จอมเวทย์แห่งการเลียนแบบ (The copy mage) – ตอนที่ 60

เดเมียนเดินเข้าไปในห้องโถงซึ่งตั้งอยู่ทางปีกตะวันตกของสถาบันส่วนนอกและรู้สึกตื่นเต้นที่ได้เลือกภารกิจ

การเดินในห้องโถงมิ ที่มีการออกแบบคล้ายกับโรงแรมที่เขาพักกับแม่ของเขาและมีแผนกต้อนรับที่ด้านหน้าโดยมีผู้หญิงนั่งอยู่ที่นั่น

มันเป็นห้องขนาดใหญ่ที่มีกำแพงยาวเต็มไปด้วยภารกิจต่างๆที่สามารถเลือกได้

“ยินดีต้อนรับนักเรียน ฉันขอดูบัตรประจำตัวของคุณด้วย”

ผู้หญิงคนนั้นกล่าวอย่างอ่อนโยนขณะที่เธอยื่นมือรับบัตร

เดเมียนวางบัตรประจำตัวไว้ในมือของเธอ เธอได้สแกนมันเข้าไปในอุปกรณ์หลังเคาน์เตอร์และรายการข้อมูลก็ปรากฏขึ้นมา

เดเมียนมองไม่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น แต่อุทสึสึที่สามารถแผ่ประสาทสัมผัสรอบตัว อุทสึสึกำลังเฝ้าดูอย่างใกล้ชิดและอยากรู้ว่าการระบุตัวตนของสถาบันและอุปกรณ์ที่ผู้หญิงใช้นั้นเป็นอย่างไร

“ เดเมียนนักเรียนที่มีจิตวิญญาณระดับขาว และยังไม่เคยทำภารกิจและเพิ่งเข้าร่วมสถาบันได้ไม่นาน”

หญิงสาวอ่านข้อมูลของเดเมียน

แต่เป็นเรื่องแปลกที่เดเมียนไม่มีนามสกุล แต่ด้วยการเป็นผู้ถือบัตรของสถาบันด้วยการใช้เลือดในการเชื่อมโยงดังนั้นชื่อ-นามสกุลของเขาจึงไม่สำคัญขนาดนั้น

และแม้ว่าเขาจะถูกขอดูนามสกุล แต่ในความเป็นจริงแล้วเขาเป็นเพียงเด็กกำพร้าและซาร่าห์เองก็ไม่ใช่แม่แท้ๆ ของเขา

“ คุณสามารถเลือกภารกิจของอันดับ D ได้ในปัจจุบันซึ่งเป็นอันดับต่ำสุดสำหรับภารกิจและเป็นอันดับเดียวที่คุณสามารถทำได้ในขณะนี้

ภารกิจจะมีอันดับ โดย D C Bและ A

ภารกิจระดับ D มีให้สำหรับนักเรียนชั้นนอกของสถาบัน ภารกิจระดับ C มีให้สำหรับนักเรียนชั้นในส่วนภารกิจระดับ B มีให้สำหรับแกนนำนักเรียนและภารกิจระดับ A ให้สำหรับอาจารย์และผู้อาวุโส “

ผู้หญิงคนนั้นแจ้งให้เขาทราบ

“ ตอนนี้คุณจะทำได้เพียงภารกิจระดับ D เท่านั้น แต่ไม่ใช่ว่าภารกิจรดับ D ทั้งหมดจะทำได้ง่ายและคุณต้องระมัดระวังในสิ่งที่คุณเลือก การรับภารกิจแสดงว่าคุณตกลงที่จะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อทำภารกิจแต่ละอย่างให้สำเร็จ ภารกิจจะมีรางวัลเมื่อทำสำเร็จ ซึ่งอยู่ในรูปของคะแนนสมทบซึ่งมีมูลค่าเทียบเท่ากับรางวัลที่ผู้ร้องขอเสนอ “

หญิงสาวเตือนขณะยื่นบัตรคืนให้กับเดเมียน

“ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือ”

เดเมียนขอบคุณขณะที่เขารับบัตรคืน

เดินไปตามกำแพงที่เรียงรายด้วยภารกิจมากมายที่ติดอยู่ เดเมียนเริ่มไล่อ่านและไม่มีภารกิจไหนที่น่าตื่นเต้นพอหรือมีรางวัลมากพอที่จะน่าสนใจ

ภารกิจส่วนใหญ่ที่เดเมียนเจอเป็นภารกิจง่ายๆ เช่นการส่งสิ่งของ และการค้นหาสัตว์เลี้ยงที่หายไป และไม่ค่อยมีการต่อสู้หรือเกี่ยวข้องกับงานอันตราย

แต่สิ่งที่เดเมียนสังเกตเห็นก็คือยิ่งเขาเดินลึกไปจากกำแพงมากเท่าไหร่ภารกิจก็ยิ่งยากขึ้นเท่านั้น

ในขณะที่เขาเดินต่อไปเกือบครึ่งทางของกำแพง เดเมียนสามารถเห็นได้ว่าภารกิจนั้นอันตรายเกินไปและยากเกินไปสำหรับเขา

[ตอนนี้ฉันควรเลือกภารกิจตั้งแต่ครึ่งแรกและหลังจากเพิ่มความแข็งแกร่งแล้ว ฉันจะทำภารกิจที่มีความยากสูงขึ้นพร้อมรางวัลที่สูงขึ้น]

เดเมียนตัดสินใจ

เมื่ออ่านภารกิจระดับ D ที่แตกต่างกัน เดเมียนไม่รู้เลยว่าจะทำภารกิจไหน เพราะไม่มีภารกิจไหนเลยที่เข้าตาเดเมียน

ภารกิจนี้คือการกำจัดสัตว์ร้ายหมูป่าตัวใหญ่ที่โจมตีและข่มขวัญหมู่บ้านอย่างต่อเนื่อง ใกล้ป่าเขตป่าเมืองอาเรีย

สัตว์ร้ายถูกประเมินว่าเป็นสัตว์อสูรอันดับ 1 แต่มีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับมอร์ทัลอันดับ 2 และใกล้เคียงกับสัตว์อสูรอันดับ 3

ภารกิจนี้แนะนำสำหรับนักเรียนสองคน แต่สามารถรับได้คนเดียวหาก ผู้รีบมีทักษะและมีพลังเพียงพอ

กำหนดส่งภารกิจให้เสร็จสิ้นคือ 8 ชั่วโมง

เหตุผลใหญ่ที่สถาบันได้รับความเคารพและนับถือจากคนทั่วไป เป็นเพราะชื่อเสียงของพวกเขาในการทำภารกิจส่วนใหญ่ผู้คนที่ร้องขอในเวลาอันสั้นและสถาบันจะเพิ่มรางวัลต่อไปเพื่อดึงดูดนักเรียนให้ทำภารกิจให้สำเร็จโดยเร็ว เพื่อป้องกันการทำภารกิจล้มเหลว และป้องกันชื่อเสียงของสถาบัน

ในขณะที่เขาถือแผ่นภารกิจไว้ในมือ เดเมียนตัดสินใจว่าจะรับภารกิจนี้และเมื่อเห็นว่ามันเป็นภารกิจของผู้ชายสองคนเขาสามารถพาเพื่อนคนหนึ่งไปกับเขาได้และแบ่งรางวัลให้กัน

ในขณะที่เขากำลังจะหยิบเอกสารภารกิจไปให้พนักงานต้อนรับด้านหน้าของห้องโถง จู่ๆภารกิจที่เดเมียนจะทำนั้นก็ถูกกระชากออกจากมือเขา

“ฉันจะทำภารกิจนี้ นายมีปัญหาไหม”

เด็กที่มีที่มีรูปร่างใหญ่แม้ว่าเมื่อเทียบกับโคล

จากใบหน้าของเขา เขาอายุมากกว่าเดเมียนไม่กี่ปี แต่ก็ยังเป็นเพียงนักเรียนนอกของสถาบัน

แม้ว่าเขาจะเป็นเพียงนักเรียนนอกของโรงเรียน แต่เดเมียนก็รู้ดีว่าเขานั้นยังไม่สามารถสู้กับเด็กคนนี้ได้เนื่องจากมีช่องว่างระหว่างเล็กน้อย

“ นายชื่ออะไรและอายุเท่าไหร่”

เดเมียนถาม

“ฮ่าๆ นายจะไปรายงานฉันงั้นหรอ ฝันไปเถอะไม่มีใครกล้ากับฉันในสถาบันชั้นนอกหรอกนะ และพี่ชายฉันเป็นนักเรียนชั้นในของสถาบันที่ทรงพลัง และฉันชื่อแลร์รี่ นอร์ริส ฉันอายุ 14 ปี”

นักเรียนคนนั้นเยาะเย้ย และหัวเราะเยาะเดเมียน

ในขณะที่เขากำลังหัวเราะ เดเีมยนก็กำลังชั่งใจกับตัวเองว่ามันคุ้มค่าหรือไม่ที่จะสร้างศัตรู เพียงเพื่อทำภารกิจ

เดเมียนตัดสินใจเดินออกไปเพราะไม่อยากมีเรื่อง