บทที่ 216 พลิกกลับ 2 (2)
หอคอยทางเหนือ
จักรวรรดิกำลังต่อสู้อย่างแข็งขัน พวกเขามีการจัดขบวนตั้งรับข้าศึกเพื่อป้องกันแนวกำแพงปราสาทในขณะที่ดยุคฮเด็นก็ส่งออร่าออกไปโจมตีเผ่าหมีอย่างต่อเนื่อง จักรวรรดิแสดงให้เห็นถึงความพยายามอย่างเต็มที่
“พวกเขาทำงานหนักเกินไปหรือเปล่า?”
มันผิดปกติเกินไป คาร์ลรู้สึกว่าพวกเขากำลังวางแผนอะไรบางอย่าง
จากนั้นเขาก็หันไปมองหอคอยกลาง
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า..เตรียมทำลายกำแพงปราสาทเดี๋ยวนี้! ใช้เรือชนเข้ากับฐานกำแพง เราจะได้บุกขึ้นไปบนนั้นได้!”
เรือขนาดกลางสามลำชนเข้ากับฐานด้านล่างของหอคอยกลาง ทำให้กำแพงปราสาทสั่นสะเทือนอย่างแรง หมีขั้วโลกสูงราวๆสามเมตรใช้ร่างของมันปะทะเข้ากับลูกธนูและพลังเวทย์ที่ฝั่งอาณาจักรคาโรใช้โต้กลับในขณะที่ปากก็เอ่ยสั่งหมีตัวอื่นๆให้ทำตามคำสั่งของตน
อาณาจักรคาโรกำลังเผชิญกับสถานการณ์ที่ยากลำบาก
แน่นอนว่ามันต้องเป็นเช่นนี้เพราะฝ่ายพันธมิตรไร้พ่ายต้องแข็งแกร่งเป็นธรรมดา ไม่มีทางที่พวกเขาจะอ่อนด้อยเป็นกระดูกให้ใครเคี้ยวเล่นๆได้
“แต่พวกเขาก็ยังถือว่าอ่อนแออยู่ดี
ความแข็งแกร่งของพวกเขาเมื่อครั้งบุกโจมตีอาณาเขตเฮนิตัสย่อมเป็นข้อพิสูจน์ได้ดี พวกเขามีทั้งไวย์เวิร์น อัศวินผู้พิทักษ์หรือแม้แต่คนจากอาร์มที่อยู่ในระดับดาวแดงหนึ่งดวง แล้วทำไมครั้งนี้ถึงมีแต่เผ่าหมีเท่านั้น?
“มีบางอย่างแปลกๆ”
“ขอรับ?”
อัศวินที่ยืนอยู่ใกล้ๆคาร์ลหันไปมองเขาอย่างรวดเร็ว แต่คาร์ลเพียงแค่หันไปสังเกตรอบๆสนามรบอย่างละเอียดเท่านั้น
ทหารที่เพิ่งออกมาจากเรือของศัตรูกำลังเตรียมเข้าปะทะกับกลุ่มอัศวิน ยังมีเรือขนาดเล็กและกลางอีกจำนวนมากที่จอดนิ่งอยู่บริเวณชายฝั่ง หากให้เขาเดาเรือพวกนั้นก็คงมีล้ออยู่เช่นกัน มีสมาชิกจากเผ่าหมีในสภาพกลายร่างพากันคำรามดังลั่นอยู่บนเรือเหล่านั้นเช่นกัน
มีเรือประมาณ 100 ลำเท่านั้นที่กำลังพุ่งตัวเข้าหาปราสาทลีโอน่า
คาร์ลหันกลับมามองเรือที่เป็นด่านหน้าของศัตรู เรือบางลำกำลังพุ่งชนกำแพงปราสาทในขณะที่บางลำก็หยุดเพื่อเตรียมตัวโจมตี เช่นเดียวกับเรือลำเล็กส่วนหนึ่งที่กำลังแล่นมาจากทางด้านหลังเรือด่านหน้าเหล่านี้
เรือลำเล็กเหล่านี้แล่นไปข้างหน้าด้วยความเร็วที่เร็วมากๆ
บั้งงงงงงงงงงงงงงง!!
เรือลำหนึ่งทางฝั่งหอคอยทิศใต้ถูกทำลายลง
คาร์ลหันกลับมามองทางฝั่งตนอีกครั้ง หมีสีน้ำตาลทั้งหมดต่างกรูเข้าหาเชวฮัน ในขณะที่กองกำลังนักเวทย์ก็ใช้ลูกแก้วพลังเวทย์เข้าทำลายเรือขนาดกลางที่อยู่ด้านหน้า
ตอนนี้ท้องฟ้าเป็นสีแดงส้มเพราะพระอาทิตย์เริ่มคล้อยต่ำลง มันส่องแสงกระทบเข้ากับเรือที่แตกออกจนทำให้คาร์ลมองเห็นได้ถนัด
นั่นทำให้คาร์ลรู้ว่า
“ไม่มีอะไรอยู่ในเรือ!”
“อะไรนะขอรับ?”
อัศวินถามกลับที่แต่คาร์ลยังคงยืนนิ่งและไม่ตอบอะไรออกมา
ไม่มีสิ่งใดอยู่ในเรือนอกจากเผ่าหมีเท่านั้น
มันดูไม่สมเหตุสมผล
ทำไมเรื่อถึงว่างเปล่า?
สายตาของคาร์ลเบนไปยังเรือลำเล็กที่กำลังแล่นเข้ามาหาพวกเขา มันทำให้คาร์ลตระหนักได้ถึงบางอย่าง เรือเหล่านี้แล่นด้วยความเร็วที่สูงมาก ไม่มีสมาชิกของเผ่าหมีตนใดที่ปักหลักอยู่บนเรือเหล่านี้ มีเพียงทหารเท่านั้นที่ประจำการอยู่บนเรือ ในขณะที่คาร์ลเพ่งมองทหารที่อยู่บนเรือ เสียงของราอนก็ดังเข้ามาในหัวของเขา
มนุษย์อ่อนแอ! ทหารพวกนั้นพากันตัวสั่น! พวกเขากำลังร้องไห้
คาร์ลกวาดสายตาไปมองเรือลำเล็กทั้งหมดทันที เรือแต่ละลำมีทหารน้อยกว่า 5 นายและพวกเขากำลังร้องให้เหมือนที่ราอนบอกจริงๆ
“ทำไมกันนะ?”
“บ้าเอ้ย!!”
เขาได้คำตอบในที่สุด
มีบางอย่างอยู่บนเรือเหล่านั้น
สิ่งที่น่าจะเป็นไปได้ที่สุดก็คือระเบิดพลังเวทย์
“เชื่อมต่ออุปกรณ์เวทย์สื่อสารให้ข้าที!”
“เจ้าคะ?”
คาร์ลรีบสั่งให้นักเวทย์ของอาณาจักรคาโรทำตามที่เขาต้องการทันที
“ติดต่อไปหาองค์ชายรัชทายาทเดี๋ยวนี้!”
เรือลำเล็กเข้ามาใกล้ตัวปราสาททุกที่ๆ
นักเวทย์รีบเชื่อมต่อสัญญาณตามคำสั่งของคาร์ลอย่างรวดเร็ว
ทันใดนั้นเอง
“กรรจ์!!!”
มีเสียงคำรามออกมาดังลั่น
มันคือเสียงของหมีขั้วโลกนั่นเอง มันตะโกนออกมาด้วยความรีบเร่ง
“โจมตี! ก่อนพระอาทิตย์ตกดินเราต้องทำลายปราสาทให้ราบคาบ!”
เรือลำเล็กพุ่งเข้าหากำแพงปราสาทด้วยความเร็วสูงสุด ในขณะที่หมีตัวอื่นๆที่อยู่ข้างหน้าก็คำรามออกมาดังลั่นเพื่อเรียกกำลังใจให้กับตนเองก่อนจะพากันวิ่งกรูไปยังกำแพงปราสาททันที
“กรรจ์”
“ตายให้หมด! นี่คือการแก้แค้นให้กับสมาชิกในเผ่าของเรา!”
เชวฮันใช้มือลูบไปที่คมดาบของตนก่อนจะกระชับด้ามดาบให้แน่นขึ้นเมื่อเห็นว่าเผ่าหมีเตรียมพุ่งตัวเข้ามาหาเขาทั้งๆที่ก่อนหน้านี้พวกมันเพียงแค่ขวางทางเขาไว้เท่านั้น เชวฮันตั้งใจที่จะกำจัดพวกมันพร้อมกันทีเดียวก่อนที่พระอาทิตย์จะตกดิน
ท่าทางของเชวฮันดูใจเย็นยิ่งนัก
ทันใดนั้นเอง
“…อะไรกัน ?”
เชวฮันเต็มไปด้วยความงุนงง
จู่ๆพวกหมีก็พากันวิ่งหนีไป
พวกหมีที่ตั้งท่าเหมือนกับจะจู่โจมเชวฮันพากันหันหลังกลับและวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว
ในขณะนั้นเสียงของคนผู้หนึ่งก็ดังไปทั่วปราสาทลีโอน่าผ่านเครื่องเวทย์ขยายเสียง มันเป็นเสียงที่ชาวอาณาจักรโรมันคุ้นเคยเป็นอย่างดี
แน่นอนว่ามันเป็นเสียงของคาร์ล
[“ทุกคนหลบ! มันคือระเบิดพลังเวทย์”]
“ระเบิดพลังเวทย์?”
เชวฮันหันไปมองเรือลำเล็กจำนวนหนึ่งที่กำลังแล่นใกล้เข้ามาทุกทีๆ มันแล่นเข้ามาอย่างบ้าคลั่งไม่ต่างจากพวกหมีที่พากันวิ่งหนีออกไปเลยสักนิด
หรือว่า?”
เชวฮันรู้สึกว่าร่างของตัวเองลอยสูงขึ้นเรื่อยๆ
เชวฮัน! มนุษย์อ่อนแอเป็นห่วงเจ้า! ข้าก็เลยรีบมาช่วย!
เสียงของราอนดังก้องอยู่ในหัวของเชวฮัน เขาก้มมองเบื้องล่างก็เห็นว่าเรือลำเล็กแล่นผ่านไปอย่างรวดเร็ว ทหารบนเรือพากันสั่นเทาด้วยความหวาดกลัวในขณะที่เรือก็ยังแล่นต่อไปด้วยความเร็วสูง เป้าหมายของมันก็คือกำแพงปราสาทที่อยู่ตรงหน้า
คาร์ลเริ่มออกคำสั่ง
“โล่ป้องกัน!”
นักเวทย์รีบเปิดใช้งานโล่ป้องกันทันที
ตึด!!
การเชื่อมต่อสัญญาณก็เสร็จสิ้นในจังหวะนั้นพอดี
[“ผู้บัญชาการคาร์ลเจ้าหมายความว่าอย่างไร!? ระเบิดพลังเวทย์อย่างนั้นรึ? เจ้ากำลังจะบอกว่าเรือลำเล็กพวกนั้นบรรทุกระเบิดพลังเวทย์ไว้งั้นรึ?!”]
เสียงร้อนใจขององค์ชายวาเลนติโน่ลอดผ่านออกมา ใครจะไปอยากเชื่อว่ามีคนติดตั้งระเบิดพลังเวทย์ไว้บนเรือพร้อมกับทหารของพวกเขาเอง?!
“เราไม่มีเวลาแล้วพะยะค่ะ”
[“ข้าเข้าใจแล้ว”]
องค์ชายวาเลนติโน่ตัดสายไปอย่างรวดเร็วก่อนที่โล่ป้องกันจะปรากฏขึ้นบนหอคอยกลางซึ่งหอคอยทางเหนือก็ทำเช่นกัน
แค่นี้มันยังไม่พอ
โล่ป้องกันไม่เพียงพอที่จะต้านเรือสิบกว่าลำที่เต็มไปด้วยระเบิดพลังเวทย์ได้
มีการเปิดใช้เครื่องเวทย์ขยายเสียงในหอคอยกลาง
“รีบทำลายเรือพวกนั้นก่อนที่พวกมันจะมาถึงกำแพงปราสาท”]
พลังเวทย์จำนวนมากถูกยิงออกมาจากหอคอยกลางเพื่อโจมตีเรือเหล่านั้น แน่นอนว่านักเวทย์ของอาณาจักรคาโรไม่เพียงพอที่จะป้องกันเรือทั้งหมดไว้ได้แต่มันยังสามารถทำลายเรือบางส่วนได้เช่นกัน
ปังงงงง!!!
“อ๊ากกกกก!!!”
“เฮือกก!!!”
ทหารของศัตรูเริ่มกรีดร้องเมื่อเรือของพวกเขาเริ่มระเบิด
คาร์ลมองดูสิ่งที่เกิดขึ้นและออกคำสั่งอย่างรวดเร็ว
“มันคงเป็นเรื่องยากที่จะทำลายเรือข้าศึกทั้งหมดลงได้ให้เรามุ่งไปที่การเสริมกำลังของโล่ป้องกันและหยุดพวกมันให้ได้ก่อนที่มันจะพุ่งชนกับกำแพงปราสาท!”
คาร์ลตั้งใจจะพูดอย่างอื่นต่อแต่ก็ต้องชะงักไปเสียก่อนเมื่อเสียงของราอนดังเข้ามาในหัว
มนุษย์ นอกจากระเบิดพลังเวทย์แล้ว..ข้ายังได้กลิ่นอย่างอื่นอีก!
บั้งงงงงงงงง!!
เรือลำเล็กอีกหนึ่งลำถูกพลังเวทย์ของอาณาจักรคาโรทำลายลง อย่างไรก็ตามเรือที่แล่นตามหลังมาไม่ได้สะท้านต่อสิ่งที่เกิดขึ้น พวกมันยังคงแล่นต่อไปด้วยความเร็วคงที่แต่พลังเวทย์ของอาณาจักรคาโรนั้นกลับขาดช่วงลง
ราอนยังคงพูดต่อไป
“มันเป็นกลิ่นนั่น! กลิ่นของพลังเวทย์แห่งความตาย!
“บ..บ้าเอ๊ย!”
ของเหลวสีดำเริ่มพุ่งตัวขึ้นสู่อากาศพร้อมกับระเบิดพลังเวทย์ ทันทีที่ระเบิดพลังเวทย์เริ่มทำงาน ของเหลวสีดำก็กระจายตัวออกและเริ่มซึมเข้าไปในพื้นดินอย่างรวดเร็ว
คาร์ลหันศีรษะไปมองหอคอยทิศเหนือทันที
เขามองเห็นโล่ป้องกันที่อัดแน่นไปด้วยพลังเวทย์อันแข็งแกร่งโอบรอบหอคอยที่จักรวรรดิประจำการอยู่
“ไอ้พวกจักรวรรดิสารเลว!?
ระเบิดที่ทำจากพลังเวทย์แห่งความตาย มันถูกสร้างขึ้นโดยหอระฆังเล่นแร่แปรธา ตุของจักรวรรดิระเบิดพวกนี้ถูกใช้งานโดยพันธมิตรไร้พ่าย
คาร์ลนึกถึงสิ่งที่โคลเปย์พูดไว้
“พันธมิตรไร้พ่ายจะต้องวางแผนทำอะไรอยู่แน่ๆ
สิ่งที่โคลเปย์พูดจะหมายถึงระเบิดพลังเวทย์แห่งความตายหรือไม่? พันธมิตรไร้พ่ายไม่คิดว่าตัวเองจะชนะจนต้องใช้วิธีสกปรกที่สามารถทำให้ชาวโลกหันมาประณามพวกเขาเช่นนี้เลยหรือ?
“ลั่กกก!!”
“อีกกกกก!!”
คาร์ลมองเห็นทหารของศัตรูดิ้นทุรนทุรายเพราะถูกพิษของพลังเวทย์แห่งความตาย ศัตรูก็ไม่สามารถผ่าพื้นที่ที่เต็มไปด้วยพลังเวทย์แห่งความตายมาหาพวกเขาได้เช่นกัน แล้วพวกมันกำลังวางแผนอะไรกันแน่?
ทันใดนั้นเอง
ปิ้ดดดดดดดด!!!!
มีเสียงแตรดังมาจากชายฝั่ง
ทหารกลุ่มใหญ่ที่กรูลงมาปะทะกับพวกเขาเมื่อก่อนหน้านี้พากันกลับไปขึ้นเรือ
เรือขนาดใหญ่ของศัตรูจำนวนสองลำมุ่งหน้ากลับไปในมหาสมุทร
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า”
คาร์ลเริ่มหัวเราะออกมา
เรื่อศัตรูกำลังมุ่งหน้ากลับไปในมหาสมุทร
คาร์ลเข้าใจได้ทันทีว่ามันเกิดอะไรขึ้น
“พวกเขากำลังมุ่งหน้าไปยังชายฝั่งทางตอนเหนือ”
ในที่สุดคาร์ลก็เข้าใจว่าพันธมิตรไร้พ่ายวางแผนอะไรเอาไว้
กองกำลังสำคัญของอาณาจักรคาโรต่างมารวมพลที่ปราสาทลีโอน่าแห่งนี้ จะเกิดอะไรขึ้นหากพันธมิตรไร้พ่ายกระจายพลังเวทย์แห่งความตายไว้ทั่วปราสาทแล้วรีบถอยกำลังออกไป
ปราสาทลีโอน่าก็จะเป็นสถานที่ที่ไร้ประโยชน์ มันจะถูกปกคลุมไปด้วยพลังเวทย์แห่งความตายเพื่อที่พวกเขาจะไม่สามารถไล่ตามเผ่าหมีไปได้ทัน
พวกเขาจะไม่สามารถทำการต่อสู้ที่นี่ได้อีกต่อไป
แม้ว่าศัตรูจะนำเรือหลายร้อยลำออกไปยังดินแดนส่วนอื่นๆแต่อาณาจักรคาโรก็ไม่สามารถทำอะไรได้เมื่อต้องวุ่นวายกับการกำจัดระเบิดพลังเวทย์แห่งความตายอยู่ที่นี่
พันธมิตรไร้พ่ายจะอาศัยช่วงเวลานั้นมุ่งหน้าไปยังชายฝั่งทะเลทางตอนเหนือ มันเป็นคำถามที่ง่ายมากหากจะสงสัยว่าเรือของศัตรูทั้งหมดจะสามารถทำความเร็วได้เพียงใด? แน่นอนว่าไม่มีทางที่อาณาจักรคาโรจะไล่ตามศัตรูได้ทันเมื่อต้องพากันจัดการกับพลังเวทย์แห่งความตายและยังต้องตรวจสอบให้แน่ชัดเพื่อไม่ให้พลังเวทย์ที่น่ากลัวเช่นนี้ขยายวงกว้างออกไป ไม่มีทางที่อาณาจักรคาโรจะไล่ตามพันธมิตรไร้พ่ายได้ทัน
อาจมีทหารที่ประจำการอยู่บริเวณชายฝั่งทางตอนเหนืออยู่บ้างแต่มันก็มีจำนวนเพียงเล็กน้อยอีกทั้งยังมีพลเมืองชาวอาณาจักรคาโรอาศัยอยู่ที่นั่น เช่นเดียวกับทรัพยากรอันอุดมสมบูรณ์ที่เป็นหัวใจหลักของเศรษฐกิจตามแนวชายฝั่งทางตอนเหนือ
“ท่านผบ.! ข้าน้อยมั่นใจว่ามันคือพลังเวทย์แห่งความตาย!”
เสียงร้อนรนของอัศวินประจำอาณาจักรคาโรดังขึ้น เขารู้สึกสิ้นหวังเมื่อเห็นเรือลำเล็กยังคงมุ่งหน้ามาใกล้พวกเขา จากนั้นเขาก็หันไปมองโล่ป้องกัน
โล่ป้องกันของหอหอยทิศใต้แข็งแกร่งยิ่งนัก ดูเหมือนพลังเวทย์แห่งความตายจะไม่สามารถลอดผ่านเข้ามาได้
โล่ป้องกันของหอคอยทางเหนือก็แข็งแกร่งเช่นกัน
“แล้วอาณาจักรของเราล่ะ?”
โล่ป้องกันของหอคอยกลางค่อนข้างอ่อนแอ นักเวทย์ประจำอาณาจักรคาโรไม่ได้แข็งแกร่งเท่าอาณาจักรโรมันหรือจักรวรรดิ
“แล้วเราควรทำอย่างไรดี?”
อัศวินได้ยินเสียงของคนผู้หนึ่งดังขึ้น
“พวกสวะเอ้ย!..ช่างเจ้าเล่ห์เสียจริง!”
มันเป็นเสียงของผู้บัญชาการคาร์ล
เสียงของคาร์ลดังก้องไปทั่วบริเวณและมันดังเข้าไปในหูของทหารทั้งหมดที่กำลังตื่นตกใจ
“ไม่ต้องกังวล”
ทหารที่ประจำการอยู่หอคอยทางใต้ต่างหันมามองผู้บัญชาการคาร์ลอย่างพร้อมเพียง แม้ว่าเรือลำเล็กจะยังคงตรงดิ่งมาใกล้กำแพงปราสาททุกทีแล้วแต่พวกเขาก็ไม่สามารถพุ่งความสนใจกลับไปยังเรือพวกนั้นได้แสงสีเงิน
พวกเขามองเห็นแสงสีเงิน
พี่บบบบบบบบ
แสงสีเงินกำลังปรากฏอยู่ต่อหน้าพวกเขา
มนุษย์อ่อนแอ..ไม่ต้องกังวลไป! ข้ายังสร้างโล่ป้องกันเพิ่มได้อีก! เราสามารถปกป้องทุกคนไว้ได้
แสงสีเงินเข้าโอบล้อมหอคอยทางใต้จากนั้นก็ขยายไปยังหอคอยกลางและหอคอยทางเหนือตามลำดับ ในที่สุดปีกสีเงินก็เปิดกว้างออกเมื่อโล่ป้องกันขนาดใหญ่ปรากฏตัวขึ้นอย่างสมบูรณ์
แสงสีเงินล้อมรอบโล่ป้องกัน มันเป็นโล่เงินที่พวกเขาเคยได้ยินมา
ทหารซึ่งประจำการอยู่หอคอยทางใต้จำสิ่งที่รองหัวหน้าองครักษ์ฮิลส์แมนบอกเอาไว้ได้โล่จะไม่พัง”
ทันใดนั้นรอบๆปราสาทลีโอน่าก็เกิดเสียงระเบิดดังขึ้นมาเป็นชุด
บูมมมมมมมม!! บูมมมมมมมมม!!!! บูมมมมมมมมม!!!
เรือลำเล็กระเบิดออกและของเหลวสีดำก็เริ่มลอยเข้ามาปะทะกับโล่ป้องกันราวกับว่ามันคือลูกเห็บห่าใหญ่
