ถ้าเธอรู้ว่าร่างกายของนกทํางานอย่างไร นกก็จะยิ่งสมจริงขึ้นไปอีกและบางทีเธออาจ สามารถผลักดันความสามารถให้มากขึ้น”
ทันใดนั้น อารุกะ ก็ลืมตาและพูดว่า “บินไปรอบห้อง!” และนกก็ทําอย่างนั้น มันเริ่มบินไปรอบ ๆ ห้องด้วยตัวมันเอง แม้ว่าการเคลื่อนไหวของมันจะดูแข็งที่อ
นี่คือผลลัพธ์ของความสามารถที่ ยาซูโอะ เขียนลงบนกระดาษ มันค่อนข้างง่าย แต่มันก็โกงในระดับหนึ่ง
ทุกสิ่งที่ อารุกะ ระบายสีสามารถกลายเป็นความจริงได้ตราบเท่าที่เธอต้องการ ของจริงขึ้นอยู่กับการสร้างภาพและจินตนาการของเธอในระหว่างกระบวนการวาดภาพ
เธอนึกภาพนกที่บินได้และส่งเสียงร้องจิ้บ ๆ นั่นคือสิ่งที่เธอได้รับและภายในตัวนกนั้นเต็มไปด้วยพลังงานสีฟ้า เพราะเธอไม่ได้นึกภาพมัน
เธอสามารถควบคุมสิ่งที่เธอวาดด้วยตนเองได้โดยการหลับตา ในกรณีนี้ เธอจะรู้วิธี ทําให้มันเคลื่อนไหวตามธรรมชาติหรือทํางานอย่างไร
แม้ว่าสิ่งที่โครงสร้างสามารถทําได้จะถูกจํากัดด้วยการที่เธอมองเห็นภาพในระหว่างขั้นตอนการวาดภาพ
จํานวนโครงสร้างที่เธอควบคุมในเวลาเดียวกันและความแม่นยําของการควบคุมนั้นขึ้นอยู่กับความสามารถของเธอ
นกสามารถบินได้ แต่พ่นไฟไม่ได้ เนื่องจากเธอไม่ได้นึกภาพว่ามันกําลังทําเช่นนั้นและเธอจะต้องได้รับการฝึกฝนอย่างมาก จึงจะนึกภาพนกที่พ่นได้
แต่ถ้าเธอสังเกตเห็นมังกรพ่นไฟได้ ก็จะง่ายกว่ามากที่จะวาดมันด้วยโครงสร้างที่มีความสามารถเหมือนกัน มากกว่าการวาดภาพนกที่มีความสามารถในพ่นไฟ เว้นแต่จะมีนกตัวนั้นและเธอ สังเกตมัน ซึ่งในกรณีนั้น มันจะง่ายกว่า
มีข้อจํากัดอีกประการหนึ่ง โครงสร้างที่ได้จะใหญ่เท่ากับที่ระบายสี ดังนั้น เธออาจต้องระบายสีบนกระดาษขนาดใหญ่มาก หากเธอต้องการระบายสีบางสิ่งโดยให้ผลลัพธ์มีขนาดใหญ่ขึ้น
เธอยังสามารถออกคําสั่งให้กับโครงสร้างที่ได้และพวกมันจะดําเนินการตามคําสั่ง หากความสามารถของพวกมันอนุญาตให้ทําเช่นนั้น หากเธอสร้างแมวที่ไม่มีความสามารถในการบินและสั่งให้มันบิน มันก็จะไม่ตอบสนอง
ประสิทธิภาพของพวกมันในการทําคําสั่งจะขึ้นอยู่กับว่า อารุกะ เห็นภาพโครงสร้างที่ทําคําสั่งอย่างไรและเธอเข้าใจความหมายของคําสั่งอย่างไร
นอกจากนี้ โครงสร้างที่ได้จะไม่มีชีวิตเป็นของตัวเองและไม่สามารถทําอะไรได้อย่างอิสระ เว้นแต่จะได้รับคําสั่ง ในกรณีที่ต้องการ พวกมันจะหยุดเคลื่อนที่ เมื่อดําเนินการตามคําสั่งเว้นแต่จะ เป็นคําสั่งที่ไม่แน่นอน เช่นเดียวกับคําสั่ง อารุกะ เพิ่งทํา ‘บินไปรอบ ๆ ห้อง
อารุกะ ยังสามารถลบล้างโครงสร้างนี้ได้ทุกเมื่อที่เธอต้องการ
ข้อจํากัดก่อนหน้านี้เกิดขึ้นเพราะ ยาซุโอะ ระมัดระวังโครงสร้างที่ไม่สามารถควบคุมได้ ท่ามกลางข้อจํากัดที่สําคัญอื่น ๆ ที่เขาเพิ่มเข้าไป
อารุกะ ไม่สามารถสร้างโครงสร้างเป็นรูปร่างของ ยาซูโอะ ตัวเธอเองหรือ นานิกะ ได้และเธอไม่สามารถสร้างโครงสร้างใด ๆ ที่มีพลังหรือความทรงจําโดยเฉพาะของ ยาซูโอะ
เขาวางข้อจํากัดนี้ไว้เผื่อในกรณีที่เขาไม่รู้ว่าเธอจะสามารถทําให้โครงสร้างมีความทรงจําของสิ่งอื่นในอนาคตได้หรือไม่ แม้ว่าไม่น่าจะเป็นไปได้
อารุกะ เล่นกับนกอยู่พักหนึ่งก่อนจะวิ่งไปหา ยาซูโอะ แล้วหอมแก้มเขา “ฉันรักพี่มาก!! ฉันจะใช้มันอย่างดี!”
ยาซูโอะ ยิ้มแล้วพูดว่า “พี่จะออกไปสักพัก ดังนั้น ใช้เวลานี้ฝึกความสามารถของน้อง อยู่บ้านจนกว่าน้องจะรู้สึกว่าสามารถเทเลพอร์ตมาหาพี่ได้อีกครั้ง หรือถ้าน้องต้องการอะไร โปรดติดต่อมา ตกลงไหม?”
เขายืนขึ้นหลังจากพูดแบบนั้น ขณะที่ อารุกะ พยักหน้าและถามว่า “เราจะโทรผ่านวิดีโอได้ไหม ถ้าพี่ใช้เวลานานเกินไป?”
ยาซูโอะ พยักหน้า “มันไม่น่าจะใช้เวลานานเกินไป แต่ตกลง” จากนั้น เธอก็หายตัวไปโดยเอาของทั้งหมดไปพร้อมกับเธอ โดยหวังว่าจะได้เล่นด้วยความสามารถใหม่ของเธอในขณะที่ ยาซุ โอะ วางกระเป๋าเป้สะพายหลังของเขาแล้วออกจากโรงแรม
ยาซุโอะ บินขึ้นไปบนท้องฟ้า โดยใช้อาเขตควบคุมของเขา จากนั้นหลับตา ในขณะที่จดจ่อกับออร่าที่หลังส่วนบนของเขา
เขาสร้างเส้นใยสามเหลี่ยมตามปกติจากหลังส่วนบนของเขา โดยมีเส้นใยนับไม่ถ้วนแยกออกมาจากพวกมัน จนกระทั่งพวกมันสร้างโครงสร้างที่มีแขนหกข้างพร้อมกับผมที่ยาว แต่ขนาดของโครงสร้างนี้ใหญ่กว่าขนาดของเขาเพียงเล็กน้อย ซึ่งต่างจากขนาดที่เขาทําในการต่อสู้กับพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมของ เนเทโร
มีความแตกต่างอีกอย่างหนึ่ง คือ ปีกที่ใหญ่มากสองปีกพุ่งออกมาจากด้านหลังของโครงสร้าง
ความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุด คือ บนใบหน้า ดวงตาแนวตั้งขนาดใหญ่และสิ่งเดียวที่บนใบหน้าของมัน ดวงตาดูดําสนิทด้วยความมืดมิดที่ปกคลุมไปอย่างสมบูรณ์ ดูเหมือนว่ามันสามารถดูดซับทุกคนที่มองเข้าไปในขุมนรกที่มืดมิดภายใน
ยาซูโอะ เริ่มควบคุมปีก เพื่อบินไปกับชายฝั่งของทวีปแอนริก้า ซึ่งเป็นจุดหมายปลายทางของเขา เขาใช้อาเขตควบคุมของเขา เพื่อสนับสนุนทําให้เขาบินได้เร็วยิ่งขึ้นด้วยโครงสร้างวิชชั่นโดยใช้มือข้างหนึ่งจากมือทั้งหกเป็นฐานสําหรับยืน
เมื่อโครงสร้างลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า แขนบางส่วนก็เริ่มมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น มีเส้นสีดํากระจายไปทั่วเป็นเวลาประมาณหนึ่งวินาทีแล้วหายไป แม้ว่าเส้นจะไม่ปรากฏบนมือที่ ยาซูโอะยืนอยู่
นี่คือ ยาซูโอะ ที่ใช้ความสามารถของเขา “กุหลาบม่วง” แม้ว่าเส้นจะไม่ปรากฏบนแขนของเขาอย่างน่าประหลาด แต่กลับปรากฎบนแขนของโครงสร้างวิชชั่นหกแขน และมีเพียงบางส่วนเท่านั้นและเส้นจะกลายเป็นสีดํา หากใช้กับแขนวิชชั่น
ยาซูโอะ กําลังฝึกความสามารถของเขาในการเลือกอย่างมีสติว่าแขนใดที่เส้นจะปรากฏเมื่อ เขาเปิดใช้งานความสามารถ เพราะแขนนั้นจะกลายเป็นสิ่งที่จับต้องไม่ได้ เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้นและหากแขนทั้งหกกลายเป็นสิ่งที่จับต้องไม่ได้ นั่นจะทําให้เขาไม่มีที่พึ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับข้อจํากัดที่เขาใส่ลงบนความสามารถของวิชชั่น
ด้วยวิธีนี้ เขาสามารถโจมตีด้วยแขนที่ใช้ความสามารถและป้องกันด้วยแขนที่เหลืออยู่
“ความสามารถมันค่อนข้างจะโกง ยืม ฉันค่อนข้างภูมิใจในตัวเอง… นี่เป็นเพราะวิชช นของฉันเอง…”
สังเกตว่า ยาซุโอะ รู้สึกถึงพลังในโครงสร้างวิชชั่นและความเสียหายที่สร้างกับเป้าหมายที่เขาตั้งไว้นั้นสูงเพียงใด โดยที่เป้าหมายคือ อากาศ
ความเสียหายไม่ได้รุนแรงมากนัก เมื่อเทียบกับขนาดของเป้าหมายที่เป็นอากาศ แต่มันมากกว่าการใช้แขนจริงหลายเท่า และถ้าเราพิจารณาว่ามีแขนหกแขนและความเร็วของพวกมันนั้นเร็วกว่าความเร็วของแขนจริงมาก ถ้าอย่างนั้น มันก็เปรียบเทียบกันไม่ได้
ใบหน้าของ ยาซูโอะ ดูไร้ความรู้สึกโดยไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ ในขณะที่เขาฝึกต่อไปและดวงตาของเขาดูขาวโพลนราวกับตาบอด
เขาดูว่างเปล่าราวกับว่าเขาไม่มีการควบคุมร่างกายเลย นี่เป็นอีกหนึ่งข้อจํากัดของความสามารถและเหตุผลหลักว่าทําไมโครงสร้างวิชชันหกแขน จึงสามารถใช้ความสามารถกุหลาบม่วง” บนแขนของมันได้
ฮัตส์ วิชชั่น- (สายพิเศษ- สายเสริมพลัง สายเปลี่ยนแปลง-สายควบคุม)
ยาซูโอะ แปลงออร่าของเขาเป็นเส้นใยแอโรเน็นที่บิดเข้าด้วยกันเป็นโครงสร้างวิชชั่น โดยมีดวงตาแนวตั้งสีดําสนิทปรากฏอยู่บนนั้น
ยาซูโอะ ต้องสร้างเส้นใยสามเส้นจากหลังส่วนบนของเขาและเส้นใยทั้งสามจะต้องสร้างรูปสามเหลี่ยมและเขาสามารถแยกเส้นใยเพิ่มเติมจากสามเส้นใยเท่านั้น จากนั้น เขาจึงจะสามารถเปิดใช้งานความสามารถได้
ยาซูโอะ สามารถสร้างโครงสร้างเป็นอะไรก็ได้และทําให้มันใหญ่เท่าที่เขาต้อ งการด้วยปริมาณออร่าของเขาเป็นข้อจํากัด แต่นั่นต้องแลกมาด้วยราคา เพราะพลังที่กระจายไปอย่างเท่าเทียมกันทั่วทั้งโครงสร้าง ทําให้มันใหญ่ขึ้น จะลดความสามารถในการป้องกันและการโจมตีของมันลง ในขณะที่ลดความเร็วลงด้วย แต่จะลดเฉพาะพลังที่เพิ่มขึ้นจากความสามารถในขณะที่ทิ้งความทนทานของแอโรเน็นพื้นฐานไว้ โดยไม่ส่งผลต่อคุณสมบัติของแอโรเห็น
เมื่อ ยาซูโอะ ใช้วิชชั่น เขาจะสูญเสียการควบคุมร่างกายและหัวใจจะหยุดทํางาน แม้ว่าเขาจะสูญเสียการควบคุมตามปกติในร่างกายของเขาเท่านั้น ยกเว้นสมอง จิตวิญญาณและเห็นหรือ พลังงานอื่นที่อยู่ในการควบคุมของเขาและโครงสร้างวิชชั่นจะถือเป็นร่างจริงของเขา
-เนื่องจากความเสี่ยงข้างต้นและเนื่องจากโครงสร้างถือเป็นร่างกายที่แท้จริงของเขา จากนั้นความแข็งแกร่งโดยรวมของโครงสร้างหลังจะถูกเพิ่มเข้าไปในโครงสร้างและกระจายอย่างเท่าเทียมกันทั่วร่างกาย นี่คือพลังเพิ่มเติมที่กล่าวถึงข้างต้น
และ ยาซูโอะ จะสามารถแสดงออร่าของเขาผ่านโครงสร้างได้
ยาซุโอะ สามารถเลือกรูปแบบการสร้างได้ 1 แบบ ซึ่งเรียกว่า ซีโร่วิชชั่น รูปแบบเฉพาะนั้นจะละเลยข้อจํากัด “ยิ่งโครงสร้างยิ่งใหญ่เท่าใด พลังที่เพิ่มขึ้นก็จะยิ่งต่ําลงเท่านั้นแต่ขนาดโดยรวมของ ซีโร่วิชชั่น ที่เล็กเมื่อเทียบกับขนาดโดยรวมของ ยาซูโอะ จะทําให้ วิชชั่นอาย มีพลังมากขึ้น
การเพิ่มพลังของ วิชชั่นอาย นั้นไม่มีที่สิ้นสุด เนื่องจากการเพิ่มพลังจะหยุด เมื่อรูปร่างเล็กกว่าขนาดของ ยาซูโอะ ถึงสิบเท่า ยาซูโอะ สามารถเปลี่ยนร่างของ ซีโรวิชชั่น ได้เดือนละครั้งเท่า
วิชชั่นอาย: ความสามารถในการมองเห็นอนาคตที่จะเกิดขึ้นขึ้นอยู่กับความตั้งใจของ ยาซุโอะ ในขณะนั้นด้วยความสามารถในการมองเห็นอนาคตหรืออดีตของสิ่งอื่นที่ไม่ใช่ตัวเขาเอง
สิ่งที่มีบทบาทสําคัญในระยะที่เขาสามารถมองเห็นได้ คือ พลังโดยรวมของ ยาซูโอะ และปริมาณเน็นของเขา
ถ้าเขาประสงค์จะเลือกอย่างอื่นที่ไม่ใช่ตัวเขาเอง สิ่งนั้นจะต้องอยู่ในรูปแบบของ ซีโรวิชชั่นหรือใกล้เคียงกับรูปแบบนั้น
