ภายในห้องขัง
เงียบสงบ
แนชวิลล์และคนอื่นๆต่างก็นั่งกันเงียบๆ ต่อให้มีการพูดคุยกัน ก็เป็นเพียงเสียงกระซิบกระซาบเท่านั้น
เพราะกลัวจะเสียงดังจนไปกวนการพักผ่อนของเฉินตง
ในเวลาสั้นๆเพียงสิบวันนี้ ในใจของแนชวิลล์และคนอื่นๆเฉินตงกลายเป็นผู้ที่อยู่สูงเกินเอื้อม ทำให้พวกเขาต่างหวั่นเกรง
ที่ที่ผู้อ่อนแอเป็นเหยื่อของผู้แข็งแกร่ง ผู้แข็งแกร่งย่อมเป็นที่ได้รับความเคารพ
ยิ่งไปกว่านั้น ชายผู้แข็งแกร่งคนนี้ไม่คิดชีวิต เพื่อปกป้องสิ่งที่ตัวเองรัก
ถูกคุมขังในคุกมืดนี้นานวันเข้า ก็ทำให้คนเปลี่ยนไปได้
เฉกเช่นสุนัขเร่ร่อนบนท้องถนน เร่ร่อนนานวันเข้า ก็จะเคยชิน เคยชินกับการละทิ้งทุกสิ่งทุกอย่าง สนใจแค่เพียงชีวิตเท่านั้น
แต่เฉินตง ไม่เหมือนคนอื่น
เพราะความไม่เหมือนนี้ ทำให้แนชวิลล์และคนอื่นๆ ต่างก็ทั้งยำเกรงและเกรงกลัว
การยอมแพ้มันเป็นเรื่องง่าย แต่การมุ่งมั่นตั้งใจนั้นเป็นเรื่องยาก
การต่อสู้ในวันพรุ่งนี้ มันเกี่ยวพันกับความเป็นความตายของเฉินตง
หากเวลานี้พวกเขารบกวนการพักผ่อนของเฉินตง ก็อาจจะส่งผลกระทบกับการขึ้นเวทีสังเวียนในวันพรุ่งนี้ของเฉินตงได้
แต่ ความเงียบในตอนนี้
เมื่อหมียักษ์โผล่มา ก็ทำมันพังลงทันที!
“ไม่ได้การละ เกิดเรื่องใหญ่แล้ว ทั้งคุกมืดนี้สะเทือนหมดแล้ว !”
หมียักษ์พุ่งพรวดเข้ามาในห้องขัง ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกตกใจ
ในคุกมืดนี้ นักโทษธรรมดาจะถูกคุมขังอย่างเข้มงวด แต่เมื่อแข็งแกร่ง ก็จะมีสิทธิพิเศษ
เฉินตงตื่นขึ้นมาจากการหลับใหล
อันที่จริงแล้ว เพราะความเจ็บปวดจากบาดแผลตามร่างกาย เขาเองก็ไม่ได้หลับสนิทมันสักเท่าไร
เมื่อเห็นหมียักษ์มีอาการตื่นตระหนก ใจของเฉินตงก็วูบไหว
หมียักษ์เป็นอดีตจ่าฝูงของคุกNO.9 สถานะของเขาก็มีตำแหน่งที่สูง สภาวะอารมณ์ที่นิ่งยากที่จะตื่นตระหนกกับเรื่องใดๆได้
ยิ่งไปกว่านั้น ยังยั้งสติไม่อยู่แบบนี้
“เกิดอะไรขึ้น?”
เฉินตงหยัดตัวลุกขึ้นนั่ง
หมียักษ์ปาดเหงื่อบนหน้าผาก พูดด้วยความหวาดกลัวไปว่า :“คุกNO.1เกิดเรื่องแล้ว!”
“คนคนนั้น?”เฉินตงเข้าใจได้ในทันที
คุกNO.1เกิดเรื่อง จนทำให้หมียักษ์เหมือนถูกไฟรนก้นได้แบบนี้ โอกาสที่จะเป็นเขาคนนั้นคนคนแรกในคุกมืด !
เมื่อได้ยินคำนั้น
แนชวิลล์และคนอื่นๆก็สงสัยเช่นกัน
“ใช่!”
หมียักษ์พยักหน้าอย่างจริงจัง:“เมื่อกี้นี้ ตอนที่เฉินตงกับทูตสวรรค์ดำอยู่บนเวที คนคนนั้น ก็ไปที่เรือนจำอื่นๆอย่างเงียบๆ และจากนั้น……”
เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ ท่าทีของหมียักษ์ก็ทั้งตกใจและตื่นเต้น ทำให้ยากที่จะเข้าใจได้
เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดว่า :“คนคนนั้นกำจัดกับจ่าฝูง ในทุกเรือนหมดแล้ว !”
โครม!
คำพูดนั้นราวกับฟ้าผ่า
แม้ว่าหมียักษ์จะพยายามเก็บเสียงมากที่สุดแล้ว แต่ก็ยังทำให้เฉินตงและคนอื่นๆ รู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่าตอนกลางวัน
“มันจะเป็นไปได้ยังไง?”
แนชวิลล์โพล่งออกมา แต่หน้าผากก็เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อที่ผุดออกมา ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ
จ่าฝูงของสิบคุกที่เสียงดังต่างก็เป็นน้ำบ่อที่ไม่ยุ่งกับน้ำคลอง และยังมีมิตรภาพที่ดีต่อกัน อาทิเช่นหมียักษ์กับหมาป่าละโมบ และทูตสวรรค์ดำ
แม้ว่าจ่าฝูงในคุกNO.1จะอยู่เหนือการคาดการณ์ และถูกขนานนามว่าเป็นคนแรกในคุกมืด น้อยครั้งที่จะผูกมิตรไมตรีกับจ่าฝูงในเรือนจำอื่น
แต่ก็ไม่เคยมีความแค้นอะไรกัน และก็ไม่น่าที่จะฆ่าจ่าฝูงอื่นๆในเรือนจำได้ ในเพียงวันเดียว !
ต้องรู้ว่า ต้นไม้ที่สูงย่อมต้องลมคนที่มีชื่อเสียงก็ย่อมดึงดูดความสนใจ การกระทำนี้ คงต้องการที่จะสร้างศัตรูในคุกมืดอย่างไม่ต้องสงสัย!
จ่าฝูงคนอื่นๆที่เหลือก็จะอาศัยความสัมพันธ์นี้เพื่อประโยชน์ แล้วมารวมตัวกัน
ที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือ คุกมืดยอมรับการมีตัวตนของคนคนแรก ก็จะไม่ปล่อยให้คนคนแรกนั้นก่อความรุนแรงอย่างไม่มีศีลธรรม!
แนชวิลล์ถอนหายใจ แล้วพูดต่อไปว่า :“สิบคุกที่เสียงดังต่างก็ร่วมมือกันเพื่อตอบโต้ ช่วยกันหยุดยั้ง การกระทำของคนคนแรกนั้นย่อมจะนำไปสู่การปราบปรามจากเบื้องบนอย่างแน่นอน เขาคนเดียวบังคับจ่าฝูงทั้งหมดให้ยืนอยู่ในฝั่งเดียวกัน นี่เป็นข้อห้ามใหญ่ในคุกมืด!”
แต่แล้ว
เสียงที่เพิ่งจะเงียบไป
นอกห้องขัง ทันใดนั้นก็มีเสียงโห่ร้องดังขึ้นมา
“เรื่องใหญ่แล้ว!เรื่องใหญ่แล้ว!เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!คนคนแรกจัดการกับจ่าฝูงทั้งสี่ คุกมืดสั่นสะเทือนแล้ว!”
โครม!
ภายในคุกNO.9 เกิดความแตกตื่น
นักโทษทุกคนต่างก็ตกใจ เกิดการพูดคุยถกเถียงกันเสียงดังอึกทึก จนหนวกหูไปหมด
แนชวิลล์ที่อยู่ในห้องขังเผยอปากออกเล็กน้อย ด้วยอาการสั่น ราวกับรู้สึกหายใจไม่ออก
ที่แท้……ก็เป็นเรื่องจริง!
หมียักษ์ชำเลืองไปที่แนชวิลล์ :“ยังไงฉันก็เคยเป็นจ่าฝูงในคุกNO.9 ข่าวใหญ่แบบนี้ จะพูดเรื่อยเปื่อยได้งั้นเหรอ?
“ใช่ เรื่องนี้มันน่าจะเป็นข่าวดีสำหรับฉัน?”
เฉินตงขมวดคิ้วแน่น ก้มหน้าแล้วครุ่นคิด
แม้ว่าภายนอกจะนิ่งสงบ แต่ในใจลึกๆของเขา กลับเหมือนมีคลื่นลูกใหญ่ซัดสาด
“ใช่!”
หมียักษ์พยักหน้า และพูดด้วยท่าทีเคร่งขรึมไปว่า:“คนคนแรกนั้นลงมือ แล้วจัดการกับจ่าฝูงทั้งสี่ ทำให้เฉินตงไม่ต้องขึ้นสังเวียนต่อสู้ถึงสี่นัด เหลือเพียงการต่อสู้กับคนคนแรกสังเวียนเดียวเท่านั้น !”
คำพูดของเขาฟังดูเรียบง่าย แต่ทุกคนต่างก็เข้าใจความหมายนั้นดี
สังเวียนชีวิตที่จะได้ออกไปจากคุกมืดนี้ ต้องเอาชัยชนะให้ได้ในสิบยกสิบเวที !
ด้วยสภาพร่างกายในตอนนี้ของเฉินตง ไม่สามารถที่จะเอาชนะได้สิบเวทีติดต่อกัน
หรือแม้กระทั่ง เว้นการต่อสู้กับคนคนแรกไว้ สังเวียนสี่ยกที่กำลังจะเกิด ก็ทำให้เฉินตงจบชีวิตบนเวทีได้
แต่การลงมือของคนคนแรกนั้น ก็เพื่อปูทางที่มีหนามข้างให้กับเฉินตงอย่างไม่ต้องสงสัย
ขอแค่เฉินตงขึ้นสังเวียนเอาชนะคนคนแรกได้ก็สามารถออกไปจากคุกมืดได้
“คนคนแรกกำลังช่วยคุณเฉิน?”แนชวิลล์ตกใจอย่างอธิบายไม่ถูก
เฉินตงกับหมียักษ์มองหน้ากัน ต่างฝ่ายต่างก็เห็นความสับสนในแววตาของกันและกัน
ข้อสงสัยเดียวกันนี้ ไม่ใช่มีเพียงแค่แนชวิลล์และหมียักษ์เท่านั้นที่สงสัย
แม้แต่เฉินตงเอง หากไม่เพราะไม่รู้จักกับคนคนแรก เขาก็คงคิดแบบนั้นเหมือนกัน
เพราะคนคนแรกต้องการจะช่วยเขา เป็นไปได้เหรอ ?
และในเวลาเดียวกันนั้น
สำนักงานที่กว้างขวางและโอ่อ่า
เวลานี้ก็เงียบกริบ
ชายในเสื้อคลุมนั่งเงียบอยู่บนโซฟาหนังสีดำ ใช้ผ้าพันบาดแผลตามร่างกายอย่างเงียบ ๆ
ทุกการเคลื่อนไหว เป็นไปอย่างเชื่องช้า และไม่มีทีท่าสะทกสะท้านอะไร
แผลที่มี เต็มไปทั่วร่างกายทั้งบนและล่าง บางที่ที่ยังไม่ทันได้ทำแผล ก็มีเลือดไหลออกมาไม่หยุด
เลือดสีแดงไหลหยดลงไปที่พื้น จนพื้นอาบไปด้วยเลือด
และภาพนี้ ก็ทำให้บรรยากาศภายในสำนักงานตึงเครียดขึ้นมาทันที
ในอีกด้านหนึ่ง ป๋าและคนอื่นๆอีกสิบชีวิตต่างก็จ้องมองดูภาพๆนี้ ใบหน้าของแต่ละคนเงียบสงบ และคิ้วขมวดกันแน่น
ยากที่จะจินตนาได้ว่า คนจำนวนมากมารวมตัวกันแบบนี้ แต่กลับไม่เสียงใดๆ
มีเพียงเสียงของชายในเสื้อคลุมที่นั่งพันแผลตัวเองอย่างเงียบๆ
คนคนเดียวที่จัดการกับจ่าฝูงทั้งสี่เรือนจำ และมีเพียงบาดแผล“เล็กน้อย”เท่านี้ คิดว่าก็คงจะมีเพียงแค่ชายตรงหน้าที่ทำได้ ?
“ทำไม?”
เสียงแหบแห้งที่มาจากชายชราผมหงอกในชุดสูทดังขึ้น
“อะไรทำไม?”
ชายในเสื้อคลุมที่กำลังตั้งใจพันแผล เอ่ยถามขึ้น
ชายชราผมหงอกที่ใบหน้าเต็มไปด้วยอารมณ์โกรธ :“นี่แก ฝ่าฝืนกฎของคุกมืด !”
เขาลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธ ก่นด่าแล้วชี้ไปที่ชายในเสื้อคลุม :“เฉินตงในคุกNO.9กำลังจะขึ้นสังเวียนกับจ่าฝูงในสิบคุกที่เสียงดัง แล้วออกไปจากคุกมืดนี้ เหมือนคนเมื่อสิบปีที่แล้ว แต่เขาจะทำมันไม่สำเร็จแน่ !”
“บางทีอาจจะเป็นพรุ่งนี้ หรือไม่ก็เป็นสังเวียนถัดไป เขาก็ต้องตายบนเวที แต่นายทำแบบนี้ ……”
ปัง!
ชายในเสื้อคลุมโยนผ้าพันแผลลงไปยังพื้นที่มีคราบเลือด ขัดจังหวะการพูดของชายชราผมหงอก
เขาลุกขึ้น
การกระทำที่เรียบง่าย ดึงดูดให้ป๋าและอีกเก้าคนที่เหลือกลายเป็นเหมือนศัตรูในทันที และพวกเขาก็ค่อยๆเข้าไปใกล้กับชายชราผมหงอก
“ขยะ เสียเวลา”
เสียงของชายในเสื้อคลุมเต็มไปด้วยการดูถูกเหยียดหยาม :“คุณไม่พอใจ พรุ่งนี้บนเวที ผมจะฆ่าเขาเอง !”
ทุกคนต่างตกตะลึง
คนเดียวที่จัดการกับจ่าฝูงทั้งสี่ เคลียร์ทางที่มีขวากหนามให้กับเฉินตง เพียงเพื่อไม่อยากจะเสียเวลา แล้วฆ่าเฉินตงให้ตายบนเวที ?
นี่มัน……
ชายในเสื้อคลุมที่จวนจะเดินไปถึงประตูก็หยุดลงอีกครั้ง
“อลิส เดี๋ยวมาที่ห้องฉันด้วย”
อลิสที่เซ็กซี่ดูเหมือนจะหายใจไม่ออก เอ่ยพูดด้วยความกังวลว่า :“เต้าจูน ตอนนี้สภาพของคุณ……”
“ฉันต้องการ!”