ล็อคจ้องไปยังบ้านหลังเล็กๆ ของเขาด้วยความงุนงง
ตอนนี้ชั้นสองของเขาถูกกัดกร่อนจนหมด!
ใบหน้าของเขาแข็งทื่อ หยาดเหงื่อเม็ดใหญ่เริ่มปรากฏบนหน้าผากของเขา!
“อย่าขัดขืนจะดีกว่า ข้าขอรับประกันเลยว่าก่อนที่เจ้าจะตาย พวกเจ้าสามคนจะได้เจอกันเป็นครั้งสุดท้าย!” ชายชุดคลุมดำขึ้นเสียงเมื่อเห็นท่าทางที่ดูตื่นตระหนกของล็อค
“ข้าสามารถแลกชีวิตของข้าเพื่อความปลอดภัยของพ่อแม่ได้รึไม่?” เวลาเป็นสิ่งสำคัญ ตอนนี้สีได้หายไปจากหน้าของล็อคหมดแล้ว
ชายชุดคลุมดำทั้งสี่ก้าวไปข้างหน้าและกล่าว “เราขอสัญญา! ฉะนั้นเลิกต่อต้านได้แล้ว!!”
ดวงตาของล็อคสูญเสียความมั่นใจที่เคยมีตามปกติไปแล้ว เขาลดมือลงพร้อมกับศีรษะ
แม้แต่ขาวน้อยเองก็ยังลดขนาดของมันลงจนเหลือขนาดเล็กที่สุด มันหมอบอยู่ตรงจุดเดิมและก้มหัวให้ต่ำที่สุด
ทั้งเจ้านายและอสูรรับใช้ดูเหมือนพร้อมที่จะตาย
“หักขาเขา!” ชายชุดคลุมดำหมกมุ่นอยู่กับเป้าหมายของเขามากเพราะมันเป็นคำสั่งโดยตรงจากเอเดรียนและอลิซ
นายน้อยต้องการให้ล็อคเจ็บปวดมากกว่าที่เขาได้รับร้อยเท่า!
เมื่อปลวกได้รับคำสั่งมันก็พุ่งเข้าหาล็อคอีกครั้ง!
ปากที่เหมือนคีมของมันถูกกางออก!
ขณะเดียวกัน เหล่านักเรียนที่กำลังดูอยู่ก็ปิดตาของพวกเขา ไม่มีใครกล้ามองอีกต่อไป
“มันจบแล้ว! ไอ้พวกนี้มันน่ารังเกียจเกินไป! เต่าดำ! รีบไปกันเถอะ!” ทริสต้าไม่ต้องการให้โรงเรียนสูญเสียนักเรียนอัจฉริยะคนนี้ไปทำให้เธอรีบวิ่งไปที่ประตูห้องโดยสารของเต่าดำ
อย่างไรก็ตามไดอาน่ากลับยิ้มให้เธอ เธอคว้าขอมือของทริสต้าก่อนจะถาม “ทำไมเจ้ายังไม่รู้ตัวอีก?”
“นี่เจ้าไม่รู้รึไงว่ามันเร่งด่วนขนาดไหน! เจ้า…” ก่อนที่เธอจะพูดจบ ทริสต้าก็สังเกตเห็นรายละเอียดที่เธอมองข้ามไป
“ฮึ่ม! เด็กคนนี้แสดงเก่ง…” ไดอาน่ากอดอกและมองล็อคบนหน้าจออย่างชื่นชม
เพียงเสี้ยววิก่อนที่ปากคีมของปลวกจะโดนล็อค!
อินฟินิตไฟร์เอลเม็นท์บนร่างของล็อคก็มารวมตัวกันบนเจ้ามือของนายของมัน!
พริบตาเดียวขวานยาวสีแดงก็ปรากฏขึ้น!
ล็อคคำรามก่อนจะเหวี่ยงด้วยวงสวิงอันทรงพลังทำให้ปลวกแยกออกเป็นสองส่วนทันที!
“เจ้า….!” ชายชุดคลุมดำทั้งสี่ไม่คิดเลยว่าล็อคจะทำเช่นนี้!
พวกเขาสูญเสียคำพูดทั้งหมด!
“จับพวกมัน!”
งูสองหัวขยายร่างทันที! มันใช้การเคลื่อนไหวเชิงพื้นที่ไปปรากฏด้านข้างพวกเขาทั้งสี่!
มันอาศัยร่างกายที่ทรงพลังของมันเพื่อมัดพวกเขาทั้งสี่จนแน่น!
“เจ้าบ้าไปแล้วรึไง? ไม่สนใจชีวิตของพ่อแม่เจ้างั้นรึ?!” หัวหน้าชายชุดคลุมดำขยับร่างกายไม่ได้ แต่เขายังคงตะโกนเสียงดังเช่นเดิม ***ถ้าเห็นที่อื่นก็แปลว่าโดนดูดมาจากThaiNovel***
แม้ตาข่ายไฟฟ้าของปลวกจะหายไป แต่ของเหลวที่กัดกร่อนก็ยังคงละลายบ้านหลังเล็กของล็อคต่อไป
แถมมันยังละลายไปถึงชั้นหนึ่งแล้ว!
กระทั่งหลังจากละลายไปถึงห้องใต้ดิน ชายทั้งสี่ก็ยังไม่พบร่องรอยของพ่อแม่ล็อค!
“ไม่… เป็นไปไม่ได้! ข้าเป็นคนมัดพวกเขาไว้เอง! มันเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะหลุดออกมาเอง!”
ล็อคมองไปที่คนโง่เหล่านี้และแสดงท่าทางผิดหวังอย่างจงใจ เขายิ้มก่อนจะกล่าว “เนื่องจากเจ้ารู้จักพ่อแม่ของข้า งั้นข้าก็พนันได้เลยว่าเจ้าน่าจะได้หาข้อมูลของข้าก่อนมาที่นี่”
“ใช่! ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ของเจ้า ตระกูลของเจ้า หรือความแข็งแกร่งของเจ้าล้วนได้รับการประเมินแล้ว!”
“งั้นเจ้าไม่สังเกตเห็นเลยหรือว่าตัวข้าในตอนนี้นั้นมีบางอย่างที่ต่างออกไปจากข้อมูลที่พวกเจ้าหามา?”
ขณะที่กล่าวล็อคก็เผยท่าทางเย้ยหยัน
“แตกต่าง? เจ้ามีงูหยกขาวสองหัว อินฟินิตไฟร์เอลเม็นท์…”
ก่อนจะเอ่ยถึงแบทเทิลบีสต์ตัวที่สามของล็อค ชายชุดดำก็หยุดพูด!
ในที่สุดเขาก็รู้สึกตัว!
พวกเขาทั้งสี่ได้ทำพลาดชนิดที่ไม่อาจให้อภัยได้!
ตั้งแต่เริ่มสู้ปีกแห่งนภาของล็อคไม่เคยปรากฏ! !
มันหายไปไหน!
“จงอย่าลืมว่านี่นี่คือบ้านของข้า ไม่ว่าจะมองจากมุมไหนข้าก็ต้องรู้จักมันดีกว่าพวกเจ้าอยู่แล้ว เมื่อข้าแน่ใจแล้วว่าไม่มีใครอื่นนอกจากพวกเจ้าสี่คน ข้าก็สั่งให้ลมน้อยเข้าไปช่วยพ่อแม่ของข้าจากทางหน้าต่าง…”
ล็อคกล่าวพร้อมรอยยิ้ม
นี่!
นี่เขาวางแผนเอาไว้ตั้งแต่ต้น!
ความระมัดระวังและอุบายของเขามันเข้าขั้นหน้ากลัว!
“การแสดงของล็อคดีเกินไป เจ้าคิดว่างั้นไหม?”
“ตอนแรกข้าก็หลงคิดไปว่าที่เขาไม่ใช้ปีกแห่งนภาเป็นเพราะต้องการประหยัดมานาของเขา!”
“เฮ้! แม้แต่เราก็ยังถูกเขาหลอก!”
“เขาฉลาดมาก! เขาถึงกับคิดวิธีนี้ออกมาได้…”
เหล่านักเรียนตื่นเต้นทันที! ความชื่นชมในตัวล็อคของพวกเขายิ่งเข้มข้นขึ้น!
“เฮ้อ! เจ้าเด็กคนนี้ทำให้ข้ากลัวแทบตาย ข้าคิดว่าที่เขาเลิกสู้กลางอากาศเป็นเพราะตาข่ายไฟฟ้า…”
ทริสต้าคุกเข่าและถอนหายใจเฮือกใหญ่
ในตอนนั้นเองล็อคก็มองไปทางโกบอลเซนทิเนลที่อยู่บนกิ่งไม้ก่อนจะตะโกน “อาจารย์ทริสต้าช่วยมารับข้าที! ไม่งั้นเราสามคนคงต้องนอนข้างถนนในคืนนี้!”
“ฮ่าฮาฮา… รีบไปรับเขาเร็วเข้า เราต้องเตรียมที่ปลอดภัยสำหรับพวกเขาไว้ด้วย…” ไดอาน่าปรับแว่นตาขอบดำของเธอและปิดปากขณะที่เธอหัวเราะ
ทริสต้าพยักหน้าและออกเดินทางพร้อมกับเต่าดำทันที
ด้วยเหตุนี้การออกอากาศจึงสิ้นสุดลง
เมื่อนกฮูกบินกลับไป ล็อคก็รู้ว่าในที่สุดก็ถึงเวลาที่เขาจะแก้แค้น
เมื่อเห็นเขาหันกลับมา ทั้งสี่ก็หน้าซีดด้วยความตกใจทันที
ท้ายที่สุดการแสดงออกของล็อคสามารถอธิบายได้คำเดียวคือน่ากลัว!
เหตุเพราะสายตาของเขามันเจาะเข้าไปถึงวิญญาณ
ล็อคเก็บอินฟินิตไฟร์เอลเม็นท์ของเขาและค่อยๆ เดินไปหาพวกเขาทั้งสี่
“แคร็ก… แคร็ก…”
ล็อคกำหมัดแน่นจนเสียงกระดูกของเขาดังออกมา
ทั้งสี่คนกลัวจนไม่กล้าพูดแม้แต่คำเดียว
ล็อคลาดคนที่เป็นหัวหน้าออกมา
ปัง!
ล็อคชกเข้าที่ใบหน้าของเขาทำให้หัวหน้าล้มลงกับพื้นทันที
อย่างไรก็ตามการที่อีกฝ่ายทำถึงกับข่มขู่พ่อแม่ของเขา ดังนั้นแค่ได้ต่อยเพียงครั้งเดียวไม่มีทางทำให้เขาพอใจ!
เขานั่งบนร่างของหัวหน้า และกระหน่ำชกลงบนใบหน้าของอีกฝ่าย
ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!…
“เจ้า! กล้าดียังไงถึงมาคุกคามพ่อแม่ของข้า!!!”
นี่เป็นครั้งแรกที่ล็อคโกรธถึงขนาดนี้!
เขาไม่ได้เปิดโอกาสให้อีกฝ่ายโต้ตอบ ยิ่งต่อยเขาก็ยิ่งแม่นยำมากขึ้น ด้วยหมัดที่ถูกเสริมจากร่างบรรเทาทำให้ผู้นำไม่สามารถตอบสนองได้!
ในเวลาไม่ถึงสิบวินาที หัวหน้ากลุ่มชายชุดคลุมดำก็สิ้นลมหายใจภายใต้หมัดของล็อค
“อย่า อย่าฆ่าข้า! ข้าจะบอกเจ้าว่าใครอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้!” ชายที่หวาดกลัวรีบพูด
“อย่าเด็ดขาด! ครอบครัวของเรายังอยู่กับพวกเขา! ตอนนี้ภารกิจของเราล้มเลว หากเราไม่ตายที่นี่ ครอยครัวของเราก็จะต้องรับกรรมแทน!”
เมื่อได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย คนที่ร้องขอความเมตตาก็ค่อยๆ หุบปากลง
