บทที่ 26 ฟุตบอลโลกฝรั่งเศส
หลังจากนั่งเล่นกันที่คาราโอเกะเมืองซุนจนถึง 5 โมงเย็น ถานเสี่ยวเทียนก็ได้ขัดจังหวะความฝันของสหายทั้งสองแรกและบอกให้หญิงสาวทั้งสองออกไป
ถ้ายังให้พวกเธออยู่ต่อไปอีก สองคนนี้ต้องพังแน่ๆ เพราะประสบการณ์ในวันนี้จะเปิดประตูสู่โลกใหม่สำหรับพวกเขา
ทั้งสามคนเดินตามไห่หงษ์ไปที่บาร์ที่ชื่อสเปซ
เวลายังน้อยกว่า 6 โมงเย็น ตอนนี้ยังไม่มีแขกในบาร์แต่โต๊ะและเก้าอี้ถูกจัดวางอย่างเรียบร้อย มีทีวีฉายภาพขนาด 51 นิ้วอยู่ด้านหน้าเวทีเล็กๆ และทุกอย่างพร้อมแล้ว
“น้องชายหาที่นั่งดีๆ ให้พวกเขาด้วย” ไห่หงษ์โยนพวกเขาให้พนักงานเสิร์ฟแล้วหายตัวไป
น้องชายของพี่หงษ์นั้นควรจะไม่ธรรมดา พนักงานเสิร์ฟพาพวกเขาไปที่ตำแหน่งที่หันหน้าไปทางทีวีและเสิร์ฟเครื่องดื่ม ผลไม้สดและแห้ง เพื่อทั้งสองกำลังจะนั่งลง แต่ถานเสี่ยวเทียนก็หยุดพวกเขาไว้
“สหาย ผมอยากจะถามอะไรคุณหน่อย ถ้าผมอยากจะเดิมพัน ผมสามารถเดิมพันที่นี่ได้ใช่ไหม?”
ดวงตาของพนักงานเสิร์ฟกลมโต “คุณไม่ใช่น้องชายของพี่หงษ์งั้นเหรอ? ทำไมถึงถามผมไม่ถามเธอแทนล่ะ?”
“เธอยุ่งมากจนไม่มีเวลาดูแลผม และผมเองก็ไม่ใช่คนในวงการเดียวกันเธอ” ถานเสี่ยวเทียนยิ้มและหยิบเงิน 200 หยวนออกจากกระเป๋าของเขา
“เอาล่ะ!” พนักงานเสิร์ฟคิดอยู่ครู่หนึ่งและรู้สึกว่าเงิน 200 หยวนมันดูไม่เหมาะสมกับฐานะน้องชายของพี่หงษ์เลยจริงๆ จากนั้นเขาก็หยิบสมุดโน้ตเล่มเล็กๆ ออกมาจากกระเป๋าของเขาแล้วจดชื่อถานเสี่ยวเทียนและจำนวนเงินลงไป “คุณจะเดิมพันฝ่ายไหน?”
ถานเสี่ยวเทียนมั่นใจ “ทุกคนคิดว่าฝรั่งเศสที่เป็นเจ้าภาพจะชนะบอลโลก ผมต้องการต่อสู้กับทุกๆ คน ผมจะเลือกเดิมพันฝั่งโคเอเชียว่าโคเอเชียจะชนะ ตอนนี้อัตราต่อรองของโคเอเชียอยู่ที่เท่าไหร่?”
พนักงานเสิร์ฟเบิกตากว้างอีกครั้งด้วยความประหลาดใจ แต่เขาเป็นแค่พนักงาน ไม่ว่าลูกค้าอยากจะได้เงินหรืออยากจะเอาเงินมาทิ้ง มันก็ไม่ใช่เรื่องของเขา
“อัตราต่อรองของหนึ่งลูกคือ 1 ต่อ 4.1 คุณแน่ใจหรือว่าต้องการเดิมพันแบบนี้จริงๆ?”
ถานเสี่ยวเทียนพยักหน้า พนักงานเสิร์ฟเก็บเงินและส่งโพลบอลให้โดยไม่พูดอะไร “หลังจบเกมถ้าคุณชนะ ให้นำตั๋วใบนี้ไปขึ้นเงิน”
จางต้าเผิงและหม่าเหว่ยยังคงหมกมุ่นอยู่กับสัมผัสที่อ่อนโยนในตอนบ่าย และไม่สนใจการพนันของถานเสี่ยวเทียน
ถานเสี่ยวเทียนเหลือบมองทั้งสองคน “อย่าโทษฉันที่ไม่เตือนพวกแกนะ หลังจากเรียนจบให้พวกแกหาแฟนอย่างจริงจังและไปที่แบบนั้นให้น้อยลง”
เมื่อท้องฟ้ามืดลง จำนวนคนในบาร์ก็ค่อยๆ เพิ่มขึ้นและในที่สุดก็ถึงเวลาสำหรับเกม สิ่งที่ถานเสี่ยวเทียนรอคอยในที่สุดก็เริ่มต้นขึ้น
ด้วยการเป่านกหวีดของผู้ตัดสิน การแข่งขันฟุตบอลโลกรอบรองชนะเลิศของฝรั่งเศสปี 1998 ก็ได้เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ
ดูภาพที่ไม่ชัดเจนในทีวีทำให้ภาพมากมายในอดีตย้อนกลับมาจนถานเสี่ยวเทียนรู้สึกเหมือนโลกอยู่ห่างออกไป
เขาไม่ได้ดูบอลอย่างจริงจังตลอดครึ่งแรกจนถึงช่วงต้นของครึ่งหลังเมื่อโคเอเชียใช้ความผิดพลาดของฝรั่งเศสทำประตูมาได้ ทันใดนั้นทั้งบาร์ก็เงียบลง คนส่วนใหญ่ที่นี่เป็นแฟนบอลฝรั่งเศสและไม่มีใครคิดว่าโคเอเชียจะทำประตูได้
พนักงานเสิร์ฟจงใจเดินเข้าไปตบไหล่ของถานเสี่ยวเทียน “ไม่เป็นไรน้องชาย! ฉันไม่คิดเลยว่าคุณจะเดาได้แม่นขนาดนี้”
“แน่นอน คุณเตรียมเงินไว้ให้ผมได้เลย!” ถานเสี่ยวเทียนไม่ได้ถ่อมตน
อย่างไรก็ตาม เกมบอลไม่อนุญาตให้เขามีความสุขนานเกินไป ลิลิยอง ตูรามปราการหลังชาวฝรั่งเศสพาบอลข้ามแดนออกมาและทำประตูที่สองได้ ในท้ายที่สุดฝรั่งเศสก็เอาชนะโคเอเชียไป 2:1 และเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศ
บาร์ทั้งบาร์กลายเป็นทะเลแห่งความสุขไปในทันที พนักงานเสิร์ฟก็เดินเข้ามาปลอบถานเสี่ยวเทียน “น้องชาย ฉันควรไปบอกผู้จัดการให้คืนเงินให้คุณไหม?”
“อย่าดูถูกผู้คน” ถานเสี่ยวเทียนโบกมืออย่างใจดี “ผมจะกลับมาอีกครั้งในรอบชิงชนะเลิศ บอกให้ผู้จัดการของคุณเตรียมเงินเอาไว้ก็พอ!”
พนักงานเสิร์ฟมองเขาเป็นเด็กที่มีแค่พูดคำใหญ่โตเท่านั้น เขาจึงไม่ได้ใส่ใจกับมันมากนัก
เมื่อถานเสี่ยวเทียนกลับบ้าน พ่อกับแม่ของเขาก็หลับไปแล้ว เขาเปิดตู้เสื้อผ้าเบาๆ และหยิบเงิน 70,000 หยวนของหลิวจุนจากด้านล่างตู้เสื้อผ้า หลังจากคิดแล้วเขาก็หยิบเงิน 30,000 หยวนออกมาแล้วใส่ที่เหลือกลับไปในกระเป๋านักเรียนของเขาและเก็บกลับที่เดิม
ในปี 1998 การเดิมพันด้วยเงิน 30,000 หยวนถือเป็นขีดจำกัดแล้ว หากมากไปกว่านี้ เขากลัวว่าจะมีอะไรที่เลวร้ายเกิดขึ้น
ถ้าไม่ใช่เพราะเขานั้นต้องการเงินทุนอย่างเร่งด้วย เขาคงจะไม่มีวันใช้วิธีการที่เสี่ยงเช่นนี้
ในอีกสองวัน ถานเสี่ยวเทียนผ่อนคลายอย่างเต็มที่ เขาออกไปเล่นกับเพื่อนร่วมชั้นทุกวัน ทั้งในห้องเกม ห้องบิลเลียดและโรงหนัง
นักสู้ข้างถนน, สามก๊ก, สิบหกเสืออเมริกัน, หลี่หลี่เจิน, เย่หยู่ชิง, หนังทั้งหมดได้ปลุกความทรงจำอันลึกซึ้งของปี 1998 ให้ตื่นขึ้นในใจถานเสี่ยวเทียน
ในตอนเย็นของวันที่ 13 กรกฎาคม ถานเสี่ยวเทียนแอบขึ้นรถไปที่สเปซบาร์อีกครั้งพร้อมกับกระเป๋านักเรียนและหมวกที่ปิดลงครึ่งหน้า เหตุผลที่เขาทำลับๆ ล่อๆ แบบนี้ก็เพราะเขาไม่ต้องการให้ไห่หงษ์จำเขาได้ ถ้าเขาถูกผู้หญิงคนนั้นจับได้ เขาคงจะไม่ได้ลงพนันและทำได้เพียงแค่นั่งดูบอลกับเธอเฉยๆ
พนักงานเสิร์ฟที่ต้อนรับถานเสี่ยวเทียนครั้งก่อนคือเสี่ยวฮุยและเขาก็ไม่แปลกใจเลยที่ได้เห็นถานเสี่ยวเทียนอีกครั้ง นักพนันมักควบคุมตนเองไม่ได้ ผู้ชนะต้องการชนะมากกว่าเดิม ส่วนผู้แพ้ก็ต้องการที่จะแก้มือ น้อยคนนักที่จะควบคุมความโลภของตนเองได้ โดยเฉพาะเด็กๆ ที่ยังไม่เคยลำบาก
“น้องชายครั้งนี้มาคนเดียวงั้นเหรอ? คุณต้องการให้ฉันจัดโต๊ะที่ดีให้ไหม?” เสี่ยวฮุยเริ่มกล่าวทักทายก่อน
ถานเสี่ยวเทียนไม่ต้องการนั่งในที่ที่อาจจะทำให้ไห่หงษ์เห็นเขาได้ เขาจึงโบกมือแล้วนั่งลงที่โต๊ะข้างๆ และตบลงที่กระเป๋านักเรียนของเขา “สหาย ครั้งนี้ผมเอาเงินก้อนใหญ่มาด้วย คุณพร้อมจะรับเดิมพันไหม?”
เสี่ยวฮุยคิดในใจว่าเด็กคนนี้คงจะมาจากครอบครัวที่ร่ำรวยและเขาน่าขโมยเงินของพ่อแม่มาลงเดิมพัน
เมื่อคิดได้แบบนั้นเสี่ยวฮุยก็ตอบว่า “ผมรับเดิมพันได้สูงสุดแค่ 3000 ถ้าเกิน 3000 ผมจะต้องไปบอกผู้จัดการก่อน แต่ในเมื่อคุณเป็นน้องชายของพี่หงษ์ คุณสามารถบอกให้พี่หงษ์พาคุณไปหาผู้จัดการของเราได้…”
“ไม่เป็นไร คุณไปบอกผู้จัดการของคุณเถอะ”
ถานเสี่ยวเทียนแอบมาที่นี่ ถ้าหากเขาบอกให้ไห่หงษ์พาไปหาผู้จัดการของร้านนี้ เธอคงจะไม่มีทางยอมให้เขาลงพนันแน่นอน นั่นเท่ากับตัดโอกาสในการทำเงินของเขา
เสี่ยวฮุยพบผู้จัดการและบอกว่าเด็กคนหนึ่งต้องการเดิมพันและจะลงเดิมพันค่อนข้างสูง เขาไม่ได้พูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างถานเสี่ยวเทียนกับไห่หงษ์เพื่อจุดประสงค์บางอย่าง
การพนันแบ่งออกเป็นสีขาวและสีดำ สีขาวจะเป็นของตัวแทนของนายธนาคารรายใหญ่ระดับสากลและเงินเดิมพันที่ได้รับจะถูกเปิดเผยและคืนให้ตามสัดส่วน ด้วยวิธีนี้ไม่ว่าคุณจะชนะหรือแพ้ คุณก็จะได้กำไรที่มั่นคงโดยไม่ขาดทุน แต่ข้อเสียของมันคือ คุณจะได้เงินน้อยไปหน่อย ส่วนสีดำนั้นจะขึ้นอยู่กับอัตตาต่อรองซึ่งจะทำให้ได้เงินมากขึ้นอย่างมาก แต่ความเสี่ยงก็สูงมากเช่นกัน เพราะถ้าหากคุณเป็นเจ้ามือรับพนันบอลแล้วลูกค้าเดิมพันถูก คุณก็จะต้องจ่ายเอง และถ้าคุณไม่สามารถจ่ายได้จริงๆ คุณก็สามารถหอบเงินเดิมพันพวกนั้นหนีไปได้
ตามลักษณะของการเดิมพันของถานเสี่ยวเทียนในครั้งก่อน เสี่ยวฮุยจึงตัดสินว่ารอบนี้เขามีแนวโน้มที่จะเดิมพันตรงข้ามกับคนอื่นๆ … คืนนี้เป็นนัดชิงแชมป์ของบราซิลกับฝรั่งเศสและทุกๆ คนก็รู้ดีว่าบราซิลนั้นเป็นดาวเด่นและแข็งแกร่งกว่าฝรั่งเศสมาก ทำให้การเดิมพันของทั้งโลกจึงเอียงไปทางบราซิลมากกว่า ถึงจะไม่ใช่เรื่องง่ายที่เด็กคนนี้จะลงเดิมพันข้างฝรั่งเศส แต่ถ้าใช่มันก็…
ด้วยความคิดแบบนี้ เสี่ยวฮุยจึงกล้ายืนยันกับผู้จัดการของร้านว่าถ้าถานเสี่ยวเทียนจะต้องลงเดิมพันข้างฝรั่งเศสแน่นอน เพื่อที่เขาจะได้ส่วนแบ่งบางส่วนจากผู้จัดการของเขา
ผู้จัดการของสเปซบาร์มีนามสกุลว่าเซี่ย ซึ่งเป็นชายอ้วนที่มีรูปร่างเตี้ย หลังจากฟังเสี่ยวฮุยแล้ว เขาก็เชิญถานเสี่ยวเทียนมาที่ห้องทำงานทันที ในเวลาไม่ถึง 10 นาที การลงเดิมพันก็เสร็จสิ้น
ถานเสี่ยวเทียนไม่กล้าพนันมากเกินไปเงิน 30,000 หยวนของเขาแบ่งออกเป็นสามส่วน 10,000 เดิมพันให้ฝรั่งเศสชนะในอัตราต่อรอง 1.45 อีก 10,000 เดิมพันว่าฝรั่งเศสจะทำได้หนึ่งประตูในอัตราต่อรอง 2.9 และอีก 10,000 เดิมพันว่าฝรั่งเศสจะทำได้ถึงสองประตูด้วยอัตราต่อรอง 5.2 …
เมื่อเขียนบันทึกเดิมพันของถานเสี่ยวเทียนเสร็จและส่งเขาออกไปแล้ว คนแซ่เซี่ยกับเสี่ยวฮุยก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาดังๆ ไม่คิดว่าจะได้เงินง่ายขนาดนี้
เด็กคนนี้บ้าหรือโง่กันแน่ ใครกันในโลกนี้ที่กล้าเดิมพันว่าฝรั่งเศสจะยิงประตูของบราซิลได้ถึง 2 ลูก? นี่เขาไม่เห็นหัวของโรนัลโด้ ดุงก้า เปโต้และคาร์ลอสของบราซิลเลยหรือไง?
ถานเสี่ยวเทียนคนนี้โลภมากเกินไป
