“จริงหรือที่ว่าพวกเขามีทักษะประจำตระกูลที่ไม่เหมือนใคร?” ล็อคยืดคอและเหลือบมองหนังสือ
ชายชราคิดครู่หนึ่งก่อนตอบ “จริงสิ! ทักษะลับของตระกูลพวกเขาคือรวมอสูร!”
เป็นมันนี่เอง!
ไม่แปลกที่ล็อคจะไม่พบข้อมูลใด ๆของรวมอสูรในหนังสือไม่ว่าจะเป็นเล่มไหน ที่แท้มันก็เป็นทักษะลับที่สืบทอดมาจากรุ่นสู่รุ่น!
‘ดูเหมือนจะมีเพียงสมาชิกในตระกูลของพวกเขาเท่านั้นที่รู้วิธีใช้…’ ล็อคจมอยู่กับความคิดของเขา
“แก๊ง! แก๊ง! แก๊ง…”
ในตอนนั้นเอง เสียงระฆังขนาดใหญ่บนสนามก็ดังขึ้น!
มันได้ทำให้ล็อคซึ่งกำลังจมอยู่กับความคิดรู้สึกตัวขึ้นมา “โอ้ไม่! การแข่งกำลังจะเริ่มแล้ว! นี่ปู่ ข้ายังมีพาวเวอร์โคล่าที่ยังไม่ได้เปิดเหลืออยู่อีกขวด อันนี้ข้าให้ปู่เลย! ข้าไปก่อนนะ!”
ชายชราพยักหน้าและมองไปยังล็อคซึ่งกำลังวิ่งจากไปด้วยรอยยิ้ม “ฮิฮิ…. โคล่าคือของโปรดของข้า”
…
เพื่อเป็นการประหยัดเวลา การแข่งขันแบบคัดออกทั้งหมดจึงจะเกิดขึ้นพร้อมกันในหลายจุด
ก่อนแยกกัน เอเดรียนตบไหล่น้องสาวของเขาและกล่าว “อย่าออมมือล่ะ!” เขาเตือน “ลองคิดดูสิว่าท่านพ่อจะโกรธสักแค่ไหนกันหากเจ้าแพ้การแข่งในโรงเรียนเล็กๆเช่นนี้ นอกจากนี้ ข้ายังได้แจ้งให้ทุกคนทราบเป็นที่เรียบร้อยแล้วว่าตราบใดที่เจ้าสามารถเอาชนะล็อคได้ คู่ต่อสู้ทั้งหมดที่เจ้าต้องเจอหลังจากนี้จะยอมแพ้เองทั้งหมด ในฐานะนักเรียนใหม่ การบรรลุผลดังกล่าวจะทำให้เจ้ามีคุณสมบัติที่จะทิ้งชื่อของเจ้าเอาไว้บนหอคอยแห่งเกียรติยศ!”
อลิซประหม่าเล็กน้อย “อืม… ขอบคุณท่านพี่ ข้าจะทุ่มสุดตัว!”
อีกด้านหนึ่ง ล็อคก็ยังคงดูเฉยชาอย่างเช่นเคยขณะที่เขานั่งอยู่บนพื้นหญ้าและหาว “ทำไมวันนี้ข้าถึงง่วงบ่อยนัก?”
อย่างไรก็ตาม นักเรียนคนอื่นๆ รู้สึกตื่นเต้นเป็นพิเศษ โดยเฉพาะผู้ที่ไม่อยู่ภายใต้แรงกดดันของการแข่งขันอีกต่อไป
“ฮ่าฮา! นี่คือการจับคู่กันระหว่างสองน้องใหม่ของห้องเพชร!”
“มารอดูกัน!”
“เห็นได้ชัดว่าล็อคนั้นแข็งแกร่งมาก แล้วอลิซล่ะ?”
“ยังไม่ชัดเจนอีกเหรอ? เธอเป็นสมาชิกของตระกูลไวท์ มันจะมีคนที่อ่อนแอในตระกูลของพวกเขาได้อย่างไร?”
อลิซเป็นคนแรกที่ก้าวเข้าสู่สังเวียน
ผู้ติดตามของเธอได้เตรียมดอกไม้ ของหวานและเครื่องดื่มระดับไฮเอนด์เพื่อเฉลิมฉลองชัยชนะเรียบร้อยแล้ว
พวกเขายังไม่ลืมที่จะคอยเชียร์เธออีกด้วย
ล็อคเดินขึ้นไปและกล่าว “ยอมแพ้ซะ เจ้าไม่สามารถเทียบข้าได้ สู้ไปก็เสียเวลาเปล่า….”
เขาหมายความอย่างที่พูดจริงๆ เพราะเขารู้ระดับความแข็งแกร่งของอลิซอยู่แล้วตั้งแต่ระหว่างการสอบเข้า
‘สายตาแบบนั้นอีกแล้ว…’
‘เขามองราวกับข้าเป็นไอโง่!’
“ไอเวร หุบปากเน่าๆของเจ้าไปซะ! คอยก่อนเถอะ อีกเดี๋ยวข้าก็จะทุบตีเจ้าจนฟันเจ้าเกลื่อนพื้น!!” อลิซจ้องไปยังชายผู้เอาแต่ขโมยจุดสนใจที่ควรเป็นของเธอด้วยความรังเกียจที่อยู่ในดวงตาของเธอ!
ล็อคไม่เข้าใจเลยแม้แต่น้อยว่าทำไมเธอถึงเกลียดเขามากขนาดนี้
เธอทำการเรียกบลิซซาร์ดสแทลเลี่ยนและภูตน้ำของเธอออกมาทันที!
เห็นได้ชัดว่าหญิงสาวนางนี้เป็นอะไรก็ได้ยกเว้นเก็บตัวต่ำ ใครก็ตามที่รู้เกี่ยวกับแบทเทิลบีสต์สักเล็กน้อยก็สามารถบอกได้ทันทีว่าแสงที่ปล่อยออกมาจากภูตน้ำนั้นเป็นระดับมหากาพย์สีส้ม!
“ว้าว… นั่นสุดยอดมาก!”
“มันค่อนข้างหายากที่จะเห็นภูตน้ำระดับนี้!”
“เป็นอสูรที่สมบูรณ์แบบสำหรับเทพธิดาของเราอย่างแท้จริง!”
“สวยงาม! สวยงามมาก!”
อลิซต้องการได้ยินทุกคำชมจากเพื่อนร่วมชั้นของเธอ
หากเธอไม่ได้ยินคำชมเหล่านี้ เธอคงจะสูญเสียเป้าหมายที่จะมีชีวิตอยู่
“พวกเจ้าพร้อมแล้วหรือยัง?” ผู้ตัดสินถามผู้เข้าแข่งขันทั้งสอง
ล็อคถอนหายใจ จากนั้นขาวน้อยก็ปรากฏบนไหล่ของเขา คราวนี้เขาต้องการยุติการต่อสู้โดยเร็วที่สุด
“เอาล่ะ…”
ก่อนที่ล็อคจะพูดจบ บลิซซาร์ดสแทลเลี่ยนก็ใช้ไอซ์สไปค์โจมตีใส่ล็อคทันที
แน่นอนว่าขาวน้อยจะไม่ยอมให้การโจมตีของคู่ต่อสู้ประสบความสำเร็จ มันเคลื่อนผ่านช่องว่างอย่างชำนาญ และส่งนายของมันไปยังตำแหน่งที่ปลอดภัย
“เริ่ม!” คำประกาศของผู้ตัดสินดูจะสายไปเล็กน้อย
อลิซดูเหมือนจะมีบ่อมานาขนาดใหญ่ เพราะท้ายที่สุดแล้วเธอก็ปล่อยไอซ์สไปค์ออกมาราวกับคลื่น!
จากนั้นเธอก็สั่งให้ภูตน้ำใช้คลื่นโกลาหล! เธอต้องการจำกัดการเคลื่อนไหวของล็อค!
แต่น่าเสียดายที่ด้วยความแข็งแกร่งของเธอมันไม่มีทางเป็นไปได้!
ล็อคส่ายหัวด้วยความผิดหวังและย้ายตัวเองไปอยู่ข้างหลังอลิซ “แค่นี้ไม่พอหรอก ทำไมเจ้าไม่ลองใช้รวมอสูรดูล่ะ…”
การยั่วยุแบบนี้นับเป็นการดูถูกเกินไป อลิซหันกลับมาและอยากจะตบเขา แต่เธอก็พลาด
ขณะนี้ล็อคได้ย้ายไปไกลแล้ว เขายังเงยหน้าขึ้นมองเธอคล้ายกับบอกใบ้ให้เธอต้องเร็วกว่านี้!
“เจ้าสารเลว!!” อลิซคำรามอย่างโกรธแค้น! เธอสั่งให้บลิซซาร์ดสแทลเลี่ยนและภูตน้ำรวมร่างกันทันที!
แสงระยิบระยับเกิดขึ้นในสนาม จากนั้นม้าธาตุน้ำแข็งที่มีรูปร่างโดดเด่นก็ปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน!
“มันสวยมาก!”
“ดูแผงคอของมันสิ ข้าพนันได้เลยว่ามันสามารถขายได้ราคาไม่น้อย…”
“เทคนิครวมร่างในตำนานของตระกูลไวท์ช่างทรงพลังจริงๆ!”
“แน่นอนอยู่แล้ว! ตราบใดที่คุณสมบัติของมันไม่ขัดแย้งกัน พวกเขาก็สามารถรวมร่าง…”
“น่าอิจฉามาก!”
ล็อคสังเกตและกล่าวขึ้น “ไม่เลว เจ้าสามารถสอนข้าได้รึไม่?”
อลิซแทบคลั่งกับคำถามที่ได้ยิน แต่เธอไม่คิดเสียเวลาอีกต่อไปและสั่งให้ม้าของเธอใช้ไอซ์สไปค์เวอร์ชั่นปรับปรุง
ทั้งความเร็ว ขนาดและพลังทำลายของมันนั้นนับว่าเหนือกว่าเดิมมาก
โชคร้ายที่สำหรับงูหยกขาวสองหัวศักดิ์สิทธิ์กุหลาบทองระดับ 1 ขั้น 3 แล้วนี่มันไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่าก้อนหิมะที่เคลื่อนไหวเชื่องช้า
ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อย มันก็สามารถหลบหลีกการโจมตีที่เข้ามาได้ทั้งหมด!
“ไอซ์ฟิสเซอร์!”
ล็อคเคยเห็นทักษะนี้มาก่อน มันต้องลำบากแน่หากเขาโดนทักษะนี้เข้าไป เมื่อคิดได้ดังนั้นล็อคจึงใช้การเคลื่อนไหวเชิงพื้นที่ย้ายตัวเองไปในทิศทางตรงกันข้ามกับรังสีเยือกแข็ง!
นับเป็นอีกครั้งที่อลิซพลาด!
ไม่นานเธอก็ได้ยินเสียงเยาะเย้ยที่ดังมาจากผู้ชม:
“ทักษะนี้ค่อนข้างทรงพลัง แต่น่าเสียดายที่นางกำลังเผชิญหน้ากับล็อค…”
เมื่อได้ยินอลิซก็ถึงกับฟิวส์ขาด!
หลังจากยืนยันมานาที่เหลืออยู่ของเธอแล้ว เธอจึงตัดสินใจใช้มานาที่เหลืออยู่ทั้งหมดไปกับการโจมตีครั้งต่อไป
เธอตะโกน “ทักษะฟิวชั่น! หิมะโบยบิน ดอกไม้พลิ้วไหว!”
มันคือทักษะขั้นสูงสุดที่เธอใช้ได้ในขณะนี้!
นี่ถือได้ว่าเป็นเดิมพันครั้งสุดท้ายของเธอ แบทเทิลบีสต์ของเธอกระโดดขึ้นไปในอากาศก่อนที่ร่างของมันจะแยกออกเป็นเกล็ดหิมะที่แหลมคมจำนวนนับไม่ถ้วนกระจัดกระจายไปทั่วพื้นที่!
“เจ้าหลบเก่งนักใช่ไหม? ได้! งั้นเรามาดูกันว่าเจ้าจะสามารถหลบสิ่งนี้ได้อย่างไร? อาฮ่าฮาฮ่าฮา!” อลิซที่เดิมเป็นหญิงสาว แต่ ณ เวลานี้ เสียงของเธอกลับไม่น่าฟังและดูน่ากลัวราวกับแม่มดเฒ่า
การโจมตีนี้นับว่าชั่วร้ายมาก! เพราะมันไม่สามารถแยกแยะระหว่างมิตรหรือศัตรูได้!
นักเรียนที่สามารถตอบสนองได้อย่างรวดเร็วและหลบได้ทันก็นับว่าโชคดีไป อย่างไรก็ตามสำหรับผู้ที่หลบไม่ทันนั้น พวกเขาก็ทำได้เพียงอัญเชิญแบทเทิลบีสต์ของพวกเขาออกมาเพื่อใช้ทักษะของพวกมันเพื่อป้องกัน!
ด้วยเหตุนี้เองมันจึงมีแบทเทิลบีสต์จำนวนมากที่ได้รับบาดเจ็บ!
“อลิซ! เจ้าบ้าไปแล้วรึไง? แบบนี้เจ้าจะชดใช้ให้เรายังไง?!”
“แม่ง! เจ้าไม่คิดจะปล่อยให้ข้าออกไปก่อนเลยรึ?”
“ให้ตายเถอะอลิซ!”
สำหรับจ้าวแห่งสัตว์อสูรแล้วแบทเทิลบีสต์คือเส้นชีวิตของพวกเขา การกระทำของอลิซจะต้องทำให้ทุกคนโกรธอย่างไม่ต้องสงสัย!
“หุบปากซะ! พวกเจ้ามันก็แค่ขยะ!”
จากนั้นอลิซก็มองไปยังล็อคที่ซึ่งกำลังถูกงูหยกขาวสองหัวคุ้มกันไว้ และหัวเราะเสียงดัง “ฮ่าฮาฮาฮา! มาดูกันว่าเจ้าจะทำยังไง ตอนนี้รอบกายเจ้าถูกล้อมรอบด้วยเกล็ดหิมะที่อันตรายถึงชีวิตของข้า! ไม่ว่าจะมองจากมุมใดครั้งนี้เจ้าเสร็จแน่!”
