ในที่สุด
งูสองหัวตัวเล็ก ๆ ก็ปรากฏขึ้นในสายตาของทุกคน
ลำตัวของงูตัวน้อยเป็นสีขาวบริสุทธิ์เช่นเดียวกับเครื่องเคลือบดินเผา มันดูบริสุทธิ์และไร้ที่ติ!
ในขณะเดียวกันมันก็มีเขาคล้ายเพชรขนาดเล็กสองอันบนหัวของงูน้อย อันหนึ่งเป็นสีดำและอีกอันหนึ่งเป็นสีขาวและทั้งคู่ก็เปล่งแสงจาง ๆออกมา
ลำตัวของงูยาวเพียงครึ่งเมตร มันแลบลิ้นขณะรีบเข้ามาพันรอบแขนของล็อคอย่างรวดเร็ว มันถูหัวกับแขนของล็อคตลอดเวลา ดูเหมือนมันจะชอบเขามาก
เจ้างูน้อยดูเหมือนจะกำลังขอบคุณฉัน?
เข้าใจแล้ว เพราะฉันเป็นคนที่ทำให้มันพัฒนาไปจนถึงระดับสูงสุด
เมื่อได้เห็นฉากนี้คลื่นแห่งอารมณ์ก็ชะล้างหัวใจของล็อค
ครูประจำชั้นวัยกลางคนรู้สึกตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด หลังจากสแกนมันแล้วข้อมูลบางอย่างก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน
[ชื่อแบทเทิลบีสต์: ???]
[คุณภาพ: ศักดิ์สิทธิ์กุหลาบทอง]
[ประเภท: ทักษะ]
[คุณสมบัติ: ???]
[ระดับ: ระดับ1 ขั้น 3]
[พรสวรรค์: ???]
[ทักษะ: ???]
“ให้ตายเถอะ มันเป็นแบทเทิลบีสต์ระดับกุหลาบทองจริงๆ!”
“เชี่ย! อย่างที่คาดไว้จากระดับศักดิ์สิทธิ์กุหลาบทอง! ข้อมูลของมันถูกซ่อนไว้ทั้งหมด!”
“ฉันมองไม่เห็นอะไรเลย แต่รู้สึกว่ามันทรงพลังมาก!”
“ล็อคได้รับแจ็คพอตในครั้งนี้ เส้นทางต่อจากนี้ของเขาจะเป็นไปอย่างราบรื่น!”
ห้องเรียนเต็มไปด้วยเสียงพูดคุย และสายตาของเหล่านักเรียนก็เต็มไปด้วยความอิจฉาที่ไม่อาจควบคุมได้
“มันคือแบทเทิลบีสต์กุหลาบทองจริงๆ?
มอนโดไม่กลัวครูประจำชั้นอีกต่อไป เขาลุกขึ้นจากที่นั่งทันทีและเดินตรงไปยังล็อค สายตาของเขาจับจ้องไปที่งูสองหัวสีขาว
นักเรียนคนอื่น ๆ ก็ลุกขึ้นยืนทีละคน พวกเขาทั้งหมดรวมตัวกันตรงหน้าล็อคและล้อมรอบเขา
“เชี่ย! แม้แต่สร้อยข้อมือตรวจจับแบทเทิลบีสต์ของครูก็ตรวจไม่พบข้อมูล นี่คือแบทเทิลบีสต์ประเภทไหนกัน?”
“ฉันได้เห็นมันฟักออกจากไข่ด้วยสองตาของฉันเอง!”
“ แสงสีกุหลาบทองที่พร่างพราวนี้สวยงามเกินไป มันทำให้ตาฉันบอด!”
“ตอนแรกฉันคิดว่ามันจะเป็นแบทเทิลบีสต์สีม่วงที่หายาก แต่ฉันไม่คิดเลยว่าสุดท้ายแล้วมันจะกลายเป็นกุหลาบทอง!”
“ทำไมกัน?! เหตุใดล็อคถึงสามารถอัญเชิญแบทเทิลบีสต์ระดับศักดิ์สิทธิ์ออกมาได้? เขาช่างโชคดีจริงๆ!”
เมื่องูตัวเล็กฟักออกมา บรรยากาศของพิธีฟักไข่ก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
นักเรียนบางคนยังไม่ได้ฟักไข่ของตัวเองเลยด้วยซ้ำ แต่พวกเขากลับมาล้อมรอบล็อคโดยหวังว่าจะได้เห็นความรุ่งโรจน์ของแบทเทิลบีสตระดับศักดิ์สิทธิ์!
น่าเสียดายที่มันมีข้อมูลน้อยมาก พวกเขาไม่รู้จักแม้แต่ชื่อของงูขาวสองหัว
นี่ยังไม่รวมถึงเรื่องที่พวกเขายังไม่รู้เกี่ยวกับคุณสมบัติและทักษะที่มันมี!
เหล่านักเรียนมีความคิดที่แตกต่างกันและบางคนก็อิจฉา พวกเขาหวังให้แบทเทิลบีสต์ที่เกิดมาอ่อนแอ แต่มันไม่มีอะไรให้พวกเขาเห็น
บางคนอยู่ตรงนั้นเพื่อตอบสนองความอยากรู้อยากเห็นของพวกเขาเอง พวกเขาเพียงต้องการเห็นสัตว์ร้ายตัวน้อยด้วยสองตาของพวกเขาก็เท่านั้น
“ฉันพอใจแล้วที่ได้เห็นแบทเทิลบีสต์กุหลาบทองในชีวิตนี้!”
“โอ้พระเจ้า! นี้มันบ้าไปแล้ว!”
ถามว่าการดำรงอยู่ของแบทเทิลบีสต์ทองกุหลาบคืออะไรงั้นเหรอ?
มันเป็นสิ่งที่เมืองแอตแลนตาไม่เคยเห็นมาหลายทศวรรษ ความน่าจะเป็นที่มันจะปรากฏนั้นไม่ใช่แค่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่มันน้อยมากจนน่าขนลุก!
ในชั่วพริบตานั้นแบทเทิลบีสต์ระดับศักดิ์สิทธิ์กุหลาบทองก็มาขดตัวอยู่รอบ ๆ มือของล็อคตรงหน้าพวกเขา
เมื่อสังเกตเห็นเพื่อนร่วมชั้นที่กำลังตื่นเต้น มอนโดก็กลับไปยังที่นั่งของเขาอย่างเงียบ ๆ และพยายามทำตัวให้เล็กมากที่สุดเท่าที่จะทำได้
ล็อคไม่จำเป็นต้องรอจนกว่าพวกเขาจะโต หากเขาออกคำสั่งในตอนนี้ก็จะมีคนมากมายที่เต็มใจช่วยล็อคสอนบทเรียนให้มอนโด
ในตอนนั้นเอง…
ครูประจำชั้นก็ตะโกน เสียงของมันดังมากจนทำให้นักเรียนที่อยู่ห้องข้างๆตกใจ
“มันเป็นแบทเทิลบีสต์ระดับศักดิ์สิทธิ์กุหลาบทองจริงๆด้วย! ตาของฉันไม่ได้โกหก!”
“ถอยออกไป! ล็อคตามฉันไปที่ห้องอาจารย์ใหญ่เดี๋ยวนี้!”
“สร้อยตรวจจับของฉันไม่สามารถประเมินสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ตัวนี้ได้อย่างแม่นยำ เราต้องให้ครูใหญ่ขอเป็นการส่วนตัวเพื่อเข้าถึงฐานข้อมูลของรัฐบาลกลาง!”
โดยไม่สนใจนักเรียนคนอื่น ครูประจำชั้นจับมือของล็อคแล้วลกเขาตรงไปที่ห้องอาจารย์ใหญ่
เมื่อเห็นว่าครูประจำชั้นออกไปแล้ว เหล่านักเรียนที่ถูกทอดทิ้งก็มองหน้ากันและส่งเสียงดังอีกครั้ง
9 นาทีต่อมา…
ก๊อก ก๊อก!
เสียงเคาะประตูห้องทำงานของอาจารย์ใหญ่ดังขึ้น
“เข้ามา!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ทั้งสองก็ผลักเปิดประตูเข้าไป เมื่อเข้ามาแล้วพวกเขาก็พบกับชายชราเคราขาวอายุไม่ต่ำกว่า 80 ปีกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่โต๊ะทำงาน
ครูใหญ่ถามด้วยความงงงวยว่า “พิธีมันยังไม่จบใช่ไหม? แล้วทำไมเธอถึงมาที่สำนักงานของฉัน?”
เมื่อครูใหญ่เงยหน้าขึ้นและเห็นว่าเป็นครูประจำชั้นที่เข้ามา เขาก็รู้สึกสับสน
จากนั้นเขาก็เห็นล็อคซึ่งยืนอยู่ข้างครู หลังจากหยุดชั่วครู่เขาก็หัวเราะอย่างมีความสุข
“เดี๋ยวนะ!”
“ขอฉันเดาก่อน!”
“แบทเทิลบีสต์ระดับมหากาพย์ปรากฏขึ้นในพิธีนี้ใช่ไหม?”
“ฮี่ฮี่ ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่ได้มองหาฉันด้วยความรีบร้อนขนาดนี้!”
“ฮ่าฮาฮา เยี่ยมมาก!”
“ฉันไม่คิดมาก่อนเลยว่าสัตว์ร้ายระดับมหากาพย์หนึ่งในสองหรือสามตัวที่มักจะฟักในระหว่างพิธีฟักไข่ของเมืองแอตแลนตาจะปรากฏตัวในโรงเรียนของเรา!”
ครูใหญ่พูดอย่างร่าเริงและยิ่งเขาพูดมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งมีความสุขมากขึ้นเท่านั้น
ปากเขาของเขาพยายามจะฉีกเป็นรอยยิ้ม แต่ติดตรงที่เคราของเขามันแข็งเกินไป
“ไม่ ไม่ใช่อย่างนั้น!”
ครูประจำชั้นรีบอธิบาย
เมื่อเห็นปฏิกิริยาของครูใหญ่ ครูประจำชั้นก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ อย่างไรก็ตามในไม่ช้าเขาก็กลับมามีสติและอุทานออกมา
“ไม่ใช่ระดับมหากาพย์?”
“เนื่องจากมันไม่ใช่ระดับมหากาพย์แล้วทำไมเธอถึงมาที่นี่?!”
รอยยิ้มของครูใหญ่เปลี่ยนเป็นเย็นชา เขารู้สึกราวกับว่าเขาถูกเล่นตลก และมันทำให้เขาอารมณ์เสียทันที
ครูประจำชั้นก็พูดไม่ออกเช่นกัน แต่เขาก็ยังสามารถพูดออกมาได้
“ มันไม่ใช่อันดับมหากาพย์ครับท่านอาจารย์ใหญ่! แต่เป็นระดับศักดิ์สิทธิ์!!!”
“เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะ? มันคือแบทเทิลบีสต์ระดับศักดิ์สิทธิ์? เธอแน่ใจนะว่าไม่ได้กำลังจะล้อฉันเล่น?”
ครูใหญ่ไม่เชื่อเล็กน้อย ไม่สิ เขาปฏิเสธที่จะเชื่อมันจากก้นบึ้งของหัวใจเลยต่างหาก
“ห้องของผมยังอยู่ในระหว่างพิธี ทำไมผมต้องมาที่นี่เพื่อเล่นตลกกับคุณด้วย!”
“ ยิ่งไปกว่านั้นที่ผมมาที่นี่ก็เพื่อให้ท่านขออนุญาตเข้าถึงฐานข้อมูลระดับศักดิ์สิทธิ์!”
แม้ว่านั่นจะเป็นคำพูดของเขา…
แต่สถานการณ์ทั้งหมดก็ยังคงรู้สึกเหมือนความฝันสำหรับครูประจำชั้น
“เดี๋ยว… ให้ฉันพักหายใจก่อน!”
อารมณ์ของครูใหญ่เพิ่มขึ้นและลดลงอย่างรวดเร็ว
มันเกินกว่าที่ชายชราจะรับมือได้เล็กน้อย
หลังจากดื่มน้ำสองสามอึกและกินยาไม่กี่เม็ดเขาก็ลูบเคราของเขา …
ผ่านไปสิบนาที ในที่สุดครูใหญ่ก็ฟื้นตัว
“ มันเป็นแบทเทิลบีสต์ระดับศักดิ์สิทธิ์ชนิดไหน?!”
“มันมาจากซีรีส์ป่า แต่ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเป็นแบทเทิลบีสต์แบบไหน ผมรู้แค่ว่ามันเป็นงูสองหัวตัวเล็กเท่านั้น!”
ครูใหญ่ย้ายการจ้องมองอย่างกระตือรือร้นของเขาไปยังล็อค
ล็อคไม่ได้คิดจะซ่อนมันอยู่แล้ว เขาเรียกงูตัวเล็กออกมาทันที ไม่นานแสงสีกุหลาบทองก็ระเบิดออกมา
เมื่อเห็นฉากนี้ครูใหญ่ก็อ้าปากค้าง ข้อสงสัยทั้งหมดของเขาถูกล้าง
“ฐานข้อมูลของแบทเทิลบีสต์ระดับศักดิ์สิทธิ์มันต้องผ่านการเข้ารหัสขั้นสูง นอกจากนี้มันก็ยังเป็นสัตว์ในซีรีส์ป่า ดังนั้นมันจึงไม่จำเป็นต้องขออนุญาตจากรัฐบาลกลาง เพียงแค่สายรัดข้อมือของฉันก็สามารถตรวจสอบได้อย่างถูกต้องแล้ว”
“ล็อคใช่ไหม? มาทางนี่มา ฉันจะได้ตรวจสอบงูน้อยให้เธอ…”
