EP 450
By loop
ต้นสนสองใบตั้งตระหง่านอยู่ที่ทางเข้าหลักของศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินหยุนหัว พวกมันไม่ได้พัดไปตามลมและฝนก็ไม่สามารถพัดโบกให้พวกมันให้เอนเอียงไปทางไหนได้ได้ ต้นไม้เหล่านี้ดูเหมือนจะไม่มีความรู้สึกใด ๆ เลย
แต่พวกสิงห์ลมควันชอบต้นไม้ทั้งสองต้นนี้มาก
มันเป็นพื้นที่ๆดีที่สุดสำหรับพวกสิงห์ลมควันซึ่งรวมทั้งแพทย์และพยาบาลของศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินผู้ป่วยและครอบครัวของพวกเขาก็จะไปสูบบุหรี่ใต้ต้นสนนี้อยู่บ่อยครั้ง
วิวใต้ต้นสนนั้นเป็นวิวที่ดีที่สุด ไม่เพียง แต่จะซ่อนพวกเขาจากสายตาผู้คนได้เท่านั้น แต่สิ่งสำคัญที่สุดคือการมองเห็นสถานการณ์ในอาคารผู้ป่วยนอกที่เชื่อมต่อกับศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินสามารถมองเห็นได้หากพวกเขายืนอยู่ใต้ต้นสน และหากมีรถพยาบาลมาถึงประตูแผนกต้อนรับพวกเขาก็จะเข้าไปปฏิบัติหน้าที่ได้ทันเวลา
หมอลู่ก้มลงสูบบุหรี่ขณะที่เขามองไปรอบ ๆ อย่างเศร้าโศก
ปกติหมอลู่เองก็ไม่สูบบุหรี่ แต่วันนี้คงเป็นวันที่เขารู้สึกหดหู่เป็นพิเศษ เขาจึงขอบุหรี่จากคนอื่น ๆมาสูบ เขายืนอยู่ใกล้ต้นไม้ที่เปรอะเปื้อนด้วยก้นบุหรี่และอากาศบริเวณนั้นเต็มไปด้วยด้วยควันของบุหรี่แพร่กระจายไปทั่วห้อง
“ เกิดอะไรขึ้น? เห็นว่าเมื่อวันก่อนนายคุยเกี่ยวกับเรื่องเงินไม่ใช่หรอ” หมอเล่ยใช้ฟันกัดเปิดกล่องบุหรี่ยี่ห้อฟูลงหวัง สีน้ำเงิน
บุหรี่ซองสีน้ำเงิน ฟูลงหวังค่อนข้างมีราคาแพงกว่าบุหรี่ชุนฮวา แต่รสชาตของมันก็ไม่ค่อยแตกต่างกันสักเท่าไร
แม้ว่าหมอเล่ยเองนั้นตัวตนของเขาจะเป็นคนประหยัด แต่เขาก็ไม่เคยหยุดที่จะซื้อไวน์และบุหรี่ไว้ได้เลย นอกจากนี้เขายังเต็มใจที่จะอวดให้เพื่อน ๆ ด้วย
หมอเล่ยเองสังเกตอาการของหมอลู่ดูผิดปกติไป เพราะ จริงๆแล้วหมอลู่เป็นคนที่ไม่ค่อยสูบบุรี่เท่าไร ก่อนที่หมอลู่จะยิ้มและพูดว่า“ ก่อนหน้านี้มี เรื่องที่ฉันไม่ค่อยสบายใจเท่าไรนะ”
หมอเล่ยก็รู้สึกกระปรี้กระเปร่า “เรื่องนั้นคือ?”
“ ฉันไปเซสชั่นการหาคู่และพบกับคนสองคนมา ทั้งสองถามฉันว่าที่จอดรถของฉันอยู่ที่ไหนและฉันมีที่จอดรถกี่คัน ฉันบอกพวกเขาอย่างตรงไปตรงมาว่าฉันไม่มีที่จอดรถ และเซสชั่นการจับคู่สิ้นสุดลงแล้ว” หมอลู่ถอนหายใจ“ หลังจากที่ฉันกลับมาครอบครัวของผู้ป่วยคนหนึ่งบอกฉันว่า การมีที่จอดรถสองคันนั้นสำคัญมากกับชีวิตคู่…”
“ มันเป็นเรื่องน่าเศร้าจริงๆเลยนะ” หมอเล่ยหัวเราะเบา ๆ และพูดว่า“ จริงๆแล้วที่จอดรถมันก็ไม่แพงเลย แต่ปัญหาหลักคือนายไม่สามารถกู้เงินได้ ถ้าครอบครัวของนายไม่ร่ำรวยพอ นายคงจะต้องเก็บเงินอีกสักสองสามปีถึงจะได้…”
“ ฉันซื้อที่จอดรถแล้ว” หมอลู่ ถอนหายใจ
“ นายซื้อมันมาแล้วหรอ” หลังจากที่หมอเล่ยตะโกนออกมา เขาก็ไอในทันทีและเปลี่ยนบทสนทนาอย่างรวดเร็ว“ งั้นนายเพิ่งตัดสินใจซื้อมันเหรอ? นายได้ขอเงินจากพ่อและแม่ของนายไหม? ขอโทษที่ฉันสูดควันบุหรี่เยอะไปหน่อยเลยไอออกมานะ”
ขณะที่หมอเล่ยพูดเขาโยนบุหรี่อีกสองมวนที่เหลือในกล่องทิ้งลงในถังขยะหยิบซองอื่นออกมาและเปิดมันออกมา เขากล่าวว่า“ รับไปเถอะเราจะคุยกันหลังจากที่นายรับมันไป”
บุหรี่ใน ซองซีฟ้าฟูหลงหวังมีราคาอย่างน้อย 2 หยวนต่อแท่งและนั่นแสดงถึงการดูแลเพื่อนร่วมงานของเขา
“ขอบคุณมาก.” หมอลู่สูบฟูหลงหวังซองสีฟ้า เสร็จจากนั้นเขาก็ซูหยาน สีเหลืองออกมา เขาเปิดมันและส่งต่อให้หมอเล่ย ก่อนที่เขาจะพูดว่า“ ลองของฉันสิ”
เมื่อหมอเล่ย เห็นมันก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว แพคเกจแพลตตินั่มนี้เป็นสองเท่าของราคาบุหรี่ของเขา ตามที่คาดไว้คนสูบบุหรี่ที่ดูประหลาดๆหน่อยมักจะซื้อบุหรี่ที่แพงที่สุดอย่างงั้นเลยหรอ?
หมอลู่โยน ซูหยานทิ้ง; ถูกเผาไปแล้วครึ่งหนึ่ง เขาจุดบุหรรี่ฟูหลงหวัง ที่ได้มาจากหมอเล่ย เขาหายใจเข้าก่อนที่จะหายใจออกและพูดว่า“ หมอเลย่คุณไม่รู้หรอ ซื้อที่จอดรถง่ายกว่าการไปหาคู่เสียอีก”
“ หืม?” เมื่อหมอเล่ยได้ยินสิ่งนี้เขารู้สึกว่ามีบางอย่างดับลง
ซูหยานหนึ่งไมเราคา 5 หยวนมันมีรสชาติเหมือนเงิน
หมอลู่กล่าวว่า“ ผมซื้อที่จอดรถเมื่อวานนี้ ผมจ่ายเงินและเอาสัญญาคืนก่อนที่จะถ่ายรูปมันและไปเซสชั่นจัดหาคู่ ในตอนท้ายคุณรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น”
หมอเล่ยมองไปที่ หมอลู่อย่างเย็นชา “ คุณซื้อที่จอดรถสองคันเต็มแล้วใช่ไหม”
“ ผมได้รับส่วนลด 5% สำหรับที่จอดรถที่สองดังนั้นมันจึงช่วยฉันได้มาก” หมอลู่เขย่าบุหรี่ในมือและพูดว่า“ ผมบอกคุณแล้วที่จอดรถไม่มีประโยชน์”
“ เปล่าประโยชน์?”
“ ฉันแสดงให้ผู้หญิงเห็นแล้วผู้หญิงคนนั้นก็จ้องมาที่ฉันแล้วหัวเราะเบา ๆ เธอหัวเราะเบา ๆ …” หมอลู่ส่ายหัวอย่างสุดแรง
ในที่สุด หมอเล่ยก็เข้าใจเรื่องนี้มากขึ้น เขากล่าวว่า“ ถ้าอย่างนั้น?”
“ จากนั้นเราก็คุยกันเกี่ยวกับบ้านในเขตการศึกษา” หมอลู่พูดอย่างงุนงง“ เธอบอกว่าเธอไม่ได้รับการศึกษาที่ดีเมื่อเธอยังเด็ก ดังนั้นเมื่อเธอเติบโตขึ้นเธอต้องไม่ปล่อยให้ลูก ๆ ของเธอสูญเสียไปในจุดเริ่มต้น ดังนั้นเธอต้องได้บ้านในเขตการศึกษาที่ดีและบ้านต้องไม่เล็กเกินไป เด็ก ๆ ต้องมีห้องนอนของตัวเองและฉันต้องให้พ่อแม่ของเธอมีห้องด้วย นอกจากนี้จะต้องมีห้องอ่านหนังสือมิฉะนั้นจะไม่มีที่ให้เด็ก ๆ ได้รับฟังการบรรยายเมื่อครูสอนพิเศษประจำบ้านเข้ามา”
หมอเล่ยคลิกลิ้นของเขาเมื่อได้ยินเช่นนั้น “ นั่นเป็นวิธีที่เยอะเกินไป การเรียนโฮมสครูต้องเรียนถึงในห้องนอนเลยหรอ”
“ นั่นคือสิ่งที่ฉันพูด แต่เธอบอกว่าถ้าเรามีลูกสองคนห้องนอนจะเป็นพื้นที่ส่วนกลางของพวกเขา เด็กจะฟังการบรรยายในห้องนอนได้อย่างไร? มันจะทำให้ลูกอีกคนรู้สึกไม่สบายใจ…”
“ เด็กสองคนติวด้วยกันไม่ได้เหรอ”
หมอลู่นกางแขนออก“ อายุเขาต่างกัน”
หมอเล่ยถึงกับตกตะลึงไปในทันที ในช่วงเวลาต่อมาเขาเองรู้สึกโกรธ“ นายยังจะอยากคบกับผู้หญิงแบบนั้นอยู่หรอ? นายควรพักความสัมพันธ์ไว้ก่อนไหม! ”
หมอลู่เลียริมฝีปากโดยไม่ได้พูดอะไร
“ อย่าบอกนะว่านายยอมรับผิด?”
“ ไม่” หมอลู่ปฏิเสธอย่างหนักแน่นและกล่าวว่า“ ผมบอกเธอว่าหลังจากนั้นไม่กี่เดือนผมจะจัดการเรื่องนี้ให้!”
“ นายนี้มัน…” หมอเล่ยขมวดคิ้วและพูด“ อีกไม่กี่เดือนนายจะสามารถซื้ออพาร์ทเมนต์สามห้องใกล้โรงเรียนได้จริงหรอ”
“ สี่ห้อง”
“ นายจ่ายเงินขนาดนั้นไหวหรอ”
“ แน่นอนว่ามันเป็นจำนวนเงินที่เยอะ แต่ก็ยังดีที่ผมกู้เงินได้อยู่…” หมอลู่พึมพำและทำการคำนวณ
“ หมดเวลาแล้วฉันต้องออกไปแล้ว” หมอเล่ย ขยี้บุหรี่ในมือของเขาหันไปรอบ ๆ และจากไป
ลมพัดแรง แต่ต้นสนเองกลับไม่ขยับเลย
หมอลู่มองไปรอบ ๆ และตระหนักว่าไม่มีใครคุยด้วย จากนั้นเขาทำได้เพียงดับบุหรี่และเดินช้าๆกลับไปที่ห้องฉุกเฉิน
หลิงรันกำลังเย็บหน้าผากของเด็กหนุ่มในห้องรักษา การเย็บเสริมแรงใต้ผิวหนังเป็นวิธีการที่ทำขึ้นเมื่อไม่กี่สิบปีก่อน แต่มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถทำมันได้อย่างสมบูรณ์แบบ
หมอลู่นั่งข้างเขาและสังเกตวิธีการเย็บของหลิงรัน
พรสวรรค์ในการเย็บผ้าทำให้เขาปฏิบัติตามกฎเท่านั้น แม้ว่าหลังจากเรียนรู้เทคนิคเอ็มถังเป็นเวลาเกือบหนึ่งปี แต่เขาก็ยังไม่ถึงระดับผู้เชี่ยวชาญสักที
หมอลู่ไม่กล้าแม้แต่จะพูดว่าเขาทำได้ดีเพียงใดในการเย็บเสริมแรงและการเย็บใต้ผิวหนังตามขั้นตอนของพวกนี้
หลังจากที่เขาเห็นรอยเย็บของหลิงรัน หมอลู่ก็เกิดความไม่มั่นใจในตัวเองขึ้นมา
“ หมอหยูอยู่ไหน” หมอลู่งอเอวของเขาและมองไปที่ด้านล่างของเตียงในขณะที่เขาถามอย่างอยากรู้อยากเห็น
“ เธอกำลังช่วยคนดึงก้างปลาอยู่” ดวงตาของหลิงรันจับจ้องไปที่บาดแผลของเด็กน้อยขณะที่เขาตอบกลับเบา ๆ โดยมีหน้ากากปิดปากของเขาอยู่
“ โอ้” หมอลู่ตอบว่า“ ทำไมช่วงนี้มีแต่คนที่มีก้างปลาติดคอมารักษากัน”
“ พวกเขามาเพื่อหมอหยู โดยเฉพาะ” กวนเฟยนักศึกษาฝึกงานถือถาดอยู่ข้างๆ เธอเรียนรู้อย่างจริงจังในขณะที่ช่วยหลิงรัน ในฐานะผู้ช่วยแพทย์
‘วิธีการเย็บอย่างดี‘ เป็นความกังวลหลักของกวนเฟย
สำหรับหมอลู่เขาใส่ใจในความเชี่ยวชาญมากขึ้น เขาถามอย่างสงสัยว่า“ มีผู้ป่วยที่มีก้างคิดคอจริงๆหรอ?”
“ หมอลู่คุณไม่ค่อยเข้าดูไฮยาซินธ์ฟอรัมเลยใช่ไหม?” กวนเฟยยิ้มขณะที่เธอถาม
หมอลู่ถอนหายใจ “ ฉันไม่ค่อยว่าง…”
“ หมอหยูเคยโพสต์ข้อความบนไฮยาซินธ์ฟอรัมและพวกมันก็แพร่กระจายไปทั่ว หัวข้อหลักเกี่ยวกับพวกเขาคือการสกัดสารแปลกปลอม” ใบหน้าของกวนเฟยเปลี่ยนเป็นสีแดงและเธอกล่าวว่า“ อย่างไรก็ตามหากมีสิ่งแปลกปลอมในผู้ป่วยที่ไม่สามารถนำออกได้และผู้ป่วยไม่เต็มใจที่จะไปรับการผ่าตัดแพทย์จะส่งพวกเขามาที่โรงพยาบาลหยุนหัว”
“ นี่… หยูหยวนไม่ได้เพิ่งเผยแพร่บทความไปเหรอ? เธอเริ่มโพสต์ในฟอรัมด้วยอย่างงั้นหรอ”
เกาดฟย ฮัมเพลงเป็นข้อตกลงและเธอกล่าวว่า“ สิ่งที่หมอหยูเขียนในฟอรัมนั้นมีประโยชน์มากจริงๆ…”
“ การดึงก้างปลาออกจากคอ?”
“ สกัดสิ่งแปลกปลอม” กวนเฟยแก้ไขเขาอีกครั้ง จากนั้นเธอก็แสร้งทำเป็นหน้าแดงและหยุดพูด
“ เอาล่ะพันแผลส่ะ” หลิงรันยืนขึ้นและโยนกรรไกรลงในถาดสแตนเลส
พ่อแม่ของเด็กรออยู่ข้างๆ พวกเขากล่าวอย่างซาบซึ้งว่า“ ขอบคุณหมอหลิง หมอหลิงคุณนี้เก่งจริงๆ ลูกของฉันเป็นคนกลัวเข็ม แต่ตอนนี้ลูกของฉันไม่ร้องไห้เมื่อคุณเย็บแผลให้เขา”
หลิงรันยิ้มจาง ๆ และพูดว่า“ ลูกของคุณค่อนข้างเป็นเด็กดี เชื่อฟัง ไม่ดื้อ”
เมื่อเด็กที่นั่งอยู่บนม้านั่งได้ยินเช่นนั้นเขาก็ผายมือออกทันทีด้วยความภาคภูมิใจ
“ ผมยังคงมีการผ่าตัดอยู่ หมอกวนคุณใส่ยาและพันแผลให้นะครับ” หลิงรันอธิบายและสอนวิธีให้ จากนั้นเขาก็พยักหน้าและจากไป
กวนเฟยหายใจเข้าลึก ๆ และนั่งลงบนม้านั่งฝั่งตรงข้ามเขา เธอยิ้มและพูดว่า“ เด็กชาย…”
“ บราๆๆ …” เด็กตัวเล็ก ๆ ที่ได้รับการเย็บ 5 เข็มเริ่มร้องไห้จากก้นบึ้งของหัวใจ ไม่มีใครหยุดเขาได้
หมอลู่หันกลับมาทันทีและจับหลิงหรัน
ผู้ป่วยที่มีนิ่วในท่อน้ำดีภายในตับถูกพาตัวไปไว้ที่เตียงผ่าตัดในห้องผ่าตัดแล้ว
ศาสตราจารย์หวาง จากมหาวิทยาลัยการแพทย์แผนจีนยืนอยู่ที่ตำแหน่งผู้ช่วยคนแรกโดยอัตโนมัติ เมื่อหลิงรันเข้ามาเขายิ้มและทักทายก่อนจะพูดว่า“ ตอนนี้อาการของผู้ป่วยค่อนข้างคงที่แล้วเราจึงสามารถทำการผ่าตัดได้ทันที”
เขาพบผู้ป่วยรายนี้จากโรงพยาบาลในเครือมหาวิทยาลัยการแพทย์แผนจีน มหาวิทยาลัยการแพทย์แผนจีนไม่มีความสามารถในการผ่าตัดที่ยุ่งยากเช่นนี้ได้ ผู้ป่วยจำนวนมากที่ได้รับการวินิจฉัยหรือไม่ได้รับการวินิจฉัยจะถูกย้ายไปโรงพยาบาลอื่น
โรงพยาบาลหยุนหัวเป็นหนึ่งในโรงพยาบาลที่มหาวิทยาลัยการแพทย์แผนจีนมักจะส่งต่อผู้ป่วยไป
อย่างไรก็ตาม ผู้อำนวยการฮวงไม่ได้มีความสัมพันธ์ใด ๆ กับมหาวิทยาลัยการแพทย์แผนจีนในอดีตดังนั้นเขาจึงไม่เคยรับผู้ป่วยจากโรงพยาบาลแห่งนี้เลย
เนื่องจากศาสตราจารย์หวาง ได้ส่งผู้ป่วยไปแล้วสิ่งนี้จึงกลายเป็นการเริ่มต้นใหม่สำหรับการทำงานร่วมกัน
หลิงรันก้มศีรษะลงและมองไปที่ผู้ป่วย เขาได้ตรวจสอบการสแกนเอ็มอาร์ไอ ของผู้ป่วยแล้วและทำการตรวจสอบที่เกี่ยวข้อง เขาตรวจสอบแล้วว่าแผนการผ่าตัดเป็นการตัดตับที่กลีบซ้ายของตับ แต่เมื่อถึงเวลาผ่าตัดเขาจะตรวจอีกครั้งและอาจถือเป็นการผ่าตัดขั้นพื้นฐานได้แล้ว
ในขณะเดียวกันศาสตราจารย์หวาง ก็ดูผ่อนคลายมากขึ้น เขายิ้มและยังพูดด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกว่าเขากำลังตรวจดูหลิงรัน “ หมอหลิงส่วนที่เหลือเป็นของคุณ”