HxH: Researcher – ตอนที่ 23

ในลานประลองกลางหาว ห้องต่อสู้บนชั้น 227 เต็มไปด้วยผู้ชมเช่นเคย

แม้ว่าผู้ชมจะดูผิดหวัง เมื่อพวกเขามองไปที่เวที แต่ก็ไม่มีใครส่งเสียงบ่นออกมา ในขณะเดียวกันนั้นความเงียบปกคลุมได้ทั่วทั้งห้อง

บนเวที สามารถเห็นเด็กหนุ่มผมดำยืนอยู่ตรงนั้นด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย ขณะที่อากาศเยือกเย็นรอบตัวเขา ความเยือกเย็นที่แผ่ขยายไปทั่วห้อง…

” ดูเหมือนว่า ยาซุโอะ จะชนะอีกครั้งด้วยการถอนตัวสำเร็จสิบครั้งติดต่อกัน ทำให้เขามีโอกาสท้าประลองฟลอร์มาสเตอร์!!!! “

เด็กหนุ่มคนนั้นคือฉัน ขณะที่ฉันไม่สนใจพิธีกรอีกต่อไปแล้วหันหลังเดินจากไป

หกเดือนผ่านมา เป็นหกเดือนที่น่าผิดหวัง น่าผิดหวังตั้งแต่การต่อสู้สามครั้งล่าสุดที่ฉันชนะด้วยการถอนตัว

ฉันตั้งหน้าตั้งตารอการทดสอบที่แข็งแกร่งกว่านี้จริง ๆ และฉันก็วางแผนที่จะปล่อยพวกมันออกมา แต่ฉันเดาว่าชื่อเสียงของฉันนั้นแพร่กระจายออกไป…

อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาถึงความล้มเหลวครั้งล่าสุดของฉัน ซึ่งฉันนึกขึ้นได้ มันสมเหตุสมผลที่ฉันจะฝึกฝนตัวเองให้มากขึ้นไปอีก

และฉันก็ทำอย่างนั้น ขณะที่หกเดือนที่จบลงด้วยความเจ็บปวดที่สุด เมื่อเทียบกับการฝึกที่บ้านและในขณะที่ความเจ็บปวดไม่ได้กวนใจฉันเลย ฉันก็ยังรู้สึกได้ชัดเจน จริง ๆ แล้วฉันรู้สึกชัดเจนกว่าที่เคย มันคือผลของสมาธิสูงสุดของฉันในช่วง 6 เดือนที่ผ่านมา…

ฉันกลับถึงบ้าน ปิดประตูแล้วยืนอยู่ในห้อง ฉันเอามือขวาปิดหน้า ขณะที่นึกย้อนไปหลายเดือนก่อน

ฉันขอให้พ่อส่งเสื้อผ้าที่มีน้ำหนักใหม่มาให้ฉัน ซึ่งมีน้ำหนักประมาณ 10 ตันและเร่งความเร็วของฉันให้สูงกว่าเดิมมาก โดยมันทำให้ฉันนอนไม่หลับติดต่อกันหลายคืน ด้วยราคาที่ไม่ค่อยได้นอนเลยในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมาและผลักภาระหนักในใจของฉัน…

ที่แย่ไปกว่านั้น คือ ฉันรู้สึกว่าอาหารที่ฉันชอบและรัก มันทำให้ฉันเสียเวลา ฉันขอให้พ่อส่งยาพิษร้ายแรงมาให้ มันเจ็บปวดตลอดเวลาเหมือนเคย

ฉันใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ในป่า เพื่อฝึกฝนเอ็นให้มากขึ้นและออกกำลังกายแบบ เนเทโร่ ตามสไตล์ของฉัน

ขณะที่ฉันทำให้มือของฉันคมขึ้น ฉันใช้ ‘โค‘ กับมือข้างหนึ่งโจมตีไปด้านหน้า จากนั้นฉันก็ใช้ ‘โค‘ กับอีกมืออีกข้างหนึ่งและทำเช่นเดียวกันจนกว่าฉันจะใช้ปริมาณออร่าจนหมด จากนั้นฉันก็เข้าสู่สถานะเซ็ตสึและทำต่อไปจนกว่าฉันจะสร้างออร่าใหม่ จากนั้นจึงใช้ ‘โค‘ อีกครั้ง

วัฏจักรเหล่านี้มักจะดำเนินต่อไปเป็นเวลาหลายวันจนกว่าฉันจะหมดสติ นี่เป็นสัญญาณเดียวที่ทำให้ฉันกลับบ้านและนอนเพียงเพื่อจะตื่นในอีกไม่กี่ชั่วโมงและทำขั้นตอนเดิมซ้ำ ฉันค่อนข้างอึดอัด…

แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เปลี่ยนแปลงตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา คือ สีหน้าไร้อารมณ์ของฉัน สำหรับบางอย่างที่เหมือนกับความล้มเหลวที่จะส่งผลกระทบต่อฉันมากขนาดนี้ มันไม่เหมือนกับฉันเลย ในขณะที่ฉันเคยเป็นคนชอบควบคุมเล็กน้อย แต่จนถึงตอนนี้มันก็ยังไม่ใกล้เคียงเลย…

ฉันเดาว่าการได้มาเกิดใหม่อีกครั้งก็มีผลกระทบต่อฉันบ้าง ฉันรู้สึกเหมือนว่าถ้าฉันล้มเหลวอะไรบางอย่าง ฉันก็คงจะสละโอกาสในการอยู่ในโลกที่สวยงามเช่นนี้

ความล้มเหลวในสิ่งที่คลุมเครือนั้นเป็นไปได้เสมอ แต่ความล้มเหลวมีความหมายต่อฉัน สิ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายใจ

มันหมายความว่าความล้มเหลว คือ ทางเลือกหนึ่งสำหรับฉันและนี่คือความผิดพลาด ความล้มเหลวไม่ควรเป็นตัวเลือก เพราะในฐานะนักวิจัย ฉันแค่ต้องทำวิจัยเพิ่มเติมจนกว่าจะรู้จักสิ่งที่คลุมเครือ…

” ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า…ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า…ยาซุโอะ โอ้ ยาซุโอะ ฉันสูญเสียการควบคุมในการก้าวแรกที่เผชิญหน้า ” ฉันหัวเราะเยาะตัวเองจนเสียงหัวเราะกลายเป็นความสงบในทันที

ความสงบเยือกเย็นและความอึมครึมรอบตัวฉันหายไป เหลือเพียงอากาศอันเงียบสงบที่โอบล้อมฉันด้วยรอยยิ้มอันเงียบสงบปรากฏบนใบหน้าของฉัน

ฉันหลับตาลงครู่หนึ่งแล้วฉันก็เริ่มพูดกับตัวเองอย่างใจเย็น “ แค่สิ่งที่เกิดขึ้นกับคติประจำใจของฉันจากชาติที่แล้ว ความสุขของฉันมาก่อนสิ่งอื่นใด ฉันทำแต่สิ่งที่รักและชอบเท่านั้น ยกเว้นในกรณีพิเศษ แต่แม้ในกรณีเช่นนี้ ฉันก็ไม่เคยฝึกฝนตัวเองได้ไกลถึงขนาดนี้เลย อาหารก็เป็นสิ่งที่ละเอียดอ่อนที่ฉันชอบ ความเจ็บปวดก็เป็นสิ่งที่ฉันเกลียด ความสะอาดคือสิ่งที่ทำให้ฉันสบายใจ แต่เมื่อฉันรู้สึกสกปรกมาก ฉันก็รู้สึกอึดอัดเกินไป…”

ฉันหลับตาสักพัก จากนั้นถอดเสื้อผ้าที่มีน้ำหนักและมุ่งหน้าไปที่ห้องน้ำ

ฉันอาบน้ำอุ่นที่แสนสบายเป็นเวลานานและเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าธรรมดาที่สบาย ๆ โดยใส่เสื้อคลุมสีดำทับ จากนั้นฉันก็ไปที่ร้านอาหารบริเวณใกล้เคียง

ฉันวางเสื้อคลุมไว้ด้านข้างแล้วนั่งลง ในขณะที่สั่งอาหารไปสองสามจาน จากนั้นฉันก็กินช้า ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าทุกคำจะต้องอร่อย ฉันเริ่มดื่มจนเมาเล็กน้อย จากนั้นจึงเดินกลับบ้านตรงไปยังดินแดนแห่งความฝัน.. .

ฉันนอนติดต่อกันเป็นเวลาสามวันเพียงเพื่อให้ตื่นมารู้สึกดีขึ้นกว่าเดิม จิบกาแฟยามเช้าอย่างช้า ๆ เพลิดเพลินกับทุกช่วงเวลาด้วยรอยยิ้มที่ประดับประดาใบหน้าของฉัน

ฉันหลับตาขณะนั่งสมาธิ บางครั้งคุณก็ต้องพักผ่อน สนุกกับตัวเองให้มากขึ้น แล้วคำตอบก็ออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ ไม่ยากเลยที่จะได้สิ่งที่ต้องการ…

ความมุ่งมั่นของฉันยังไม่เพียงพอ แน่นอน มันไม่ง่ายขนาดนั้น เพราะมันไม่ใช่การแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียมกันกับที่ฉันต้องการ

นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันตัดสินใจที่จะเลิกใช้สายแปรสภาพและสายเปลี่ยนแปลง ซึ่งมีจำนวน 140% สูงกว่าที่ต้องการในสายเสริมพลัง 60% แต่นั่นก็ยังไม่ใช่เครื่องมือเพียงพอสำหรับฉัน ดังนั้น ฉันต้องการมากกว่านี้

บางทีมันอาจจะไม่เกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนบางอย่างเพื่ออย่างอื่น แต่เป็นการพิสูจน์ว่าฉันเต็มใจจะไปได้ไกลแค่ไหน เน็นเป็นส่วนขยายของพลังจิตใจ ดังนั้น มันเกี่ยวกับฉัน

ฉันไม่สนใจสายเปลี่ยนแปลงมากนัก แต่สายแปรสภาพนั้นมีประโยชน์เกินไปสำหรับฉัน ฉันคิดว่านั่นก็เพียงพอแล้ว

นี่เป็นสัตย์สาบานที่ฉันวางแผนจะทำแต่เพื่ออย่างอื่น แต่ฉันเดาว่าฉันต้องทำตอนนี้

ฉันไม่สนใจที่จะเรียนรู้จากความผิดพลาดของฉัน ฉันต้องการทำนายข้อผิดพลาดเหล่านี้และกำจัดมันออกไป ดังนั้น สัตย์สาบานนี้จึงเป็นสิ่งจำเป็น

ฉันต้องพิสูจน์ความมุ่งมั่นของตัวเอง

บรรยากาศแปลก ๆ ปกคลุมบ้าน ขณะที่ฉันเริ่มสิ่งที่ฉันต้องการจะทำ

พลังจิตใจของฉันได้รับการพิสูจน์แล้ว…

อารมณ์ของฉัน คือ ความปรารถนาของฉันและฉันต้องการความเข้ากันได้ 100% ในสายเสริมพลัง…

ความมุ่งมั่นของฉัน คือ สิ่งที่ฉันต้องพิสูจน์และคำสาบานต่อไปนี้จะพิสูจน์ว่ามันเป็นตัวกำหนดอนาคตของฉันด้วย ‘ฉันสาบาน…‘

…….