Chapter 228 : นักเวทระดับ 3
คิ้วของกายขมวดแน่น เขาสามารถบอกได้จากเสียงร้องของหมูป่าว่ามันกำลังโกรธมาก แม้แต่เขาเองก็ไม่มั่นใจว่าเขาจะหยุดมันได้ในภูมิประเทศแบบนี้
เขาเลื่อนระดับเป็นอัศวินระดับ 3 ในช่วง 40 ปลาย ๆ เขามีทั้งความแข็งแกร่งและรอบคอบ ในช่วง 20 ปีที่ผ่านมาเขาทำมักจะออกมาทำภารกิจอยู่บ่อย ๆ แต่ก็ไม่บ่อยที่เขาจะพบกับสถานการณ์อันตราย
กายไม่รู้ว่าเขาอยากช่วยเพราะว่าสาวน้อยคนนี้ดูน่ารักมากเมื่อเธอยืนอยู่หน้ากระดานเวทมนตร์หรือเป็นเพราะว่าหลานสาวของเขามีเพื่อนสนิทเป็นลูกครึ่งเอลฟ์กันแน่
เขาอยากช่วยพวกเขาถึงแม้ว่านั่นจะทำให้ตัวเขาตกอยู่ในอันตรายก็ตาม
เขาวิ่งเร็วขึ้นและกล่าวโทษพ่อของสาวน้อยที่พาเธอออกมาที่นี่ในใจ เขาพยายามฟังเสียงอย่างระมัดระวัง เขาเสียเปรียบอย่างชัดเจนถ้าเขาต้องต่อสู้ในสถานที่แห่งนี้ เขามีโอกาสเพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น เขาต้องฆ่าหมูป่าด้วยการโจมตีที่ดีที่สุดเพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น ไม่งั้นเขาอาจจะต้องจ่ายค่าความล้มเหลวด้วยชีวิต
เมื่อเขาตัดสินใจได้เขาก็เข้ามาใกล้พอที่จะโจมตี ทันใดนั้นเขาก็กระโดดขึ้นไปบนก้อนหินแล้วก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าวและยกหอกขึ้นมาไว้ที่ข้างหูของเขาและงอเข่าเล็กน้อย ทั้งหมดนี้ทำเสร็จภายในเสี้ยววินาที
เขาเพ่งความสนใจถึงขีดสุดไปที่จุดเดียว เขาพร้อมที่จะขว้างหอกที่ทรงพลังที่สุดออกไป
แต่ทันใดนั้นเขาก็ได้เห็นภาพที่เขาจะจดจำไปตลอดชีวิต
เขามองเห็นสาวน้อยลูกครึ่งเอลฟ์ที่กำลังขว้างลูกไฟออกไปใส่หมูป่า
ลูกไฟนั้นมีขนาดเล็กพอ ๆ กับกำปั้นของเด็กเท่านั้นและมันดูเล็กมากเมื่อเทียบกับหมูป่าตัวใหญ่
แม็กซ์ยืนนิ่งอยู่พร้อมกับดาบในมือและเขาไม่พร้อมที่จะกระโดดอีกครั้ง
ลูกไฟระเบิดออกเมื่อมันมาถึงหัวของหมูป่า แรงระเบิดรุนแรงมากจนทำให้พื้นสั่นสะเทือน จากนั้นเปลวไฟสีฟ้าอมม่วงก็กลืนกินสัตว์ร้ายเข้าไป
ระเบิดหยุดยั้งมันไว้ในทันทีและทำให้หัวของมันบาดเจ็บสาหัส
ขนของมันถูกไฟเผา ผิวหนังสีสัมฤทธิ์ของมันกลายเป็นสีแดง
หมูป่าร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดและพยายามดิ้นรนเพื่อวิ่งกลับขึ้นไปบนภูเขา มันล้มลงกับพื้นหลังจากที่วิ่งไปได้ประมาณ 2-3 เมตร ร่างกายของมันกระตุกอยู่สักพักแล้วก็แน่นิ่งไป กลิ่นหอมของเนื้อสัตว์เริ่มลอยขึ้นมาในอากาศ
กายรู้สึกประหลาดใจมาก เธอเด็กขนาดนี้แต่เธอกลายเป็นนักเวทระดับ 3 แล้วเหรอ?!
เขาเคยเห็นนักเวทระดับ 3 มาก่อน แต่เขาไม่เคยเห็นใครเด็กเท่าเธอมาก่อน เธอจะทำให้ทั่วทั้งทวีปนี้ตกตะลึง! กายคิด
อิริน่าเป็นคนที่มีความสัมพันธ์กับเวทมนตร์ในธรรมชาติสูงมาก เธอกลายเป็นนักเวทระดับ 1 เมื่อเธออายุสามขวบ เมื่อเธออายุห้าขวบเธอสามารถใช้เวทมนตร์ระดับสามได้ เมื่อเธอมีอายุได้เพียง 26 ปีเธอได้กลายเป็นนักเวทระดับ 10 เธอมีความสามารถมากจริง ๆ แม้แต่ราชินีเอลฟ์ก็ไม่ได้กลายเป็นนักเวทระดับ 10 จนกระทั่งเธออายุ 40 ปี
ไม่มีใครรู้ว่าอิริน่าจะแข็งแกร่งได้ถึงระดับไหนเมื่อพิจารณาถึงอายุขัยของเธอ
บางทีเธออาจจะมีความสามารถมากกว่าอิริน่า เมื่อพิจารณาจากพลังเวทของเธอ กายคิด เธอจะมีอนาคตไกลอย่างแน่นอน
กายลดหอกของเขาลง ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่ต้องการความช่วยเหลือจากฉันเลย แต่ฉันไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะทรงพลังมากขนาดนี้
ถ้าระบบไม่ได้บอกให้เขาถอยหลัง แม็กซ์ก็อาจจะโดนระเบิดไปด้วยแล้ว ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังยืนอยู่ตรงนั้นด้วยความตกตะลึง
เขาเคยคิดว่าเขารู้แล้วว่าลูกไฟของเอมี่มีพลังมากขนาดไหน เขาเคยเห็นเธอใช้มันมาแล้วหลายครั้ง แต่ดูเหมือนว่าเขาจะคิดผิด ลูกไฟที่เพิ่งจะระเบิดออกมานั้นมีพลังพอ ๆ กับระเบิดในโลกก่อน
“คิดถูกจริง ๆ ที่พาเอมี่มาด้วย! ชุดเกราะและโล่เวทมนตร์ของนายอาจจะช่วยฉันจากหมูป่าตัวนี้ไม่ได้” แม็กซ์พูดกับระบบ
“ถ้าคุณซื้อพวกมันมาคุณจะได้รับประกันชีวิตฟรี ฉันมั่นใจว่าเอมี่จะได้รับเงินเป็นจำนวนมากถ้าคุณตาย”
“โอ้ นายเก็บไว้ใช้เองเถอะ!” แม็กซ์พูดเหน็บ เขาแทงดาบเอาไว้ที่พื้นแล้วเดินไปหาเอมี่ด้วยรอยยิ้ม “ทำได้ดีมากเลยนะเอมี่ หนูฆ่าหมูป่าตัวนั้นได้”
“แต่…” เอมี่พูดพร้อมกับมองไปที่มือที่มีเลือดออกของแม็กซ์ “แต่พ่อได้รับบาดเจ็บ เจ้าหมูโง่นั่น!”
เมื่อมองเห็นสีหน้าที่เป็นกังวลของเธอแม็กซ์ก็รู้สึกอบอุ่นใจ “ไม่ต้องห่วง มันไม่เจ็บเลย” เขาบอก เขาดึงผ้าเช็ดหน้าออกมาจากกระเป๋าของเขาแล้วพันมันไว้รอบมือที่มีเลือดออก จากนั้นก็อุ้มเอมี่และลูกแมวลงมา
“ให้หนูเป่าให้นะคะพ่อจะได้หายเจ็บ” เธอพูดพร้อมกับเป่ามือของเขา
แม็กซ์ยิ้มและทำสีหน้าประหลาดใจ “มันได้ผล! ขอบคุณนะลูกรักของพ่อ” เขาพูดพร้อมลูบหัวเธอ จากนั้นเขาก็มองไปที่กายที่ยืนอยู่ไม่ไกล
“สวัสดีค่ะคุณเสือ” เอมี่พูดกับกายด้วความประหลาดใจ
