EP 587
ผู้คนที่มากมายได้เดินออกจากห้องโถงใหญ่ของสาขาโรงพยาบาลสาขาเมืองไบ๋ไห่เชียง และคึกคักไปด้วยกิจกรรมมากมายราวกับว่าผู้คนกําลังจับจ่ายซื้อของในตลาด
มีผู้คนที่เดินทางไกลมาที่นี่เพื่อรับการรักษาในขณะที่ถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่น พวกเขาส่วนใหญ่ ต้องการประหยัดค่าใช้จ่ายที่จําเป็นสําหรับการใช้เครื่องมือในระหว่างการตรวจ
ค่าตรวจในโรงพยาบาลค่อนข้างสูงสําหรับคนส่วนใหญ่โดยเฉพาะค่าธรรมเนียมสําหรับเครืองมือขนาดใหญ่เช่นการที่สแกน มักจะต้องเสียค่าใช้จ่ายรายได้ตลอดทั้งเดือน สําหรับการสแกนหนึ่งครั้ง ถ้าพวกเขาสามารถทําได้ฟรีมันก็คุ้มค่าสําหรับพวกเขาที่จะมา
ด้วยเหตุนี้แพทย์ในแผนกถ่ายภาพทางการแพทย์จึงยุ่งมาก
ทั้งหมดที่พวกเขานํามาซื้อเครื่องมือพกพาและถึงแม้จะใช้เครื่องเอ็กซ์เรย์จากโรงพยาบาล ไปไอเสียง ก็ไม่สามารถทําการสแกนคนจํานวนมากได้โชคดีที่พวกเขาไม่จําเป็นต้องรับผิดชอบ ในการวิเคราะห์การสแกน หลังจากที่พวกเขาส่งข้อมูลไปยังแผนกถ่ายภาพทางการแพทย์ในโรงพ ยาบาลหยุนหัวแล้วจะมีนักรังสีวิทยานั่งอยู่ในห้องทํางานและวิเคราะห์ภาพอย่างชํานาญในขณะที่พวกเขาประสบ
หลิงรันเสนอความช่วยเหลือให้กับหัวหน้าแพทย์ของแผนกศัลยกรรมทั่วไประยะหนึ่งก่อนที่เขาจะช่วยวังให้หยางจากแผนกศัลยกรรมมือประสบการณ์ในการให้คํา ปรึกษาของเขาน้อยเกินไปและประสิทธิภาพในการให้การรักษาพยาบาลเฉพาะบุคคลก็ต่ำมาก ในขณะเดียวกันหลิงรันก็ต้องการเรียนรู้จากวิธีการจัดการสิ่งต่างๆ
ท้ายที่สุดการให้คําปรึกษาในแผนกฉุกเฉินแตกต่างจากแผนกผู้เชี่ยวชาญในขณะที่หวังให่หยางและหัวหน้าแพทย์ของแผนกศัลยกรรมทั่วไปเป็นแพทย์ที่มีประสบการณ์ในการให้คําปรึกษาผู้ปวยนอก ทุกสัปดาห์พวกเขาให้คําปรึกษามาเป็นเวลาครึ่งวันถึงหนึ่งวันแล้ว พวกเขาจําเป็นต้องรับผู้ปวยจํานวนมากพอที่จะรับประกันการดําเนินงานของแผนกและ พวกเขายังต้องพยายามอย่างเต็มที่ในการแก้ไขปัญหาทางการแพทย์ของผู้ปวย
ในระหว่างขั้นตอนนี้แพทย์ทุกคนได้คิดค้นวิธีการเอาตัวรอดของตนเอง
แพทย์จะต้องตัดสินใจในไม่กี่นาที่ว่าควรรับผู้ปวยเข้าโรงพยาบาลจ่ายยาทําการตรวจเพิ่มเติมหรือย้ายผู้ปวยไปโรงพยาบาลอื่น
ในขณะเดียวกันหากแพทย์ต้องการได้รับข้อมูลที่เพียงพอจากผู้ป่วยพวกเขาจะต้องมีข้อ กําหนดบางอย่างในระหว่างการปรึกษา
หลิงรันได้อัพเกรดทักษะการตรวจร่างกายของเขาเท่านั้น แต่เมื่อพูดถึงการปรึกษาหา ร็อการตรวจร่างกายเพียงอย่างเดียวคงไม่เพียงพอ
หลิงรันเดินตามหัวหน้าแพทย์สองคนและเฝ้าดูขณะที่เขาช่วย ในที่สุดเขาก็ได้เรียนรู้ เกี่ยวกับหลักสูตรที่แพทย์ประจําหลายคนยังไม่สามารถเชียวชาญได้ ในโรงพยาบาลเช่นโรงพยาบาลหยุนหัวแพทย์ประจําส่วนใหญ่ใช้เวลาอยู่ที่หอผู้ป่วยและพื้นที่ปฏิบัติการ ดังนั้นแพทย์ประจําหลายคนที่ทํางานมาเป็นเวลาหนึ่งปีจึงไม่ได้ใช้เวลาในการให้คําปรึกษา
หากพวกเขาต้องการที่จะให้คําปรึกษาในการปรึกษาหารือพวกเขามักจะต้องได้รับตําแหน่ งของแพทย์ที่เข้าร่วม ก่อนหน้านั้นเวลาในการปรึกษาหารือตามระบบมักจะไม่เกินหนึ่งร้อยชั่วโมง
ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาหลงรันได้เข้ารับการปรึกษาหารือเป็นเวลาสามสิบถึงสีสิบชั่วโมงแล้ว )
เนื่องจากมีผู้ป่วยจํานวนมากเกินไปที่มารับการรักษาการปรึกษาแพทย์อาสาสมัครจากโรงพยาบาลหยุนหัวจึงต้องเพิ่มระยะเวลาการให้คําปรึกษา ตอนนี้พวกเขาจะเริ่มชั่วโมงการให้คํา ปรึกษาตั้งแต่แปดโมงเช้าและสิ้นสุดที่หกโมงเย็น
และเมื่อรวมผู้ปวยเหล่านั้นที่มีการขยายเวลาให้คําปรึกษาเนื่องจากการตรวจพวกเขาอาจจะ เลิกงานได้ในเวลาทุ่มถึงสองทุ่มกันเลย
อย่างไรก็ตามข้อดีของการเป็นอาสาสมัครแพทย์คือทุกคนถือว่าเป็นการเดินทางเพื่อธุรกิจ พวกเขายังไม่จําเป็นต้องกลับบ้านตามเวลา ถ้ามันเกินเวลาเขาก็สามารถทํางานต่อไปได้
หลิงรันไม่ได้ให้ความสนใจกับเรื่องนี้สักเท่าไร เพราะเขามักจะอยู่ในโรงพยาบาลนานมากกว่า คนทั่วไปอยู่แล้ว
เมื่อเทียบกับเขาแล้วภาระงานของหมอลู และ หยูหยวนถือว่าเบามาก ทั้งสองคนเป็นแพทย์ประจําแผนกฉุกเฉิน ตั้งแต่พวกเขาเข้าโรงพยาบาสพวกเขาก็จัดการคนไข้ในห้องฉุก เฉินหรือช่วยหลิงรันในห้องผ่าตัด จนถึงตอนนี้แม้ว่าหมอสู่ จะสามารถจัดการกับเทคนิคเอ็มถัง ได้ นิ้วยตัวเอง แต่เขาก็ไม่สามารถให้คําปรึกษาได้เช่นกัน
นอกจากนี้มันไม่เหมาะสําหรับเขาที่จะทํางานภายใต้หัวหน้าแพทย์คนใด หัวหน้าแพทย์คนอื่น ๆ พาลูกน้องไปด้วย ไม่ใช่ปัญหาสําหรับหลิงรันที่จะติดตามพวกเขา แต่การปล่อยให้ผู้ใต้บังคับบัญ ชาของหลิงรัน ติดตามพวกเขาเป็นสิ่งที่จะทําให้หัวหน้าแพทย์คนอื่นไม่สบายใจไม่ว่าจะเป็นหวังให้หยางหรือหัวหน้าแพทย์ของแผนกศัลยกรรมทั่วไป
ดังนั้นทั้งสองคนจึงเริ่มช่วยกันทํา พวกเขาจะไปที่ใดก็ได้ที่ต้องการ ขณะที่พวกเขาช่วยหมอสู่ก็ ไปที่ห้องครัวด้วยความเต็มใจ
ตีนหมูของหมู่บ้านมีขนาดใหญ่และอ้วนและปล่อยกลิ่นหอมโชยออกมา มันจะน่าเสียดายมากถ้าเขาไม่ได้ทําสตูว์เนื้อหมูในวันนี้
ในเวลาปกติแล้วเขาไม่สามารถนําสตูว์ล้ําค่าทั้งหมดมาที่นี้ได้ เขาต้องส่งตีนหมูจํานว นมากไปที่โรงพยาบาลหยุนหัวทุกวัน ดังนั้น หมอจึงทําสตูว์ได้ไม่มา อย่างไรก็ตามสิ้นหมูที่หมอสู่ปรุงเองก็ยังมีรสชาติดีเหมือนเดิม
ที่สําคัญที่สุดคือขาหมูหางหมูหรือแม้กระทั่งหัวหมูในเมืองไปไฮเซียงล้วนมาจากธรรมชาติและ ไม่เจือปนด้วยสารเคมี
หมอใช้เวลาเพียงสองวันเพื่อพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าเขายังคงเป็นหมอที่ดีที่สุดในการทําหมู
“ หมอสู่ขอตีนหมูสองชิ้นกับหางหมูหนึ่งชิ้น” แพทย์สองคนจากโรงพยาบาลเขตคั่งผิงเข้ามาและกล่าวก่อนที่พวกเขาจะสแกนคิวอาร์โค้ดบนโต๊ะ
ระบบจะหักเงิน 2 หยวนจากการชําระเงินเดิมโดยอัตโนมัติ
แพทย์ที่เป็นคนแรกที่ยิ้มออกมา “ หมอสู่คุณเป็นมืออาชีพจริงๆเมื่อใช้คิวอาร์โค้ดนี้”
” ฉันขอให้ใครบางคนทําเพื่อฉัน” หมอสู่ยิ้ม
“ไม่เลว
“คุณสุภาพเกินไปฉันสบายดีตราบใดที่พวกคุณทุกคนชอบ” หมอลู่ หัวเราะเบา ๆ เขาชอบมองคนอื่นเมื่อพวกเขากินตีนหมูที่เขาปรุง ก่อนที่เขาจะกลายเป็นศัลยแพทย์ที่ยอดเยี่ยมความสุขที่ได้ รับจากการทําอาหารอื่นหมูนั้นไม่ได้ต่ำไปกว่าการผ่าตัดเลย
หมอคนแรกที่สแกนคิวอาร์โค้ดใส่ขาหมูและหางลงในกล่องอาหารกลางวันของเขาก่อนที่เขาจะพูดว่า “อีกคําถามหนึ่งหมอหลิงของคุณยังไม่ได้แต่งงานใช่ไหมเขามีแฟนหรือยัง”
หมอสู่ขมวดคิ้ว “คุณต้องการอะไร?”
“ลูกสาวผู้อํานวยการโรงพยาบาลของเราเพิ่งจบการศึกษาในปีนี้” คุณหมอจากโรงพยาบาลประจําอําเภอกล่าวอย่างตื่นเต้นว่า “เรามาเป็นแม่สื่อให้เธอนะ”
“คุณควรถามหมอหลิงเองทําไมคุณถึงมาถามฉัน” หมอไม่ต้องการเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้
“มันยากที่จะสื่อสารกับหมอหลิงนอกจากนี้ควรมีการพูดคุยและวางแผนเรื่องดังกล่าวก่อน หากเราดําเนินการต่อไปบางครั้งเราอาจจะทําให้เรื่องแย่ลง”
“ คุณหมายถึงเป็นแม่สื่อเหรอ?” หมอสู่รู้สึกขบขันเมื่อเขามองหมอด้วยจมูกของคนขี้เมา จมูกของคนขี้เมาที่ชอบกินตีนหมูเป็นจมูกของคนขี้เมาที่น่ารัก แต่หมอที่มีจมูกของคนขี้เมาที่ขอให้ คนอื่นมาเป็นแม่สื่อนั้นเป็นแค่หมอธรรมดาที่มีจมูกของคนขี้เมา
หมอจมูกขี้เมาส่ายหัว “ ให้ฉันบอกคุณผู้อํานวยการโรงพยาบาลของเราคือ…“
เขาเหยียดศีรษะไปบนโต๊ะ “ แพทย์ปฐมภูมิเข้าใจไหมมันเป็นความสามารถของเขา ในการเป็นผู้อํานวยการโรงพยาบาลของโรงพยาบาลเขตคันยิ่งเมื่อเขาได้รับความนิยมเขาจะได้ รับการเลื่อนตําแหน่งในทันที่เนื่องจากครอบครัวของหมอหลิงเป็นเจ้าของคลินิกเล็ก ๆ ก็คงจะดีเพื่อมาเป็นลูกเขยให้กับผู้อํานวยการโรงพยาบาลของเรา”
การเป็นผู้นําของโรงพยาบาลระดับเขตเป็นตัวบ่งชี้สําคัญในการเป็นผู้อํานวยการโรงพยาบาล
หมอลู่ตกตะลึงและเขาไม่รู้ว่าจะตอบกลับอย่างไร
“ เซงเลย…”
โทรศัพท์ของหมอขี้เมาเริ่มสั่น
“สวัสดี” เขาปลดล็อกหน้าจอล็อก
” หัวหน้าเขตตัดสินใจมาที่สาขาโรงพยาบาลบาซ่าเชียงรีบมาประชุมกันเถอะ”
หมอที่ขี้เมารู้สึกประหลาดใจ “มาที่เป่าเชียงเหรอห่า”
หัวหน้าเขตค่อนข้างยุ่ง ในความทรงจําของเขาหัวหน้าเขตไม่ได้มาที่โรงพยาบาลประจําอําเภอ นานแล้วอีกทั้งพวกเขาแทบจะขจําหน้ากันหน้ากันไม่ได้แล้ว
แม้ว่าอํานาจการจัดการของโรงพยาบาลเขตคันผิง ไม่ได้ถูกควบคุมโดยเทศบาลตําบลคันยิ่งอ ย่างเต็มที่ แต่ก็ยังคงได้รับการจัดการและได้รับอิทธิพลจากรัฐบาลของเขา เจ้าหน้าที่ทางการแพท ย์ในโรงพยาบาลจําเป็นต้องระมัดระวังกับการรักษาให้มากขึ้นเพราะเหตุนี้
คนที่กําลังพูดอยู่ลดเสียงลงและกล่าวว่า “มันเป็นข่าวลือ แต่ฉันได้ยินมาว่าภรรยาของหัวหน้า เขตต้องการรับหลิงนั้น จากโรงพยาบาลหยุนหัวเพื่อทําการผ่าตัดข้อเข่าให้เธอบางที่หัวหน้า เขตก็เป็น ที่นี่เพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับเขาคุณควรระมัดระวังเมื่อต้องพูดคุยกับเขาและอย่า พูดถึงผู้อํานวยการโรงพยาบาลเป็นอันขาด ๆ
หมอขี้เมาค่อยๆวางสายโทรศัพท์หันไปรอบ ๆ และยิ้มอย่างน่าเกลียดให้กับหมอลู่
