Chapter 227 : ฉันจะเผาให้แกตายทั้งเป็น!
“อะไร? ฉันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับหมูป่าตัวนี้!” ระบบบอก “ฉันจะช่วยคุณในกรณีที่คุณถูกฆ่าตาย ตอนนี้ความเร็วของมันคือ 300 กม./ชม. และกำลังเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ คุณไม่สามารถหยุดมันได้”
“บอกสิ่งที่ฉันต้องรู้มา!” แม็กซ์ไม่มีเวลาตอบเอมี่ในตอนนี้ เขาอุ้มเธอขึ้นไปบนก้อนหิน
เธอจะปลอดภัยกว่าถ้าธออยู่ตรงนี้ แต่เขาจะไม่มีโอกาสเลย
แม็กซ์รีบถอดเสื้อคลุมของเอมี่ออกแล้วลูบหัวเธอ “อยู่ตรงนี้นะเอมี่ พ่อจะล่อมันออกไป”
เอมี่พยักหน้า “ค่ะพ่อ” เธอตอบรับ “งั้นคืนนี้เราก็ไม่ได้กินเนื้อของมันน่ะสิคะ”
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในสถานการณ์แบบนี้แม็กซ์ก็ยังยิ้ม “ไม่ต้องห่วง เราสามารถซื้อมันมากินได้เสมอ” ลูกไฟของเอมี่ไม่รุนแรงพอที่จะฆ่ามัน มันจะหงุดหงิดและพุ่งเข้าใส่เอมี่
แม็กซ์ถือเสื้อคลุมไว้ในมือของเขาแล้ววิ่งออกไปพร้อมกับดาบและตะโกนใส่ระบบ “ระบบ ฆ่ามัน!”
“เสื้อคลุมสีแดงจะทำให้มันโกรธมาก คุณแน่ใจใช่มั้ยว่าอยากทำแบบนี้? มันกำลังพุ่งเข้ามาหาคุณด้วยความเร็ว 335 กม./ชม.! 345! 350!”
“เชี่ยเอ๊ย ฉันไม่จำเป็นต้องรู้ความเร็วของมัน!” ฉันคิดว่าฉันมีโอกาสที่จะจัดการกับมันได้
แต่มันก็มีโอกาสที่จะฆ่าฉัน
“คุณบอกว่าฉันจะปลอดภัยแน่นอนถ้าฉันพาเอมี่มาด้วย!” แม็กซ์พูดในขณะที่เขาวิ่งไปที่หน้าผา
“ถ้าคุณไม่ยอมให้เธอช่วย คุณจะถูกฆ่าอย่างแน่นอน” ระบบพูดอย่างสงบ
แม็กซ์หันกลับไปมองเอมี่ที่ยืนอยู่บนก้อนหินขนาดใหญ่ “พ่อคะ พ่อทำได้!” เธอตะโกน
ลูกเป็ดขี้เหร่กำลังนอนอย่างขี้เกียจอยู่ข้าง ๆ เอมี่ มันไม่เคยสนใจมองหมูป่าเลย
แม็กซ์รู้สึกไม่แน่ใจ หมูป่าอยู่ห่างจากเขาเพียงแค่ 50 เมตรเท่านั้น เขาไม่สามารถวิ่งไปถึงหน้าผาได้
เขาหยุดวิ่ง “ฉันจะเชื่อคำพูดของนาย แต่ก่อนอื่นให้ฉันดูว่ามันสามารถทำอะไรได้บ้าง” หมูป่าวิ่งผ่านพุ่มไม้ราวกับว่าพวกมันไม่มีอยู่ และทำให้หินก้อนเล็ก ๆ กลิ้งลงมาตามเนินเขา
เขาถือดาบเอาไว้อย่างมั่นคง หัวใจของเขาเต้นแรงแต่ใบหน้าของเขกลับาสงบ เขาหรี่ตาลง
เอมี่ที่กำลังยืนอยู่บนก้อนหินโบกมือไปมา “พ่อคะ จัดการมันเลย!”
ต้องขอบคุณระบบที่ทำให้เขาแข็งแกร่งมากพอที่จะกระโดดสูง ๆ ได้
ก่อนที่หมูป่าจะโจมตีเขาแม็กซ์ก็กระโดดสูงขึ้นไปสามเมตร หมุนตัว 180 องศากลางอากาศแล้วฟันดาบลงไปที่ผิวหนังของมัน
ดาบฟันเข้าไปในผิวหนังหนา ๆ ของมัน เขาดึงดาบออกมาแล้วลงมาตั้งหลักที่พื้นด้วยความช่วยเหลือของดาบของเขา เขาพบว่ามือของเขามีเลือดออก
ความจริงทำร้ายเขามากกว่าการบาดเจ็บของเขา เขาไม่แข็งแกร่งพอที่จะฆ่าหมูป่า
“ระบบ ฉันขอยืมความแข็งแกร่ง 1 หน่วยเป็นเวลาห้าวินาที ฉันจะฆ่ามัน!” แม็กซ์พูด
“คุณอยากโดนไฟฟ้าช็อตในตอนนี้จริง ๆ เหรอ? มันอาจจะใช้เวลานานกว่าครั้งที่แล้วนะ”
“เชี่ยเอ๊ย!” แม็กซ์สบถ หมูป่าหยุดวิ่งแล้วหมุนตัวกลับมาและตะกุยดินด้วยความโกรธ แม็กซ์กำลังหอบอยู่
“ยิ่งไปกว่านั้นคือฉันไม่สามารถให้คุณยืมได้”
หมูป่าวิ่งเข้ามาหาแม็กซ์อีกครั้ง มันกำลังวิ่งขึ้นเขาในครั้งนี้แต่ความเร็วของมันก็มากถึง 100 กม./ชม. มันจะวิ่งมาถึงตัวแม็กซ์ภายในเวลาไม่กี่วินาทีถึงแม้ว่ามันจะดูอ้วนและเงอะงะ
“เชี่ยเอ๊ย!” แม็กซ์วิ่งไปที่ต้นไม้เล็ก ๆ แล้วกระโดดขึ้นไปและกระโดดอีกครั้งก่อนที่มันจะหักเป็นสองท่อน เขาตกลงมาบนพื้นอย่างสง่างามแต่เขารู้ดีว่าเขาไม่มีพลังเหลืออยู่แล้ว
“พ่อคะ ลุย –”
เอมี่เห็นมือที่มีเลือดออกของแม็กซ์แล้วรู้สึกโกรธ เปลวไฟสีม่วงอมฟ้าปรากฏขึ้นมาบนมือของเธอและเปลี่ยนเป็นลูกไฟอย่างรวดเร็ว “พ่ออยากจะเอาแกกลับไป แต่ฉันจะเผาแกทั้งเป็น!”
จากนั้นเธอก็โยนมันไปที่หมูป่า
