EP 522
By loop
ผลที่ตามมาอย่างหนึ่งของการระบาดของ MRSA คือปริมาณการผ่าตัดของโรงพยาบาลลดลงอย่างมาก
ทุกซอกทุกมุมของโรงพยาบาลได้รับการฆ่าเชื้อและการผ่าตัดที่กำหนดไว้ทั้งหมดถูกเลื่อนออกไปทุกครั้งที่ทำได้ แผนกฉุกเฉินก็ทำเช่นเดียวกัน
เนื่องจากแผนกฉุกเฉินจำเป็นต้องติดต่อประสานงานกับแผนกอื่น ๆ พวกเขาจึงเลื่อนการผ่าตัดส่วนใหญ่ออกไปด้วย และเช่นเดียวกับในแผนกอื่น ๆ ความพยายามในการฆ่าเชื้อโรคและการทำความสะอาดกำลังเพิ่มขึ้นในแผนกฉุกเฉิน
ผู้อำนวยการฮวงจะไม่อนุญาตให้มีเคส MRSA อื่นปรากฏในแผนกฉุกเฉินที่ที่เพิ่งได้รับการอัปเกรดเป็นศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินได้อย่างแน่นอน
เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ทุกคนได้รับการเตือนครั้งแล้วครั้งเล่าถึงความสำคัญในการฆ่าเชื้อก่อนปฏิบัติงาน
มีการแจกจ่ายอุปกรณ์ป้องกันให้กับทุกคนในโรงพยาบาล
เครื่องระบายอากาศและเครื่องนอนถูกล้างครั้งแล้วครั้งเล่า
การจัดการขยะทางการแพทย์มีความเข้มงวดอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน
กรมควบคุมการติดเชื้อได้ส่งแพทย์ที่ดีที่สุดไปที่แผนกการแพทย์ฉุกเฉิน แม้ว่าพวกเขาจะไปที่นั่นภายใต้คำสละสลวยของ “การเรียนรู้” แต่ในความเป็นจริงพวกเขาพยายามพิสูจน์ว่าพวกเขาทำงานได้ดีเพียงใดเมื่อเทียบกับคนในศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน
ภายใต้คำแนะนำของพวกเขามาตรการควบคุมการติดเชื้อในศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินมีความเข้มงวดมากขึ้น และด้วยเหตุนี้หมอทุกคนจึงบ่นกันมากเกี่ยวกับเรื่องนี้
“ตอนนี้ฉันคิดเกี่ยวกับต่างๆ ก็ดีขึ้นมากเมื่อหมอหลิงเป็นผู้ควบคุมการติดเชื้อ”
“ฉันรู้ใช่มั้ยอย่างน้อยหมอหลิงก็ทำสิ่งต่างๆอย่างพอประมาณโดยไม่ทำให้เรื่องยากเกินไปสำหรับเราไม่ใช่ว่าเขาไม่สามารถควบคุมการติดเชื้อได้ดีลองดูชิ้นส่วนขยะเหล่านั้นจากกรมควบคุมการติดเชื้อ พวกเขาแทบจะจับผิดทุกอย่าง “
“ ฉันคิดว่าหมอหลิงก็จับผิดทุกอย่างเหมือนกันมันคงไม่ยืดยาวที่จะบรรยายว่าเขาเป็นแบบนี้”
“ หมอหลิงทำแบบนั้นเพราะมีความจำเป็นส่วนหมอจากกรมควบคุมการติดเชื้อ…พวกเขาดูไม่น่าเกลียดไปหน่อยเหรอ?”
“ตอนนี้ที่คุณพูดถึงมันดูน่าเกลียดสุด ๆ “
“ถ้าพวกเขาไม่ได้น่าเกลียดขนาดนี้พวกเขาก็คงถูกจ้างโดยแผนกอื่น”
แพทย์ของศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินได้ตีสอนแพทย์จากกรมควบคุมการติดเชื้ออย่างไร้ยางอายด้วยความมุ่งร้ายทั้งหมดที่พวกเขาสามารถรวมตัวกันได้
พวกเขาจะไม่ได้รับความสูญเสียจากการวิพากษ์วิจารณ์แพทย์จากกรมควบคุมการติดเชื้อ ถ้าพวกเขาติดต่อกับแพทย์จากแผนกห้องปฏิบัติการทางการแพทย์หรือแผนกถ่ายภาพทางการแพทย์พวกเขาจะต้องสุภาพกว่านี้มาก
แม้ว่าหลิงรันไม่มีความตั้งใจที่จะวิ่งไปรอบ ๆ ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน
เขาเพียงควบคุมการติดเชื้อเพื่อตอบสนองความต้องการส่วนตัวของเขา หลิงรันไม่สามารถทนได้เมื่อเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์คนอื่นไม่ล้างมือหรือฆ่าเชื้อเครื่องมือทางการแพทย์อย่างถูกต้อง
ตอนนี้กรมควบคุมการติดเชื้อยินดีที่จะแทรกแซงและดำเนินมาตรการควบคุมการติดเชื้อที่เข้มงวดขึ้นในศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน หลิงรันรู้สึกดีใจที่สามารถจัดการปัญหาเหล่านี้ได้หมดแล้ว ด้วยวิธีนี้เขาจะต้องประหยัดเวลาและพลังงานไปได้ใสก
ก่อนหน้านี้หลิงรันต้องร้องขอให้กรมควบคุมการติดเชื้อส่งแพทย์ไปช่วยเหลือ ตอนนี้แพทย์ที่มีประสบการณ์สองคนจากกรมควบคุมการติดเชื้อเข้ามาด้วยความเต็มใจ หลิงรันไม่ได้ตั้งใจจะรบกวนพวกเขาในขณะที่พวกเขาปฏิบัติภารกิจ
อย่างไรก็ตามเขารู้สึกเบื่อมากเพราะไม่ได้ทำการผ่าตัดใด ๆ
หลิงรันตัดสินใจที่จะเอาอาหารเม็ดจากห้องรอ จากนั้นเขาก็หยิบหนังสือและมุ่งหน้าไปที่น้ำพุ เขานั่งข้างน้ำพุและเริ่มอ่านหนังสือขณะเลี้ยงจ้างน้ำหอมด้วยขนมไปด้วย
ในขณะที่ หยูหยวนผู้รับผิดชอบการตรวจสอบปริมาณอาหารของห่านรู้สึกกังวลเธอจึงเดินตาม หลิงรันออกไปอย่างเงียบ ๆ เธอถือหนังสือด้วยมือข้างเดียวและอ่านขณะที่เธอเล่นเทอร์โมมิเตอร์กับอีกข้าง
ใบหน้าของจ้าวน้ำหอมซีดลงเมื่อเห็นเทอร์โมมิเตอร์ มันอ้าปากของมันสองสามครั้งและมันไม่กล้ากินอาหารเม็ดที่หลิงรันเอามาให้เลย ที่ตกลงมาในรัศมีสามฟุตของหลิงรัน
เด็ก ๆ มีความสุขที่สุด ที่เห็นจ้าวน้ำหอมทานอาหารเม็ดเหล่านั้นอีกทั้งเหล่านเด็กๆยังดีใจที่ได้เห็นมันวิ่งไปรอบราวกับว่ามันถูกสะกดจิตบางอย่าง
เด็กน้อยสองสามคนยืนอยู่รอบ ๆ หลิงรัน
หลิงหรันให้อาหารเม็ดครึ่งหนึ่งกับเหล่าเด็ก และสิ่งนี้ดึงดูดเด็ก ๆ มากขึ้นรวมทั้งหญิงสาวที่อยู่ในระแวกนั้นด้วย
บางคนจ้องมองไปที่หงษ์ตัวนั้ในขณะที่คนอื่น ๆ มองไปที่หลิงรัน พวกเขาทุกคนมีช่วงเวลาที่ดีและบรรยากาศรอบ ๆ น้ำพุก็สนุกสนาน เสียงหัวเราะและเสียงพูดคุยกันเต็มพื้นที่เป็นภาพที่หาดูได้ยาก
ผู้สูงอายุบางคนยังถูกผลักดันให้เด็กหรือผู้ช่วยดูแลผู้ป่วยเข้าไปในบริเวณนั้น
พวกเขาทั้งหมดเป็นผู้ป่วยที่จะต้องพักรักษาตัวอยู่โรงพยาบาลเป็นระยะเวลานาน และมักใช้เวลาอยู่ตามทางเดินหรือสวนด้านหลังของโรงพยาบาลเพื่อที่พวกเขาจะได้จับตาดูต้นไม้ และนับตั้งแต่ที่น้ำผุ มีหงษ์สีขาวตัวใหญ่มาถึง เหล่าผู้ป่วยหลายคนก็มีแนวโน้มที่จะเดินมาที่น้ำพุมากขึ้น
ผู้ป่วยเหล่านั้นชอบมองเหล่า คนธรรมดาที่ไม่ต้องวิตกกังวลกับชีวิตเด็กโดยเฉพาะเหล่าเด็ก ๆ สิ่งนี้ทำให้พวกผู้ป่วยที่อยู่ในวัยชราเหล่านั้นอารมณ์ดีขึ้น
แน่นอนว่าพวกเขาชอบทำสิ่งนี้เพียงช่วงสั้น ๆ เหล่าผู้ป่วยจะรู้สึกเบื่อหน่ายถ้าต้องจดจ่อกับอะไรนานๆ
เด็กขี้เล่นคนหนึ่งเดินเข้าไปใกล้หงษ์ตัวนั้น หงษ์ตัวนั้นจ้องมองมาที่เด็กคนนั้น เด็กคนนั้นกลัวมากจนเด็กคนนั้นเดินถอยออกมา
หงษ์ตัวใหญ่เดินทีละก้าวไปหาเด็กขี้เล่นและมันก็เปล่งออร่าที่น่ากลัวออกมาจนดูเหมือนไดโนเสาร์ที่มีขนยาว
“ หมอหลิงคุณมานั่งพักผ่อนอยู่ที่นี่เหรอ?” พ่อของจินซูเจิง รีบวิ่งมา แต่ไกล ฝีเท้าของเขามั่นคงแข็งแรงพอ ๆ กับกับชายหนุ่มวัยกลางคน เขาเดินทีละก้าวไปยังหลิงรันและแม้ว่าเขาจะดูเหมือนว่าเขากำลังเดินช้า แต่เขาก็เดินอย่างรวดเร็ว และแม้ว่าฝีเท้าของเขาจะดูเบา แต่ฝีเท้าของเขาก็มั่นคงเมื่อกระทบพื้น ผู้ที่อยู่ในระแวกนั้นสามารถบอกได้อย่างแน่นอนว่าชายคนนี้ต้องเป็นทหารไม่ก็ตำรวจมาก่อน”
“ ผู้กำกับจิน” หลิงรันทักทายเขาอย่างสุภาพแต่ก็แสดงถึงความสัมพันธ์ที่พยายามรักษาระยะห่างในเวลาเดียวกัน
“ หมอหลิงวันนี้คุณดูไม่ค่อยยุ่งเลยนะ” พ่อของจินซูเจิง ดูเหมือนว่าเขาจะเมาอีกครั้ง กลิ่นแอลกอฮอล์ออกมาจากปากของเขาเล็กน้อยจนทนไม่ได้
หลิงรันที่ทนกลิ่นไม่ได้จึงถอยหลังและพยักหน้า “ ตอนนี้ผมไม่มีอะไรทำ”
“หมอหลิงตอนที่คุณว่างคุณสามารถไปดูลูกชายของผมได้ไหม” พ่อของจินเสวี่ยเจิ้นก้าวไปข้างหน้าและพูดต่อ “หมอหลิงคุณสามารถพักผ่อนได้สองสามวันในขณะที่คุณอยู่ที่นั่นถ้าคุณไม่ว่าอะไร ผมขอให้พี่เขยของผมจัดตารางพิเศษให้คุณก็ได้ ออกไปสองสามวันและตลอดสองสามวันที่คุณดูแลลูกชายของผม ผมจะจ่ายเงินให้คุณตามอัตราที่คุณจะได้รับจาการให้คำปรึกษาผู้ป่วย “
เห็นได้ชัดว่าเขารู้ว่าหลิงรันเป็นหมอที่รับงานผ่าตัดอิสระ
นอกจากนี้พ่อของ จินซูเจิงยังมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับผู้อำนวยการโรงพยาบาลด้วยในเรื่องนี้
ย้อนกลับไปเมื่อผู้อำนวยการจินยังคงเป็นส่วนหนึ่งของคณะกรรมการของโรงพยาบาลหยุนหัวเขาไม่เคยใช้ชื่อน้องเขยของเขาเพื่อหาผลประโยชน์เลย เว้นแต่เขาจะหมดหนทางจริงๆ อย่างไรก็ตามบ่อยครั้งที่เขาสามารถจัดการงานต่างๆได้ด้วยตัวเอง
หลิงรันยังคงไม่ไหวติง เขาไม่ได้รับงานผ่าตัดอิสระเลยในตอนนี้ เพราะ ตอนนี้เขาไม่ได้ต้องการอะไรจากการงานเหล่านั้น นอกจากนี้เขายังเป็นเพียงแพทย์ประจำและไม่สนใจความเห็นของผู้อำนวยการโรงพยาบาลที่อาจจะกระทบถึงตำแหน่งของเขาในอนาคตเลย
หลิงรันโยนเม็ดอีกกำมือลงบนพื้นและกล่าวว่า “ผมได้รับคำสั่งที่ชัดเจนมากเกี่ยวกับการดูแลหลังการผ่าตัดของเขาภายใต้สถานการณ์ปกติเขาไม่ต้องการความสนใจอะไรเป็นพิเศษนอกจากนี้ เมื่ออยู่ในห้องไอซียูเขาได้รับการดูแลอย่างดีเยี่ยมแล้ว
หลิงรันรู้ความสามารถของตัวเองดี จริงอยู่ที่เขาเชี่ยวชาญวิธีการผ่าตัดหลายอย่าง อย่างไรก็ตามแม้ว่าเขาจะค่อนข้างรอบรู้ในการดูแลหลังผ่าตัด แต่ก็อยู่บนพื้นฐานของความรู้ที่เขามีเกี่ยวกับวิธีการผ่าตัดที่เกี่ยวข้อง
ถ้าเป็ฯนักศึกษาฝึกงานรู้มากขึ้นเกี่ยวกับการใช้ยาและประสิทธิภาพเมื่อเทียบกับเขา
เมื่อหลิงรันเห็นว่าพ่อของจินซูเจิงกำลังจะพูดอะไรบางอย่างเขาก็แนะนำทันทีว่า “ถ้าคุณต้องการหาคนดูแลเขาจริงๆมันจะเป็นการดีกว่าที่คุณจะหาหมอฝึกหัดมาดูแลเขา”
“ผมรู้ว่าเราเคยคุยเรื่องนี้มาก่อนหน้านี้แล้ว … ” พ่อของจินซูเจิง เริ่มไม่อดทนและเขามีเหตุผลที่ถูกต้องที่จะรู้สึกเช่นนั้นจินซูเจิง เพิ่งประสบอุบัติเหตุม้ามและตับหายไปครึ่งหนึ่งและเขายังอยู่ในห้องไอซียู นอกจากนี้พ่อของจินซูเจิง เพิ่งดื่มเหล้า …
“ ราชาขอให้ฉันตระเวนภูเขา…”
โทรศัพท์ของหลิงรัน เริ่มดังขึ้น เขารับสายทันทีและเสียงของหมอลู่ ก็ดังขึ้น “หมอหลิงเด็กที่มีนิ้วขาด 4 นิ้วกำลังถูกส่งไปโรงพยาบาล”
“ฉันจะต้องไปตอนนี้” หลิงรันวางสายและหันไปมองพ่อของจินซูเจิง“ ผู้กำกับจินฉันต้องไปที่ห้องผ่าตัดเดี๋ยวนี้”
ก่อนที่พ่อของจินซูเจิง จะได้พูดอะไรหลิงรันโยนหนังสือที่เขาถือให้หยูหยวน แล้วพูดว่า “ผมจะไปที่ห้องผ่าตัดเพื่อดูสถานการณ์เดี๋ยวมาดู”
เป็นไปไม่ได้ที่จะเปลี่ยนนิ้วทั้งสี่นิ้วทีละนิ้วเนื่องจากวิธีนี้ไม่มีประสิทธิภาพมากเกินไป และหลิงรันพบว่ามันสนุกมากที่มีการผ่าตัดสองหรือสามครั้งในห้องผ่าตัดเดียวกันในเวลาเดียวกันด้วย เขาสามารถผ่าตัดด้วยนิ้วใดนิ้วหนึ่งในขณะที่เขาแนะนำแพทย์อีกคนที่จะผ่าตัดนิ้วอื่นได้ในเวลาเดียวกัน
หลังจากพ่อของจินซูเจิง ลังเลอยู่ครู่หนึ่งเขาก็ตัดสินใจตามหลิงรัน กลับไปที่ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน
หมอลู่และโจวซินเยียน กำลังรอหลิงรันอยู่ที่ห้องโถงต้อนรับ หลังจากนั้นไม่นานมาหยานลิน และ หยูหยวนก็มาด้วย
เมื่อหลิงรันเห็นว่าแพทย์ในทีมรักษาของเขาทั้งหมดอยู่ที่นี่ เขาจึงถามว่า “พวกคุณรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น”
“ มีเด็กซนคนหนึ่งทำประทัดเองและเกิดระเบิดใส่มือ และนิ้วทั้งสี่ของเด็กคนนั้นก็ขาดออกจากกันนอกจากนี้ยังมีแผลไหม้ด้วยความร้อน ร่วมไปถึงมีแผลบนใบหน้าและลำคอของเขานอกจากนี้พ่อแม่ของเด็กพยายามใช้ซี้อิ๋วและยาสีฟันทาบนแผลพวกนั้น ด้วยตัวเอง”หมอลู่ สรุปข้อมูลทั้งหมดที่เขารวบรวมจากโทรศัพท์ที่ได้รับก่อนหน้านี้
หลิงรันและแพทย์คนอื่น ๆ ของ ทีมรักษาหมอหลิง ไม่ใช่คนเดียวที่ตกตะลึงถึงเรื่องนั้น แม้แต่แพทย์และพยาบาลมากมาย กำลังร้องเพลงอยู่ก็หยุดร้องลำทำเพลงนั้นทันที
“พ่อแม่ของเขาไม่รู้หรือยังไงว่าการที่ใช้ซี้อิ้วท่าแผลไฟไหม้มันไม่ถูกต้อง มันจะทำให้ติดเชื้อง่ายขึ้น”
“ ยาสีฟันก็ไม่ช่วยอะไรเช่นกัน”
“พ่อแม่ส่วนใหญ่จะทาซีอิ๊วหรือยาสีฟันครอบครัวนี้คิดอะไรอยู่”
“พวกเขาคงคิดว่านี้เป็นวิธีที่แน่นอนในการทำให้บาดแผลติดเชื้อ” หมอลู่เองรู้สึกโมโหมากเมื่อเขาฟังการอภิปรายที่เกิดขึ้นรอบตัวเขา เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “การที่ครอบครัวของเด็กสามารถใช้พิดูโอดูโอ [1] ได้หมายความว่าพวกเขาเก่งพอที่จะเชียวชาญการใช้อินเทอร์เน็ตโดยผ่านโทรศัพท์ได้ทำไมพวกเขาไม่ตรวจสอบทางออนไลน์ว่าควรใช้ซอสถั่วเหลืองกับ แผลไฟไหม้ฉันแน่ใจว่าพวกเขามีเวลามากพอที่จะทำเช่นนั้นในขณะที่หยิบขวดซีอิ๊วออกมา “
โจวซินเยียนไอสองสามครั้งและพูดว่า “พ่อแม่ของเด็กอาจสติหลุดไปแล้วก็ได้ในตอนนั้น”
“ประทัดทำเองที่บ้านคืออะไร ” หยูหยวนวาดวงกลมขนาดเท่าใบหน้าคนในอากาศแล้วถามว่า “ประทัดต้องใหญ่แค่ไหนถึงจะรุนแรงพอที่จะทำให้สี่นิ้วขาดได้ในคราวเดียว”
“มันอาจจะไม่ใหญ่มากก็ได้ ถ้าคุณทำประทัดที่ทำในขวดแทนมันจะรุนแรงมาก และเติมดินปืนประมาณ 20% ถึง 30%” หมอลู่พยายามจะไม่ทำให้เรื่องนี้ดูแปลกประหลาด ขณะที่เขาพูดซ้ำสิ่งที่เขาได้ยินเสียงดังจากโทรศัพท์ที่เขาได้รับก่อนหน้านี้ “เด็กคนนั้นเอาประทัดที่ครอบครัวของเขาทิ้งไว้ตั้งแต่วันตรุษจีนและใส่ไว้ในขวดพร้อมกับดินปืน เด็กคนนั้นต้องการให้ประทัดเกิดเสียงดัง แต่มันเกิดความผิดพลาดขณะเมื่อจุดไฟ”
หมอลู่ตัวสั่นไปเล็กน้อยเมื่อเขาพูดอย่างนั้น จากนั้นเขาก็พูดต่อว่า “พ่อแม่ของเขารวบรวมนิ้วที่ขาดไว้ แต่แพทย์บอกว่ามีความเสียหายมาก พวกเขาส่งรูปถ่ายมาให้ฉันดู”
ขณะที่หมอลู่พูดเขาก็ชักโทรศัพท์ออกมาเพื่อค้นหารูปถ่ายและแสดงให้แพทย์คนอื่น ๆ เห็น
“เตรียมห้องผ่าตัดให้พร้อม” การแสดงออกของหลิงรันไม่ได้เปลี่ยนไปเมื่อเขามองไปที่รูปถ่าย เขามีการผ่าตัดเปลี่ยนนิ้วมือระดับปรมาจารย์และเขาสามารถจัดการกับเคสที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ นิ้วที่ขาดจากแรงระเบิดอาจไม่สามารถต่อกลับคืนได้ ด้วยความเสียหายระดับนี้แม้แต่ศัลยแพทย์ฝีมือดีก็ไม่สามารถมั่นใจได้ว่าคนไข้จะสามารถฟื้นการทำงานของมือส่วนใหญ่ได้
พ่อของจินซูเจิงซึ่งติดตามหลิงรันไปที่พื้นที่ปฏิบัติการกำลังวางแผนที่จะโน้มน้าวให้หลิงรันเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อยหลังจากที่ หลิงรัน ทำงานเสร็จแล้ว
อย่างไรก็ตามหลังจากที่เขาได้ยินการสนทนาระหว่างแพทย์เห็นนิ้วที่เปื้อนเลือดและถูกตัดขาดบนหน้าจอโทรศัพท์ของหมอลู่จากระยะไกลและวิธีที่แพทย์คนอื่นยืนอยู่ข้างหลังหลิงรันราวกับว่าพวกเขากำลังเตรียมตัวที่จะออกรบ จู่ๆพ่อของจินซูเจิงก็เงียบไปและล้มเลิกความตั้งใจที่จะโน้มน้าวใจหลิงรัน
