จอมเวทย์แห่งการเลียนแบบ (The copy mage) – ตอนที่ 146

ตอนที่ 146 พบกับแม่ พาร์ท 1

เหตุผลหนึ่งที่ว่าทำไมการฝึกฝนภายนอกจึงยากกว่าการฝึกฝนภายใน ในบางแง่มุมก็เพราะว่ามันต้องการทรัพยากรมากกว่าการฝึกฝนภายในมาก

แต่มันก็ยังสามารถทำได้โดยไม่ต้องใช้ทรัพยากรจำนวนมาก แต่เพื่อให้ทันกับผู้ฝึกฝนภายในที่ระดับพรสวรรค์เดียวกัน เราจำเป็นต้องใช้ทรัพยากรมากขึ้นเพื่อฝึกฝนร่างกายของพวกเขา

ทั้งนี้เพราะไม่เหมือนกับผู้ปลูกฝังภายใน เป็นเรื่องยากมากที่ผู้ฝึกฝนภายนอกจะใช้พลังงานในบรรยากาศ และไม่มีทางที่จะดูดซับพลังงานเข้าสู่กล้ามเนื้อโดยตรง

ผู้ฝึกฝนภายในจะดูดซับพลังงานจากชั้นบรรยากาศเข้าสู่ร่างกายผ่านรูขุมขน เมื่อเข้าสู่ร่างกายผ่านรูขุมขน มันจะไหลเข้าสู่เส้นทางพลังงานรอบ ๆ ร่างกายโดยตรงและใช้เพื่อเพิ่มพลังเวทย์ภายใน

อย่างไรก็ตาม ผู้ฝึกฝนภายนอกจะสามารถดูดซับพลังงานจากบรรยากาศผ่านการหายใจเท่านั้น ซึ่งมีอัตราที่ช้ากว่าการดูดซับพลังงานผ่านรูขุมขนเป็นอย่างมาก

การจัดระดับพรสวรรค์ของแต่ละคนไม่ได้ระบุว่าจะเหมาะกับการฝึกฝนภายในหรือภายนอกมากกว่า แต่ส่วนใหญ่จะเป็นผู้ฝึกฝนภายนอกเนื่องจากผู้ฝึกฝนภายนอกเป็นที่รู้จักว่ามีพลังในการต่อสู้มากกว่า

ผู้ฝึกฝนภายในส่วนใหญ่กลายเป็นนักอ่านอักษรรูน นักเล่นแร่แปรธาตุหรือผู้วิเศษที่จะต่อสู้ในระยะไกล และผู้ที่ต่อสู้เหมือนเดเมียนในฐานะผู้ฝึกฝนภายในนั้นหายาก

การฝึกฝนทั้งสองแบบมีข้อดีและข้อเสียเหมือนกัน แต่วิธีเดียวที่จะเอาชนะข้อเสียเหล่านั้นได้คือการฝึกฝนทั้งสองประเภทเพื่อให้ร่างกายสมบูรณ์

มีเทคนิคการหายใจที่จะเพิ่มปริมาณพลังงานที่ผู้ฝึกฝนภายนอกจะหายใจเข้าไปเพื่อเพิ่มพลังทางกายภาพในขณะฝึก แต่วิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของการฝึกฝนภายนอกคือการทำให้ร่างกายผ่อนคลาย

มีหลายวิธีในการแบ่งเบาบรรเทาร่างกาย แต่ส่วนใหญ่เป็นกระบวนการที่เจ็บปวดและยาวนานซึ่งต้องใช้ทรัพยากรมากมาย เช่น ยาเม็ดและครีมรักษาโรค เพื่อรักษาและเสริมสร้างร่างกายหลังจากการฝึกที่ยาวนาน

อย่างไรก็ตามเดเมียนพบว่าแม้ว่าเขาจะเรียกตัวเองว่าจจอมเวทย์แห่งการเลียนแบบแต่ร่างกายของเขาจำเป็นต้องสามารถจัดการกับพลังของเขาได้ เพราะว่าหากร่างกายของเขาแข็งแกร่งขึ้น เขาก็จะสามารถคัดลอกจิตวิญญาณได้มากขึ้นอย่างถาวร

เขารู้ด้วยว่าไม่มีข้อจำกัดในสิ่งที่หนังสือเวทย์มนต์ และเขาได้มีแนวคิดอื่นๆ มากมายที่เขาต้องการทดลอง แต่ก่อนหน้านั้น เขาต้องฝึกฝนร่างกายและกลายเป็นนักเรียนภายในของสถาบัน

หลังจากที่ได้เป็นนักเรียนภายในแล้ว ไม่เพียงแต่เขาจะได้รับความเคารพมากขึ้นเท่านั้น เขาจะได้รับทรัพยากรจากสถาบันการศึกษาในแต่ละเดือนเพื่อช่วยในการเพาะปลูกของเขา

การเป็นนักเรียนภายในจะทำให้เขากลายเป็นสินทรัพย์ที่มีค่าและเป็นส่วนหนึ่งของพลังของสถาบันการศึกษา เนื่องจากนักเรียนภายนอกไม่ได้รับการยอมรับอย่างแท้จริงจากสถาบันการศึกษาโดยส่วนใหญ่

เดเมียนไม่ต้องการหยุดอยู่แค่นั้นและต้องการที่จะเป็นแกนนำนักเรียนเพื่อที่เขาจะได้รับทรัพยากรจำนวนมากและได้รับการคุ้มครองจากสถาบันการศึกษา จนกว่าเขาจะมั่นใจในพลังของเขาที่จะปกป้องตัวเองและคนที่เขาห่วงใย

หลังจากอ่านวิธีการหลอมรวมกับเพลิงสีทอง มันระบุรายการของสิ่งต่าง ๆ ที่จะเป็นประโยชน์กับเขา รวมถึงแกนอสูรจากสัตว์ร้ายที่มีความสัมพันธ์กับธาตุไฟ

แกนสัตว์ร้ายมีประโยชน์ในหลาย ๆ ด้านและไม่เพียงแต่เป็นแหล่งพลังงานที่ดีที่ผู้ฝึกฝนภายในสามารถดูดซับได้เท่านั้น แต่ยังสามารถเปลี่ยนเป็นรูปแบบที่นำไปใช้ได้โดยนักเล่นแร่แปรธาตุเพื่อให้ผู้ฝึกฝนภายนอกสามารถใช้งานได้

จากมุมมองของเดเมียนแม้ว่าการฝึกฝนภายนอกจะดูลำบากและมีเสียทรัพยากรมากกว่า แต่พลังและผลประโยชน์ก็คุ้มค่า ซึ่งก็เป็นสิ่งที่คนอื่นๆ ส่วนใหญ่เห็นด้วย

อีกเหตุผลหนึ่งก็เพราะว่ามนุษย์ส่วนใหญ่ที่ไม่มีจิตวิญญาณหรือธาตุที่สัมพันธ์กันนั้นเหมาะสมกับการฝึกฝนภายนอก ซึ่งคิดเป็นประชากรส่วนใหญ่ของประเทศโกเบผู้ฝึกฝนภายนอกที่มีทักษะมักจะเอาชนะผู้ฝึกฝนภายในในระดับเดียวกันเกือบทุกครั้ง

เดเมียนมีศักยภาพ การรับรู้ ความสามารถ และศักยภาพในการเติบโตที่ยอดเยี่ยม และการจับคู่กับความโชคดีทั้งหมดที่เขามี เขามีความก้าวหน้าในการพัฒนาในอัตราที่เหลือเชื่อ

เดเมียนต้องการขอยาบางชนิดจากแม่ของเขาเพื่อช่วยส่งเสริมการปลูกฝังภายนอก และเขาเองก็คิดถึงแม่ของเขาและต้องการพบเธออยู่ดี

เขามีความรู้สึกว่าในชีวิตที่แล้วเขารู้สึกโดดเดี่ยว และถึงแม้เขาจะไม่แน่ใจว่าทำไม แต่เจตจำนงของเขาก็เหมือนกับชีวิตที่แล้วของเขา เขายังคงมีความรู้ว่าเขากำลังใช้ชีวิตที่สอง และถึงแม้ว่าเขาจะไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับชีวิตในอดีตของเขา แต่เขาก็มีความคิดคร่าวๆ ว่ามันเป็นอย่างไร

เห็นได้ชัดว่าเขาเคยโดดเดี่ยวและหดหูในชีวิตที่ผ่านมา ซึ่งเป็นสาเหตุที่เดเมียนหวงแหนแม่และเพื่อน ๆ ของเขามาก แต่ก็เป็นเหตุผลที่เขาไม่สนใจคนที่พยายามขัดขวางเขา

เดเมียนเข้าถึงจิตใจที่ชัดเจนและมั่นคง ซึ่งเขานั้นปล่อยใจไปกับสิ่งที่เกิดขึ้นและเอาชนะมันโดยไม่คิดมากเกินไป ซึ่งเป็นสิ่งที่เขารู้ว่าเป็นการขัดขวางสภาพจิตใจของเขา ซึ่งเป็นส่วนสำคัญของการฝึกฝน

เมื่อไปถึงประตูทิศตะวันตกของสถานศึกษาซึ่งเป็นประตูโรงเรียนเดียวที่เขาเคยใช้และเป็นประตูที่เขาคุ้นเคยมากที่สุด เขาได้รับการต้อนรับจากทหารยามที่จำเขาได้

พวกเขาช่วยเหลือป่นอย่างดีและเป็นมิตรในสถานศึกษาซึ่งประจำการเป็นผู้คุ้มกันโดยสถาบันการศึกษา ดังนั้นเดเมียนยิ้มตอบกลับและแจ้งพวกเขาว่าเขาจะออกไปประมาณ 6 ชั่วโมง

หลังจากที่เขากลายเป็นศิษย์สายตรงของผู้อาวุโสผู้ยิ่งใหญ่ เดเมียนก็ไม่ต้องกังวลอะไรมากภายในสถานศึกษาและเขาสามารถออกไปและกลับมาได้ตามที่เขาพอใจโดยไม่ต้องคิดถึงผลที่ตามมามากมาย

ทหารรักษาการณ์ไม่ได้หยุดเขาและรู้ว่าพวกเขาไม่มีอำนาจที่จะหยุดเดเมียนแม้ว่าพวกเขาต้องการพวกอาจจะได้เดินออกจากหน้าที่ของพวกเขา