รงเรียนถูกแยกออกจากกันด้วยกำแพงและอาคารที่สำคัญส่วนใหญ่ในสถาบันอยู่ในพื้นที่ด้านในของสถาบัน พื้นที่หลักของสถานศึกษา เปิดให้ผู้อาวุโสจำนวนมาก ครูและแกนนำนักเรียนอาศัยอยู่ที่นั่นและไม่มีใครสามารถเข้ามาได้โดยไม่ได้รับอนุญาต
ในบ้านพักสีแดงขนาดใหญ่ราคาแพง มีคนนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานด้วยสีหน้าหงุดหงิด
“พวกแกหมายความว่าอย่างไรที่เขาสังเกตเห็นว่าพวกแกเฝ้าดูเขา ฉันบอกให้แอบดูและพาเขากลับมาหาฉัน แต่นี้ไม่เพียงแต่จับเขามาได้ แต่ยังทำให้เขารู้ตัวอีกงั้นเราะ”
เขาตะโกนอย่างโกรธ ๆ
“ ขอโทษครับ”
ทั้งสองขอโทษพร้อมเพรียงกัน
“ออกไป”
เขาสั่งด้วยความโกรธ
นักเรียนอันดับสีแดงสองคนรีบออกมา
“อืม….ฉันต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเอง เราต้องการให้เขาเข้าร่วมฝ่ายของเราก่อนที่คนอื่น ๆ จะเข้าหา และฉันหวังว่าจะจับเขามาเพื่อขู่บังคับให้มาเข้าร่วมกับฉัน แต่จากนี้ไปเขาคงจะระมัดระวังต่อจากนี้และคงเป็นไปไม่ได้ทีจะจับเขา ดังนั้นฉันคงต้องยื่นข้อเสนอที่มาราคาสักหน่อย… “
เด็กนักเรียนนั้นกล่าวกับตัวเอง
นับตั้งแต่มีข่าวลือเกี่ยวกับการแข่งขันของมือใหม่ ไปถึงพลังที่ซ้อนเร้น ภายในสถาบันจะมีกลุ่มต่างๆ และกลุ่มเหล่านั้นก็จับตามองเดเมียนที่ดูเหมือนจะเป็นนักเรียนอันดับต้น ๆ และยังมีความสามารถมากที่สุดจากนักเรียนทั้งหมด
มี 4 กลุ่มหลักคือฝ่ายหมาป่า, ฝ่ายอินทรี, ฝ่ายเสือและฝ่ายหมี
แต่ละกลุ่มจะนำนักเรียนที่อยู่ใน 100 อันดับแรก แต่ยังไม่ได้เป็นแกนนำนักเรียนมาจัดตั้งกลุ่มของตนเองขึ้นภายในสถาบันโดยให้ความคุ้มครองและโอกาสแก่สมาชิกขณะเดียวกันก็เก็บภาษีของนักเรียน
หากไม่มีใครเข้าร่วมกลุ่มพวกเขาจะมีความเสี่ยงและไม่ได้รับการป้องกันใด ๆ
เดเมียนเคยได้ยินเกี่ยวกับกลุ่มต่างๆจากอุทสึสึ แต่เจสนไม่คิดที่จะเข้าร่วมกับกลุ่มเหล่านั้นเพราะไม่ได้ต้องการให้ใครมาปกป้อง
[อุสึสึ เธอรู้ไหมว่าใครแอบดูฉัน]
เดเมียนถาม
เขารู้สึกว่าสิ่งนี้มันทำให้เขาไม่มีสมาธิในการฝึกฝน ดังนั้นเดเมียนจึงถามกับอุทสึส
{ใช่ นายถูกติดตามและเฝ้าดูโดยนักเรียนอันดับสีแดงสองคน ดูเหมือนพวกเขาจะสอดแนมนายเป็นระยะๆ }
อุทสึสึแจ้ง
[อ้าวถ้าเธอรู้เรื่องนี้ ทำไมเธอไม่บอกฉันละ -.-]
เดเมียนกรีดร้องในใจของเขาอย่างหงุดหงิด
{เรื่องแค่นี้ ความจริงนายควรรู้สึกได้ด้วยตัวเอง ไม่ต้องรอให้ฉันมาบอก จากนี้นายก็ควรที่จะะวังตัวไปมากกว่านี้ สถาบันแห่งนี้มีอะไรอีกมากมายที่ซ่อนอยู่}
อุทสึสึเตือน
สถาบันอเคเกรียเป็นสถาบันการศึกษาที่ให้อิสระแก่นักเรียนและมันก็เหมือนกับคุกคุกหนึ่ง
มันคือการอยู่รอดของผู้ที่เหมาะสมที่สุดและผู้ที่อ่อนแอจะเป็นเหยื่อของผู้ที่แข็งแกร่งและผู้ที่แข็งแกร่งจะไถ่คะแนนและสิ่งมีค่าจากผุ้ที่อ่อนแอ
นั่นเป็นสาเหตุที่นักเรียนส่วนใหญ่หันมาเข้าร่วมกลุ่มและจ่ายภาษีให้กับผู้นำของกลุ่ม
สถาบันได้สร้างลำดับชั้นของตนเองขึ้นภายในนั้น
[ชีวิตไม่ยุติธรรมและ ณ ตอนนี้ก็ไม่มีความเท่าเทียมกัน ฉันจะทำสิ่งที่ต้องการได้ด้วยตัวฉันเองเท่านั้น]
เดเมียนบอกกับตัวเอง
[อุทสึสึ นักเรียนที่อยู่ในสถาบันชั้นใน อยู่ในอันดับใดบ้าง]
เดเมียนถาม
{หลังจากขึ้นไปถึงหรือสูงกว่าอันดับที่ 5 ของอันดับมนุษย์และผ่านการทดสอบนักเรียนชั้นในแล้วนักเรียนจะกลายเป็นนักเรียนชั้นใน นอกจากนี้ยังมีข้อกำหนดอื่น ๆ เช่นการได้รับคะแนนสนับสนุนมากกว่า 1,000 คะแนนสำหรับสถาบันการเข้าสู่นักเรียนชั้นนำ 10,000 คนจากสถาบันการศึกษาทั้งหมดที่มีอยู่ในประเทศโกเบและมีความเชี่ยวชาญระดับสูงอย่างน้อยหนึ่งทักษะระดับ F
ในขณะที่แกนนำนักเรียนต้องอยู่ใน 50 อันดับแรกและต้องได้รับการยอมรับจากผู้อาวุโสว่าเป็นนักเรียนที่ซื่อสัตย์ มีความสามารถและมีค่าควร และพวกเขาจะต้องได้รับ 10,000 คะแนนการมีส่วนร่วมและต้องทำภารกิจที่มีความยากสูงอย่างน้อย 10 ภารกิจเพื่อแสดงความสามารถ}
อุทสึสึอธิบาย
เมื่อได้ยินอุทสึสึในตอนแรก เดเมียนคิดว่ามันจะง่ายสำหรับเขาที่จะกลายเป็นนักเรียนชั้นในและแม้แต่แกนนำนักเรียน แต่เขาไม่เข้าใจการใช้ทักษะที่เขาได้รับและจะไม่สามารถเชี่ยวชาญได้หากเป็นเช่นนั้น เพราะมันเป็นภาษาอื่นที่เขาไม่รู้จัก นอกจากนี้เขายังมีคะแนนการมีส่วนร่วมเพียง 90 คะแนน
“ ดูเหมือนว่าฉันจะต้องไปอีกไกล”
เดเมียนพึมพำกับตัวเองเมื่อเห็นว่าเขายังต้องทำอะไรมากแค่ไหนเพื่อที่จะได้เป็นนักเรียนในสถาบัน
ฝ่ายที่จะยกนักเรียนที่มีความสามารถและให้พวกเขาทำแบบทดสอบและข้อกำหนดในการเป็นนักเรียนชั้นในของสถาบันได้อย่างง่ายดายในขณะเดียวกันก็ทำให้นักเรียนเป็นหนี้บุญคุณและภักดีต่อฝ่ายนั้นด้วย
อย่างไรก็ตามเดเมียนไม่ได้รับการสนับสนุนการฝ่ายไหนๆ เขาจึงต้องทำด้วยตัวเอง
[อุทสึสึเปิดใช้งานจิตวิญญาณเพลิงแม็กเวลล์]
เดเมียนรู้สึกได้ถึงรูปแบบเปลวไฟภายในตันเถียนของเขา ข้างหนังสือเล่มนี้เมื่อพลังงานที่เปลี่ยนแปลงได้ของเขาเริ่มเปลี่ยนไป
มันเป็นความรู้สึกที่น่าตื่นเต้นเมื่อพลังงานที่ชัดเจนก่อนหน้านี้ของเขาได้กลายเป็นสีแดงโทนสีทองและเริ่มไหลเวียนรอบร่างกายของเขา
การก่อตัวของเปลวไฟสีแดงขนาดเล็กในมือ เดเมียนรู้สึกได้ว่าพลังนั้นได้เพิ่มขึ้นอย่างมาก
“ตอนนี้ฉันสามารถเริ่มใช้ไพโรคิเนซิสได้ในระดับที่น้อยที่สุดและเริ่มมองเห็นแสงสีทองในเปลวไฟได้แล้ว”
เดเมียนสังเกต
เดเมียนเริ่มเข้าใจมากขึ้นเกี่ยวกับวิธีใช้ธาตุไฟหลังจากเรียนรู้ 20 หน้าแรกของการสร้างเปลวเพลิงทองคำ เดเมียนเริ่มที่จะควบคุมไฟได้โดยใช้พลังงานเพียงเล็กน้อย
มันเป็นความรู้สึกที่เหลือเชื่อมากที่ได้ควบคุมพลังที่เร่าร้อนที่เขารู้สึกภายในตันเถียน เมื่อดึงเปลวไฟออกมา เดเมียนรู้สึกว่าจิตใจของเขาปลอดโปร่งและแรงผลักดันของเขาแข็งแกร่งขึ้น
“ฝึกฝนต่อไป และก้าวไปข้างหน้า !!”
