Chapter 391 : ฉันแนะนำให้นายไปดู “ไซอิ๋ว เดี๋ยวลิงเดี๋ยวคน”
แม็กซ์ชะงักไปครู่หนึ่งก่อนที่จะถาม “ฉันพูดแบบนั้นจริงดิ?”
“นั่นเป็นความคิดเห็นเดียวที่คุณให้กับไอศกรีมฮาเก้นดาสในชีวิตก่อนของคุณ” ระบบตอบ
“นายบังคับให้ฉันทำไอศกรีมเป็นเวลาสามวันเพราะแบบนี้เนี่ยนะ มันไม่นับว่าเป็นการรีวิวด้วยซ้ำ!” แม็กซ์รู้สึกราวกับว่าเขาถูกทำให้กลายเป็นคนโง่
“ไม่ ถึงมันจะเป็นแค่ข้อความสั้น ๆ แต่มันมีข้อมูลอยู่มากมาย คุณบอกว่าไอศกรีมน่าขยะแขยงและอาหารก็ตัดสินจากการนำเสนอกลิ่นและรสชาติของมัน ด้วยเหตุนี้คำพูดของคุณจึงบอกเป็นนัยว่าคุณไม่พึงพอใจกับเรื่องพวกนี้อย่างน้อยหนึ่งข้อ เนื่องจากไอศกรีมไม่มีกลิ่นที่รุนแรงจึงสามารถสรุปได้ว่าคุณไม่พอใจกับรสชาติและการนำเสนอหรือรูปร่างของไอศกรีม ไอศกรีมที่คุณทำที่นี่ขึ้นอยู่กับรสชาติและรูปร่างในอุดมคติของคุณ” ระบบตอบกลับอย่างจริงจังก่อนที่จะถาม “อย่างไรก็ตามยังมีบางอย่างที่ฉันไม่เข้าใจ คุณบอกว่าไอศกรีมของคุณแม่งโคตรหวานความหวาน ของไอศกรีมเกี่ยวอะไรกับแม่เหรอ?”
“ระบบ นายมีความฉลาดมากกว่าคนธรรมดาอย่างฉันจริง ๆ” แม็กซ์รู้สึกประทับใจมาก เขาปรบมือให้ระบบด้วยท่าที่นับถือในขณะที่เขาพูด “ถ้านายไปทำแบบทดสอบความเข้าใจในการอ่านนายจะได้รับคะแนนเต็มอย่างแน่นอน นึก ๆ ดูแล้วแม้แต่ฉันเองก็คงทำคะแนนไม่ได้เท่านายในตอนนี้”
“คุณก็ชมฉันเกินไป ภาษาจีนเป็นภาษาที่กว้างขวางและลึกซึ้งเป็นอย่างมาก ฉันได้ทำการค้นคว้าอย่างละเอียดเกี่ยวกับเรื่องนี้มานานกว่าครึ่งเดือนแล้วแต่ก็ยังมีอีกหลายอย่างที่ฉันไม่เข้าใจ” ระบบตอบรับด้วยความภาคภูมิใจเล็กน้อยก่อนที่จะถามต่อ “คุณยังไม่ได้ตอบคำถามของฉันเลย แม่เกี่ยวอะไรด้วย? ถึงแม้ว่าไอศกรีมจะไม่ได้มีรสชาติอย่างที่คุณชอบแล้วแม่เกี่ยวอะไรด้วย? นอกจากนี้ตามหลักการทางชีวภาพแล้วไอศกรีมไม่มีความสามารถในการสืบพันธุ์ดังนั้นมันจึงไม่มีแม่ เพราะงั้นประโยคนี้จึงไม่ใช่ความจริง ถึงแม้ว่าคุณจะอ้างถึงแบคทีเรียโปรไบโอติกในไอศกรีมปัญหาก็คือว่าพวกมันแบ่งตัวเร็วเกินไปดังนั้นมันเป็นไปไม่ได้เลยที่คุณจะพบแม่ของแบคทีเรียชนิดใดชนิดหนึ่งโดยเฉพาะ…”
“ระบบ ฉันแนะนำว่านายควรไปดู “ไซอิ๋ว เดี๋ยวคนเดี๋ยวลิง” นะ” แม็กซ์ตัดบทระบบด้วยคิ้วที่ขมวดย่น
“ไซอิ๋ว เดี๋ยวลิงเดี๋ยวคน” เหรอ? มันคือหนังที่ดูเพื่อผ่อนคลายใช่มั้ย? การผ่อนคลายทำให้คนละเลยความหวังและความฝันของพวกเขา ระบบไม่ต้องการของแบบนั้น!” ระบบปฏิเสธก่อนที่จะพูดต่อ “ฉันชอบดูหนังที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์และวรรณกรรมเพราะพวกมันทำให้ฉันเข้าใจมนุษย์และโลกของพวกเขามากยิ่งขึ้น การเรียนรู้และการสะสมความรู้ทำให้ฉันมีความสุข! ฉันสามารถแนะนำรายการดี ๆ ให้คุณได้ พวกมันทั้งหมดสามารถดูได้ทางช่องซีซีทีวีเช่น
National Treasure (ปฏิบัติการเดือดล่าขุมทรัพย์สุดขอบโลก)”, “จีนบนปลายลิ้น, “ซุปเปอร์โปรเจค”…”
“ฉันไม่ได้บอกให้นายดูมันเพื่อผ่อนคลาย ฉันแค่พยายามบอกนายว่าถ้าคนที่ต้องเดินทางไกลไปด้วยกันจริงจังมากเกินไปจนทำให้คนอื่นกลายเป็นโรคประสาทคน ๆ นั้นจะถูกทุบตีอย่างแน่นอน” แม็กซ์เบ้ปาก ทันใดนั้นระบบก็เงียบไปและพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา “กรุณาระวังปากของคุณด้วย ถ้าคุณไม่จ่ายเงินคุณจะถูกขับออกจากพื้นที่ทดสอบภายในสามนาที”
“ฟังดูดีนี่ ฉันจะได้กลับไปนอนสักที” แม็กซ์ยักไหล่อย่างไม่แยแส เขามองไปที่ไอศกรีมโคนทั้งสี่ที่วางอยู่ข้าง ๆ ด้วยรอยยิ้ม เขาแทบจะอดใจรอที่จะได้เห็นปฏิกิริยาของเอมี่หลังจากที่กินไอศกรีมไม่ไหวแล้ว
เมื่อแสงสว่างวาบขึ้นสติของแม็กซ์ก็กลับคืนสู่ร่างกายของเขา เขาลืมตาขึ้นมาเพื่อมองดูเอมี่ที่กำลังหลับอยู่ด้วยรอยยิ้มก่อนที่เขาจะหลับตาลงอีกครั้ง
เขานอนหลับยาวจนถูกนาฬิกาปลุกขึ้นมาตอน 7 โมงครึ่ง จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นแล้วจูบหน้าผากของเอมี่เบา ๆ เธอเรียนเวทมนตร์มาตลอดทั้งสัปดาห์และดูเหมือนว่าเธอจะเหนื่อยมาก
แม็กซ์ลงมาที่ชั้นล่างเพื่อเตรียมอาหารเช้าให้กับเอมี่และในขณะที่เขามองออกไปข้างนอกเขาก็พบกับคนที่เขาเพิ่งเจอไปได้ไม่นานยืนอยู่ที่นอกร้านอาหารของเขา เขาแปลกใจเล็กน้อยแต่เขาก็เดินไปเปิดประตูด้วยรอยยิ้มและพูดทักทาย “สวัสดีครับคุณดิคัส”
“คุณแม็กซ์ ผมมาที่นี่ตามคำสั่งของท่านเจ้าเมือง ท่านตกลงที่จะเลื่อนการประชุมออกไปเป็นช่วงเย็นและยอมรับเงื่อนไขทั้งสามข้อที่คุณระบุเอาไว้ อย่างไรก็ตามเรายังต้องไปคุยกับศูนย์การจัดการของลานเอเดนเกี่ยวกับพื้นที่กินอาหารกลางแจ้งก่อน ผมรีบมาแต่เช้าและพวกเขายังไม่เปิดทำการดังนั้นผมจะไปเอาคำตอบจากพวกเขามาให้ทีหลังและมันจะเป็นการตกลงอย่างแน่นอน” ดิคัสพูดตรงเข้าประเด็นในทันที
“ได้ครับ ผมจะเตรียมการสำหรับการประชุมในช่วงเย็น อย่างไรก็ตามผมต้องรู้ว่าจะมีคนมาทั้งหมดกี่คนผมจะได้เตรียมอาหารได้เพียงพอ” แม็กซ์รู้สึกแปลกใจเล็กน้อยที่ท่านเจ้าเมืองเห็นด้วยกับเงื่อนไขของเขาแต่เขาก็ไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรออกมา เขายังมีท่าที่สงบและพูดต่อ “พวกคุณจะมีโควตาอาหารแค่ 3,000 เหรียญทองเท่านั้น ถ้ามันมากเกินกว่านั้นทางปราสาทเจ้าเมืองจะต้องจ่ายตามราคาที่ระบุเอาไว้ในเมนูของร้าน”
ดิคัสยิ้มและตอบ “จะมีคนทั้งหมด 10 คนที่เข้าร่วมการประชุม มันจะดีที่สุดถ้าคุณสามารถจัดระเบียบโต๊ะในร้านอาหารของคุณได้ ถ้าคุณพบปัญหาอะไรระหว่างการเตรียมการทางปราสาทเจ้าเมืองสามารถส่งคนมาสอนคุณได้ สำหรับเรื่องเงินคุณไม่จำเป็นต้องกังวล ปราสาทเจ้าเมืองจะจ่ายทุกอย่างอย่างแน่นอน”
“ไม่จำเป็นต้องรบกวนทางปราสาทเจ้าเมืองหรอกครับ ผมแน่ใจว่าผมสามารถจัดเตรียมร้านให้เป็นระเบียบและมีมาตรฐานที่น่าพึงพอใจได้ ถ้าไม่มีอะไรแล้วเราค่อยพบกันเย็นนี้นะครับตอน นี้ผมต้องไปทำอาหารเช้าให้กับลูกสาวของผมแล้ว” แม็กซ์พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม เขารู้สึกดีที่ได้ทำงานกับคนที่ตรงไปตรงมาและรอบคอบแบบดิคัส
“คุณเป็นพ่อที่ดีจริง ๆ” ดิคัส ๆ อึ้ง ๆ ก่อนที่จะให้จะหัวเราะออกมาและบอกลา “ผมจะปล่อยให้คุณจัดการก็แล้วกัน ผมยังต้องไปซื้อแพนเค้กต้นหอมให้กับลูกชายแต่ดูเหมือนว่าเขาจะกินมันเป็นมื้อเที่ยงซะแล้ว “
“เอาล่ะ ไว้เจอกันใหม่ครับ” แม็กซ์มองไปรอบ ๆ แล้วกลับเข้าไปในร้านอาหาร ถึงแม้ว่าปราสาทเจ้าเมืองจะไม่ได้รับประกันอะไรเกี่ยวกับเรื่องที่เขาร้องขอพื้นที่กินอาหารกลางแจ้งแต่มันก็มีแนวโน้มที่จะประสบความสำเร็จมากกว่าการที่เขาไปที่ศูนย์การจัดการของลานเอเดนด้วยตัวเอง
สำหรับการประชุมที่จะจัดขึ้นในตอนเย็นนั้นเขาก็ค่อนข้างสนใจ เขาสามารถใช้โอกาสนี้เพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับทวีปนอร์แลนด์โดยตรงจากปากของบุคคลสำคัญในเผ่ามังกรและเผ่าปีศาจ มันเป็นโอกาสที่ไม่สามารถซื้อได้ด้วยเงิน
ในห้องครัว เครื่องทำไอศกรีมเครื่องใหม่วางอยู่ที่มุมห้องแล้ว แม็กซ์ทดสอบมันอยู่ครู่หนึ่งแต่เขายังไม่ได้ทำไอศกรีมออกมา เขาเริ่มทำข้าวไก่ตุ้นสำหรับสองคนก่อน
“พ่อคะ วันนี้หนูควรใส่ชุดไหนดี? หนูควรมัดผมแบบไหน? หนูขอซ้อมเต้น ฤดูใบไม้ผลิมาถึงแล้ว” อีกครั้งก่อนออกไปได้มั้ยคะ?” ไม่นานเอมี่ก็ลงมาข้างล่างพร้อมกับลูกเป็ดขี้เหร่ในอ้อมแขนเธอยืนอยู่ที่ทางเข้าห้องครัวพร้อมกับทำหน้ามุ่ย
