Chapter 84 : คุณจะจ่ายให้หนูเหรอ ?
ซาเจราสกลืนคำพูดของเขาลงไปในขณะที่เขามองไปที่ครัสซูและทำตัวนอบน้อมในทันที
เขาเคยเห็นนักเวทย์เอาชนะมังกรที่นอกเมืองโรดูและเขาก็ได้ยินนักเวทย์คนนั้นตะโกนว่าเขาจะทุบหัวมังกรด้วยไม้เท้าของเขา
และตอนนี้นักเวทย์คนนั้นก็กำลังรออาหารที่จะมาเสิร์ฟอยู่ที่นี่ในเสื้อคลุมสีขาวของเขา ในตอนนั้นเขาเห็นนักเวทย์คนนั้นได้แค่ด้านหลังเท่านั้นแต่เขาก็จำได้ในทันทีที่เห็นครั้งแรก เขากำลังหวาดกลัวต่อมนุษย์ที่มีพลังอำนาจ
เขารู้สึกว่าเขาจะสามารถต่อสู้กับมังกรได้หลังจากที่เขาเลื่อนระดับขึ้นไปอีกขั้นและนำเอาอาวุธที่ใต้ทะเลสาบศักดิ์สิทธิ์มาได้แล้ว แต่ก่อนหน้านั้นเขาอาจจะต้องกินโร่วเจียหมัวเป็นจำนวนมาก เขาต้องทำภารกิจภายในกิลด์และหาเงินมาเพื่อกินโร่วเจียหมัวทุกวัน
เจ้าของร้านนี้แข็งแกร่งกว่าที่ตัวเขาแสดงออกมาจริงๆ แม้กระทั่งนักเวทย์ที่ทรงพลังก็ยังมากินอาหารที่ร้านของเขา ซาเจราสคิด เขารู้สึกโชคดีมากที่เขาไม่ได้ก่อเรื่องอะไรไปเมื่อเช้า “แม็กซ์ ฉันต้องการโร่วเจียหมัวสามอัน” เขาพูดกับเจ้าของร้าน
เขาได้กินโร่วเจียหมัวแค่หนึ่งอันเป็นมื้อเช้าและผลไม้ป่าอีกจำนวนหนึ่งที่บึงเป็นมื้อกลางวัน เขาฆ่ากบลูกดอกพิษไปหนึ่งโหลและรู้สึกหิวมากในตอนนี้
เงินจากภารกิจเพียงพอที่จะซื้อโร่วเจียหมัวเพียงแค่สามอันเท่านั้น เขาต้องการมันมากกว่านี้ ดังนั้นพรุ่งนี้เขาต้องไปที่กิลด์ให้เร็วขึ้นเพื่อค้นหาภารกิจที่ให้เงินดีกว่านี้
แม็กซ์พยักหน้า “ได้เลย รอสักเดี๋ยวนะ” ซาเจราสขยับเก้าอี้ไม้ไปไว้ข้างๆ เก้าอี้เหล็กของเขามีหลายขาอยู่รอบๆและแผ่นเหล็กกลม ดูเรียบง่ายแต่มั่นคง เขาเอามันมาที่นี่เพื่อใช้ในขณะที่เขากินโร่วเจียหมัว มันควรที่จะเผาได้ยาก
แม็กซ์ไม่ได้กังวลมากนักว่าเขาจะเผาพื้นหรือว่าผนังเพราะว่าเขาไม่ได้ทิ้งรอยเอาไว้บนพื้นในตอนเช้า ดูเหมือนว่าระบบจะสร้างร้านอาหารนี้ขึ้นมาด้วยวัสดุที่ดี
“พื้นทำมาจากหินจากส่วนลึกของภูเขาซานโตเนีย มันเป็นภูเขาไฟที่ยังคงคุกรุ่นซึ่งเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของปีศาจลาวา” ระบบพูดอย่างภาคภูมิใจ “วัสดุได้รับการแปรรูปโดยการขัดด้วยทราย… พื้นมีความทนทานต่อความร้อนสูง ผนังทำมาจากวัสดุกันเสียงสังเคราะห์ซึ่งมีความแข็งสูงและถูกเคลือบด้วยวัสดุเดียวกันกับพื้น ดังนั้นมันจึงมีความทนทานต่อความร้อนได้ดี”
“แล้วกำแพงแข็งแรงพอที่จะป้องกันมังกรได้รึเปล่า ?” แม็กซ์ถามพร้อมกับยกคิ้ว
ระบบเงียบไปครู่หนึ่งจากนั้นก็พูดว่า “ร้านอาหารถูกออกแบบมาเพื่อจัดการกับปัญหาปกติ คุณควรจะไม่ไปกระตุ้นมังกรถ้าคุณยังรักชีวิตของคุณ”
“มังกรในโลกนี้ไม่ปกติเหรอ ? ระบบ นายต้องการทำงานด้วยความสามารถในการก่อสร้างแค่นี่เนี่ยนะ” แม็กซ์ถอนหายใจออกมาด้วยความเสียใจ
แม็กซ์ไม่ได้คาดหวังอะไรกับตัวอาคารมากนัก อย่างไรก็ตามถ้ากำแพงมีความแข็งแรงมากพอเขาก็จะสามารถใช้ร้านอาหารนี้เป็นป้อมปราการได้
“กรุณาอย่าสบประมาทฉัน มันเป็นเพราะว่าคุณยังไม่ได้อัพเกรดร้านอาหาร มันยังเป็นแค่ระดับ 1 เท่านั้น” ระบบพูดอย่างจริงจัง
ตาของแม็กซ์เป็นประกายขึ้นมาทันที “ร้านอาหารมีระดับด้วย ? จะอัพเกรดได้ยังไง ? ทำภารกิจให้มากขึ้น ?” เขาถามอย่างกระตือรือร้น มันน่าสนใจมากถ้ามันสามารถอัพเกรดได้ บางทีฉันอาจจะเปลี่ยนมันให้เป็นป้อมปราการได้
“ใช้จ่ายเงิน 50,000 เหรียญทองเพื่อซื้ออะไรก็ได้ยกเว้นส่วนผสม จากนั้นร้านอาหารก็จะได้รับการอัพเกรดเป็นระดับ 2” ระบบตอบ
แม็กซ์ผงะ “นายมันโลภมาก” เขาคิดว่าเขาอาจจะต้องทำภารกิจบางอย่าง ปรากฏว่าฉันต้องจ่ายเงินเพื่ออัพเกรดเท่านั้น ตั้ง 50,000 ! เซ็งจริงๆ !
“หลังจากที่คุณอัพเกรดเป็นระดับ 2 แล้ว คุณจะได้รับโอกาสปรับเปลี่ยนร้านอาหารได้ฟรีและคุณสามารถปลดล็อคของอื่นๆได้อีกเป็นจำนวนมาก ลุยเลย !” ระบบพูด
“ฉันไม่มีเงินมากพอ” แม็กซ์พูดพร้อมกับเบะปาก เขายังต้องพยายามอย่างหนักเพื่อประหยัดเงิน 10,000 เหรียญทองเพื่อนำมาซื้อความแข็งแกร่งของเขาอยู่เลย เขาไม่สามารถหาเงิน 50,000 เหรียญทองได้ในเร็วๆนี้แน่ อย่างไรก็ตามเขามีความสุขมากกับร้านอาหารในตอนนี้และไม่รีบที่จะอัพเกรด
แม็กซ์เริ่มเสิร์ฟอาหารให้กับลูกค้าตามลำดับออเดอร์ ขนมปังพร้อมอยู่ในเตาอบแล้วดังนั้นเขาจึงเสิร์ฟโร่วเจียหมัวก่อน หลังจากที่เขาใส่ขนมปังชุดที่สองเข้าไปในเตาอบแล้วเขาก็เริ่มทำข้าวผัดหยางโจว
ลูกค้าหลายๆคนมาเร็ววันนี้ดังนั้นโมไบจึงไม่ใช่คนแรกอีกต่อไป ถึงแม้ว่าเขาจะอาศัยอยู่ใกล้ๆแต่เขาก็ยุ่งอยู่กับการตีอาวุธทุกวัน เขามาถึงร้านหลังจากที่เปิดไปสักพักและสั่งข้าวผัดสองจานตามปกติ
“สาวน้อย ให้ฉันซื้ออะไรอร่อยๆให้หนูกินดีมั้ย ?” ครัสซูยิ้มในขณะที่เขามองเอมี่และพยายามล่อลวงเธอด้วยอาหารอร่อย
ดวงตาของเอมี่เป็นประกายขึ้น “ตกลงค่ะ” จากนั้นเธอก็ส่ายหัว “แต่หนูอิ่มแล้ว ถ้าคุณจะซื้อบางอย่างให้หนูกินก็ต้องเป็นวันพรุ่งนี้แล้วล่ะค่ะ คุณจะจ่ายให้หนูใช่มั้ย ?”
“แน่นอน ฉันจะซื้อทุกอย่างที่หนูต้องการ” ครัสซูพูดพร้อมกับยิ้มกว้าง เธอเป็นนักชิมตัวน้อย ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถต้านทานอาหารอร่อยๆได้
ฉันสามารถตรวจสอบพรสวรรค์เวทมนตร์ของเธอได้อย่างง่ายดายตราบใดที่เราอยู่กันตามลำพัง บางทีฉันอาจจะใช้อาหารเพื่อทำให้เธอไปที่หอคอยกับฉันได้
โมไบมองสำรวจครัสซูด้วยดวงตาที่หรี่ลง จากนั้นเขาก็มองไปที่แม็กซ์ที่กำลังยุ่งอยู่ในครัว ฉันต้องเตือนแม็กซ์เกี่ยวกับเรื่องนี้ทีหลัง
เอมี่พยักหน้าอย่างมีความสุข “งั้นหนูจะรอกินอาหารเช้าหลังจากที่คุณมาถึง คุณแค่จ่ายค่าอาหารให้หนู หนูชอบอาหารที่พ่อทำ มันอร่อยที่สุดเลย” เธอพูดพร้อมกับรอยยิ้มที่ไร้เดียงสา
ครัสซูวางแผนที่จะอวดอาหารอร่อยๆในเมืองโรดูเพื่อล่อลวงเอมี่ แต่ตอนนี้เขารู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังถูกปั่นหัว
จากนั้นเขาก็พบว่าเธอพูดถูก เขาไม่เคยเจออะไรที่อร่อยขนาดนี้ในขณะที่เขาอยู่ในเมืองโรดูมาตลอดหลายปี ถึงแม้ว่าเขาจะอยู่ตัวคนเดียวในเมืองเคออสแต่ข้าวผัดของแม็กซ์ก็ทำให้เขาอยากจะกินมันทุกมื้อ
มันไม่ใช่เรื่องฉลาดเลยที่เสนอว่าจะซื้ออาหารจากร้านอาหารของพ่อเธอมาให้เธอกิน แต่เขาดันรับปากไปแล้วดังนั้นเขาจึงต้องยอมรับมัน “ได้เลย พรุ่งนี้เช้าฉันจะมาที่นี่และจ่ายค่าอาหารให้หนูนะ” เขาพูดพร้อมกับพยักหน้าอย่างทำอะไรไม่ถูก
เอมี่พยักหน้า “ขอบคุณค่ะคุณปู่เคราขาว” มันรู้สึกดีมากที่จะได้รับเงินจากการที่คุณกินอาหารที่บ้านของคุณเอง
โมไบนิ่งไปครู่หนึ่งและเกือบจะหัวเราะออกมาเสียงดัง เขามองไปที่เอมี่และพบว่าความกังวลของเขาไม่จำเป็นเลย เธอไม่ได้ถูกหลอกได้ง่ายๆ
ลูกค้าอื่นๆต่างก็มองไปที่เอมี่ด้วยความสนใจ สาวน้อยลูกครึ่งเอลฟ์คนนี้น่ารักมากและการพูดของเธอก็ตลก บ่อยครั้งที่เธอทำให้คนอื่นพูดไม่ออก แต่มันก็ดูน่าขบขันมากเมื่อเห็น
ครัสซูปฏิเสธที่จะยอมแพ้ง่ายๆ เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นใบหน้าของเขาก็สว่างขึ้น “ฉันสามารถแสดงให้หนูเห็นสิ่งที่น่าสนใจได้ เช่น การเต้นของมนุษย์หิมะ” เขาดีดนิ้วแล้วหมุษย์หิมะสีขาวที่มีความสูงหลายนิ้วก็กระโดดลงมาจากฝ่ามือของเขา พวกมันเริ่มเต้นเป็นวงกลมอยู่บนโต๊ะ
