EP 687
By loop
ในตอนนั้นหัวหน้าศัลยแพทย์ หลินหงฮวงดูกังวลและกระวนกระวายในขณะที่เขาอยู่ในโรงละครเขามองเห็นหมอที่สวมเสื้อคลุมสีขาวผ่านมุมหนึ่ง แต่เขาไม่รู้จักพวกเขา เขารู้แค่ว่าพวกเขาเป็นหมอที่รับใช้ประชาชนทั่วไปในสังคมและเขาก็พูดทันทีว่า ไม่มีอะไรให้คุณทําเราไม่ต้องการความช่วยเหลือ
ผู้อํานวยการฮวงเคยเป็นแพทย์ทหาร เมื่อเขาเห็นสิ่งนี้เขาก็รู้ว่าความโกรธของหัวหน้าศัลยแพทย์คนนี้กําลังจะระเบิด
แน่นอนว่าเมื่อการผ่าตัดดําเนินมาจนถึงวินาทีนี้แม้แต่แพทย์ปกติจากโรงพยาบาลทั่วไปก็ยังแทบระเบิดอารมณ์ด้วยความโกรธ อย่างไรก็ตามแพทย์ทหารอาจหงุดหงิดมากขึ้น
ผู้อํานวยการฮวงไอและพูดว่า หลิงรันเนื่องจากไม่มีอะไรให้ช่วยเราอาจออกไปก่อน น่าจะมีห้องผ่าตัดอื่นอยู่ที่นี่ไปทําความคุ้นเคยกับสถานการณ์ก่อน…
เขาไม่รู้ว่าหลิงรันได้ยินเขาหรือไม่เพราะเขายืนหยัดและจ้องมองอยู่หลายสิบวินาทีจนหลินหงฮวงไม่สามารถจับมันไว้ได้อีกต่อไปและกําลังจะดุพวกเขา แต่ในตอนนั้นหลิงรันตามผู้อํานวยการฮวงและออกจากห้องผ่าตัดอย่างไรก็ตามเขากําลังจะล้างมือเขาจึงตะโกนขณะเดินออกไปว่า คนไข้กําลังจะตาย
ผู้อํานวยการฮวงกล่าวทันทีว่า คนไข้จะโอเคถ้าพบจุดเลือดออก ในระหว่างการตกเลือดระหว่างการผ่าตัดผู้ป่วยส่วนใหญ่จะดูเหมือนว่าพวกเขากําลังตกอยู่ในอันตราย แต่ตราบใดที่มีการควบคุมการตกเลือดผู้ป่วยก็จะสบายดีหลิงรันอย่าตกใจไปก่อนดีกว่า…
เขากําลังมองไปในทิศทางที่ผิด หลิงรันตอบอย่างตรงไปตรงมามากยิ่งขึ้น
หลินหงฮวงกําลังจะระเบิดด้วยความโกรธ ในขณะนั้นเขาไม่สามารถระงับความโกรธได้อีกต่อไปเขาโยนคีมห้ามเลือดในมือไปที่มุมด้วยเสียงโครมครามและพูดอย่างโกรธ ๆ ว่า นี่คือสถานที่ช่วยเหลือไม่ใช่สถานที่ให้คุณมาอวดเจ้าหน้าที่วังตอนนี้คุณกําลังทําอะไรอยู่? คุณไม่สามารถมองหาคนที่จะสร้างปัญหาได้ในตอนนี้แม้ว่าคุณจะไม่สามารถหาคนที่เหมาะสมมาให้ความช่วยเหลือได้ … เราอยู่ในสถานการณ์ที่ตึงเครียดมากในการช่วยชีวิตผู้ป่วยในตอนนี้
จุดเลือดออกควรอยู่ใกล้กับม้าม หลิงรันขัดจังหวะการสนทนาและออกไปล้างมือ
พื้นที่ปฏิบัติการบนเรือนั้นค่อนข้างเรียบง่าย มันน่ากลัวกว่าพื้นที่ปฏิบัติการในแผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาลหยุนหัวไม่มีระบบไหลเวียนของอากาศพื้นสูงต่ํากว่าและพื้นที่เพียงครึ่งหนึ่งของแผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาลหยุนหัวอย่างไรก็ตามเครื่องมือและอุปกรณ์ที่ตั้งไว้ยังค่อนข้างสมบูรณ์
หากใครจะให้เกรดเรือโรงพยาบาลนี้ตามข้อกําหนดของโรงพยาบาลเรือลํานี้ก็อยู่ในระดับโรงพยาบาลชั้นสองเท่านั้นอย่างไรก็ตามหลังจากพิจารณาข้อเท็จจริงที่ว่ามันเป็นเรือที่เคลื่อนที่ได้นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายสําหรับพวกเขา
นอกจากนี้เพื่อประหยัดพื้นที่มากขึ้นการวางแผนปริมาณการจราจรในพื้นที่ปฏิบัติการของเรือจึงสมเหตุสมผลมากขึ้นเมื่อหลิงหรันเดินออกจากประตูไปไม่กี่ก้าวเขาก็พบอ่างล้างมือ
หลินหงฮวงค่อนข้างไม่มีความสุข เขาตะโกนด้วยความโกรธที่หลังของหลิงรัน ม้ามของเขามีเลือดออกหรือ? ถ้าม้ามมีเลือดออกยังไงก็หาไม่เจอ ทุกคนที่นี่รู้ดีว่าม้ามมีเลือดออกมากในช่วงตกเลือดฉันศึกษามาอย่างดีแล้ว…
เขาตะโกนเสียงดัง หลังจากที่เขาตะโกนสองสามประโยคเขาก็หันกลับมาและดุเจ้าหน้าที่ของหน่วยกู้ภัยแต่ในใจลึก ๆ เขาแค่พยายามซ่อนความไม่มั่นใจเอาไว้
สําหรับศัลยแพทย์การคุกคามของการตกเลือดระหว่างการผ่าตัดก็เหมือนกับการคุกคามของโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ที่เกิดจากโสเภณี
การมีเลือดออกระหว่างการผ่าตัดเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เสมอ ไม่ว่ามาตรการป้องกันจะเข้มงวดแค่ไหนเรื่องแปลก ๆ ก็มักจะเกิดขึ้น สิ่งเดียวที่ศัลยแพทย์สามารถทําได้คือลดความเป็นไปได้ที่จะเกิดขึ้นและหวังว่าจะไม่มีเลือดออกมากถึงแก่ชีวิต
แม้ว่า หลินหงฮวงจะอายุไม่ถึงสี่สิบปี แต่เขาก็มีทักษะมากมายที่สามารถจัดการกับสถานการณ์ที่แตกต่างกันได้อย่างไรก็ตามเขายังไม่ได้รับการพิจารณาว่ามีประสบการณ์เมื่อต้องรับมือกับภาวะเลือดออกระหว่างผ่าตัด
หลินหงฮวงใช้เวลาสิบห้านาทีในการมองหาจุดเลือดออกในผู้ป่วยที่อยู่ตรงหน้าเขา จากมุมมองของศัลยแพทย์ความมั่นใจของ หลินหงฮวงกําลังจะสิ้นสุดลง
ขอคีมห้ามเลือดอีกครั้ง หลินหงฮวงฟังดูหยาบคายมากในขณะที่เขาทํางานต่อไป
ในช่วงเวลาที่เขาสอดมือเข้าไปในช่องท้องของผู้ป่วยเขาไม่สามารถช่วยได้ แต่มองไปที่ทิศทางของม้ามอย่างไรก็ตาม หลินหงฮวงยังคงปฏิเสธความเป็นไปได้นี้ทันที
เมื่อเขาทําการผ่าตัดส่องกล้องสํารวจเขาได้ตรวจสอบม้ามแล้ว เนื่องจากตอนนั้นไม่พบว่ามีเลือดออกทําไมถึงต้องตรวจซ้ํา
เวลายังไม่อนุญาตให้ หลินหงฮวงเดาตัวเองเป็นครั้งที่สอง
หลินหงฮวงได้ทําการเล็มทุกส่วนในช่องท้อง ปริมาณเลือดออกลดลงอย่างแน่นอน แต่ปัญหายังไม่ได้รับการแก้ไขเลือดไหลยังไม่หยุด
* ชิค *
หลิงรันก้าวเปิดประตูห้องผ่าตัดและเดินเข้าไป
จากนั้นหลิงหวั่นก็ยืนอยู่ตรงข้าม หลินหงฮวงที่อยู่ตรงข้ามโต๊ะปฏิบัติการโดยไม่มีความกลัวใด ๆ
ด้วยการควบคุมเลือดออกด้วยมือเปล่าระดับที่สมบูรณ์แบบ หลิงรันสามารถตัดสินได้แล้วว่าเลือดออกที่ไหนและอวัยวะนั้นมีเลือดออกอย่างไร อย่างไรก็ตามเพื่อให้ปลอดภัยหลิงรันยังคงเรียกมนุษย์เสมือนเป็นเวลาประมาณสิบวินาที
สิบวินาทีนั้นเกินพอแล้ว
หลิงรันทําการทดลองกับ มนุษย์จําลองสองครั้งติดต่อกันก่อนที่เขาจะเลื่อนร่างมนุษย์จําลองออกไป จากนั้นเขาพูดกับหัวหน้าศัลยแพทย์ หลินหงฮวงและถามว่า ฉันลองได้ไหม
ส่วนใหญ่เป็นเพราะพื้นที่ผ่าตัดของ หลินหงฮวงมีขนาดใหญ่เกินไปและโรงพยาบาลทั้งหมดในโรงพยาบาลจะถูกใช้ทีละแห่งติดต่อกันอย่างรวดเร็ว หากหลิงรันไม่ได้พูดอะไรเพื่อแสดงความตั้งใจของเขามันคงเป็นเรื่องยากมากสําหรับเขาที่จะหาโอกาสเข้าร่วมการผ่าตัดใด ๆ
หลินหงฮวงสงบลงในขณะนี้ ตอนนี้เขาได้ปลดปล่อยความโกรธส่วนใหญ่แล้ว สําหรับตอนนี้เขาไม่สามารถใส่ใจที่จะพูดคุยได้
เดี๋ยวก่อน. หลิงรันไม่ต้องการเสียลมหายใจเช่นกัน เขาเดินไปที่โต๊ะผ่าตัดและสังเกตอยู่สองสามวินาทีจากนั้นเขาสอดมือเข้าไปในช่องท้องของผู้ป่วยโดยตรง
ริมฝีปากของ หลินหงฮวงขยับขึ้นเล็กน้อย เขาตัดสินใจดหลิงรันอีกครั้งหลังจากผ่านไปไม่กี่วินาที
หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีเลือดที่ปนเปื้อนในช่องท้องของผู้ป่วยจะลดลงอย่างเห็นได้ชัดหลังจากถูกดูดโดยเครี่องช่วยหายใจ
ตอนนี้เครื่องช่วยหายใจยังใช้อยู่ อย่างไรก็ตามเนื่องจากผู้ป่วยยังคงมีเลือดออกอย่างต่อเนื่องในร่างกายจึงไม่เห็นผลชัดเจน
หลินหงฮวงตะลึงทันที
อะไรกัน… หลินหงฮวงจ้องไปที่มือและแขนของ หลิงรันร่างกายของเขาเริ่มแข็งที่อ
หมอหลิงเป็นหนึ่งในผู้เชี่ยวชาญกลุ่มแรก ๆ ที่เราเชิญมา เขายังเป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีชื่อเสียงในประเทศอีกด้วย.. เจ้าหน้าที่หนุ่มที่ยอมรับความจริงว่าเขาถูกดุตอนนี้เริ่มโอ้อวดเกี่ยวกับหลิงรันทันที
หลินหงฮวงดูมืดมนจากนั้นเขาก็จ้องไปที่แขนของ หลิงรันและเริ่มคิดอย่างเข้มข้น
ช่วยเย็บเร็วขึ้นหน่อย หลิงรันเงยหน้าขึ้นและจ้องไปที่ หลินหงฮวงแขนของเขายังอยู่ในท้องของผู้ป่วยหลิงรันรู้สึกไม่พอใจกับความจริงที่ว่าหลินหงฮวงเพียงเฝ้าดูแทนที่จะลงมือทํา
ฉัน หลินหงฮวงเงียบหลังจากที่เขาพูดคําเดียว เขาทําได้เพียงโทษตัวเองที่ฟังดูหยิ่งเกินไปในตอนนี้และทําให้ทุกคนในห้องผ่าตัดรู้สึกไม่พอใจดังนั้นเขาจึงไม่มีโอกาสยอมรับการสูญเสียของเขาอย่างสง่างาม
เนื่องจากเขาไม่มีอะไรจะพูดเขาจึงทําได้เพียงก้มหน้าลงและทํางาน
ด้วยความช่วยเหลือของหลิงรันหลินหงฮวงสามารถขยายช่องผ่าตัดบริเวณหน้าท้องให้กว้างขึ้นและหาจุดที่ มีเลือดออกก่อนที่เขาจะหยุดเลือดโดยใช้การเย็บ …
เมื่อหลิงรันเอามือออกจากช่องท้องของผู้ป่วยในที่สุดใบหน้าของหลินหงฮวงก็เปลี่ยนเป็นสีแดงราวกับกันลิง
หลินหงฮวงเตรียมจิตใจก่อนที่เขาจะพูดในที่สุด ฉันขอโทษสําหรับสิ่งที่ฉันทําไปตอนนี้
ผู้อํานวยการฮวงมองไปที่ หลิงรันไอและใช้น้ําเสียงที่นุ่มนวลที่ทุกคนสามารถได้ยินและกระซิบว่านายทําดีมาก
หลิงรันครุ่นคิดอย่างรอบคอบเกี่ยวกับแนวคิดเรื่องความสุภาพก่อนที่เขาจะพยักหน้าให้หลินหงฮวงและกล่าวว่า ด้วยระดับปัจจุบันของคุณมันเป็นเรื่องปกติถ้าคุณไม่สามารถหาจุดเลือดออกได้คุณไม่ต้องเสียใจกับเรื่องนั้น
