บทที่ 102 กับดัก
พวกเขาสองคนทำตัวอันธพาลหรือเกิน และอีกอย่างหนึ่งรถหรูที่ขับมาเป็นรถที่มีมูลค่า20กว่าล้าน พวกบอดี้การ์ดล้วนมีความเป็นห่วง
“ไม่ได้จริงๆก็ให้เจ้านายพวกคุณออกมาต้อนรับพวกเราละกัน ให้ไอ้หน้ากระ ออกมา!”
คนที่กล้าเรียกเจ้านายของพวกเขาว่าไอ้หน้ากระ นั้น ในนี้ไม่มากจริงๆ และพวกสองคนดูแล้วก็ราวกับว่าไม่กลัวใดๆ
“ให้พวกเขาเข้าไปเถอะ!”
เวลานี้ คนที่แต่งกายหรูหราเดินออกมา เนี่ยเฟิงมองไปแล้ว รู้สึกว่าไอ้เจ้านี่มีหน้าตาที่คล้ายคลึงกับฟางซื่อเหา
“คุณชายหลี่ คุณมาแล้ว!”
ผู้ชายที่ถูกเรียกว่าคุณชายหลี่พยักหน้า”โต๊ะที่ฉันตองนั้นเป็นยังไงบ้างแล้ว?”
“เหลือไว้ให้คุณครับ!”
คุณชายหลี่มองไปดูสองคนนี้ตาหนึ่ง โดยเฉพาะผู้หญิงคนนั้น ถูกใจเขาจริงๆ แม้ว่าไม่รู้พวกเขามาจากไหน แต่คนที่สามารถขับรถหรูเช่นนี้ได้ต้องไม่ธรรมดาแน่นอน
“หลังจากที่หลายคนเข้าไปแล้ว คุณชายหลี่ก็หัวเราะและพูดว่า”สวัสดี ฉันชื่อหลี่จื่อเทา เป็นลูกค้าที่มาบ่อย เห็นหน้าพวกคุณไม่ค่อยคุ้นเคย เหมือนไม่เคยเห็นเลย”
“พวกเราก็ไม่เคยเห็นคุณเช่นกัน คุณว่าคุณมาที่นี่บ่อย จริงหรือ?”
เย่หรูเสว่ทำปากมุ่ย ไอ้เจ้านี่เป็นหนึ่งในเป้าหมายของพวกเขา
เอกสารล้วนอยู่ในมือเย่หรูเสว่ ตอนที่มาเย่หรูเสว่ยังไม่ได้เอาให้เนี่ยเฟิงดู มัวแต่แต่งหน้าให้เนี่ยเฟิงอย่างเดียว
ครอบครัวของหลี่จื่อเทาทำธุรกิจส่งออก พี่ชายไม่แท้ของเขาชื่อฟางซื่อเหา
ตามจริงเย่หรูเสว่รู้สึกว่าคดีนี้มีควาเกี่ยวข้องกับพวกฟางซื่อเหา แต่คนที่ต้องตรวจสอบคนแรกเป็นหลี่จื่อเทา
“ผู้หญิงมี่มีนิสัยอย่างคุณ ฉันรู้สึกยากที่จะเห็น”
หลี่จื่อเทามองไปดูเลยหรูเสว่ด้วยความโลภ นี่ก็ไม่โทษเขา เพราะผู้หญิงที่สวยอย่างเย่หรูเสว่ ไม่ว่าเป็นใครล้วนจะให้ความสนใจ
เวลานี้ เนี่ยเฟิงกอดไหล่ของเย่หรูเสว่มา เป็นการแสดงความเป็นเจ้าของช”แน่นอนสิ เธอเป็นผู้หญิงของฉัน”
หลี่จื่อเทาเก็บสายตากลับมา มองไปทางเนี่ยเฟิง ไอ้เจ้านี่เห็นแล้วไม่คุ้นเคยเลย เขาไม่เคยเห็นคนนี้ และก็ไม่รู้จักเขา
“ยังไงเราก็ถือว่ารู้จักแล้ว นี่ก็ถือว่าบังเอิญมาก ไม่ทราบว่าพวกคุณสองคนชื่ออะไร?”
“คุณเรียกฉันว่าคุณชายเฟิงก็พอ เธอเป็นผู้หญิงของฉัน คุณสามารถเรียกเธอว่าพี่สะใภ้”
หลี่จื่อเทาหงายคิ้วขึ้นมา เขายังไม่เคยได้เห็นคนที่หยิ่งขนาดนั้น กล้าให้เขาเรียกเขาว่าคุณชายเฟิงในพื้นที่ของเขา?
นี่มันเอาเปรียบเขาไม่ใช่หรือ?
“ตามจริงพวกเราไม่ใช่คนของเมืองจินไห่ พวกเรามาจากเมืองข้างๆเมืองไห่โข่ว หลายวันนี้ล้วนมาเล่นที่นี่ แต่คาดไม่ถึงว่าบอดี้การ์ดสองคนนั้นยังทำเหมือนกับว่าไม่รู้จักพวกเรา น่าโมโหจริงๆ”
เย่หรูเสว่ทำตาขาว
“ถ้าทำให้ฉันโกรธขึ้นมาจริงๆ ฉันจะซื้อร้านนี้ลงมาทันที บ้านเรามีเรือสินค้าตั้งหลายร้อยลำ”
หลี่จื่อเทาตาสว่างขึ้นมา มีเรือสำเภาหลายร้อยลำ งั้นสองคนนี้ต้องเป็นคนรวยแน่นอน และยังขับรถมาเซราติที่มีมูลค่า20กว่าล้านอีก คิดดีๆแล้วก็ไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้
“บังเอิญชนาดนั้นเลยหรือ บ้านเราก็ทำการค้าส่งออกเช่นกัน ของเดินทางเรือเป็นประจำ คุณชายเฟิง บ้านคุณมีธุระใหญ่ขนาดนั้น ไม่ทราบว่าเป็นบริษัทอะไร?”
” ธุรกิจสายน้ำทางไกลแอนตาร์กติก เคยได้ยินไหม?”
เนี่ยเฟิงพูดออกมาโดยไม่ได้คิด
หลี่จื่อเทากระพริบตา”ผมเองเหมือนกบในกะลา”
“ไอ้บ้านนอก สิ่งนี้ยังไม่เคยได้ยินเลย”
เนี่ยเฟิงทำปากมุ่ย พูดโดยไม่ไว้หน้าใดๆ
หลี่จื่อเทารู้สึกหน้าแตก เขาเคยถูกคนอื่นว่าแบบนี้เมื่อไหร่ได้ล่ะ
ยังไงเขาก็เป็นลูกคนรวยเล็กๆนะ คนในนี้เห็นเขาก็ต้องเรียกเขาว่าคุณชายหลี่อยู่ดี
ดังนั้นเขาก็ได้ผลประโยชน์จากตระกูลฟาง
“คือผมไม่ค่อยเข้าใจ……”
แต่ว่าคนที่อวดในปัจจุบันมีอยู่มากมาย ไม่ทราบว่าไอ้เจ้านี่พูดจริงหรือเท็จ แม้ว่าขับรถหรูมา ก็ไม่ได้หมายความว่ารถหรูนี้เป็นของเขา
ดังนั้นหลี่จื่อเทาให้คนไปตรวจสอบธุรกิจสายน้ำทางไกลแอนตาร์กติกที่เนี่ยเฟิงพูดอย่างเงียบๆ
และเวลานี้เนี่ยเฟิงและเย่หรูเสว่เปิดดต๊ะอยู่ข้างพวกเขาโดยตรง
“เอาเหล้าที่แพงที่สุดของร้านคุณส่งขึ้นมา เปิดลาไฟต์ปี82มาขวดหนึ่ง คืนนี้ค่าใช้จ่ายทั้งหมดในนี้ ฉันจ่ายเงินเอง”
เย่หรูเสว่ตกใจมาก รับบีบเนื้อของเนี่ยเฟิง เมื่อกี้ที่เธอเพิ่งมา แม้ว่าให้เนี่ยเฟิงต้องแกล้งเป็นคนรวย แต่ไม่ได้ให้เขาทำอย่างคนรวยจริงๆ!
ค่าใช้จ่ายที่นี่คืนหนึ่ง1แสนกว่า เพื่อแลกเปลี่ยนกับข้อมูลบางอย่างเทแสนหนึ่งเข้าไปเปล่าๆคุ้มหรือ?
เนี่ยเฟิงกอดไหล่ของเย่หรูเสว่เอาไว้”ภรรยาที่รักของฉันเป็นไรหรอ?”
ทั้งสองคนดูใกล้ชิดมาก
“คุณรู้ไหมว่าค่าใช้จ่ายที่นี่คืนละเท่าไหร่?”
เนื่องจากเสียงดนตรีในบาร์ดังมาก ดังนั้นสองคนคุยกันในระยะใกล้คนอื่นไม่ได้ยินหรอก
“ฉันรู้ ไม่เป็นไร ฉันรู้จักเจ้าของบาร์นี้จริงๆ!เขาจะช่วยฉัน!”
ตอนที่เนี่ยเฟิงเพิ่งมาถึงที่นี่ โทรศัพท์ก็มีข้อความส่งมา นี่เป็นธุรกิจของสำนักมังกร
ดังนั้นแม้ว่าหลี่จื่อเทาไม่ได้มาถึง พวกเขาก็จะสามารถเข้าไปได้อย่างราบรื่น
“แต่พวกเขาไม่มีรายได้ทั้งคืนนี้ไม่เป็นไรหรือ?”
เย่หรูเสว่ยังคงเป็นห่วง
“คุณไม่ต้องห่วงหรอก เพื่อนฉันคนนี้เป็นคนใจดีมาก เรื่องที่เขารับปากจำทำให้ได้แน่นอน”
หลี่จื่อเทาเห็นว่าพวกเขาใช้เงินอย่างฟุ่มเฟือย รู้สึกสะดุดใจ ถ้าหากเป็นแค่การอวด งั้นคืนนี้พวกเขาจะเอาเงินส่วนนี้ออกมาไม่ได้แน่นอน
ส่วนคนที่เขาเรียกไปตรวจสอบเรื่องนี้ ไม่นานก็ให้คำตอบมา
“เมืองไห่โข่วเมืองไห่โข่วมีบริษัทที่ชื่อว่าธุรกิจสายน้ำทางไกลแอนตาร์กติกจริงๆ พวกเขามีเรือสินค้าอยู่หลายร้อยลำ”
เวลานี้หลี่จื่อเทาแน่ใจว่าเนี่ยเฟิงเป็นคนรวยจริงๆ และยังรวยกว่าพวกเขาเยอะเลย ถ้าหากสามารถดึงพวกเขามาทำธุรกิจค้าของเถื่อนด้วยกัน จะสามารถได้กำไรมหาศาลแน่ๆ!
เดิมทีครอบครัวของหลี่จื่อเทาก็คือพึ่งทรัพยากรของตระกูลฟาง ถึงมีธุรกิจในตอนนี้ได้ แต่ข่วงปีใกล้ๆ ทรัพยากรที่ตระกูลฟางให้มาน้อยลงเรื่อยๆ
โครงการที่มีอยู่นั้นความเสี่ยงใหญ่มาก และปัจจุบันคนก็ไม่พอ พวกเขาอยากให้ธุรกิจขยายตัวมันก็ลำบาก
ขอให้สามารถดึงเนี่ยเฟิงมา งั้นพวกเขายังต้องกลัวว่าไม่มีทรัพยากรหรือ?
แต่ช่วงเวลาก่อนหน้านี้เพิ่งถูกตรวจมาสักรอบหนึ่ง ตอนนี้ทุกคนล้วนตื่นตระหนกกันอยู่ คนภายนอกแบบนี้ก็ไม่รู้ว่าจะร่วมมือกันปลอดภัยไหม
หลี่จื่อเทาคิดสักครู่หนึ่ง ไม่ว่ายังไง ประจบสอพลอเขาก่อนละกัน ถึงเวลาทำขึ้นมาได้จริงค่อยหาเขามาลงทุน มันก็มีแต่ผลดี!
ดังนั้นหลี่จื่อเทาเลยเดินขึ้นไปด้วยรอยยิ้ม”สองท่านก็ช่างใจดีหรือเกิน ฉันนับถือจริงๆ ฉันเป็นคนที่เกิดในเมืองจินไห่ ในเมื่อพวกคุณมาจากเมืองไห่โข่ว งั้นฉันก็ถือว่าเป็นเจ้าภาพ พวกคุณอยากไปเล่นที่ไหน บอกกับฉันก็พอ!”
“พวกเรามีเงินมากขนาดนั้น ยังต้องให้คุณพาหรือ?”
เนี่ยเฟิงทำตาขาวใส่ พูดอย่างไม่ค่อยพอใจ
หลี่จื่อเทาอึ้งไปสักครู่หนึ่ง แม้ว่าไอ้เจ้านี่รวย แต่นิสัยก็ช่างแย่หรือเกิน แต่เขายังไม่สามารถขัดใจเนี่ยเฟิงได้ด้วย
“แน่นอนว่า คุณอยากไปเที่ยวที่ไหนล้วนได้หมด แต่มีบางที่ คนพื้นเมืองอาจไม่รู้ด้วย”
