ยอดหญิงแห่งวังหลัง – ตอนที่ 20.2

ตอนที่ 20-2 คนต่อไป

และเป็นอย่างที่คาดคิดเอาไว้

ก่อนที่หลี่ฉางซีจะวางมือลงบนใบหน้าของเว่ยหยาง นางได้ถูกสาวใช้และแม่นมซึ่งยืนอยู่ด้านข้างคว้ามือเอาไว้ได้ทัน

“หยุด! เจ้าที่มีพฤติกรรมเช่นนี้ ยังเรียกตนเองว่าคุณหนูได้หรือไม่!”

หลี่เสี่ยวหรันหายใจแรง ขณะที่เขาชี้นิ้วไปที่หลี่ฉางซี

หลี่ฉางซีดิ้นรนพร้อมกับตะโกนว่า

“หน้าของข้าต้องเสียโฉม! ท่านพ่อมิเห็นหรือว่า ทั้งหมดเป็นเพราะดาวโชคร้ายของนางที่สาปแช่งข้า!

นางเป็นต้นเหตุที่ทำให้ข้าต้องกลายเป็นเช่นนี้! ท่านพ่อต้องไล่นางออกไปจากบ้านตระกูลหลี่ !!”

หลี่เสี่ยวหรันมีอาการตกตะลึงเล็กน้อย

หลี่เว่ยหยางตอบอย่างมิแยแสว่า

“น้องห้า ท่านพ่อเป็นผู้มีอำนาจในการตัดสินใจทุกเรื่องแต่เพียงผู้เดียว

หากต้องการที่จะกล่าวอันใดก็ควรกล่าวด้วยความสุภาพ

เจ้าตะโกนเช่นนี้ มันกำลังทำให้ท่าน พ่อตัองเสียหน้า”

ในตอนนี้สาวใช้ทั้งสองกำลังจับตัวของนางเอาไว้ จึงทำได้แค่เพียงตะโกนใส่หลี่เว่ยหยางด้วยความโกรธแค้น

“สารเลว! คิดว่าตนเองสูงส่งมากนักหรือ เจ้ามันก็เป็นแค่ผู้ที่มีฐานะต่ำต้อย!

นังปีศาจร้าย!”

หลี่เว่ยหยางหัวเราะอย่างเย็นชาอยู่ภายในใจ

แม้ว่าหลี่ฉางซีจะมีพิษสงร้ายกาจ แต่ทว่าในตอนนี้ นางเป็นเพียงเด็กสาวที่ไร้ประสบการณ์

จึงมืรู้ว่าการเก็บกดอารมณ์จะต้องทำอย่างไรบ้าง

สิ่งที่ทำอยู่นี้จึงทำให้หลี่เสี่ยวหรันหมดความอดทนทันที

หลี่เสี่ยวหรันเป็นผู้ที่ให้ความสำคัญกับกฎ และสถานะเป็นอย่างมาก

และตอนนี้หลี่ฉางซีมิได้ดูเหมือนบุตรสาวของท่านอำมาตย์เลยแม้แต่น้อย

แต่เป็นเพียงเเค่หญิงสาวที่ขี้แยและโง่เขลาเท่านั้น

ดังนั้นหลี่เว่ยหยางจึงทำเพียงแค่จ้องมองไปยังหลี่เสี่ยวหลันด้วยความเศร้าใจ

“ท่านพ่อ สิ่งที่เว่ยหยางทำก็แค่เพียงการไปเลือกคนรับใช้สองสามคนเท่านั้น

ที่น้องห้าต้องตกลงไปในสระน้ำอาจจะเป็นเพราะอุบัติเหตุ หรือไม่ก็…บางทีนางอาจทำให้ผีน้ำขุ่นเคือง

แต่นางยังคงกล่าวหาว่าเป็นเพราะ ข้าแช่งนาง ข้าแช่งนางที่ไหนกัน!”

อันที่จริงเเล้ว ความผิดพลาดที่เกิดขึ้นทั้งหมด เป็นเพราะหลี่เว่ยหยางปกป้องตนเองจากฮูหยินใหญ่

สิ่งที่หลี่เว่ยหยางทำคือ การไปที่หนานหยวนเร็วกว่าเวลาที่นัดหมายเอาไว้ เพื่อช่วยเหลือชิหยินเหนียง ผู้ซึ่งเป็นมารดาของตนเอง”

หากนางมิทำเช่นนี้ เหตุการณ์ทั้งหมดก็จะกลายเป็นความจริง

และเว่ยหยางคงจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับหลี่หมินเต๋อโดยบังเอิญ และทำให้เขาต้องเสียชีวิตด้วย

หากทุกอย่างเกิดขึ้นจริง หลี่เสี่ยว

หรันก็จะมิมีทางเลือกอื่นนอกจากลงโทษหลี่เว่ยหยาง

แต่ตอนนี้หลี่ฉางซีกำลังโทษหลี่เว่ยหยางที่ทำให้ตนเองต้องตกน้ำ ทั้งที่ในความเป็นจริงนางตกลงไปเอง

ฮูหยินใหญ่แอบคิดอยู่ในใจว่า

หลี่ฉางซีมิมีประโยชน์อันใดต่อนางอีกต่อไปแล้ว

บุตรสาวของหยินเหนียงที่มีใบหน้าเสียโฉม มันมิได้มีคุณค่าอันใดเลย

มิหนำซ้ำนางยังแสดงกิริยาที่หยาบคาย และนิสัยที่ก้าวร้าวต่อหน้าทุกคน ทั้งหมดนี้นางทำไปเพื่ออันใดกัน!

อย่างไรก็ตาม ฮูหยินใหญ่มิมีความตั้งใจที่จะก้าวเข้าไปไกล่เกลี่ยเรื่องนี้

เพราะหลี่ฉางซีเป็นเพียงเครื่องมือของนางเท่านั้น เมื่อหมดความสำคัญเเล้วก็ถือว่า มิมีสิ่งใดที่ต้องผูกพันกันอีก

ดังนั้นฮูหยินใหญ่จึงนิ่งเงียบ และมิกล่าวอันใดอีกเลย

ตอนนี้ใบหน้าของนางเรียบเฉย แต่ดวงตาที่เย็นชาคู่นั้นกำลังจ้องมองไปยังหลี่เว่ยหยาง

ตามที่คาดไว้ หลี่เสี่ยวหรันจ้องมองด้วยความเยือกเย็นไปยังหลี่ฉางซี

“หยุดได้หรือยัง! เจ้ามิได้นับถือว่าข้าเป็นบิดาอีกต่อไปแล้วใช่หรือไม่!”

“ท่านพ่อ นางทำให้ข้าตกน้ำ . . และใบหน้าของข้า . . หน้าข้าพังยับเยินไปหมดแล้ว!”

หลี่ชางซียังคงตะโกนอย่างสุดเสียง

สายตาของหลี่เสี่ยวหรันจ้องเขม็งพร้อมกับตะโกนสุดเสียง

“ข้าจะหาหมอที่ดีที่สุดมารักษาเจ้า แต่ตอนนี้ขอเพียงเจ้าหยุดกล่าวเรื่องไร้สาระก่อน!!”

หลี่ฉางซีพยายามเรียกพลังของตนเองออกมาเพื่อต่อสู้ แต่ก็ถูกสาวใช้จับเอาไว้อย่างแน่นหนา

ดวงตาของนางเริ่มแดงขึ้น ดูเหมือนกับว่า นางกำลังต้องการที่จะฉีกเนื้อของหลี่เว่ยหยางออกเป็นชิ้น ๆ

หมอที่เก่งที่สุดหรือ?

หลี่เว่ยหยางแอบหัวเราะในใจ แผลเป็นนี้คือของขวัญชิ้นใหญ่ที่นางต้องการที่จะมอบให้กับหลี่ฉางซี

แม้ว่าหมอเทวดาก็มิสามารถรักษาให้กลับมาเหมือนเดิมได้อย่างแน่นอน

จากนั้นดวงตาของเว่ยหยางได้เลื่อนไปยังฮูหยินใหญ่

ผู้ที่จะต้องชดใช้คนต่อไปก็คือท่าน!