EP 485
By loop
ช่วงนี้ต้นฤดูร้อนและ ตอนนี้เมืองหยุนหัว เต็มไปด้วยต้นไม้ที่ดูเขียวขจี
หลังจากที่ต้นไม้เหล่านั้นใช้เวลาทั้งปีในการสะสมสารอาหารต่างๆจนมันแข็งแรงและใช้เวลาไม่นานในการเติบโตแบบทวีคูณ ต้นไม้เหล่านั้นใช้เวลาเพียงวันเดียวในการขยายพันธุ์ออกมามากมายจนลำต้นและใบของพวกมันเต็มทางเดินและห้องโถง เป็นผลให้โรงพยาบาลหยุนหัวดูเหมือนป่าเขตร้อนในตอนนี้
เช่นเดียวกับหงส์ขาวตัวใหญ่ที่ถูกกักบริเวณไว้ในรัศมีสิบหกฟุตของน้ำพุดูเหมือนมันจะทำหน้าที่เป็นผู้ปกป้องสถานที่แห่งนี้ และคล้ายกับว่าสถานที่แห่งนี้เป็นอาณาเขตที่ยิ่งใหญ่ของมันเอง มันเองไม่ยอมแม้จะให้ใครก้าวล้ำเข้ามาในอาณาเขตของมันร่วมไปถึงเหล่าญาติๆของผู้ป่วยที่ถือโทรศัพท์หรือกล้องถ่ายรูปไปมา อีกทั้งร่วมถึงแพทย์ที่มาพักผ่อนหย่อนใจบริเวณน้ำพุนั้นด้วย
และในที่สุดวันที่ ลานน้ำพุ ที่มีชื่อว่า ลานน้ำหอมก็กลับมาอยู่ในความสงบอีกครั้ง
ผู้สื่อข่าวและตากล้องจากทั่วประเทศต่างถือกล้องขนาดมหึมาต่างพากันชื่นชมโรงพยาบาลหยุนหัว นอกจากนี้ยังมีแฟนคลับของเหม่ยจูจากทั่วทุกมุมโลก พวกเขาถือป้ายันใหญ่แวววาวที่มีคำว่า “เหม่ยจู” เขียนอยู่ บางคนมีป้ายไฟ LED ที่อ่านว่า“ พี่ชานยู”
แน่นอนสิ่งเดียวที่นักข่าวและตากล้องอยากได้นั้นก็คือ เมื่อพวกเขาต้องเดินทางไปหาข่าวให้มากที่สุด ดังนั้นพวกเขาจึงพยายามเข้าไปในห้องโถงของโรงพยาบาล เพื่อรวบรวมข้อมูลของเหล่า ร่วมถึงพวกเขาเห็นเหล่าแฟนคลับยืนกันอย่างเป็นระเบียบ ทุกคนอยู่ในความเงียบสงบซึ่งเป็นพื้นที่ๆโรงพยาบาลจัดไว้ให้ก่อนหน้านี้แล้วบางคนยืนอยู่ข้างพุ่มไม้ตกแต่งบริเวณภายนอกลานกว้างของโรงพยาบาล บางคนยืนอยู่บนเก้าอี้ของโรงพยาบาล หรือบางคนก็ล้นออกไปยืนอยู่บริเวณน้ำพุ…
บางคนที่ตกเป็นเหยื่อของหงส์ขาวอย่างเจ้าน้ำหอม จนต้องนั่งยอง ๆ อย่างนอบน้อมรอบ ๆ ณ ลานน้ำหอม พวกเขาถ่ายรูปและอัพโหลดบนเว่ยโปร
หมอโจวยังถ่ายรูปและอัพโหลดบนเว่ยโปรเรื่อยๆ
เขายังคงตอบกลับความคิดเห็นในขณะที่เขาถ่ายรูปและอัปโหลดบนเว่ยโปรเขาจะส่งข้อความเสียงผ่าน วีแชท เป็นระยะ ๆ
“ โอ้พระเจ้าตอนนี้มีคนจำนวนมากอยู่นอกโรงพยาบาล พวกเขาทั้งหมดกำลังมองหาหลิงรัน”
“ หมอหลิง? ที่ฉันรู้หมอหลิงเข้ากะกลางคืนเมื่อวาน ฉันทนรอไม่ไหว ตอนนี้หมอหลิงอยู่ไหนกันแน่! ”
“บ้านของเขาหรือปล่าว? เป็นไปไม่ได้หรอกที่เขาจะอยู่ที่นั้น หมอหลิงใช้เวลาส่วนใหญ่ในโรงพยาบาล อย่างไรก็ตามผู้คนจำนวนมากมุ่งหน้าไปที่คลินิคตระกูลหลิงในทันที่ ถ้าร้านค้าแถวซอยที่คลินิกตระกูลหลิงรู้ล่ะก็ คงจะดีใจมากๆเลยที่มีคนจำนวนมากไปตามหาตัวหมอหลิงในระแวกนั้น”
“ จากสิ่งที่ฉันเห็นฉันไม่คิดว่าจะมีใครไม่มีความสุข หลิงรันก็คงไม่มีความสุขเช่นกัน เขาเองเป็นคนง่ายๆ มาตลอดฮ่า ๆ ๆ ๆ …”
หมอโจวรู้สึกผ่อนคลายไปกับบทสนทนาเมื่อจู่ๆเสียงนุ่ม ๆ และเสียงโฮ่ร้องก็ดังขึ้นจากด้านหลังเขา “ คุณรู้จัก หลิงรัน ไหม”
ทันทีที่หมอโจวหันมาเขาก็เห็นหญิงสาวเจ็ดหรือแปดคนและชายหนุ่มสามหรือสี่คนล้อมรอบเขา
หมอโจวเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อเย็นทันที
“ หลิงรันไหน” แม้ว่าหมอโจวจะแอบมางีบหลับในบริเวณนี้มาหลายปีโดยไม่สนใจสายญาติๆผู้ป่วยที่ผ่านมาเป็นเวลาหลายปีแล้วก็ตาม แต่เขาก็ยังรู้สึกแตกต่างอย่างมากเมื่อถูกคนจำนวนมากรายล้อม ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาคือ หญิงสาวสองสามคน พวกเธอ ดูสวยมากและการแต่งหน้าบนใบหน้าของพวกเธอก็ดูงดงามยิ่งกว่าตัวแทนขายยา …
“ เขาต้องรู้จัก หมอหลิงอย่างแน่นอน” หญิงสาวสรุปทันที
ทันทีหลังจากนั้นหญิงสาวที่มัดผมเป็นมวยก็ก้าวเท้าไปข้างหน้า เธอเงยหน้าขึ้นและมองไปที่หมอโจว “ หมอหลิงไปไหน? ถ้าพวกคุณไม่ส่งเขามาหาเราเราจะไม่ปล่อยเรื่องนี้ไว้เฉยๆแน่”
“แล้วพวกคุณจะทำอะไรได้ล่ะ?” หมอโจวแสร้งทำเป็นไม่สนใจ
“ เราสามารถค้นหาเวชระเบียนของผู้ป่วยของคุณทั้งหมดและขอให้แพทย์ในทีมตรวจสอบทั้งหมดได้” หญิงสาวคนหนึ่งยกมือขึ้นและพูดว่า
หมอโจวหัวเราะเบา ๆ และพูดอย่างเมินเฉย“ กรมอนามัยตรวจเรื่องพวกนั้นมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน”
“ เราสามารถรายงานคุณได้ว่ารับสินบน”
“ แต่ผมไม่รับสินบน” หมอโจวยิ้ม เขาเคยรับสินบนได้ แต่ตอนนี้…แพทย์ของแผนกฉุกเฉินไม่มีโอกาสรับสินบนเลย
หญิงสาวยิ้มตอบ “ เราจะติดสินบนคุณ”
“ฮะ?” หมอโจวไม่ได้คาดหวังว่าการสนทนาจะเปลี่ยนไป เขาเริ่มคิดนานและหนักเกี่ยวกับเรื่องนี้
“ อย่างงั้นเรามาเพิ่มชื่อกันในวีแชทก่อนเถอะ ตราบใดที่คุณบอกฉันว่าหมอหลิงอยู่ที่ไหนเราจะเงินค้าปิดปากแบบดิจิทัลให้คุณหลังจากที่เราหาเขาเจอแล้วเราจะส่งเงินค่าปิดปาก ดิจิทัลให้คุณเพิ่มเติม” หญิงสาวพยายามโน้มน้าวหมอโจวอย่างเป็นมิตร
ด้วยเหตุผลบางอย่างหมอโจวรู้สึกเศร้าเล็กน้อย
ย้อนกลับไปในสมัยก่อนการรับสินบนเป็นแหล่งรายได้ชั้นยอด
ในเวลานั้นแพทย์ทุกคนต่างตะเกียกตะกายเพื่อทำการผ่าตัด เนื่องจากแม้ว่ารายได้ของพวกเขาจะต่ำมาก แต่หัวหน้าศัลยแพทย์อาจได้รับสินบนอย่างน้อย 200 ถึง 300 หยวนสำหรับการผ่าตัดแต่ละครั้ง บางครั้งอาจสูงถึง 700 หยวนหรือ 1,000 หยวน พวกเขาสามารถหาเงินได้มากพอในแต่ละวันเพื่อมันอาจจะมากกว่าเงินเดือนรายเดือน เพียงแค่เขารับสินบนจากการทำศัลยกรรม
อย่างไรก็ตามในปัจจุบันการจะหาเงินได้มากขนาดนี้คุณจะต้องทำศัลยกรรมแบบอิสระ
และแพทย์ทำการรักษาเคสที่ธรรมดาอาจจะไม่ได้รับอะไรเลยด้วยซ้ำ
ส่วนที่เศร้าที่สุดคือย้อนกลับไปในวันที่แพทย์จากแผนกอื่นมีชีวิตที่อุดมสมบูรณ์แพทย์จากแผนกฉุกเฉินได้รับเงินเพียงเล็กน้อยราวกับว่าพวกเขาเป็นพวกชายคอบของเหล่าแพทย์ศัลยกรรม และถึงแม้ว่ารายได้ของบุคลากรทางการแพทย์ทั้งหมดจะลดลง แต่แพทย์จากแผนกฉุกเฉินก็ยังคงเป็นงานที่ยากจนที่สุดในบรรดาเหล่าแพทย์ทั้งหมดอยู่ดี …
การจ้องมองของหมอโจวลึกซึ้งขึ้นเรื่อย ๆ
‘เนื่องจากฉันไม่มีอะไรมากนักฉันจึงต้องมีจิตใจที่เข้มแข็งมากขึ้น ไม่อย่างนั้นฉันจะตกอยู่ในภาวะซึมเศร้าได้ง่ายๆ…”
“ เป็นคนดีโอเค? ฉันรู้ว่าคุณจะบอกเราว่าหหมอหลิงอยู่ที่ไหน เราจะไม่บอกคนอื่นว่าเราได้ยินเกี่ยวกับเบาะแสของเขาจากคุณ” เนื่องจากหญิงสาวที่ผมมัดเป็นมวยรู้สึกว่าเธอไม่น่าเชื่อพอเธอจึงให้คนอื่นดู เป็นผลให้ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาหาหมอโจวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
หมอโจวสั่นสะท้านอย่างรุนแรงและกลับมีสติสัมปชัญญะทันที
“ เกี่ยวกับเรื่องนี้…” หมอโจวพิจารณาคำพูดของเขา
“รอ!” หญิงสาวที่ผมมัดเป็นมวยก็ตัดหมอโจวออกไป เธอเหลือบมองโทรศัพท์และพูดว่า“ กลุ่มที่ 5 พบเขา เขาเพิ่งเข้าที่จอดรถ โอ้ฉันได้ยินมาว่าเขาวิ่งเร็วมากและเขาก็มีร่างกายที่ดีมาก…เขาเพิ่งเข้าโรงละคร”
หลังจากที่หญิงสาวใส่โทรศัพท์กลับเข้าไปในกระเป๋ากางเกงแล้วเธอก็ส่ายหัวและพูดกับหมอโจวว่า“ ขอโทษนะเราไม่ต้องการความช่วยเหลือจากคุณอีกแล้ว”
“ขอขอบคุณ.” หมอโจวถอนหายใจอย่างโล่งอก เขารู้สึกเครียดมากและความรู้สึกเครียดนี้ไม่ได้ซีดลงเมื่อเทียบกับสิ่งที่เขารู้สึกระหว่างการโต้แย้งระหว่างแพทย์กับคนไข้
“ เราจะไปรอ หมอหลิงที่ห้องผ่าตัด” หญิงสาวที่ผมมัดเป็นบันได้ยกมือขึ้นกลางอากาศ เธอดูมีสปริตในการทำงานสูงมาก
หมอโจวอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ
“คุณหัวเราะทำไม?” หญิงสาวคนสวยก็หันมาทันที ตอนที่เธอสะบัดผมกลับมา ผมของเธอเกือบจะตบหมอโจวไปทั่วหน้าด้วยหางม้าของเธอ
หมอโจวหลบหางม้าของเธอ มีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา “ พวกคุณเข้าห้องผ่าตัดไม่ได้ คุณจะไปหาเขาได้อย่างไร”
“ เราเข้าไปในห้องผ่าตัดไม่ได้หรือ” หญิงสาวที่มีผมหางม้าหันไปมองหญิงสาวที่ผมมัดเป็นบัน
หญิงสาวที่ผมมัดเป็นมวยผมคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และพูดว่า“ ฉันได้ยินมาว่ามีมีบางคนที่จะเข้าห้องผ่าตัดได้ ตราบใดที่เราเปลี่ยนเสื้อผ้าที่เหมาะสม แต่ขอให้ลืมมัน เราไม่ควรทำลายชื่อเสียงของ พี่ชานยู”
“ นั่นคือเรื่องจริง แต่…” หญิงสาวผมหางม้าโพกหัว “ เราแค่อยากเห็นว่าหมอนั่นหน้าตาเป็นอย่างไร เนื่องจากเขาเป็นแพทย์ส่วนตัวของเธอแล้วเราจะไปดูเขา ว่าเขาคือใครกันแน่”
หมอโจวอดไม่ได้ที่จะสาดแสงใส่พวกเขา “ คนเยอะขนาดนี้ ใครกันที่กล้าออกมาพบพวกคุณ? จะเป็นอย่างไรถ้าพวกคุณฉีก หลิงรัน เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ไม่มีหมอคนไหนที่จะดึงเขากลับมาได้นะ”
“ เราจะรอเขาอยู่นอกห้องผ่าตัด” หญิงสาวที่ผมมัดเป็นบันได้ตัดสินใจ “ เมื่อเขาไม่สามารถยืนอยู่ในห้องผ่าตัดได้อีกต่อไปและออกมาเราจะสอบปากคำเขาอย่างละเอียด”
หมอโจวตัวแข็งก่อนที่จะหัวเราะ “ ขอให้โชคดีนะครับ”
“ห้องผ่าตัดมีประตูอื่นไหม” หญิงสาวที่ผมถูกมัดเป็นบันได้เข้ามาในความรู้สึกของเธออย่างรวดเร็ว
“ มันมีไม่กี่ประตู แต่มันจะไม่มีประโยชน์แม้ว่าพวกคุณจะรออยู่ข้างหน้าพวกเขาทั้งหมดก็ตาม” หมอโจวยิ้ม “ หลิงรันเป็นคนประเภทที่สามารถสร้างบ้านในห้องผ่าตัดได้เลย”
“ เราสามารถทำได้เช่นกัน มาดูกันว่าใครจะเหนื่อยก่อนกัน!” หญิงสาวผมหางม้าพลิกหางม้าอีกครั้ง เธอแสดงสีหน้าที่เย่อหยิ่ง
“ เอาเลย” หมอโจวหยุดชั่วครู่ ในขณะที่กลุ่มแฟน ๆ เดินออกไปอย่างรวดเร็วเขาก็อดไม่ได้ที่จะถามอย่างสงสัยว่า“ ยังไงก็ตามพวกคุณไม่ใช่แฟนคลับของเหม่ยจู เหรอ? พวกคุณจะทำอะไรดีเมื่อเจอหลิงรันจริงๆ”
“ ถ้าหมอหลิงเป็นคนที่น่ารังเกียจเราจะกลายเป็นแอนตี้แฟน” หญิงสาวที่มัดผมเป็นมวย แม้ว่าน้ำเสียงของเธอจะดูเฉยเมย แต่ก็มีความกระหายเลือดอยู่ในน้ำเสียงของเธอ
