เดเมียนทำตามคำแนะนำของบรรณารักษ์ และเดินไปตามทางเดินไปทางขวา จากนั้นหันไปทางใจกลางอาคารและมุ่งหน้าไปทางนั้น
ห้องสมุดมีขนาดมหึมา มีหลายชั้นและหลังจากที่เดเมียนไปถึงห้องสมุด เดเมียนอดไม่ได้ที่จะตกตะลึงกับความใหญ่โต
ดูเหมือนจะมีหนังสือหลายหมื่นเล่มในห้องโถงขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยชั้นหนังสือและมีหลายชั้น
“เหลือเชื่อ”
เดเมียนพูดด้วยความตกใจกับสิ่งที่เขาเห็น
ทันใดนั้นเดเมียนก้เกิดความกระหายความอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับข้อมูลในหันงสือเหล่านี้ ที่เต็มไปทั่วทั้งห้องสมุด
[ถ้านี้คือความรู้ทั้งหมดในสถาบันที่อยู่นเมืองอาเรีย ฉันสงสัยว่ามันจะมีมากขึ้นขนาดไหนในสถาบันหลวง และสถาบันที่ตั้งอยู่ในเมืองกราทิส]
เดเมียนคิดกับตัวเอง
“ ฉันควรจะเริ่มตรงไหนดี”
เดเมียนพึมพำ โดยไม่แน่ใจว่าจะเริ่มอ่านอะไรจากหนังสือนับหมื่นเล่ม
มีหนังสือเกี่ยวกับเกือบทุกอย่างที่เดเมียนคิดได้และเขาสามารถมองเห็นพื้นที่ที่มีไว้สำหรับความรู้ต่างๆ
สามสิ่งที่เดเมียนสนใจมากที่สุดคือ กายวิภาค ของส่วนร่างกายมนุษย์ ส่วนสัตว์ร้าย และส่วนประวัติศาสตร์
{ถ้านายต้องการจะทำภารกิจ ฉันคิดว่ามันสำคัญสำหรับนายที่จะต้องมีข้อมูลเกี่ยวกับสัตว์ร้าย ดังนั้นฉันจะคัดลอกความรู้เกี่ยวกับสัตว์ร้ายให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ในขณะที่ฉันทำเช่นนั้นนายควรเรียนรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของประเทศนี้และหากมีข้อมูลเกี่ยวกับส่วนที่เหลือของโลกที่นาย}
อุทสึสึแนะนำ
[นั้นหมายความว่า เธอไม่ได้มีความสามารถในการคัดลอกจิตวิญญาณเพียงอย่างเดียว แต่สามารถคัดลอกความรู้ต่างๆ ได้ด้วยงั้นหรอ]
เดเมียนร้องอุทานอย่างสนุกสนาน
{ถูกต้อง แต่มันไม่ง่ายอย่างนั้นและฉันต้องเชื่อมต่อกับหนังสือที่กำลังคัดลอกผ่านโฮสต์ นอกจากนี้ยังทำให้ฉันรู้สึกแย่มากในฐานะจิตวิญญาณ ฉันสามารถจัดเก็บข้อมูลได้ครั้งละจำนวนหนึ่งเท่านั้น ซึ่งจะเพิ่มขึ้นตามความแข็งแกร่งของโฮสต์}
อุซึสึยืนยัน
[มันเหลือเชื่อมากที่ได้เป็นจอมเวทย์ที่มีความสามารถในการคัดลอกสิ่งต่างๆ และพลังงานครึ่งหนึ่งของฉัน เธอสามารถใช้มันได้อย่างเต็มที่อย่างคุ้มค้าเลยนะ]
เดเมียนกล่าวด้วยความยินดีอย่างยิ่งกับการเปิดเผยความสามารถของอุทสึสึ
เดเมียนมุ่งหน้าไปยังส่วนสัตว์ร้ายเพื่อให้อุทสึสึสามารถคัดลอกความรู้และหนังสือทุกเล่มที่เดเมียนสัมผัสหลังจากนั้นไม่กี่วินาทีมันก็จะถูกคัดลอกโดยอุทสึสึ
หลังจากผ่านไปไม่กี่ร้อยเล่ม อุทสึสึซึ่งเป็นจิตวิญญาณก็ได้รู้สึกเครียดและเจ็บปวดเป็นครั้งแรกและตระหนักว่าเจตจำนงของเดเมียนแข็งแกร่งเพียงใดเมื่อเทียบกับตัวตนของมัน
ขณะเดียวกันเดเมียนก็เริ่มรู้สึกเจ็บปวดในจิตใจของเขาเช่นกันและเขาบอกได้ว่ามันไม่ได้มาจากตัวของเขา แต่มาจากสิ่งอื่นภายในจิตใจของเขาพร้อมกับความเจ็บปวดที่มาจากหนังสือเวทย์ที่อยู่ภายในตันเถียนของเขา
{ฉันคาดว่าขีดจำกัด ของฉันคือหนังสือประมาณ 200 เล่มซึ่งมีขนาดเฉลี่ยไม่กี่ร้อยหน้าและขณะนี้ฉันคัดลอกหนังสือไปแล้วกว่า 300 เล่ม เนื่องจากฉันไม่แน่ใจในความสามารถในการคัดลอกความรู้ในขณะนี้}
อุทสึสึกล่าวซึ่งดูเหมือนจะมีความเจ็บปวดมากกว่าเดเมียน
เดเมียนรู้สึกได้ว่าความเจ็บปวดและความตึงเครียดในจิตใจและร่างกายของเขาเพิ่มมากขึ้น ซึ่งเกิดจากการที่อุทสึสึเก็บข้อมูลมากเกินไปและเขาไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร
{ใจเย็น ๆ และหมุนเวียนพลังงานของนาย ฉันจะกรองข้อมูลที่เป็นประโยชน์และลบข้อมูลที่ไม่เป็นประโยชน์ เพื่อลดปริมาณความรู้ที่เก็บไว้ในที่เก็บของฉันให้เหลือที่ว่างพอที่จะสามารถเก็บต่อไปได้}
อุทสึสึกล่าว
เดเมียนทำตามสิ่งที่อุทสึสึบอก เขาได้นั่งลงบนพื้นตรงกลางส่วนสัตว์ร้ายและเริ่มหมุนเวียนพลังงานและทำให้ลมหายใจสงบขณะ ที่อุทสึสึกรองข้อมูลจำนวนมากที่เขาคัดลอกมาจากหนังสือสัตว์ร้ายที่เดเมียนสัมผัส
อุทสึสึใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงในการกรองข้อมูลจำนวนมากที่เขาเก็บไว้และสร้างสัตว์ร้ายขึ้นมาเองภายในจิตใจ
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมงความเจ็บปวดก็ลดลงจน ถึงระดับที่ไม่มากนักและหลังจากนั้นเดเมียนก็มุ่งหน้าไปยังบันทึกทางประวัติศาสตร์ในห้องสมุด
เขาหยิบหนังสือ 3 เล่มที่เชื่อมโยงถึงกัน
ประการแรกคือต้นกำเนิดของกูลแห่งต้นกำเนิด ซึ่งรวมถึงราชวงศ์ อย่างที่สองคือต้นกำเนิดและการก่อตัวของประเทศโกเบ และลำดับที่สามเกี่ยวกับที่มาและการก่อตัวของสถาบันอเคเกรีย
ด้วยความจำและการรับรู้ที่ดีขึ้นของเขา เดเมียนเริ่มอ่านที่มาของครอบครัวต้นกำเนิดอย่างรวดเร็วและเริ่มเปรียบเทียบกับสิ่งที่เขาได้รับการสอนในครอบครัวแม็กซ์เวลล์
ในหนังสือระบุว่าตระกูลแห่งต้นกำเนิดทั้งยี่สิบคนเป็นคนแรกที่ปลุกจิตวิญญาณและแข็งแกร่งที่สุดในพื้นที่ของตนเองเมื่อพูดถึงการบ่มเพาะ ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดจึงตกลงกันว่าคนใดคนหนึ่งควรจะกลายเป็นผู้นำของพวกเขาในขณะที่พวกเขาทั้งหมดจะกุมอำนาจไว้ในพื้นที่ของตัวเอง
หลายชั่วอายุคน หมู่บ้านจากนั้นเมืองจากนั้น เมืองต่างๆและในที่สุดทั้งประเทศก็ถูกสร้างขึ้นโดยมีตระกูลต้นกำเนิด 20 คนและลูกหลานของพวกเขา ลูกหลานของพวกเขาเป็นที่รู้จักในฐานะขุนนางและมีอำนาจและความมั่งคั่งมากที่สุดในประเทศ ในขณะที่ลูกหลานของผู้นำของตระกูลต้นกำเนิด กลายเป็นที่รู้จักในนามราชวงศ์และตั้งชื่อประเทศก็ได้ตั้งตามชื่อสกุลของพวกเขา
จิตวิญญาณกลายเป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นเรื่อย ๆ ในช่วงหลายชั่วอายุคน แต่ส่วนใหญ่ไม่สามารถรับทรัพย์ต่างๆ ได้และถูกบังคับให้ไปอยู่ในตระกูลขุนนางหรือถูกปราบปรามเพื่อที่พวกเขาจะไม่กลายเป็นภัยคุกคามต่อผู้มีอำนาจในอนาคต
มันมีรายละเอียดมากขึ้นเกี่ยวกับบรรพบุรุษและจิตวิญญาณของพวกเขาแต่ละคน ซึ่งล้วนมีพลังในสิทธิของตัวเองและเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาทำสำเร็จและสัตว์ร้ายที่พวกเขาพ่ายแพ้ในขณะเดียวกันก็อธิบายถึงจิตวิญญาณของราชวงศ์โกเบ
แม้ว่าจะไม่เคยพูดถึงส่วนที่เหลือของโลกเลยสักครั้ง
มันเป็นจิตวิญญาณลึกลับที่อนุญาตให้ผู้ใช้เข้าสู่สถานะของเหลว ดังนั้นการโจมตีทั้งหมดดูเหมือนจะผ่านร่างผู้ใช้ไปโดยไม่สร้างความเสียหายแม้แต่น้อย อย่างไรก็ตามโดยรวมแล้วไม่มีการอธิบายรายละเอียดมากเท่ากับครอบครัวอื่น ๆ และมีความลึกลับและไม่เหมือนใคร
ด้วยความสามารถทรัพยากรและความมั่งคั่งที่เหนือกว่าของพวกเขา ราชวงศ์และขุนนางสามารถควบคุมทั้งประเทศได้อย่างสมบูรณ์จนกระทั่งมีองค์กรที่นำโดยชายลึกลับเข้ามาก่อตั้ง
