“เอลิซาเบธ เรามาถึงเขตพระราชาแล้ว เหลือไม่กี่ร้อยเมตร แล้วเราจะปลอดภัย”
เบอร์นาร์ดบอกเธอด้วยรอยยิ้มอุ่นใจ
เขาต้องการให้เธอรู้สึกปลอดภัยและมั่นใจ แต่เขาไม่แน่ใจว่าราชวงศ์จะช่วยเขาหรือไม่และฆาตกรยังคงไล่ตามพวกเขาอยู่หรือไม่ ด้วยสิ่งที่ไม่รู้มากมาย เบอร์นาร์ดทำได้เพียงพุ่งไปข้างหน้าและสวดอ้อนวอนขอให้พวกเขาปลอดภัย
กระโดดลงจากรถและอุ้มเอลิซาเบธไว้ในอ้อมแขน เบอร์นาร์ดไม่หันหลังกลับ และรีบวิ่งไปที่เขตพระราชาที่อยู่ข้างหน้าเขาสองสามร้อยเมตรอย่างรวดเร็วที่สุด
คนขับรถเห็นว่างานของเขาเสร็จสิ้นแล้วหันหลังกลับก่อนที่เขาจะมีปัญหาใด ๆ และคนอื่น ๆ ส่วนใหญ่ในตำแหน่งของเขาจะได้รับเงินและมอบผู้โดยสารให้กับราชองครักษ์ที่พวกเขาพบ
เขตพระราชามีที่ดินเปล่าล้อมรอบทั้งหมดเพื่อให้ราชองครักษ์ทุกคนสามารถเตรียมพร้อมหากมีการโจมตีและที่ดินผืนนั้นยาวสองสามร้อยเมตร
เป็นแผนผังเชิงกลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพมากและช่วยราชองครักษ์อย่างหนาแน่นในการปกป้องเขตของราชวงศ์ อย่างไรก็ตาม มันยังทำให้นักฆ่าสามารถเห็นเอลิซาเบธและเบอร์นาร์ดในที่โล่งหากพวกเขาพยายามเข้าไปในเขตราชวงศ์
“ช่วยด้วย ช่วยด้วย ให้เราเข้าไป”
เบอร์นาร์ดคร่ำครวญขณะที่เขารีบไปที่ประตูบานหนึ่งที่นำไปสู่เขตราชวงศ์โดยมีเอลิซาเบธอยู่ในอ้อมแขนของเขา
มีราชองครักษ์ผู้มีอำนาจ 30 คนประจำการอยู่ที่ประตูพร้อมกับนักธนูที่ประจำการอยู่เหนือกำแพงที่ล้อมรอบเขตของราชวงศ์ และพวกเขาต่างก็งงงันกับสิ่งที่เกิดขึ้น
“ส่องไฟซะ ให้เราเห็นว่าเป็นเป็นใครและเพื่อความมั่นใจว่าเขาจะไม่จู่โจมหรือพยายามบุกรุกราชวัง”
หัวหน้าหน่วยยามที่ประจำการอยู่ที่ประตูสั่ง
“ว่าแล้ว เราเพียงต้องรอ”
No. 1 พึมพำกับตัวเองขณะที่กระโดดลงจากตึกที่เขากำลังสอดแนมและรีบวิ่งตามเบอร์นาร์ดและเอลิซาเบธที่ออกไปกลางแจ้ง
การทำเช่นนี้ทำให้เขาเปิดเผยตัวเองเช่นกันและเปิดตัวเองให้โจมตีระยะไกล แต่เขาไม่ต้องการปล่อยให้เป้าหมายของเขาหนีไปหลังจากมีชื่อเสียงอันไร้ที่ติในฐานะนักฆ่า
ตราบใดที่ No.1 ฆ่าพวกเขาอย่างรวดเร็วและราชองครักษ์ไม่สามารถเข้าแทรกแซงได้ทัน เขาก็จะสามารถหนีไปและรับรางวัลจากการฆ่าเธอได้
หัวหน้ายามที่ดูแลประตูนั้นมีเวลาไม่กี่วินาทีในการตัดสินใจ ว่าจะฆ่าพวกเขาทั้งหมด ส่งพวกเขากลับโดยไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยว หรือช่วยชีวิตชายชราที่มีหญิงสาวในอ้อมแขนจากผู้ไล่ตาม
สิ่งสำคัญอันดับแรกของเขาคือต้องแน่ใจว่าไม่มีใครเข้าไปในเขตของราชวงศ์โดยไม่ได้รับอนุญาต แต่ตราบใดที่เขารักษาเขตในราชวงศ์ให้ปลอดภัยจากบุคคลภายนอก เขาก็สามารถจัดการกับผู้คนนอกเขตราชวงศ์ได้ตามที่เขาพอใจ
เบอร์นาร์ดสาปแช่งโชคของเขาเมื่อเห็นนักฆ่าเดินตามเขาไป และเพียงครู่เดียวเท่านั้นก่อนที่มือสังหารจะตามทันเขา
ในการตัดสินใจครั้งสุดท้ายของผู้คุม แม้ว่าเอลิซาเบธจะไม่ชอบให้เขาทำเช่นนั้น เบอร์นาร์ดก็ยกผ้าคลุมหน้าขึ้นและเปิดเผยความงามของเธอต่อราชองครักษ์ที่เฝ้าดูสิ่งที่เกิดขึ้น
ในขณะนั้นโดยไม่รู้ตัว ผู้คุมทั้งหมดรู้สึกเหมือนอยู่ใต้อำนาจของเอลิซาเบธและราวกับว่าเป็นหน้าที่ของพวกเขาที่จะปกป้องเธอ
เอลิซาเบธมีผิวขาวราวกับหิมะ มีผมสีเงินยาวเป็นประกายภายใต้ดวงอาทิตย์ที่กำลังตกดิน และการจ้องมองเพียงครั้งเดียวจากดวงตาสีเงินของเธอจะทำให้หัวใจของผู้ชายทุกคนละลาย
“ยิงใส่ผู้ไล่ล่าที่สวมหน้ากาก”
หัวหน้ายามออกคำสั่งขณะที่เขารีบวิ่งไปหาพวกเขาพร้อมกับทหารยามที่เร็วที่สุดสองสามคนในหน่วยยามของเขา
นักธนูทุกคนเริ่มยิงธนูใส่ผู้ลอบสังหาร และด้วยพวกเขาทั้งหมดเป็นผู้ฝึกฝนระดับสูง นักฆ่าจึงต้องถดถอยเมื่อเขาหลบลูกธนูและถูกโจมตีที่ไหล่โดยหนึ่ง
หัวหน้ายามรู้สึกจากดวงตาของเธอว่าเธอมีสถานะสูงส่ง และวิธีที่เธอมองพวกเขาโดยไม่รู้ตัว ทำให้พวกเขารู้สึกราวกับว่าพวกเขาอยู่ภายใต้อาณัติของเธอ
“บัดซบ หยุดขวางทางฉัน”
นักฆ่าคำรามที่ในขณะที่ No.2 และNo. 3 ซึ่งเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากระยะไกลพยายามไล่ตามทัน
“ฆ่าพวกมันให้หมด พวกมันกล้าที่จะขวางทางเราด้วยพลังชั่วร้ายของพวกเขา”
No.1 สั่งขณะที่เขาเปิดใช้งานจิตวิญญาณของเขา
No. 1 ดื้อดึงเกินไปและกลัวความล้มเหลว ในขณะที่No. 2 และNo. 3 มองเห็นได้ชัดเจนว่าพวกเขาไม่มีโอกาสที่จะสามารถสู้ราชองครักษ์ทั้งหมดที่มีระดับการฝึกฝนที่ใกล้เคียงกับพวกเขา
แม้ว่าเขาจะเป็นผู้นำของทั้งสามคนและแข็งแกร่งที่สุด แก่ที่สุด และมีประสบการณ์มากที่สุด เขาก็วิกลจริต เขาส่วนใหญ่ตามชื่อเสียงและชื่อเสียงมากกว่าความมั่งคั่งและสนุกกับการฆ่าและถูกกลัวว่าเป็นฆาตกรที่มีทักษะ
“ฉันคิดว่าเราควรถอยกลับ”
No.3 กล่าวขณะที่พวกเขาไปถึงตัวของ No. 1 และยังคงหลบลูกธนูที่ยิงมาที่พวกราชองครักษ์ยิงมา
“เราใกบ้จะสำเร็จแล้ว ตอนนี้เราถอยไม่ได้แล้ว”
No.1 ปฏิเสธ
เส้นเลือดของเขาเริ่มโปนไปทั่วร่างกายเมื่อรัศมีและจิตสังหารของเขาเพิ่มขึ้นอย่างหนาแน่น
“เขาเปิดใช้งานจิตวิญญาณนักฆ่าที่บ้าคลั่งของเขา เขาจริงจังกับการฆ่าพวกนั่นเกินไป”
No. 2 คนที่กำลังโต้เถียงกับตัวเองว่าจะดำเนินการต่อกับเขาหรือไม่
“เราควรทิ้งเขาไหม”
No.3 ถาม ใครๆ ก็เห็นได้ชัดว่าตอนนี้ No. 1 บ้าไปแล้วและพวกเขาอาจะถูกฆ่าตายทั้งหมด
เป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะพูดหลังจากที่พวกเขาอยู่ด้วยกันและช่วยเหลือซึ่งกันและกันมาเป็นเวลานาน แต่สำหรับคนที่ฆ่าเพื่อเอาชีวิตรอด การทรยศต่อเพื่อนไม่ใช่เรื่องที่ไม่คาดคิด
ทั้งNo. 2 และ No. 3 ไม่ต้องการหันหลังกลับ ไม่ใช่เพราะNo. 1 แต่เพราะรางวัลใหญ่ แต่หลังจากที่ทั้งคู่ถูกลูกศรหลายลูกพุ่งเข้าใส่และถูกทหารรักษาการณ์ที่ทรงพลังจำนวนมากพุ่งเข้าหา ทั้งคู่ก็ตัดสินใจถอยกลับ
