Chapter 204 : พุดดิ้งเต้าหู้หนึ่งถ้วย?
หลังจากที่กินอาหารกลางวันเสร็จแซลลี่ก็ออกมาเดินเล่น หลังจากนั้นไม่นานเธอก็มาเจอแม็กซ์ที่ลานเอเดน
บริการจัดหางานเหรอ? เขามาที่นี่เพื่อมองหาพนักงานเสิร์ฟรึเปล่า? แต่เขาก็มีอยู่คนนึงแล้วนะ แซลลี่รู้สึกสงสัยและตื่นเต้น
เธอขมวดคิ้วในทันที ทำไมฉันถึงรู้สึกตื่นเต้นมากขนาดนี้? ฉันอยากทำงานในร้านอาหารของเขาเหรอ?
เธอส่ายหัวอย่างแน่วแน่ ไม่! ฉันต้องไปทุก ๆ ที่ที่เจ้าหญิงอิริน่าเคยไป ฉันอยากเป็นคนแบบเธอ!
แซลลี่หันหน้าไปมองทางร้านอาหารมามี่และเกิดความรู้สึกไม่มั่นใจขึ้นมาอีกครั้ง แต่…อาหารของที่นี่อร่อยมาก…
เธอลังเลและไม่รู้ว่าจะตัดสินใจยังไงดี
ครึ่งชั่วโมงต่อมาแม็กซ์ก็เดินออกมาพร้อมกับครีส “ฉันจะพยายามมองหาพนักงานเสิร์ฟที่มีความสามารถให้นะ” ครีสพูดพร้อมกับยิ้มแห้ง เขาทำให้ฉันเสียเวลาอีกแล้ว
“ขอบคุณ” แม็กซ์พูด พนักงานเสิร์ฟที่ดีจะทำให้ลูกค้าได้รับประสบการณ์ในการกินอาหารที่น่าจดจำ เช่น ยาเบะมิยะ ถ้ามีพนักงานเสิร์ฟที่ไม่ดีมันจะส่งผลต่อธุรกิจ ฉันยอมไม่มีพนักงานเสิร์ฟดีกว่าการมีพนักงานเสิร์ฟแย่ ๆ
“เป็นลูกค้าที่ยุ่งยากจริง ๆ” ครีสบ่นพึมพำในขณะที่เขามองส่งแม็กซ์จากไป
…
แม็กซ์ถีบจักรยานให้เร็วขึ้นเมื่อเขามองกลับหลังไปแล้วเห็นใครบางคนกำลังตามเขามา
เขาหยุดที่ร้านอาหารของเขาแล้วลงจากจักรยาน จากนั้นเขาก็หันหลังกลับไปและเห็นแซลลี่ที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากเขา “ทำไมคุณถึงตามผมมา?” เขาถามและมองเธออย่างระมัดระวัง
แซลลี่เป็นหนึ่งในลูกค้าของเขาแต่เธอก็เป็นเอลฟ์ และเขายังจำได้ว่าเอลฟ์ทำอะไรกับแม็ก อเล็กซ์
“ฉัน…” แซลลี่ดูประหม่าและขวยเขิน มือของเธอกำคันธนูเอาไว้แน่น ในที่สุดเธอก็รวบรวมความกล้าและลืมตาขึ้น “คุณกำลังหาพนักงานเสิร์ฟใช่มั้ย? …ฉันขอทำงานที่นี่ได้มั้ย?”
“คุณรู้ได้ยังไงว่าผมกำลังหาพนักงานเสิร์ฟ” แม็กซ์ถามและขมวดคิ้วในขณะที่เขามองไปที่เอลฟ์แสนสวยในชุดเดรสสีเงินตรงหน้า
ดูจากเสื้อผ้าของเธอแล้วเธอน่าจะเป็นลูกคุณหนูไม่ใช่เหรอ
ทำไมคนแบบเธอถึงอยากมาทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟ? เธอมาสืบข้อมูลของน้ำพุแห่งชีวิตรึเปล่า? หรือว่ามาสืบข้อมูลของเหตุการณ์นั้น?
แซลลี่รู้สึกประหม่ายิ่งขึ้นเมื่อเธอมองเห็นใบหน้าที่ดูเคร่งขรึมของแม็กซ์ ฉันมีเงินอยู่แค่ 12 เหรียญมังกรเท่านั้น ฉันต้องมีเงินมากกว่านี้ถ้าฉันอยากกินอาหารที่นี่ทุกวัน ไม่งั้นฉันก็ต้องกลับบ้านเพราะถังแตกและล้มเหลว
“ฉันเห็นคุณไปที่บริการจัดหางาน ร้านอาหารของคุณค่อนข้างยุ่งดังนั้นฉันจึงคิดว่าคุณน่าจะกำลังมองหาพนักงานเสิร์ฟ” แซลลี่ตอบอย่างรวดเร็ว “ฉันตามคุณมาจากที่นั่น”
แม็กซ์ดูโล่งใจ “เข้าใจแล้ว” เขามองสำรวจหญิงสาว เธอสวยมากและมีดวงตาสีน้ำเงินอ่อน ผิวขาว หูแหลมและผมสีบลอนด์สว่างที่มัดเอาไว้เป็นทรงหางม้าดูเรียบร้อย
เธอสวมชุดเดรสสีเงินยาวขลิบริมสีทองที่เผยให้เห็นถึงกระดูกไหปลาร้าที่สวยงามของเธอและน่องที่เรียวยาว เธอสวยพอที่จะเป็นพนักงานเสิร์ฟ
ถึงอย่างนั้นแม็กซ์ก็กำลังมองหาคนที่สามารถทำงานหนักได้
ถ้าเขาอยากได้แค่พนักงานเสิร์ฟสวย ๆ อย่างนั้นเขาเลือกใครมาจากบริการจัดหางานก็ได้
เมื่อก่อนการจ้องมองแบบนี้คงจะทำให้แซลลี่โกรธ
แต่เธอไม่เห็นเจตนาอะไรที่หยาบคายในสายตาของเขา “คุณสามารถจ่ายค่าแรงให้ฉันได้ด้วย…ด้วยพุดดิ้งเต้าหู้หนึ่งถ้วยทุกวัน” หลังจากนั้นไม่นานเธอก็พูดขึ้น
แม็กซ์ยกคิ้ว พุดดิ้งเต้าหู้หนึ่งถ้วย? เธอพอใจกับอะไรง่ายจริง ๆ เขามองดูดวงตาที่โหยหาและเข้าใจได้ในทันทีว่าทำไมเธอถึงอยากมาทำงานที่ร้านของเขา
“ฉันต้องการพนักงานเสิร์ฟเพิ่มจริง ๆ แต่ฉันจะไม่จ้างคุณแค่เพราะว่าคุณต้องการพุดดิ้งเต้าหู้แค่หนึ่งถ้วยต่อวันและฉันจะไม่จ่ายคุณด้วยพุดดิ้งเต้าหู้ถ้าคุณได้รับการว่าจ้าง” แม็กซ์เปิดประตู “เข้ามาถ้าคุณสนใจ”
