สัตว์ร้ายหมูป่าพุ่งเข้าหาเดเมียน ภายในป่าอย่างดุเดือดโดยมีเป้าหมายที่จะแทงเดเมียนด้วยงาของมัน
เดเมียนที่ไม่มีสิ่งกังวลรอบตัวตัวอีกต่อไป ทำให้สามารถจดจ่ออยู่กับสัตว์ร้ายตรงหน้าได้อย่างเต็มที่
เดเมียนยืนหันหลังให้ต้นไม้ใหญ่ ขณะที่สัตว์ร้ายหมูป่าพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วและพลังมหาศาล
ในขณะที่งาของหมูป่ากำลังจะแทงเข้าที่เดเมียน เขาก็หลบไปทางขวา
สัตว์ร้ายที่เคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูงเช่นนี้ไม่สามารถหยุดได้ และโมเมนตัมของมันก็ขับเคลื่อนมันไปข้างหน้าขณะที่งาของมันพุ่งชนต้นไม้ใหญ่
แผนของเดเมียนประสบความสำเร็จ แต่เมื่อมองไปที่สัตว์ร้ายเขาก็รู้สึกผิดหวังที่ได้เห็น แม้หลังจากที่งาของมันชนเข้ากับต้นไม้ด้วยพลังเช่นนี้ งาของสัตว์ร้ายก็ยังไม่หัก
อย่างไรก็ตามสัตว์ร้ายยังคงพยายามดึงงาของมันออกมาจากต้นไม้
เดเมียนกระโดดขึ้นไปบนหลังของสัตว์ร้ายหมูป่าที่มีขนาดใหญ่กว่าตัวเองหลายเท่า
เดเมียนจำเป็นต้องจัดการกับสัตว์ร้ายในการโจมตีเพียงครั้งเดียวที่จะฆ่าสัตว์ร้ายโดยไม่ปล่อยให้สัตว์ร้ายเข้าสู่สภาวะบ้าดีเดือด และไม่ทำให้สัตว์ร้ายเจ็บปวดมากนัก
เดเมียนรู้สึกสงสารสัตว์ร้ายอย่างประหลาดและในสายตาของเดเมียน ชีวิตของสัตว์ร้ายนั้นเทียบเท่ากับชีวิตของมนุษย์ เนื่องจากทั้งคู่ต่อสู้เพื่อความแข็งแกร่งและความอยู่รอดเท่านั้น
แต่เมื่อได้เห็นชาวบ้านที่บริสุทธิ์และเด็ก ๆ ในหมู่บ้าน เดเมียนไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องจบชีวิตของสัตว์ร้าย มิฉะนั้นคนอื่น ๆ อาจจะต้องตายหรือได้รับบาดเจ็บ
เดเมียนเตรียมการโจมตีที่ทรงพลัง เพื่อจัดการกับสัตว์ร้ายหมูป่าในการโจมตีเพียงครั้งเดียว
[หมัดไฟ]
พลังงานจำนวนมากกลายเป็นเปลวเพลิงห่อหุ้มกำปั้นขวา
สัตว์ร้ายหมูป่ากำลังกระโดดดิ้นรนอย่างดุเดือด ในขณะที่มันพยายามดึงงาของมันที่ฝังลึกเข้าไปในต้นไม้และเดเมียนก็เห็นว่ามันจะหลุดในไม่ช้า
เมื่อปล่อยหมัดลงบนหัวของหมูป่าด้วยกำลังทั้งหมดหมัดของเดเมียน ทำให้เกิดการระเบิดจากหมัดเพลิง เดเมียนก็ได้กระโดดลงจากหลังของมันอย่างระมัดระวังและทำระยะห่างระหว่างตัวเขากับสัตว์ร้าย
สัตว์ร้ายหยุดเคลื่อนไหวไปสองสามวินาทีจากนั้นมันก็เริ่มสั่นอย่างรุนแรง เมื่อความแข็งแกร่งของมันเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
ใบหน้าของเดเมียนเริ่มตกตะลึง เมื่อเขาตระหนักว่ามันเป็นสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด
“การโจมตีของฉันทำให้สัตว์ร้ายโกรธเหนือระดับและสัตว์ร้ายก็เข้าสู่สภาวะคลั่ง”
เดเมียนสังเกต
เดเมียนใช้พลังงานภายในไปแล้วครึ่งหนึ่ง หลังจากที่โจมตีอย่างหนักหน่วงใส่มัน
แม้จะมีความหนาแน่นและความบริสุทธิ์ของพลังงานที่มากมาย แต่เดเมียนก็ยังอยู่ในระดับการฝึกฝนที่ต่ำและไม่มีพลังงานมากพอที่จะสามารถใช้พลังได้อย่างต่อเนื่องในระยะยาว
ทันใดนั้นความคิดของเดเมียนเริ่มกังวลและเริ่มคิดด้วยความเร็วที่รวดเร็ว เพื่อพยายามคิดหาวิธีจัดการกับสัตว์ร้ายโดยสัญชาตญาณตามธรรมชาติที่ของเดเมียน คือการเอาชีวิตรอด
จากทุกสิ่งที่เดเมียนเคยเจอมา สรุปได้ว่า ไม่ว่าเขาจะทำอะไร จะมีความตายและความขัดแย้งเสมอและเขาควรจัดลำดับความสำคัญของตัวเองและคนที่เขาห่วงใย
แต่สิ่งที่เขาตัดสินใจก็คือ เขาจะเป็นผู้บ่มเพาะพลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาลร่วมกับอุทสึสึและเป็นที่รู้จักในนาม จอมเวทย์แหล่งการเลียนแบบ ซึ่งทั้งทรงพลังและชอบธรรม ด้วยตำแหน่งนั้น เขาต้องการช่วยเหลือผู้คนหากสามารถที่จะทำได้
[ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดของฉัน คือการปกป้องไมโลและหมู่บ้าน ดังนั้นฉันจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องจัดการกับสัตว์ร้ายตัวนี้]
เดเมียนตัดสินใจอย่างกล้าหาญ
เดเมียนกัดฟันข่มความกลัวที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่เขารู้สึกและเตรียมพร้อมที่จะต่อสู้กับสัตว์ร้ายหมูป่าบ้าดีเดือด
หมูป่าบ้าดีเดือดพุ่งเข้าใส่เดเมียนอย่างบ้าคลั่งด้วยความแข็งแกร่งและความเร็วที่เพิ่มขึ้น
ความเร็วของมันน่าตกใจ ซึ่งเพิ่มขึ้นเกือบสองเท่าจากตอนแรก
ถ้าเดเมียนไม่รักษาระยะห่างจากสัตว์ร้ายหลังจากที่โจมตีมัน เดเมียนเองก็จะไม่มีโอกาสหลบการโจมตีของมัน แต่ถึงแม้จะมีระยะห่างระหว่างตัวเขากับสัตว์ร้าย เดเมียนก็ไม่แน่ใจว่าจะสามารถหลบมันได้หรือไม่
[เปลวไฟระเบิด]
เดเมียนพุ่งตัวขึ้นไปและนี่เป็นครั้งแรกที่เขาพยายามใช้ทักษะนี้เพื่อกระโดดขึ้นไปในอากาศ
ในขณะที่อยู่ในอากาศเดเมียนคว้ากิ่งไม้เหนือเขาและห้อยอยู่เหนือสัตว์ร้ายหมูป่า
สัตว์ร้ายหมูป่าที่กำลังคลั่ง เริ่มคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว
{สัตว์ร้ายส่วนใหญ่สามารถรักษาสถานะที่บ้าคลั่งได้เพียงไม่กี่นาที ก่อนที่ร่างกายของมันจะไม่เหลือพลังงานาอีกต่อไป ดังนั้นนายต้องหันเหความสนใจของสัตว์ร้ายสักสองสามนาทีและหลีกเลี่ยงการโจมตี}
อุทสึสึแนะนำ
ด้วยแผนการ การจัดการกับสัตว์ร้ายหมูป่าเดเมียนมีวิธีจัดการกับสัตว์ร้าย แต่พูดได้ง่ายนั้นกว่าทำ
อย่างไรก็ตามสิ่งที่เดเมียนไม่คาดคิด ก็คือการที่สัตว์ร้ายที่กำลังบ้าคลั่งได้พุ่งใส่ต้อนไม้ที่เดเมียนกับห้อยอยู่
การสั่นของต้นไม้อย่างรุนแรง ทำให้การจับกิ่งไม้ของเดเมียนลื่นไถลและเดเมียนตกลงมาจากกิ่งไม้