดวงตาของมนุษย์จะไม่มีพลังต่อสู้ใดสามารถปกป้องเหยื่อได้
ความมหัศจรรย์ทำให้ตลาดกลายเป็นนรกเยือกแข็ง อัศวินในชุดดำที่อยู่ข้างหน้าส่งเสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวด เลือดพุ่งออกมาทันทีที่มันออกจากร่างของพวกมันตกลงบนพื้นราวกับลูกปัดขนาดเล็ก
อัศวินในชุดเกราะสีเงินยังมีชีวิตอยู่ แต่ก็ไม่ได้ดีไปกว่าชั้นในของพวกเขา พวกเขาได้รับการปกป้องด้วยพลังการต่อสู้ แต่ไม่สามารถปกป้องม้าของพวกเขาได้ พวกเขาอยู่บนพื้นดินปิดตา
เงาปรากฏขึ้นทางด้านซ้ายและด้วยมืออีกระลอกหนึ่งอากาศก็พุ่งขึ้นด้วยเวทมนตร์อีกครั้ง ท้องฟ้าสว่างขึ้นและสายฟ้าขนาดใหญ่กระพริบไปทั่วตลาดที่เป็นน้ำแข็ง
สำหรับคาถาที่รุนแรงมากแม้จะอยู่ในคาถาระดับสูงสายฟ้าต่อเนื่องเป็นอันตรายอย่างยิ่ง สายฟ้าโจมตีทุกสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในขอบเขตของมันลงไปที่มด ยิ่งมีเป้าหมายมากเท่าไหร่รูปร่างของสายฟ้าก็จะยิ่งเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น
เหล่าอัศวินที่ยังคงขยับได้ทุกคนเงียบลงบนพื้น ภายใต้การโจมตีของคาถาที่ทรงพลังนี้มีเพียงนักดาบและอัศวินอาวุโสเท่านั้นที่สามารถอยู่รอดได้และแม้แต่คนระดับกลางก็จะได้รับบาดเจ็บสาหัส
น้ำแข็งบริสุทธิ์ไม่นำไฟฟ้าดังนั้นพลังของสายฟ้าปกติจะได้รับผลกระทบปานกลางในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ อย่างไรก็ตามสายฟ้านี้จะโจมตีทุกสิ่งที่มีชีวิตและหากอัศวินถูกแช่แข็งอย่างสมบูรณ์พวกเขาก็ไม่สามารถหลบหนีจากสายฟ้าได้
แสงฟ้าแลบหายไปทันทีที่มันปรากฏขึ้นใบมีดน้ำแข็งและเกล็ดหิมะก็สลายไปในไม่ช้าเช่นกัน ทันทีที่เวทมนตร์หายไปร่างป่องก็ปรากฏขึ้นจากความมืดพุ่งตรงไปที่ตลาด
อันเฟย์เป็นคนที่ระมัดระวังตัวมากและหลังจากตัดสินใจว่าจะใช้ม้วนเวทมนตร์สองเล่มใดเขาก็ได้ศึกษาผลของเวทมนตร์อย่างละเอียดถี่ถ้วน สำหรับคนอย่างคริสเตียนและซูบินสิ่งต่างๆเช่นเวลาและอุณหภูมิของเวทมนตร์น้ำแข็งและระยะเวลาที่สายฟ้าจะคงอยู่นั้นไม่เป็นสาระสำคัญ อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ใช่สำหรับ อันเฟย์
ผลที่ตามมาของฟ้าผ่าสามารถถูกเพิกเฉยได้ แต่ อันเฟย์ จะไม่วิ่งโดยไม่มีการป้องกันในสภาพแวดล้อมที่เป็นน้ำแข็งเช่นนี้ แม้ว่าเวทมนตร์จะสลายไปแล้วอุณหภูมิก็ยังคงต้องใช้เวลาในการกลับสู่สภาวะปกติ ดังนั้นอันเฟย์จึงรวมตัวกันอย่างระมัดระวังและสร้างมาสก์แบบเรียบง่ายโดยใช้คริสตัลตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่ได้สัมผัสกับผิวหนังของเขาแม้แต่นิ้วเดียว
อย่างไรก็ตามเสื้อผ้าทำให้ความเร็วของ อันเฟย์ ช้าลงเล็กน้อยการเคลื่อนไหวของเขายังคงรวดเร็วเหมือนสายฟ้า เขาไม่สนใจอัศวินเกราะดำ เขาสนใจเฉพาะอัศวินแห่งเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์
เขาวิ่งผ่านตลาดที่ว่างเปล่า เขายอมแพ้การใช้สปินสแลชที่เร็วขึ้นและเลือกแทง ในสภาพแวดล้อมที่หนาวเย็นนี้มันยากที่จะทำให้ศัตรูของเขาเสียเลือดอย่างรวดเร็วดังนั้นการแทงจึงเหมาะสมกว่าภายใต้เงื่อนไขเหล่านี้ แม้ว่าบางคนจะรอดชีวิตจากเหตุการณ์นี้ แต่ก็ไม่มีใครสามารถช่วยพวกเขาจากการบาดเจ็บสาหัสได้
“ไปกันเถอะ!” อันเฟย์ เรียกมาหลังจากจบผู้รอดชีวิตทั้งหมด
คริสเตียนใช้คาถาลอยตัวและลอยไปทางด้านขวาของตลาดโดยถือซูบิน “ เจ้าไม่เป็นไร?”
“ ยังมีชีวิตอยู่” ซูบินกล่าวพร้อมกับส่ายหัว
คริสเตียนได้ใช้เวทมนตร์สายฟ้าที่เหนื่อยล้ามากขึ้นและซูบินก็ต้องรับผิดชอบต่อเวทมนตร์น้ำแข็ง คริสเตียนยังคงใช้การลอยตัวได้ แต่ซูบินรู้สึกเหนื่อยล้าแล้ว นี่คือความแตกต่างระหว่างนักเวทย์ขั้นต้นกับนักเวทย์อาวุโส แม้ว่าจะมีเพียงระดับเดียวที่แยกพวกเขาออก แต่ก็มีความแตกต่างที่สำคัญในความสามารถของพวกเขา หลายคนอาจกลายเป็นนักเวทย์ระดับสูงได้ แต่มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถเป็นจอมเวทได้
ซานเต้ ปรากฏตัวจากร่องน้ำเล็ก ๆ ด้านหลังตลาดและส่งบางอย่างให้ อันเฟย์ คนหลังวางของลงในแหวนของเขาและรีบไปที่ด้านข้างของคริสเตียนและซูบิน “ เร็วเข้า” เขากล่าว “ เราต้องหา บลาวี และออกจากเมือง เรากำจัดกลุ่มอัศวินออกไป ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถบอกได้ว่าเรามีพลังมากเพียงใด พวกเขาจะกลับมาอีกครั้ง เราต้องออกไปแล้ว”
“ ข้ารู้” คริสเตียนกล่าว “ มา ซานเต้ช่วยข้ารับ ซูบิน”
คริสเตียน และ ซานเต้ ใช้การลอยตัวเพื่ออุ้ม ซูบิน และ อันเฟย์ ตามทั้งสามคนไปที่พื้น หลังจากนั้นไม่กี่อึดใจทั้งสี่ก็มาถึงทางแยก อันเฟย์ หยุดและ คริสเตียน และ ซานเต้ ก็ลงพื้นเช่นกัน
“ บลาวีอยู่ไหน” ซูบินถาม
“ พวกเขาอยู่ไกลออกไป” อันเฟย์ กล่าว “ ให้เวลาพวกเขาสักครู่”
“ อันเฟย์” จู่ๆคริสเตียนก็กล่าวขึ้น“ เจ้าบ้า! หัวใจของข้ายังเต้นรัว”
“ เจ้าจะตาย ถ้าไม่ใช่ข้า”
“ อันเฟย์ เจ้าไม่กลัวหรือ? ถ้าฟิลลิปมาตอนนี้เราทุกคนจะต้องตาย”
“ ไม่น่าเป็นไปได้” อันเฟย์ กล่าวอย่างเรียบเฉย
“ทำไม?”
“ เพราะสิ่งที่ซูบินกล่าวทำให้ข้านึกได้”
“ ข้ากล่าวอะไร” ซูบินถามอย่างสงสัย
“ เจ้าบอกว่ากิลด์นักเวทย์จะไม่ทำอะไรเพราะอาจารย์ซาอูล จำเป็นต้องมีการส่งหนังสือแจ้ง ‘ต้องการ’ แต่จะชะลอการจับกุมของเราให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้”
“ แล้วไง”
“ ลองคิดดู: ถ้าข้ารู้ว่าซีด้าเป็นหลานชายของฟิลลิปข้าจะฆ่าเขาหรือ ไม่ ข้าจะทำให้เขาหมดสติได้ดีที่สุด ตอนนี้ใคร ๆ ก็รู้ว่าเราเป็นลูกศิษย์ของอาจารย์ซาอูล ถ้าเป็นเจ้า เจ้าจะทำอะไรไหม”
“ ไม่ ” คริสเตียนกล่าว เขาเข้าใจบางอย่างแล้วว่าอันเฟย์หมายถึงอะไร แต่ไม่ใช่ทุกอย่าง “ แต่ฟิลลิป?”
“ ข้ากล่าวผู้ชายคนนั้นก็รู้แล้วว่านิยาคือใคร เขามีทางเลือกสองทาง รายงานต่อเจ้าชายหรือรายงานต่อฟิลลิป เขาจะเลือกคนไหน? ฟิลลิปเป็นคนโกรธง่าย ถ้าเขาอยู่ที่นี่เราทุกคนจะตาย เจ้าคิดว่าเขากล้าที่จะรายงานต่อฟิลลิปหรือไม่? เขากลัวอาจารย์ซาอูลเช่นกัน อย่างไรก็ตามการรายงานต่อเจ้าชายจะเป็นหน้าที่ของเขา การรายงานต่อฟิลลิปจะเป็นการแก้แค้นส่วนตัวที่ดีที่สุด”
“ เข้าใจแล้ว” ซูบินกล่าว “ ถ้าเจ้าชายฆ่าเรา เขาจะหาข้อแก้ตัวได้ ท้ายที่สุดเขาก็รับใช้จักรพรรดิ ถ้าเขาไปรายงานตัวกับฟิลลิปเป้าหมายของเขาก็คือเงินอย่างชัดเจน อาจารย์จะไม่มีวันปล่อยเขาไป”
“ เขาสงบ จากการปะทะแล้วเห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคนที่มีสมอง คนฉลาดจะไม่ทำอะไรโง่ ๆ เว้นแต่เขาจะต้องการเงินนั้นจริงๆ”
“ แต่ถ้าฟิลลิปมาล่ะ”
“ ข้าก็มีแผนเช่นกัน” อันเฟย์ กล่าว
“จริงๆ?” คริสเตียนถาม
ซานเต้ มองไปที่ อันเฟย์ แต่ไม่ได้กล่าวอะไรหลังจากเห็นรอยยิ้มของเขา แม้ว่าคริสเตียนจะไม่ได้กล่าวอะไรเลย แต่เขาก็ตื่นเต้นที่สุดที่นั่นเพราะมีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้ว่าอันเฟย์ไม่ได้โอ้อวด
