พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม – บทที่ 90 เกมแมวจับหนู

บทที่ 90 เกมแมวจับหนู

“นายอย่ามาขู่ฉัน ข้างหลังฉันยังมีคนอีก ฉันมีเบื้องหลังที่แข็งแกร่ง ถ้านายกล้าทำอะไรฉัน ฉันจะทำให้นายต้องเสียใจ!”

ซ่งสี่จื้อโกรธที่ถูกคนจับเอาไว้ได้ เธอไม่ได้คิดจะไตร่ตรองเลยสักนิด

“คุณพูดว่าเบื้องหลัง.. งั้นให้ผมทาย ใช่ หลัวปินหรือเปล่า?”

ซ่งสี่จื้อตกใจ เขารู้ได้อย่างไรกัน!

“ดูท่าทางแล้วเป็นเขาจริงๆ ผมก็รู้ว่าเขาจะไม่ปล่อยมันไป ครั้งที่แล้วที่คุณทำร้ายคนอื่นก็ห่างมานานมากแล้ว ในหัวของคุณมีแต่เรื่องมีหรือไม่มีเงิน ยากจนมาตั้งแต่แรกจนมีเสียงแจ้งเตือน แต่ว่าเมื่อวานบัญชีของคุณมีเงินออกอย่างลึกลับมากกว่าห้าล้าน คุณโอนให้อีกฝ่ายหนึ่งล้าน เพื่อให้เขากำจัดคางเมิ่ง ในสายตาของคุณ พี่เจ็ดผมมีค่าแค่หนึ่งล้านเองหรอ ถูกเกินไปแล้ว”

“นายมีสิทธิ์อะไรมาตรวจบัญชีของฉัน”

ซ่งสี่จื้โกรธเป็นอย่างมาก

“งั้นคุณมีสิทธิ์อะไรไปฆ่าคนอื่น? ผมโทรหาคุณ เพื่อที่จะบอกคุณว่า เรื่องฉาวของคุณทั้งหมดจะถูกเผยแพร่บนอินเทอร์เน็ตและคลิปทั้งหมดก็จะถูกส่งต่อไปยังศัตรูของคุณ คุณอยากหนีก็หนีไปตอนนี้เสียสิ ไม่เช่นนั้นจะไม่มีโอกาสอีกแล้วนะ”

เนี่ยเฟิงพูดออกไป ซ่งสี่จื้อตะโกนออกมาอย่างเกรี้ยวกราด

“นายมันบ้า นายกล้าที่จะขู่ฉันแบบนี้หรอ!”

เนี่ยเฟิงไม่ได้เข้าไปยุ่งกับเธออีก เขาชอบที่จะดูซ่งสี่จื้อถูกศัตรูรุมทำร้ายจนไม่เป็นผู้เป็นคน หวั่นใจเหมือนหนูที่ข้ามถนน

ตอนนี้ดูเหมือนว่าเธอจะกลัวมากแล้ว แต่มือของเธอเปื้อนเลือดมาไม่น้อย เธอรู้ดีอยู่แก่ใจ

แสดงตำแหน่งของเธอตามเวลาจริง ประกาศข่าวของเธอออกไป ต่อไปก็จะกลาย เป็นละครที่สนุกอีกฉากหนึ่ง

เนี่ยเฟิงแกว่งแก้วไวน์ในมือขณะดูกล้องวงจรปิดไปด้วย ซ่งสี่จื้อเริ่มเก็บของเพื่อจะหนีแล้ว ไม่คิดว่าเวลานี้จะมีเสียงเคาะประตูอย่างดังจนเกิดความตกใจ ซ่งสี่จื้อจึงรีบไปดูทันที

“นังแพศยาออกมาเดี๋ยวนี้! อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าแกอยู่ข้างใน ก่อนหน้านี้บอกกับฉันว่ายังไงนะ? แกบอกว่าเสี่ยวอิงฆ่าตัวตายเพราะถูกปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรม ไม่คิดว่าจะเป็นแกที่ช่วยผู้กำกับหวงวางยาเธอ ทำให้เธอแปดเปื้อน! แกมันนังผู้หญิงสารเลว ฉันจะเอาชีวิตแก!”

ซ่งสี่จื้อตกใจกลัวเป็นอย่างมาก ของก็ไม่กล้าเก็บต่อแล้ว คว้าแค่เงินและของมีค่ารีบหนีออกไปทางประตูหลัง หลังจากออกจากประตูไปได้ก็รีบขับรถไปยังสนามบิน ไม่ว่ายังไงเธอต้องออกจากเมืองจินไห่ซะก่อน

“ซ่งสี่จื้อ! อย่าหนีนะ! ตอนนั้นแกมารุกล้ำความเป็นส่วนตัวของลูกสาวฉัน ใส่ร้ายเธออย่างหยาบคาย ทำร้ายจนทำให้เธอเป็นโรคซึมเศร้า ลูกสาวฉันกำลังไปได้ดี แต่แกก็มาทำลายมัน! หยุดเดี๋ยวนี้นะ พวกฉันยังไม่ได้ชำระบัญชีแค้นนี้!”

ซ่งสี่จื้อรู้สึกขนลุก คนพวกนี้หาเธอเจอได้ยังไง? เหมือนกับบนตัวเธอมีเครื่องบอกตำแหน่งยังไงยังงั้น

ซ่งสี่จื้อนึกถึงเนี่ยเฟิงขึ้นมาทันที ต้องเป็นเขาที่ทำมันแน่ๆ!

“พวกคุณไม่ต้องไล่ตามฉันแล้ว คลิปวิดีโอพวกนั้นเป็นคลิปปลอม! ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน ฉันไม่เคยทำอะไร มันเป็นการตัดต่อทั้งหมด!”

“เหลวไหล! คลิปวิดีโอไม่ได้ตัดต่ออะไรทั้งนั้น ลูกสาวฉันเจ็บปวดมากขนาดนั้น ใจฉันรู้ดี แกหยุดให้ฉันเดี๋ยวนี้แล้วไปสถานีตำรวจด้วยกัน!”

ไปสถานีตำรวจ? เธอมาไกลถึงขนาดนี้แล้ว ให้เธอไปสถานีตำรวจไม่ใช่ว่าเป็นการหาเรื่องให้ตัวเองหรอกหรอ?

ซ่งสี่จื้อกัดฟันแน่น ในใจคิดว่าเรื่องทั้งหมดต้องโทษเนี่ยเฟิง ถ้าเนี่ยเฟิงไม่ได้เป็นคนรวบรวมความผิดของเธอแล้วเอาให้ศัตรูพวกนั้น แล้วศัตรูพวกนั้นจะมาได้ยังไง ทำร้ายเธอเหมือนหนูที่โคนคนตีตอนจะข้ามถนน

ตอนนี้ซ่งสี่จื้อจัดการอะไรไม่ได้มากแล้ว รีบร้อนเลี้ยวรถออกไป

คราแรกเธอวางแผนจะไปสนามบิน แต่ใครจะไปรู้ว่าพอมาใกล้สนามบินแล้วจะเห็นกลุ่มเงาที่คุ้นเคย ศัตรูพวกนั้นกำลังรอเธออย่างเคียดแค้นอยู่!

ซ่งสี่จื้อใจสั่น รู้ว่าตอนนี้ไม่สามารถบินหนีไปได้แล้ว ดังนั้นจึงกลับไปที่สถานีรถ แต่ใครจะไปรู้ว่าที่สถานีก็มีคนแอบอยู่ ดูแล้วพวกเขาทั้งหมดต่างรู้แผนของซ่งสี่จื้อ

อันนี้ก็ไม่ได้อันนั้นก็ไม่ได้ ซ่งสี่จื้อจึงรีบไปขึ้นทางด่วน เหลือแค่ขึ้นทางด่วนแล้ว งั้นเธอก็สามารถออกไปจากที่นี่ได้แล้วสิ?

ซ่งสี่จื้อก็ไม่รู้ว่าตัวเองต้องไปที่ไหนดี

แต่ซ่งสี่จื้อมองเห็นรถตำรวจเป็นจำนวนมาก แต่ละนายกำลังรอเธออยู่ที่แต่ละประตู ซ่งสี่จื้อตกใจ รู้ตัวในทันทีว่าที่แท้คนพวกนี้ใช้วิธีทุบหม้อข้าวจมเรือ เอาข้อมูลทั้งหมดเผยแพร่ไปบนอินเทอร์เน็ต จึงมีคนที่แจ้งตำรวจแล้ว การกระทำของซ่งสี่จื้อนั้นช่างเลวร้ายเกินไปแล้ว!

เธอคิดจะหนีก็หนีไม่ได้แล้ว เธอกำลังรีบร้อนใจ ไม่รู้ว่าควรทำยังไงต่อไป อีกทั้งโทรศัพท์มือถือของเธอก็ถูกระเบิดไปแล้ว ผู้คนต่างตั้งคำถามว่าสุดท้ายซ่งสี่จื้อจะไปที่ไหน

ซ่งสี่จื้อก็ไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองจะไปหลบที่ไหนได้ เหมือนว่าคนทั้งเมืองจินไห่กำลังตามหาเธอ!

เนี่ยเฟิงมองใบหน้าที่ตื่นตระหนกของซ่งสี่จื้อ ภายในใจก็รู้สึกมีความสุขมาก ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ว่าชอบให้ทำอย่างกับว่าคนไม่ใช่คนหรอกหรอ? มองดูเธอหวาดกลัวในตอนนี้ก็เหมือนกับพวกผู้หญิงที่เธอเคยทำร้ายพวกนั้น

ให้ซ่งสี่จื้อได้รับความเจ็บปวดทุกข์ทรมานเหมือนกับที่พวกเธอเคยได้รับมาก่อน ตอนนี้เกราะป้องกันในใจของซ่งสี่จื้อกำลังพังทลายลงแล้วสิ? ถึงยังไงเธอก็ใกล้จะถูกจับแล้ว

ซ่งสี่จื้อถูกฝูงชนปิดกั้นอยู่สวนสาธารณะเล็กๆ เธอรีบลงรถแล้วหนีไป เพราะรถของเธอขับไม่ได้แล้ว คนอื่นเห็นซ่งสี่จื้อลงจากรถ จึงรีบลงรถแล้ววิ่งไล่ตาม ซ่งสี่จื้อตกใจมาก รีบไปทางม้าลายทันที ใครจะรู้ว่าจะไปชนกับรถที่กำลังวิ่งมาพอดี

ซ่งสี่จื้อถูกชนอย่างรุนแรง มือเท้าหักทั้งหมด

ผู้คนที่ได้เห็นเหตุการณ์ก็รีบพาซ่งสี่จื้อส่งโรงพยาบาล ซ่งสี่จื้อถึงโรงพยาบาลจึงได้รับการรักษา

บางทีนี่อาจเป็นเพราะทำชั่วได้ชั่ว ซ่งสี่จื้อถูกรถชนได้รับบาดเจ็บที่กระดูกสันหลัง ตอนนี้ตั้งแต่ส่วนคอลงไปเป็นอัมพาตทั้งหมด เธอขยับได้แค่ศีรษะ

การไล่ล่าของแมวจับหนูนี้ปิดฉากอย่างรวดเร็ว แท้จริงซ่งสี่จื้อไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเนี่ยเฟิง เดิมทีเนี่ยเฟิงไว้ชีวิตเธอ ดูเธอใช้ชีวิตอย่างทรหด

ไม่คิดว่าเธอยังคิดจะลงมืออย่างโหดเหี้ยม คนอันตรายแบบนี้ เขาจะปล่อยให้อยู่ใกล้คางเมิ่งได้อย่างไรล่ะ?

ซ่งสี่จื้อทำเรื่องผิดศีลธรรมเป็นจำนวนมาก เดิมทีไม่ต้องให้เนี่ยเฟิงลงมือด้วยตัวเอง ก็มีคนที่เกลียดเธอเข้ากระดูกคอยจัดการแทนแล้ว

ตอนนี้ซ่งสี่จื้อได้รับโทษก็สมควรแล้ว ตั้งแต่ส่วนคอลงไปเป็นอัมพาตทั้งหมด ครึ่งชีวิตที่เหลือได้แต่นอนอยู่บนเตียง อีกทั้งเธอยังทำร้ายคนไปมาก ถึงเวลาพิจารณาคดีก็คงต้องโทษจำคุกตลอดชีวิต

หลังจากซ่งสี่จื้อถูกจับ ตำรวจจึงมาสอบปากคำเธอตามหลักฐานที่ได้รวบรวมมา

ตอนนี้ซ่งสี่จื้อก็ไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้แล้ว มีหลักฐานที่แน่นหนาขนาดนี้ก็ได้แต่พยักหน้ายอมรับ แต่ก่อนตัวเองทำเรื่องพวกนี้จริงๆ ไม่งั้นเธอที่ตอนนี้ขยับไม่ได้ คงถูกคนญาติที่โกรธแค้นทรมาน

หลังจากที่ตำรวจกลับไป มีญาติบางคนทยอยเข้ามา พวกเขามองดูซ่งสี่จื้อที่นอนอยู่บนเตียง

“ซ่งสี่จื้อ ไม่คิดว่าวันนี้กรรมจะตามสนองเธอ!”