Chapter 216 : วันนี้หนูอยากโดดเรียนมั้ย?
“ใช่ พ่อทำพวกมันให้หนู” แม็กซ์ตอบพร้อมกับมองไปที่เอมี่ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรัก เขาวางมันลงบนโต๊ะ
ในตอนนี้เขาอาจจะเป็นพ่อครัวมือใหม่ แต่ทักษะที่เขาเชี่ยวชาญนั้นเพียงพอสำหรับการที่เขาจะทำเมนูใหม่พวกนี้ให้อร่อย
“คุณไม่ได้รับอนุญาตให้คิดค้นเมนูใหม่เนื่องจากร้านอาหารของคุณมีเลเวลแค่ 1 เท่านั้น” ระบบพูดขึ้น “นี่ถือว่าเป็นคำเตือนครั้งแรกของคุณ หลังจากการเตือนครั้งที่สามร้านอาหารของคุณจะถูกลดระดับลง”
“ลดระดับทุกอย่างที่นายต้องการไปเถอะ มันอยู่ในระดับต่ำสุดแล้ว” แม็กซ์ตอบแล้วนั่งลง
“นั่นคือสิ่งที่คุณคิดผิด ฉันแน่ใจว่าคุณยังจำบ้านง่อนแง่นนั่นได้”
“นาย…” ฉันจะไม่ปล่อยให้เอมี่อาศัยอยู่ในบ้านที่ง่อนแง่นแบบนั้นอีกต่อไป
“จำไว้ว่าคุณต้องกลายเป็นเทพแห่งการทำอาหาร เข้มงวดกับตัวเองและอดทน ทำมันไปทีละขั้นตอน” ระบบพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“เข้าใจแล้ว” แม็กซ์ตอบรับหลังจากที่นิ่งคิดไปครู่หนึ่ง ระบบพูดถูก ฉันต้องอดทน สิ่งที่ฉันทำไม่มีอะไรที่ใกล้เคียงกับของจริงเลย ถ้าฉันพอใจกับพวกมันฉันจะไม่มีวันดีขึ้น
“เหมียว เหมียว!” ลูกเป็ดขี้เหร่กำลังมองไปที่กุ้งด้วยสายตาที่หิวกระหาย มันยื่นอุ้งเท้าของมันออกมาแต่ก็ไม่กล้าแตะต้อง
“เอมี่ วางลูกเป็ดขี้เหร่ไว้ที่พื้นแล้วมาล้างมือก่อนนะ” แม็กซ์พูดเมื่อเขามองเห็นเอมี่กำลังจะหยิบกุ้งด้วยมือของเธอ
“ค่ะพ่อ” เธอตอบรับพร้อมกับละสายตาออกจากกุ้ง เธอวางแมวลงบนพื้นแล้ววิ่งไปที่ห้องครัวด้วยขาสั้น ๆ ของเธอ
แม็กซ์แกะเปลือกกุ้งอย่างชำนาญ “มานี่มาลูกเป็ดขี้เหร่” เขาจับหางกุ้งเอาไว้เพื่อป้อนมัน
ลูกแมวเงยหน้าขึ้นมาและเคี้ยวอย่างมีความสุข
จากนั้นเอมี่ก็วิ่งกลับมา เธอก้มตัวลงข้างลูกแมวและเงยหน้าขึ้นมามองแม็กซ์พร้อมกับอ้าปากกว้าง “ป้อนหนูด้วยสิคะพ่อ!”
ลูกแมวมองเธอด้วยความไม่พอใจ “เหมียว”
“เขาคือพ่อของฉัน!”
ลูกแมวรู้สึกตัว “เหมียว เหมียว” มันถูหัวของมันกับขาของเอมี่
แม็กซ์ยิ้มแล้วแกะเปลือกกุ้งให้กับเอมี่ “นี่ของหนู”
เอมี่กัดเข้าไปครึ่งหนึ่ง ดวงตาของเธอเป็นประหายขึ้นมาในทันที “มันอร่อยมาก! และเรามีเนื้อมากมายตามที่พ่อสัญญาเอาไว้!”
แม็กซ์มีความสุขมากที่เธอชอบมัน “กินได้เท่าที่หนูต้องการเลย”
มันเป็นเรื่องสำคัญที่จะต้องรักษาสัญญากับเด็ก ๆ ถ้าเราผิดสัญญามันอาจจะสร้างนิสัยที่ไม่ดีให้กับพวกเขาได้ง่าย ๆ
แม็กซ์ไม่ได้กินกุ้งเลยเพราะทั้งคู่ต่างก็ชอบมันมาก พวกมันน่าจะอร่อยเมื่อตัดสินจากสีหน้าของทั้งคู่
“ระบบ มันอันตรายมั้ยที่ฉันจะออกไปล่าสัตว์ด้วยตัวเอง?” แม็กซ์ถามในขณะที่เขากำลังเก็บโต๊ะ
“โอกาสรอดของคุณคือ 50%”
แม็กซ์เกือบจะทำจานหลุดมือ เขาขมวดคิ้ว “เดี๋ยวนะ?! มันเป็นแค่เพียงไก่เพลิง! มันสามารถฆ่าฉันได้เหรอ?”
“ไก่เพลิงอาจจะฆ่าคุณไม่ได้ แต่มันมีสัตว์เวทตัวอื่นที่ทรงพลังมากกว่าไก่เพลิง”
“ฉันอ่อนแอมากจริง ๆ…”
“คุณจะพูดแบบนั้นก็ได้”
“แล้วทำไมนายถึงเอาภารกิจนี้มาให้ฉัน นายอยากให้ฉันตายเหรอ?!”
“ไม่ โอกาสในการเอาชีวิตรอดของคุณสามารถเพิ่มได้ถึง 99% ถ้าหากว่าคุณมีไอเทมที่ทรงพลัง” ระบบพูดอย่างมีความสุข
ระบบเวรนี่พยายามจะขายบางอย่างให้กับฉันอีกแล้ว! แม็กซ์คิด
“ฉันไม่มีเงินพอจะซื้อดาบที่เหมาะมือ” เขาเดินไปที่ห้องครัว
“ไม่ต้องห่วง คุณสามารถเช่ามันได้ ค่าเช่ารายวันเพียงแค่ 10 เหรียญทองและคุณจะได้รับส่วนลด 10% ถ้าคุณเช่าตั้งแต่ 7 วันขึ้นไป นอกจากนี้คุณยังเช่าชุดเกราะ โล่เวทมนตร์แบบครั้งเดียว การโจมตีเวทมนตร์แบบครั้งเดียวและสิ่งของอื่น ๆ ได้อีกด้วย”
ความดูถูกของแม็กซ์เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อได้ยินสิ่งที่มันพูด “จะเป็นยังไงถ้าฉันพาเอมี่ไปกับฉันด้วย?” เขาถาม
ระบบเงียบไป “คุณจะมีโอกาสรอดชีวิตได้ 100%” ในที่สุดมันก็พูดออกมา
แม็กซ์รู้สึกแปลกใจ “จริงเหรอ?”
“ใช่ เอมี่มีพลังมากกว่าคุณ”
ความจริงนี้ไม่ได้ทำให้แม็กซ์ผิดหวัง “ที่นายพูดมันก็ถูก”
“คุณไว้ใจการคำนวณของฉันได้” ระบบพูดด้วยความมั่นใจ “แต่ฉันไม่แนะนำให้คุณพาเธอไปด้วย เอมี่มีเรียนในวันนี้ เป็นลูกผู้ชายและทำมันด้วยตัวเอง!
แม็กซ์เยาะเย้ย นายไม่สามารถกระตุ้นให้ฉันซื้อของจากนายได้หรอก เขาวางจานลงในเครื่องล้างจานแล้วหันไปยิ้มให้กับเอมี่ “เอมี่ วันนี้หนูอยากโดดเรียนมั้ย?”
