บทที่ 105 กฎของตระกูล
ตามติดมาด้วย
ดวงตาที่อยู่ภายใต้แว่นของเฉินเทียนเซิงปรากฏด้วยไฟโกรธ
หวางหนันหนันรีบนำริมฝีปากแดงออกจากปากของเฉินเทียนเซิง แล้วโกรธอย่างมาก
ลมกลางคืนเย็นเล็กน้อย แต่กลับไม่สามารถลดไฟโกรธในตัวของทั้งสองคนได้เลย
เพียงแต่เมื่อสายตาที่กำลังโกรธของหวางหนันหนันมองไปยังวิลล่าที่อยู่ตรงข้ามนั้น
เฉินตงกับท่านหลงได้เดินจากไปแล้ว
หวางหนันหนันขยับริมฝีปากแดงไปมา คลื่นแห่งความอัปยศได้พุ่งขึ้นมาเหมือนกับคลื่นทะเลที่รุนแรง
ไม่ควรที่จะเป็นแบบนี้!
ทำไมถึงเป็นแบบนี้?
ในหัวสมองของเธอนั้นได้จินตนาการภาพที่เฉินตงอับอายและโกรธอย่างนับไม่ถ้วน แต่กลับคิดไม่ถึงเลย เฉินตงกลับใจเย็นแล้วพูดคำพูดแบบนี้ออกมา!
น้ำเสียงที่แฝงไว้ด้วยความดูถูก กลับทำให้คนที่ต้องอับอายและโกรธ กลายเป็นเธอ!
“คุณลงไปก่อนเถอะ”
น้ำเสียงของเฉินเทียนเซิงเย็นชาเล็กน้อย สายตามองไปดาดฟ้าที่อยู่ตรงข้าม
หวางหนันหนันตกตะลึงไปครู่หนึ่ง แต่ไม่ปฏิเสธกลับพยักหน้า และลงไปชั้นล่างอย่างเชื่อฟัง
คำพูดเมื่อกี้ของเฉินตง ก็เหมือนกับกำลังทิ่มแทงอยู่ข้างในใจยังไงอย่างงั้น
เธอที่อยากจะทำเรื่องตื่นเต้นกับเฉินเทียนเซิง กลับไม่มีอารมณ์นั้นแล้ว
หลังจากที่หวางหนันหนันเดินจากไปนั้น เฉินเทียนเซิงค่อยๆขยับแว่นตาเบาๆ
ภายใต้แสงไฟสลัว ใบหน้าที่ไม่สะทกสะท้านก็แสดงความโกรธออกมา ราวกับว่าเป็นฤดูหนาว ทั้งตัวของเขาก็เต็มไปด้วยความเยือกเย็น
“เดิมทีฉันต้องการใช้สิ่งนี้เพื่อเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของนาย ทำให้นายโกรธ แต่กลับคิดไม่ถึงว่านายจะใจเย็นแบบนี้ เทียนหย่างที่แพ้ให้กับนาย ไม่ได้โดนใส่ร้ายเลยแม้แต่นิดเดียว”
ขณะที่พูด เฉินเทียนเซิงก็ยิ้มอย่างเย็นชา นวดที่ขมับเบาๆ หันหลังเดินลงไปทางบันได
ขนาดที่เดินไป ก็ได้บ่นพึมพำ “เครื่องมือคนนี้ก็ไม่มีประโยชน์แล้ว”
ในวิลล่า
เพราะเรื่องของหวางหนันหนัน ความเมาของเฉินตงก็หายไปเลย
เพียงแต่เขาในเวลานี้ ก็ยังคงคุยกับท่านหลงและคุนหลุนอย่างใจเย็น
คุนหลุนอดไม่ไหวแล้ว กล่าวด้วยเสียงต่ำ “คุณชาย ผมสามารถช่วยคุณได้ ทักษะการต่อสู้คนเฉินเทียนเซิงก็เป็นผมที่ช่วยเขาดัดแปลงให้มันมีประสิทธิภาพมากขึ้น”
ไม่ว่าทำเรื่องอะไรก็ต้องเผื่อเอาไว้บ้าง ไม่อย่างนั้นมันก็จะนำมาซึ่งความเสียหาย
ทำไมต้องสร้างมลทินกับภรรยาคนอื่น?
คุนหลุนรู้ว่าเฉินเทียนเซิงที่ใจแคบ ยังไงก็ต้องมาแก้แค้นเฉินตง แต่กลับคิดไม่ถึงว่าจะใช้แผนการที่อัปยศแบบนี้มาหยามเฉินตง
“คุนหลุน อย่าวู่วาม!”
ท่านหลงห้ามปราบ ขมวดคิ้วแล้วกล่าวกับเฉินตง “คุณชาย อย่าให้ความโกรธมาเผาตัวเอง ต้องใจเย็นๆ”
“ผมรู้”
ใบหน้าของเฉินตงปรากฏด้วยรอยยิ้มจางๆ แม้จะไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงใช้วิธีที่โหดร้ายแบบนี้ แต่เขาต้องการกวนประสาทให้ฉันโกรธ มันถึงจะบรรลุเป้าหมายที่เขาต้องการ
ท่านหลงขมวดคิ้ว ก้มหน้าครุ่นคิด
ปฏิกิริยาของเฉินตง ทำให้เขาประหลาดใจมาก และคำพูดของเฉินตงก็ได้เตือนสติเขาแล้ว
เฉินเทียนเซิงเป็นคนรอบคอบ คาดเดาได้ยาก หากแค่อาศัยอดีตภรรยาอย่างหวางหนันหนันในการทำให้เฉินตงนั้นอัปยศอดสู ก็จิ๊บจ้อยเกินไปแล้ว
การวางแผนระยะยาว ถึงจะเป็นเฉินเทียนเซิงที่ที่ท่านหลงเข้าใจ
จู่ๆ ร่างกายของท่านหลงก็สั่นสะท้าน แววตาเกิดประกายไฟ
“เฉินเทียนเซิง วางแผนได้โหดมาก!”
“หืม?”
เฉินตงกับคุนหลุนมองไปท่านหลงพร้อมกัน
ท่านหลงหายใจแรง จากนั้นก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ เห็นได้ชัดว่ากำลังระงับไฟโกรธที่อยู่ในใจ
รอจนกระทั่งมันสงบลงหน่อย เขาจึงค่อยๆกล่าวขึ้น “ตระกูลเฉินที่มีอำนาจบารมีทางสังคม สมาชิกในครอบครัวแตกกิ่งก้านสาขา มีฝักฝ่ายที่ซับซ้อน เพื่อให้ตระกูลเฉินสืบทอดต่อไปได้ บรรพชนของตระกูลเฉินได้ตั้งกฎระเบียบของตระกูลไว้นานแล้ว”
เฉินตงนิ่งคิด หมากตานี้ของเฉินเทียนเซิง เกรงว่าจะมีความเกี่ยวข้องกับกฎของตระกูลอย่างที่ท่านหลงพูด!
เสียงของท่านหลงทุ้มต่ำ เสียงที่เบียดออกมาจากซอกฟัน
“หนึ่งในกฎของตระกูล ก็คือป้องกันไม่ให้สมาชิกของตระกูลทะเลาะกัน ทำให้ตระกูลเฉินเกิดการทะเลาะกันภายในครอบครัว แล้วส่งผลต่อความเจริญรุ่งเรืองของตระกูลเฉิน กฎอะไร?” เฉินตงถาม
“บุตรหลานของตระกูลเฉินจะต้องไม่ทำร้ายคนในตระกูลเดียวกัน ไม่อย่างนั้นก็จะถูกขับไล่ออกจากตระกูลเฉิน ถูกถอนชื่อในแผนผังครอบครัว ต่อให้เป็นหนึ่งในผู้สืบทอด ก็จะสูญเสียสิทธิ์ในการสืบทอด”
การลงโทษนี้ ร้ายแรงทีเดียว
“ท่านหลง ทำไมผมถึงไม่รู้?” คุนหลุนสีหน้าตกใจ
ท่านหลงเหลือบมองเขา “นายและฉันต่างก็เป็นทาสในบ้าน มีสิทธิ์ที่จะรู้เรื่องกฎของตระกูลเหรอ? หากไม่ใช่ฉันที่ได้ติดตามนายท่าน รับใช้ท่านอย่างซื่อสัตย์ ก็ไม่มีสิทธิ์รู้! ”
ความสัมพันธ์ของสมาชิกในครอบครัว และแม้กระทั่งกฎในการคัดเลือกผู้สืบทอดของตระกูล
คนใช้ธรรมดา ไม่มีสิทธิ์ที่จะรู้อย่างแน่นอน
แต่คำพูดของท่านหลง ฟังจนรู้สึกหน้านิ่วคิ้วขมวด คิดยังไงก็ไม่เข้าใจ
หากกฎข้อนี้ของตระกูลยังอยู่ งั้นมันก็คือจุดประสงค์ที่เขาใช้หวางหนันหนันในการมายั่วโมโหเขา
แต่สิ่งที่เขาสงสัยก็คือ เรื่องแบบเดียวกัน เขาก็เคยทำ!
“ท่านหลง ผมได้ตีขาของเฉินเทียนหย่างหักไปข้างหนึ่ง เฉินตงถาม ถ้าตามกฎของตระกูล ผมก็จะเสียสิทธิ์ในการเป็นผู้สืบทอด โดนคัดชื่อออกแล้วถูกไล่ออกจากตระกูล”
ท่านหลงยิ้มแปลกๆ “คุณลองคิดดูดีๆว่ามันเหมือนกันมั้ย?”
เฉินตงอึ้งไปทันที
จู่ๆ เขาก็เก็บขึ้นมาทันที
ครั้งที่แล้วที่โรงแรมไท่ซาน ที่เขาลงมือกับเฉินเทียนหย่างนั้น ทั้งหมดเป็นเพราะกู้ชิงหยิ่ง
เฉินเทียนหย่างคิดไม่ดีกับกู้ชิงหยิ่งก่อน จากนั้นเขาจึงได้ลงมือ อีกอย่างยังพ่ายแพ้อีกด้วย สุดท้ายคนที่ตีขาของเฉินเทียนหย่างหักก็คือคุนหลุน!
เรื่องก่อนหน้านี้กับแผนการการของเฉินเทียนเซิง ดูเหมือนจะคล้ายกัน แต่รายละเอียดไม่เหมือนกันเลย!
หวางหนันหนันเป็นอดีตภรรยาของเขาจริง แต่หลังจากที่ทั้งสองหย่า ดังนั้นทั้งสองคนก็เป็นคนที่ไม่เกี่ยวข้องกันแล้ว
เฉินเทียนเซิงอาศัย “อดีตภรรยา” มาเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของเขา ยั่วยุให้เขาโกรธ จากนั้นก็ลงมือทำให้เฉินเทียนเซิงบาดเจ็บ ก็จะมีความผิดตามกฎของตระกูล!
เมื่อเห็นเฉินตงเข้าใจแล้ว ท่านหลงก็ยิ้มๆ เรื่องของเฉินเทียนหย่าง ทางตระกูลได้ตรวจสอบความจริงแล้ว เป็นเพราะเฉินเทียนหย่างทำผิดก่อน และเป็นคุนหลุนที่ลงมือ นายท่านก็เลยเข้าข้างคุณชายไง ดังนั้นเมื่อคุยเรื่องนี้กันในตระกูล จึงทำให้คุณชายรอดพ้นจากเคราะห์กรรมครั้งนี้
นิ่งไปครู่หนึ่ง รอยยิ้มบนใบหน้าของท่านหลงก็หายไป “โชคดีที่เมื่อกี้คุณชายใจเย็น ไม่อย่างนั้นต่อให้คุนหลุนเป็นคนลงมือ คุณชายก็จะหนีไม่พ้นกฎของตระกูลข้อนี้ นายท่านก็ไม่สามารถที่จะเข้าข้างได้อีก”
“เมื่อถึงเวลานั้นคนในตระกูลก็จะอ้างกฎของตระกูลแล้วกัดไม่ปล่อย คุณชายก็ต้องถูกไล่ออกจากบ้านและคัดชื่อออกจากแผนผังอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ตัดความหวังของนายท่าน”
เฉินตงหัวเราะอย่างขมขื่น
ที่แท้ก็เป็นแบบนี้
แต่เขามันเป็นเพียง “ลูกนอกสมรส” ในสายตาของตระกูลเฉินเท่านั้น และยังไม่มีรายชื่อในแผนผังของตระกูลเลย
นอกเสียจากว่าจะตัดความหวังของพ่อที่เขาไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน ทำให้พ่อของเขาที่ต้องการยกเขาขึ้นมาในตำแหน่ง ก็ต้องยอมปล่อยมือทั้งที่ไม่อยากปล่อยก็ตาม
ในตระกูลเฉิน นอกจากพ่อแล้ว คาดว่าคงไม่มีใครเห็น “ลูกนอกสมรส” อย่างเข้าในสายตาแล้วละ?
“เฉินเทียนเซิงคนนี้ แผนการโหดเหี้ยมนัก ฆ่าคนโดยไม่ใช้มีด”
คุนหลุนถอนหายใจติดต่อกันหลายที
ท่านหลงก็กล่าวด้วยเสียงต่ำ “แม้ว่าจะโหดเหี้ยม แต่แผนการของเฉินเทียนเซิงนั้นลึกจนยากที่จะหยั่งรู้ได้”
จู่ๆเฉินตงก็หัวเราะขึ้นมา “กฎข้อนี้ หากผมเป็นคนใช้มันล่ะ?”
ท่านหลงหยุดหายใจไปทันที จากนั้นก็กล่าวอย่างเศร้าๆ “คุณชาย……เกรงว่าจะทำไม่สำเร็จ”
“เหี้ย!”
เฉินตงรู้แต่แรกแล้ว แต่ก็อดไม่ได้ที่จะด่าคำหยาบ
คุนหลุนที่เต็มไปด้วยความขุ่นเคือง ไม่อย่างนั้นคุณชายก็ถูกเฉินเทียนเซิงเล่นงานอยู่ฝ่ายเดียว กลับไม่สามารถที่จะตอบโต้กลับไปเหรอ? ยังไม่ทันที่ท่านหลงจะพูด
เฉินตงก็ยิ้มเจื่อนๆ ตบที่บ่าของคุนหลุนเบาๆ
“ฉันที่สถานะไม่ชัดเจน สามารถมีสิทธิ์ชิงตำแหน่งผู้สืบทอด ก็ถือว่าดีมากแล้ว ต่อให้จะไม่พอใจยังไง ก็ต้องกล้ำกลืนฝืนทนลงไป”
