EP 487
By loop
ด้านนอกห้องผ่าตัดมีหมอที่สวมหมวกคลุมศีรษะ เขาก้มศีรษะลงขณะที่เดินออกจากห้องผ่าตัด
“ โปรดรอสักครู่” เด็กสาวหน้าตาหวานแววลุกขึ้นมาหยุดแพทย์คนนั้นไว้ เธอพยายามสังเกตแพทย์คนนั้นตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนที่เธอจะยิ้มและพูดว่า “ขอโทษทีฉันทักคนผิดนะ”
แพทย์คนนั้นพยักหน้าก่อนจะเดินหน้าต่อไป
ไม่กี่นาทีต่อมาหมออีกคนที่สวมหน้ากากก็เดินออกมาอีกครั้ง
ในตอนนี้เป็นเด็กสาวอีกคนที่ยืนหยัดอยู่ข้างหน้า
แพทย์และพยาบาลที่เข้าและออกจากชั้นผ่าตัดสังเกตเห็นสิ่งที่แปลกประหลาดบางอย่าง จากนั้นพวกเขาพบว่ามันทั้งตลกและน่ารำคาญมากๆ
หมอลู่ สวมหูฟังคู่หนึ่งในขณะที่เขาจ้องมองชายหนุ่มที่สวม หูฟังรุ่นลิมิเต็ดเอดิชั่นขณะที่เขาทำงานอย่างจริงจัง เขาเดินผ่านเขาไปด้วยรอยยิ้มแม้ว่า หมอลู่จะรู้สึกไม่พอใจก็ตามที่มีคนใส่หูฟังเหมือนเขา “ คุณอยากจะกักหมอหลิงไว้ในห้องผ่าตัดจริงหรือ?มันจะไม่เกิดปัญหาขึ้นใช่ไหม”
“ มันเหมือนกับการขังหนูไว้ในโรงนา” หยูหยวน สดงความคิดเห็นของเธอเอง
หมอลู่ตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนี้ จากนั้นเขาก็มองไปรอบ ๆ ทันทีและกระซิบว่า“ เฮ้อย่าให้คนอื่นได้ยินสิ่งที่เธอเพิ่งพูดนะ”
“ ทำไมฉันต้องกลัวถ้ามีคนได้ยินฉัน? ฉันกำลังพูดความจริง.” หยูหยวน ค่อยๆสวมหมวกของเธอและผูกเชือก เธอไม่ได้เร่งรีบเลย
หมอลู่ยกคางขึ้นและพูดว่า“ แน่นอนว่าไม่สำคัญว่าหมอหลิงจะเป็นคนที่ได้ยิน แต่ถ้าแพทย์คนอื่นได้ยินสิ่งที่คุณพูดเราอาจทำให้เกิดปัญหาโดยไม่จำเป็น?”
หยูหยวนยักไหล่และเธอก็ไม่ได้ทำตามคำพูดของหมอลู่ อย่างจริงจัง
หมอลู่ไม่ต้องการพูดอะไรอีก แต่เขาหัวเราะหลังจากก้าวไปข้างหน้าไม่กี่ก้าว
“ เกิดอะไรขึ้น?” หยูหยวนรู้สึกแปลกใจเมื่อมองไปที่หมอลู่
“ การขังหมอหลิงในห้องผ่าตัดนั้นเหมือนกับการขังหนูไว้ในโรงนาจริงๆ มันดูเหมือนการเปรียบเทียบที่ตลกมาก” หมอลู่ ไม่สามารถพูดอะไรได้ แต่หัวเราะออกมาดัง ๆ
อย่างไรก็ตาม หยูหยวนไม่ได้หัวเราะ เธอมองไปที่หมอลู่ราวกับว่าเธอกำลังมองคนบ้าอยู่ เธอมองไปที่เขาก่อนที่เธอจะเหลือบไปที่ด้านซ้ายของหมอลู่ทันที
รอยยิ้มของ หมอลู่ค่อยๆจางลง “ ผู้อำนวยการฮวง อยู่ที่นี่หรือป่าว?”
หยูหยวน พยักหน้าทันที
“ ตอนนี้เขาอยู่ข้างหลังฉันหรือเปล่า”
หยูหยวนพยักหน้าอีกครั้ง
“ เขาได้ยินทุกอย่างหรือว่าเขาฟังแค่ครึ่งหนึ่งของการสนทนา”
หยูหยวนกางแขนออกเพื่อแสดงว่าเธอไม่สามารถช่วยเขาได้จริงๆ
หมอลู่ถอนหายใจก่อนที่เขาจะหันกลับมา เขาเห็นผู้อำนวยการฮวง และผู้อำนวยการแผนกเหอหยวนเฉิน จาก แผนกการผ่าตัดตับและตับอ่อน พวกเขามองเขาราวกับว่าพวกเขากำลังมองไปที่คนบ้า
“ ผู้อำนวยการฮวง ผู้อำนวยการแผนกเขา” หมอลู่พยายามอย่างหนักที่จะยิ้มอย่างสดใสเท่าที่จะทำได้
ผู้อำนวยการฮวงสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่เขาจะถอนหายใจและพูดว่า“ หมอลู่ ฉันจะพูดยังไงกับนายดี?”
หมอลู่ คร่ำครวญและกล่าวว่า“ ผู้อำนวยการฮวง โปรดฟังคำอธิบายของผมก่อนนะ…”
ผู้อำนวยการแผนกฮวง มองไปที่เขาประมาณสิบวินาทีก่อนที่เขาจะพูดว่า“ อธิบายมาสิ”
หมอลู่ถึงกับตะลึง ‘มันไม่เป็นอย่างที่ฉันคิดแล้ว แล้วฉันจะอธิบายอะไรออกไปดี? ฉันอธิบายได้ก็ต่อเมื่อฉันอยากทรยศหยูหยวน เท่านั้น‘
ดวงตาของ หมอลู่ค่อยๆหันไปมองหยูหยวน
หยูหยวน เงยศีรษะขึ้นเล็กน้อยและแสดงรอยยิ้มที่อ่อนโยน ฟันเขี้ยวเล็ก ๆ ของเธอเผยให้เห็นเหมือนแมวป่าชนิดหนึ่งตัวเล็กและดุร้ายที่อาศัยอยู่ในเขตอนุรักษ์แห่งชาติ
หมอลู่อดไม่ได้ที่จะค่อมไหล่ของเขา
“ ผู้อำนวยการฮวง ผมแค่ล้อเล่น” หมอลู่ทำตัวเหมือนลูกแมว แพทย์ในแผนกฉุกเฉินมักมีชีวิตเหมือนลูกแมวเมื่อพวกเขาเผชิญหน้ากับ ผู้อำนวยฮวง
ผู้อำนวยการฮวงพยักหน้าช้าๆ “ ไม่มีปัญหาที่นายจะล้อเล่น แต่แพทย์รุ่นน้องต้องเคารพแพทย์อาวุโส โดยเฉพาะในห้องผ่าตัดนายต้องแยกความแตกต่างอย่างชัดเจนระหว่างเรื่องตลกที่นายสามารถเล่าได้ และเรื่องตลกที่นายไม่ควรเล่า”
“ใช่…”
“ สำหรับวันนี้และวันพรุ่งนี้นายจะต้องรับผิดชอบมื้ออาหารของทุกคนในแผนกฉุกเฉิน การซื้ออาหารกลับบ้านซื้ออาหารมาให้ห้องผ่าตัดและการส่งบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปถือเป็นความรับผิดชอบทั้งหมดของนาย มีปัญหาอะไรหรือเปล่า” การแสดงออกของผู้อำนวยการฮวงดูน่ากลัวมาก
“ ได้เลย” หวมอลู่ไม่กล้าต่อต้านเขา แม้ว่าเขาจะไม่มีปัญหาในการกดขี่ของผู้อำนวยการฮวง แต่เขาก็ยังรู้สึกเข่าอ่อนเมื่อเผชิญหน้ากับผู้อำนวยการแผนก
ผู้อำนวยการฮวง พยักหน้าอย่างเคร่งเครียดก่อนที่เขาจะยิ้มและพูดกับ เหอหยวนเฉิน“ ผู้อำนวยการแผนกเขาไปเดี๋ยวนี้เลยไหม?”
“ ได้เลย” เหอหยวนเฉินก็ดูเชื่อฟังเขาเช่นกัน
หมอลู่มองดูพวกเขาขณะที่พวกเขาหันหลังให้มุมก่อนที่เขาจะถอนหายใจเล็กน้อย เขาเดินตามขั้นตอนของหยูหยวนและก้าวไปข้างหน้า พวกเขาอาจไม่สามารถทำการผ่าตัดได้หากล่าช้าอีกต่อไป
ในเวลานี้ได้ยินเสียงหัวเราะของผู้อำนวยการฮวง “ ฮ่าฮ่าฮ่าหลิงหรันดูเหมือนหนูที่ตกลงไปในถังข้าวตอนนี้จริงๆ ตอนที่ฉันเห็นเขาตอนนี้เขากำลังยิ้มกว้าง”
“ เขาชอบทำศัลยกรรมจริงหรือ?” เหอหยวนเฉินยังไม่สามารถเชื่อเรื่องนี้ได้อย่างสมบูรณ์
ผู้อำนวยการฮวงลดระดับเสียงหัวเราะลงก่อนที่เขาจะพูดอย่างมีเลศนัยว่า“ ถ้าเขาเป็นหนูเขาจะเอาตัวอ่อนออกจากข้าวแน่นอน ฮ่าฮ่าฮ่า…”
เหอหยวนเฉินถูกบังคับให้หัวเราะ แต่เขาไม่รู้สึกว่ามันตลกเลย
หมอลู่ที่ยืนอยู่ที่ทางเดินอื่นรู้สึกโกรธ “ นี่คือตัวอย่างของสิ่งที่พวกเขาพูดว่า ‘มีเพียงผู้มีอำนาจเท่านั้นที่สามารถทำอะไรก็ได้ที่พวกเขาต้องการ‘”
หยูหยวนระเบิดเสียงหัวเราะทันที
หมอลู่รู้สึกโกรธ “ ตอนนี้คุณรู้สึกว่ามันตลกไหม”
หยูหยวน ยิ้ม “ ฉันจำได้ว่ามีครั้งหนึ่งตอนที่ฉันอยู่ในพื้นที่สนทนาระดับชาติ…”
หมอลู่ไม่สามารถช่วยได้ แต่รู้สึกกังวล “ เฮ้ฉันรู้สึกไม่อยากฟัง…”
หยูหยวน ไม่สนใจเขา เธอยิ้มและพูดกับตัวเองว่า“ มันตลกมาก มันเป็นหนูที่หาอาหารในตอนกลางวัน แต่มันก็ถูกไล่โดยสุนัขล่าเนื้อที่เราพามา เมื่อมันไม่สามารถหนีได้มันก็อยากจะทำตัวให้น่าเกลียดที่สุดและตดใส่หมาล่าเนื้อ ทำให้หมาล้าเนื้อตัวตกใจและหนีไป เรื่องนี้มันตลกมาก”
หมอลู่เองดูไม่แยแสสิ่งที่เขาฟังตะกี้เลย “ แล้วเธอรู้ได้อย่างไรว่ามันต้องการผายลม? …”
หยูหยวน ตกตะลึงเล็กน้อยก่อนที่เธอจะพูดว่า“ เพราะถ้ามันไม่ทำเช่นนั้น มันคงไม่ใช้เรื่องตลกไง”
“ โอ้ สรุปจริงๆแล้ว มันเกิดอะไรขึ้นกับหนูตัวนั้น”
“ สรุปแล้วมันถูกกัดตาย”
หมอลู่โกรธมากจนถอดหมวกผ่าตัดสีชมพูออก “ เรื่องราวของเธอไม่ใช่เรื่องตลกโอเค!”
หมอลู่ และ หยูหยวนเดินเข้าไปในห้องผ่าตัดทันที
พวกเขาเห็นผ้าคลุมสีเขียวคลุมเตียงผ่าตัดและมีเพียงท้องของผู้ป่วยที่มีสีเหลืองอ่อนๆอยู่
บนหน้าจอเหนือตารางปฏิบัติการคือมุมมองในช่องท้องซึ่งดูเหมือนที่หลบระเบิด เป็นสีแดงเพียงเฉดเดียวที่สามารถพบได้ในห้องผ่าตัดนอกเหนือจากหมวกที่อยู่ด้านบนศีรษะของหมอลู่แล้วนั้น
“ หมอหลิง” หมอลู่ทักทายหัวหน้าของเขา
“ โอ้นายมาแล้วหรอ” หลิงรันดูเหมือนจะค่อนข้างตื่นเต้นและน้ำเสียงของเขาก็คล้ายกับหญิงชราที่เจอลูกหลานในช่วงตรุษจีน
ทางด้านขวาของเขาคือจางอันหมินแพทย์รุ่นน้องจากภาควิชาศัลยกรรมตับและตับอ่อน เขายืนอยู่ที่ตำแหน่งหัวหน้าศัลยแพทย์
จางอันหมินถูกหลิงรันตามมาเป็นผู้ช่วยในการผ่าตัดถึงสี่ครั้ง ในตอนนี้เขาดูสงบนิ่งมากราวกับว่าเขายอมจำนนต่อโชคชะตาและจะให้ หลิงรันเป็นผู้ช่วยของเขา
แม้ว่าเขาจะเห็นหมอลู่และหยูหยวนจางอันหมินก็เงยหน้าขึ้นเล็กน้อยเพื่อทักทายพวกเขา เขากล่าวว่า“ โอ้หมอลู่คุณอยู่ที่นี่และหมอหยูด้วยเช่นกัน พวกคุณมาที่นี่เพื่อมารับช่วงต่อหมอหลิงหรือป่าว”
“ ไม่หมอหลิงเรียกพวกเรามา” หมอลู่รู้สึกสับสน
หลิงรันยิ้มจาง ๆ ก่อนที่เขาจะอธิบายสิ่งต่างๆให้กับหัวหน้าศัลยแพทย์จางอันหมิน“ ฉันเรียกพวกเขามาดูการผ่าตัด”
จางอันหมินถึงกับอ้าปากค้าง ในที่สุดการแสดงออกที่มืดมนของเขาก็เปลี่ยนไป เขาถามว่า “เพื่ออะไรกัน”
“ ถ้าฉันต้องการผ่าตัดถุงน้ำดีในอนาคตฉันต้องให้แพทย์จากทีมของฉันเป็นผู้ช่วย” หลิงรันตอบราวกับว่ามันเป็นสิ่งที่เป็นเรื่องทั่วไปที่เขาทำเป็นประจำ “ ดังนั้นพวกเขาจึงมาที่นี่เพื่อทำความคุ้นเคยกับวิธีการผ่าตัดล่วงหน้า”
ประโยคหลังมีไว้สำหรับหมอลู่และหยูหยวน
หมอลู่เองเหลือบมองจางอันหมินอย่างน่าสงสารก่อนที่เขาจะเปลี่ยนความสนใจไปที่หน้าจออย่างเงียบ ๆ
จางอันหมินเองไม่สามารถผ่าตัดได้เป็ฯธรรมชาติอีกต่อไป แม้ว่าเขาจะยอมจำนนต่อชะตากรรมของตัวเองเช่นเดียวกับที่วลีที่ซวนยู้ทียน กล่าวไว้ว่า ‘ปกติแล้วนักเรียนระดับประถมศึกษาจะทำงานที่บ้าน แต่ครูประจำชั้นอ่านงานเขียนของพวกเขาทุกวัน…‘ [1]
‘คุณพานักเรียนจำนวนมากมาอ่านงานเขียนของนักเรียนคนหนึ่ง นี้มันหมายความว่าอย่างไร?
‘เด็กประถมไม่มีสิทธิมนุษยชนเหรอ?
‘รุ่นน้องที่มาเรียนหมอไม่ใช่มนุษย์อย่างงั้นหรอ? ทำไมฉันต้องถูกลุกล้ำสิทธิของฉันด้วย‘
หลิงรันได้จมอยู่ในโลกของการผ่าตัดถุงน้ำดีและเขาแนะนำให้รู้จักกับหมอลู่ เช่นเดียวกับ หยูหยวน ว่า“ ตอนนี้การผ่าตัดเพิ่งเริ่มต้น เพิ่งฉีดคาร์บอนไดออกไซด์ไปประมาณ 101 ออนซ์และสร้างให้เกิดภาวะความดันในช่องทองขึ้น ต่อมาเราจะตัดและปิดหลอดเลือดดำตามด้วยหลอดเลือดแดง จากนั้นเราจะเอาถุงน้ำดีออกและการผ่าตัดจะเสร็จสิ้น…”
จางอันหมินรู้สึกโกรธมากจนเขาหัวเราะ เขาแอบคิดอย่างลับๆว่า ‘การผ่าตัดถุงน้ำดีต้องการความใส่ใจในรายละเอียดมาก คุณคิดว่ามันมีวิธีการขั้นตอนเพียงเท่านี่จริงๆหรอ?’
เมื่อได้ยินเสียงของหลิงหรันอย่างต่อเนื่องในห้องผ่าตัด “ หลังจากนั้นเราสามารถทำการตรวจตับ ได้โดยใช้บางส่วนของ กล่องผ่าตัดสอดเข้าไปดู มันจะช่วยลดการเสียเลือดของผู้ป่วย … ”
จางอันหมินยกคางขึ้น แต่เขาก็รีบดึงมันกลับ การแสดงออกของเขากลับสู่ความสงบเยือกเย็นเมื่อเขายอมรับชะตากรรม
‘ถ้าเจ้านายตัดสินใจที่จะกลั่นแกล้งฉัน ฉันก็ควรยืนอยู่นิ่งๆเพื่อให้เขารังแกฉันได้ง่ายๆใช่ไหม?’
