จอมเวทย์แห่งการเลียนแบบ (The Copy mage)
ตอนที่ 149 การถ่ายทอดความรู้
[แล้วฉันต้องทําอย่างไรเพื่อถ่ายทอดความรู้ของฉัน]
เดเมียนถาม
(สิ่งนี้เรียกว่าทักษะการถ่ายทอดความรู้และแม้ว่านายจะฝึกฝนในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า ไม่น่าเป็นไปได้ที่นายจะสามารถทําได้โดยไม่ได้รับความช่วยเหลือจากฉันเนื่องจากต้องใช้ความรู้ ทักษะที่ยอดเยี่ยม และยังต้องควบคุมอย่างดีเยี่ยมX
อุทสึสึกล่าว
เขากําลังอวดดี แต่เดเมียนไม่สนใจและรู้ว่าทุกอย่างที่อุทสึบอกเขานั้นถูกต้องและไม่ได้พูดเกินจริง ซึ่งเป็นเหตุผลที่เขาภูมิใจมากที่มีอุทสีสีอยู่ในตัวเขา เพื่อช่วยเขาเมื่อใดก็ตามที่เขาต้องการความช่วยเหลือ
(ฉันจะทําให้มากที่สุด แต่หลังจากเสร็จสิ้นกระบวนการแล้ว ฉันจะไม่สามารถช่วยเหลือนายได้สักสองสามวัน และจะต้องดูดพลังงานจากนายให้มากขึ้นเพื่อฟื้นฟูพลังงานที่สูญเสียไป)
อุทสึสึกล่าว
เดเมียนไม่สนใจมากเกี่ยวกับเรื่องนั้นและเขาได้กล่าวต่อ
[ไม่เป็นไร ตราบใดที่ฉันถ่ายทอดความรู้ให้แม่ได้สําเร็จโดยไม่ทําร้ายนายหรือตัวฉันเอง ก็ถือว่าโอเค]
(พอแล้ว นายต้องวางหน้าผากลงบนหน้าผากของแม่และเมื่อฉันบอกให้นายเริ่ม นายควรจะตั้งใจให้ความรู้ทั้งหมดที่นายที่ต้องการส่งต่อให้แม่ของนายออกจากใจและเข้าสู่แม่นาย นายจะยังคงมีความรู้ แต่นั่นเป็นวิธีการส่งต่อ และมันจะเป็นการระบายทางจิตใจและจิตวิญญาณอย่างมาก ดังนั้นขึ้นอยู่กับว่านายมีความรู้มากน้อยเพียงใด นายอาจจะหมดสติหลังจากนั้น)
อุทสึสึกล่าว
เดเมียนพยักหน้ายืนยัน ไมโลกับซาร่าห์ก็จดจ่ออยู่กับสิ่งที่เดเมียนเปิดเผยต่อพวกเขามากเกินไปจนพวกเขาไม่ได้สนใจว่าเดเมียนมีพฤติกรรมแปลกๆอย่างไร
“แม่ ผมรู้ว่ามันอาจจะดูแปลก แต่ช่วยเข้ามาใกล้และเอนศีรษะไปทางผมได้ไหม”
เดเมียนร้องขอ
ซาราห์เชื่อมั่นในเดเมียน และแม้ว่าบางครั้งเขาจะขอสิ่งแปลกๆ เช่น เมื่อเขาขอเลือดจากเธอ เขามีความรู้มากกว่าทําให้เขามีความสามารถและน่าเชื่อถือมาก
ไมโลไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหรือจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อซาร่าห์ย้ายไปนั่งข้างลูกชายของเธอและเอนศีรษะไปทางเขา เหมือนกับที่เขาขอ
จากนั้นเดเมียนก็เอนไปทางศีรษะของแม่และวางหน้าผากลงบนหน้าผากของเธอ
ทั้งคู่ยังคงอยู่เพียงไม่กี่วินาที และในขณะนั้นเดเมียนก็กําลังเตรียมตัวเองสําหรับทักษะการถ่ายทอดความรู้ในขณะที่อุทสีส์เปิดใช้งาน
เดเมียนกําลังวางแผนที่จะส่งต่อความรู้ต่างๆของเขาให้แม่ ความรู้ทุกอย่างที่เขาได้รับจากการสืบทอดเปลวไฟสีทอง รวมถึงทักษะและเทคนิคทั้งหมดที่เขารู้นอกเหนือจากหนังสือทักษะ การข้ามขั้นหรือเทคนิคอื่นๆที่เขาเกี่ยวข้องกับองค์ประกอบเงา
เป็นความรู้จํานวนมากที่จะถ่ายทอดทั้งหมดในคราวเดียว แต่เดเมียนไม่ต้องปิดบังอะไรจากแม่ของเขา และต้องการตอบแทนเธอสําหรับการเสียสละทั้งหมดที่เธอทําเพื่อความสุขของเขา
(พร้อมหรือยัง?)
อุทสีสี
[พร้อม]
เดเมียนตอบ
อุทสีสีเปิดใช้งานทักษะการถ่ายทอดความรู้และทําหน้าที่เป็นแนวทางและตัวเร่งปฏิกิริยา สําหรับทักษะในขณะที่เดเมียนจําเป็นต้องทําหน้าที่เป็นแรงผลักดัน
เพื่อที่จะผลักดันความรู้ทั้งหมดที่เขาต้องการถ่ายทอดให้แม่ของเขาไปที่หัวของเธอ เดเมียนได้กรีดร้องออกมาดังๆ เมื่อมีแสงวาบขึ้นมาอย่างกะทันหัน
ในชั่วพริบตา ความรู้จํานวนมากก็รุมเข้ามาในจิตใจของซาร่าห์ แต่การทําเช่นนั้น ทั้งเดเมียนและอุทสีสีได้ใช้พลังจิตและพลังงานภายในจํานวนมาก ในขณะที่เดเมียนทรุดตัวลงในทันที
” เกิดอะไรขึ้น?”
ไมโลถามขณะจับเดเมียนก่อนที่เขาจะล้มลงจากโซฟาที่เขานั่ง
ซาราห์มีข้อมูลมากมายล้นหลามและต้องใช้เวลาเพื่อแยกแยะ แต่เธอต้องการดูแลเดเมียนที่เห็นได้ชัดว่าเขาสูญเสียพลังานอย่างมากในการถ่ายทอดความรู้ให้กับเธอ
ทักษะ เทคนิค และความรู้มากมายที่เดเมียนค้นพบจากห้องสมุดในสถาบัน และมรดกเปลวเพลิงทองคํา สะท้อนอยู่ในจิตใจของซาร่าห์ ทําให้เธอเจ็บปวดทางจิตใจอย่างมาก
ไมโลเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น แม้จะไม่รู้จริงๆว่าเกิดอะไรขึ้น แต่รู้ว่าซาร่าห์ไม่เหมาะที่จะดูแลเดเมียนในตอนนี้ และจําเป็นต้องฝึกฝนและทําในสิ่งที่เธอต้องทําอย่างเร่งด่วน
“ไม่ต้องกังวล ผมจะดูแลเดเมียนเอง คุณแม่ควรทําในสิ่งที่คุณแม่ต้องทํา”
ไมโลให้ความมั่นใจ
ไมโลอุ้มเดเมียนไว้ในอ้อมแขนและวางเขาแล้วพาเขาไปที่ห้องนอนของซาร่าห์ ซึ่งเขาวางเขาไว้บนเตียงของเธอ จากนั้นหลังจากที่แน่ใจว่าเขายังมีชีวิตอยู่ ก็นั่งข้างเขาและรอให้เขาฟื้นคืนสติ
ซาราห์ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเชื่อมั่นว่าไมโลจะดูแลลูกชายของเธอ และเธอรู้สึกราวกับว่าศีรษะของเธอกําลังจะระเบิดด้วยความรู้ทั้งหมด ที่จู่ๆก็ถูกผลักเข้าไปข้างใน
เธอใช้เวลาสองสามชั่วโมงในการรวบรวมความรู้และจัดการมันภายในใจของเธอ แม้ว่าเธอจะยังไม่เข้าใจและแยกแยะทั้งหมดอย่างสมบูรณ์ แต่เธอก็ไม่เจ็บปวดอีกต่อไปและได้เก็บความรู้ไว้ในใจของเธอได้สําเร็จ
เธอต้องการเริ่มอ่านและแยกแยะความรู้นั้นจริงๆ เพื่อที่มันจะเป็นความรู้ของเธอเองที่เธอจําได้ในทันที แต่เธอต้องการตรวจสอบสภาพของลูกชายของเธอ
เมื่อลืมตาขึ้น เธอไปที่ห้องนอนก็พบว่าทั้งไมโลและเดเมียนนั่งด้านบนซึ่งเธอนําชามผลไม้ขนาดใหญ่ขึ้นไปด้วย ซึ่งใหญ่พอที่จะเลี้ยงทั้งครอบครัวได้ โดยวางไว้ระหว่างพวกเขา
เมื่อเห็นว่าแม่ของเขาสบายดีและรู้ว่าการถ่ายทอดความรู้ประสบความสําเร็จ เดเมียนยิ้มในขณะที่เขากินผลไม้กับไมโลต่อไป
