จ้าวแห่งเกาะ – ตอนที่ 20

กู่เสี่ยวเล่อรู้สึกตื่นเต้นในทันที แน่นอนว่าเขาไม่ตื่นเต้นเพราะคิดว่าจะล่าหมูป่าได้

ตามที่คนเขาพูดกันว่าหนึ่งหมูสองหมีสามเสือ ไม่ว่ากู่เสี่ยวเล่อจะหยิ่งผยองแค่ไหนก็เป็นไปไม่ได้ที่กู่เสี่ยวเล่อจะคิดว่าด้วยหอกในมือของเขาที่คล้ายกับแท่งไฟจะสามารถฆ่าหมูป่าได้

สิ่งที่ทำให้เขามีความสุขคือ พฤติกรรมการใช้ชีวิตของหมูป่าเป็นปกติมาก กินเมื่อไหร่ ควรดื่มน้ำเมื่อใด พวกมันต่างเป็นปกติมาก

เมื่อเขายังเด็ก เขามักจะติดตามลุงคนที่สองของเขาไปที่ภูเขาเพื่อจับหมูป่า ในฐานะนักล่าที่มีประสบการณ์ ลุงคนที่สองของเขาวางกับดักบนเส้นทางที่หมูป่าต้องกินหรือดื่ม ด้วยวิธีนี้ อัตราความสำเร็จในการจับหมูป่าจะดีขึ้นอย่างมาก

แต่ครั้งหนึ่งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเกือบจะคร่าชีวิตของคุณลุงคนที่สองของเขาไป ลุงของเขาไปที่ภูเขาเพื่อดูว่ามีการเก็บเกี่ยวจากกับดักที่ทิ้งไว้เมื่อวันก่อนหรือไม่ พบว่าไม่มีสัตว์ร้ายติดกับดัก แต่ขาหน้าหมูป่าเปื้อนเลือดถูกหนีบไว้ ขณะที่ลุงคนที่สองมองดูด้วยความสงสัย ทันใดนั้นหมูป่าตัวใหญ่ที่มีขาหน้าขาด 1 ข้างก็โผล่ออกมาจากพงหญ้าข้างๆ ! เขี้ยวที่ดุร้ายและกระโจนตรงไปที่ลุงคนที่สอง! ปรากฎว่าเจ้าตัวนี้ไม่สามารถลงมือได้

หลังจากที่ขาหน้าถูกหนีบ ใจแข็งกัดขาหน้าโดยตรงอย่างโหดร้าย และแอบซุ่มอยู่ใกล้ ๆ รอคนเก็บกับดักสัตว์

โชคดีที่ลุงคนที่สองเป็นคนว่องไวและรวดเร็ว นอกจากนี้หมูป่ายังสูญเสียขาหน้าและความเร็วในการโจมตีลดลงอย่างมาก ลุงคนที่สองดึงมีดล่าสัตว์ปลายแหลมที่เสียบไว้ที่เอวก่อนที่หมูป่าจะพุ่งออกมา! เมื่อหมูป่าตะครุบมาถึงตัว เขาก็สอดมีดล่าสัตว์เข้าไปในหัวใจของมันอย่างแม่นยำ

จากลุงคนที่สองของเขาที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาถูกหามลงจากภูเขา ตั้งแต่นั้นมาลุงคนที่สองก็ไม่เคยไปล่าสัตว์บนภูเขา

ความทรงจำในวัยเด็กเข้ามาในความคิดของเขา กู่เสี่ยวเล่อมองไปที่หมูป่าตัวใหญ่และตัวเล็กตรงหน้าเขา ด้วยรอยยิ้มบิดเบี้ยว เขาส่ายหัว สัตว์ชนิดนี้ที่มีพลังโจมตีที่รุนแรงและมีจิตใจที่พยาบาท จะดีกว่าที่จะไม่ยั่วยุด้วยตัวเอง

แต่ไม่รู้ว่าแม่และลูกหมูป่าเหล่านี้จะหาน้ำมาดื่มเมื่ออิ่มหรือไม่ กู่เสี่ยวเล่อจึงนั่งยองๆ และซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้ห่างไปมากกว่า 20 เมตร เพื่อไม่ให้พวกเจ้าเล่ห์เหล่านี้ได้กลิ่นเห็นได้ชัดว่าหมูป่าทั้งสองไม่ได้สังเกตว่ามีใครแอบมองพวกมันอยู่ อาจอยู่บนเกาะร้างแห่งนี้ด้วย ศัตรูธรรมชาติที่สามารถคุกคามพวกมันนั้นหายากมาก แม่ลูกจึงกัดแทะบางสิ่งที่เพิ่งโผล่ขึ้นมาจากดินอย่างสบายใจ

เนื่องจากพวกมันอยู่ไกลเกินไป กู่เสี่ยวเล่อจึงมองไม่เห็นว่าพวกมันกำลังกินอะไรอยู่ ทั้งหมดที่เขารู้ก็คือ พวกนี้มีความอยากอาหารที่น่าทึ่งและพวกมันกินเกือบสองชั่วโมงสามารถอิ่มเอมจนส่ายตูด และออกจากทุ่งหญ้านี้ด้วยอาการส่ายสะบัดตูดถึงสามครั้ง

“พระเจ้าอวยพร ฉันหวังว่าพวกมันกำลังมองหาน้ำดื่ม!” กู่เสี่ยวเล่อยังขยับร่างกายของเขาอย่างลับๆ ติดตามหมูป่าคู่นี้อย่างช้าๆ ในป่า

หลังจากติดตามพวกมันผ่านเนินเขาและป่าหลายแห่งติดต่อกัน กู่เสี่ยวเล่อรู้สึกประหลาดใจเมื่อได้ยินเสียงน้ำไหล

“ เยี่ยมมาก ดูเหมือนว่าข้างหน้าจะต้องมีแหล่งน้ำ! ขั้นตอนต่อไปคือรอให้แม่หมูป่าและลูกของมันดื่มน้ำให้เพียงพอ ฉันไปที่นั่นและดื่มน้ำได้! ” กู่เสี่ยวเล่อก้มศีรษะลงและมองไปที่กาต้มน้ำขนาดใหญ่ในมือของเขา พบในเรือคายัคลำเล็กที่พี่น้องหลินล่องมา และตอนนี้มันก็มีประโยชน์

อย่างที่คาดไว้เปลี่ยนทิศทางข้ามสันเขา ข้างหน้าเขามีแม่น้ำไหลคดเคี้ยวไปตามเส้นทางบนภูเขา น้ำใสและโปร่งแสง เมื่อหมูป่าทั้งสองเห็นแม่น้ำ วิ่งไปด้วยความสุขทันที มันรีบลงไปในน้ำและดื่มมันก่อนที่จะเล่น มันสร้างความยุ่งเหยิงในแม่น้ำ

กู่เสี่ยวเล่อสาปแช่งในใจของเขาอย่างลับๆ ว่าหมูป่าสองตัวนี้ควรจะออกไปเมื่อพวกมันอิ่ม!

ลุงอย่างฉันยังต้องการตักน้ำ! แต่ในขณะนี้ เกิดเหตุสุดทึ่ง! จู่ๆ ฝูงไฮยีน่าก็โผล่มาไม่ไกลจากหมูป่า! กำลังไป!

กู่เสี่ยวเล่อแทบไม่ได้ตะโกน นี่ไม่ใช่ฝูงไฮยีน่าที่มาเยี่ยมแคมป์ของพวกเขาเมื่อคืนนี้หรือ? ผู้นำจ่าฝูงคือหมาไฮยีนาตัวใหญ่ที่ตาบอด ตามมาด้วยไฮยีน่าตัวเต็มวัยที่แข็งแรงประมาณห้าหรือหกตัว

อย่ามองหมูป่าที่ไม่ไวต่อกลิ่นของกู่เสี่ยวเล่อ แต่ไฮยีน่าฝูงนี้ถูกแม่หมูป่ามองเห็นเพียงแค่พวกมันเข้าใกล้! มันจ้องมองไปที่แขกที่ไม่ได้รับเชิญกลุ่มนี้ด้วยดวงตาเล็กๆ สีแดงเลือด ในบางครั้งมีเสียงเตือนในปาก

ในความเป็นจริง ภายใต้สถานการณ์ปกติ โดยปกติแล้วไฮยีน่าจะกลัวที่จะยั่วโมโหหมูป่า อำนาจการสังหารของหมูป่าตัวเต็มวัยนั้นน่าทึ่งมาก ไฮยีน่าฝูงนี้จะต้องเสียชีวิตไปหลายตัวแม้ว่าจะสามารถฆ่าหมูป่าได้ก็ตาม

แต่คราวนี้ เป้าหมายของไฮยีน่าเห็นได้ชัดว่าเป็นหมูป่าตัวน้อยที่ซ่อนตัวอยู่หลังแม่หมูป่า แม้ว่าตัวใหญ่จะไม่สามารถทนได้ แต่หมูป่าตัวน้อยนี้มีอายุเพียง 1,2 เดือนเท่านั้นน้ำหนักไม่เกิน 20 หรือ 30 กิโล เจ้าตัวเล็กนี้เป็นอาหารอันโอชะอย่างแน่นอน

แต่มันง่ายมากที่จะจับหมูป่าตัวเล็ก ๆ หมูป่าตัวใหญ่ปกป้องลูกของมันด้วยสายตาที่จ้องมอง ดูท่าพร้อมจะสู้กับใครที่เข้ามา แต่ไฮยีน่าไม่โง่ ไฮยีน่าตัวใหญ่ที่เหลือตาข้างเดียวเดินเข้ามาใกล้คู่หมูป่าแม่ลูกอ่อนอย่างช้าๆ … แม้ว่าหมูป่าตัวใหญ่จะส่งเสียงคำรามซ้ำ ๆ พวกนี้ยังคงเดินเข้ามาอย่างไม่เร่งรีบ ในที่สุดหมูป่าตัวใหญ่ก็หงุดหงิด!

ทันใดนั้นมันก็พุ่งไปหาตัวที่อยู่ใกล้มันมากที่สุด เงยหัวเผยเขี้ยวหมูป่าพร้อมที่จะลงมือ! แต่หมาตัวนั้นเตรียมพร้อมอย่างชัดเจนหมุนตัววิ่งโดยไม่รอให้หมูป่าเข้าใกล้! หมูป่าลงมือกับความว่างเปล่า ๆ แต่ได้ยินเสียงลูกที่อยู่ข้างหลังมันกรีดร้องขอความช่วยเหลือ! ไฮยีน่าสองตัวกำลังหันมาทำร้ายลูกของมัน! หมูป่าตัวเมียที่โกรธเกรี้ยววิ่งเข้าหาไฮยีน่าทั้งสอง ไฮยีน่าทั้งสองตัวไม่ต่อสู้ต่อไปอย่างกระตือรือร้นและหมุนตัววิ่งหนีไป หมูป่าตัวใหญ่รีบวิ่งออกไปและวิ่งตามมันไป

ที่นี่มีไฮยีน่าสองสามตัวกำลังไล่ต้อนหมูป่า หมูป่าตัวใหญ่วิ่งกลับมาอีกครั้ง … ฉากที่ยอดเยี่ยมต่อหน้าเขาทำให้กู่เสี่ยวเล่อดูด้วยความเพลิดเพลิน แม้แต่ในโลกของสัตว์ในทีวี ฉากแบบนี้ไม่ได้มีให้เห็นบ่อยนัก แต่มันแตกต่างจากที่คุณเห็นในทีวี ไม่มีการแก้ไขในความเป็นจริง

อย่างไรก็ตาม ความแข็งแรงทางกายภาพของสัตว์ป่าเหล่านี้ก็มีจำกัดเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นหมูป่าหรือหมาใน ไม่นานหลังจากนั้นสองสามรอบ เหนื่อยล้าและยืนอยู่กับที่หายใจเข้าอย่างแรง เห็นได้ชัดว่าพวกมันหยุดชะงัก

แผนการของไฮยีน่าในการล่อเสือให้ห่างจากภูเขานั้นไม่ประสบความสำเร็จมากนักต้องใช้พลังงานมากและล้มเหลวในการนำหมูป่าตัวใหญ่ออกไป

อย่างไรก็ตามการโจมตีของไฮยีน่าไม่ได้ผลอย่างสมบูรณ์ ลูกหมูป่าตัวน้อยถูกกัดอย่างแรงถึงและล้มตัวลงนอน เห็นได้ชัดว่ามันไม่สามารถวิ่งไปกับแม่ของมันข้างแม่น้ำได้อีกต่อไป

แม้แต่หมูป่าตัวใหญ่ก็ถูกไฮยีน่ากัดหลายครั้ง บาดแผลบนร่างกายของมันมีเลือดไหลซิบๆ แต่ท้ายที่สุดแล้ว หมูป่าที่โตเต็มวัยจะมีผิวหนังที่หนาและมีเนื้อหนา การบาดเจ็บเล็กน้อยแบบนี้ไม่ถึงแก่ชีวิต นอกจากจะทำให้ระคายเคืองมากยิ่งขึ้น อาจเป็นเลือดที่ไหลออกมาจากหมูป่ากระตุ้นความดุร้ายดั้งเดิมของหมาไน! หลังจากการเผชิญหน้าเพียงไม่กี่นาที จ่าฝูงไฮยีน่ากรีดร้องและพุ่งไปข้างหน้า! คราวนี้เป้าหมายของการโจมตีของไฮยีน่าเหล่านี้คือหมูป่าตัวเต็มวัย! หมูป่าเป็นธรรมชาติที่ปราศจากความกลัว และพุ่งเข้าหาหมาตัวแรกด้วยเขี้ยวอันแวววาวของมัน

ทันใดนั้น ฉากนองเลือดก็เกิดขึ้น เสียงคำรามของหมูและเสียงเห่าของสุนัข ในการต่อสู้ครั้งสุดท้าย ไฮยีน่าผู้เคราะห์ร้ายสองตัวถูกแทงด้วยเขี้ยวของหมูป่า ไฮยีน่าที่เหลือวิ่งหนีร่ำไห้! แน่นอนว่าจุดจบของหมูป่าก็เป็นเรื่องที่น่าสังเวชเช่นกัน เนื้อด้านนอกแทบไม่มีเลย มีบาดแผลหลายแห่งที่กระดูกส่วนลึกถูกกัดออกและพลิกออกอย่างน่าสยดสยอง ความดุร้ายของหมูป่าตัวใหญ่นี้ถือได้ว่าได้รับการกระตุ้นอย่างเต็มที่ แม้ว่าฝูงไฮยีน่าจะหนีรอดไปได้ แต่หมูป่าตาแดงก็วิ่งไล่พวกมันด้วยกีบทั้งสี่!

“หือ? ไปหมดแล้ว?” กู่เสี่ยวเล่อกระโดดออกมาเป็นครั้งแรก

ฉากการต่อสู้ของหมูป่าและหมาในในตอนนี้ยังคงเป็นเรื่องที่น่าเศร้าอย่างยิ่ง ไฮยีน่าที่กำลังจะตายสองตัวยังคงนอนร้องครวญครางอยู่บนพื้นดิน

แต่สิ่งที่กู่เสี่ยวเล่อสนใจไม่เกี่ยวกับพวกมัน เป็นหมูป่าตัวน้อยที่ถูกกัดและตกลงไปข้างลำห้วยหนัก 30 กิโล นั่นคืออาหารเสริมแคลอรี่ที่หายากสำหรับผู้รอดชีวิตเหล่านี้ในตอนนี้!