บทที่ 132 “คู่แข่ง” พบหน้ากัน
“แต่ฉันก็รู้สึกแปลกใจจริงๆ ที่ได้เจอพี่เฟิงอยู่ที่นี่”
ซาวากล่าว พร้อมกับรอยยิ้มหวาน
“เอาล่ะ ที่ผมมาที่นี่ก็มีเรื่องต้องทำเช่นกัน ผมเคยบอกกับพวกคุณแล้วไม่ใช่เหรอ รอให้ผมจัดการเรื่องของที่นี่ให้เสร็จสิ้นผมก็จะกลับไปคุยกับพวกคุณเอง”
หลังจากที่เนี่ยเฟิงพูดจบเขาก็หยิบถุงช้อปปิ้งลงจากรถ
สีหน้าของซาวาเปลี่ยนไปหลังจากเห็นถุงช้อปปิ้ง “พี่เฟิง……….นี่คือคุณมีผู้หญิงแล้วเหรอ?”
ผู้หญิงคนนี้ก็ถูกรักใคร่มากนัก และสีหน้าของซาวาก็ดูน่าเกลียดมากขึ้น
เนี่ยเฟิงยกถุงช้อปปิ้งในมือขึ้น “มันเป็นความจริง และตอนนี้ผมก็ต้องซื้อถุงน่องให้เธอ และเธอจะมีการประชุมในวันพรุ่งนี้”
ซาวารู้สึกเปรี้ยวขึ้นมาทันที รู้สึกเหมือนตัวเองถูกดึงตัวออกมาจากถังน้ำส้มสายชูเลย
เป็นผู้หญิงแบบไหนกันแน่ที่ทำให้เนี่ยเฟิงปฏิบัติกับเธอได้อย่างอ่อนโยนขนาดนั้น?
ซาวากลอกตา และพูดด้วยรอยยิ้ม
“พี่เฟิง ยังไงแล้วของใช้พวกนี้มันก็เป็นของผู้หญิง หรือว่าให้ฉันช่วยคุณดูสักหน่อยจะดีกว่า ฉันกังวลว่าคุณจะเลือกได้ไม่ดี”
นี่มันก็ใช่อยู่ เนี่ยเฟิงไม่เคยเลือกอะไรให้ผู้หญิงเลย โดยเฉพาะถุงน่อง และไม่รู้ว่าถุงน่องแบบไหนถึงจะเหมาะสม
ซาวารับถุงไป และตรวจดูถุงน่องที่อยู่ด้านใน “พรุ่งนี้เธอจะไปเข้าร่วมการประชุมแบบไหน? และเธอจะใส่เสื้อผ้าแบบไหน?”
ซาวากำลังพูด และดึงเนี่ยเฟิงกลับไปที่ห้างสรรพสินค้าเพื่อทำการเลือกใหม่ หลังจากซื้อถุงน่องแล้ว ซาวาก็ถือถุงและเข้าไปในรถ
“ในเมื่อซื้อของเสร็จแล้ว งั้นผมก็ส่งคุณกลับไปก่อนเถอะ”
“พี่เฟิง คนกลุ่มนั้นอาจจะตามมาหาฉันที่นี่ ฉันรู้สึกกลัวนิดหน่อย หรือว่าคุณส่งฉันไปที่โรงแรมของคุณ ฉันจะพักที่โรงแรมของคุณหนึ่งคืน คุณคิดว่าโอเคมั้ย?”
ซาวามองไปที่เนี่ยเฟิงอย่างน่าสงสาร “ฉันสัญญาว่าฉันจะไม่ทำอะไร คุณไม่ต้องกังวลเลย”
ซาวาและอันน่าหญิงสองคนไม่รู้ว่ามาทำไรที่นี่ พวกเขาทั้งสองคนมีภูมิหลังมากมายอยู่แล้ว และพวกเธอมาที่นี่ก็มีฐานะงานต้อนรับระดับประเทศ
“ถ้าอย่างนั้น……..”
เมื่อเนี่ยเฟิงกำลังจะปฏิเสธซาวา โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น
เนี่ยเฟิงขมวดคิ้ว หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋าเสื้อ และมองลงไปดูว่าคนที่โทรมาไม่ใช่คนอื่น แต่เป็นโจวลี่ซือพี่สาวคนที่ห้าของเขา
“เสี่ยวเฟิง คุณยังไม่กลับมาเหรอ? ฉันฝึกอบรมเสร็จแล้ว”
“ผมกำลังจะไปที่โรงแรมแล้ว”
“เมื่อกี้มัวแต่บอกให้คุณไปซื้อถุงน่องให้ฉันอย่างเดียว แต่ลืมบอกไปว่าจะซื้อแบบไหนแล้ว”
“ไม่เป็นไร ฉันไปซื้อกับพี่เฟิงมาเรียบร้อยแล้ว!”
ทันใดนั้นซาวาก็เอ่ยปากพูดขึ้นอยู่ข้างๆเขา เนี่ยเฟิงขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้ ซาวาแลบลิ้นออกมาอย่างขี้เล่น
“เสี่ยวเฟิง ใครอยู่ข้างๆคุณเหรอ? ฟังดูแล้วเหมือนเสียงของผู้หญิง ทำไม คุณมีเพื่อนอยู่ที่นี่เหรอ?”
โจวลี่ซือรู้สึกสับสนเล็กน้อย
ในเมื่อพี่สาวของเขาได้ยินเสียงของซาวาไปแล้ว งั้นก็ไม่มีทางที่จะปิดบังมันได้อีกแล้ว มิฉะนั้นมันก็จะยิ่งอธิบายได้ยากขึ้น
“ใช่ผมเจอกับเพื่อนสนิทจริงๆ”
“มันหายากจริงๆนะ ไม่คาดคิดว่าเสี่ยวเฟิงของเรายังจะมีเพื่อนผู้หญิงอีกด้วยงั้นหรือ หรือว่าเรียกเธอมาทานอาหารมื้อค่ำด้วยกัน ฉันสั่งอาหารไว้หลายอย่างมากมายพอดีเลย!”
“โอเค! เราจะไป!”
ซาวาพูดตอบจากด้านข้าง
หลังจากที่เนี่ยเฟิงวางสายโทรศัพท์ เขาก็มองไปที่ซาวาอย่างไม่มีความสุข
ซาวาลูบผมสีทองที่เหมือนแพรของเธอ “พี่เฟิง ฉันก็อยากเห็นเหมือนกันว่าคนแบบไหนกันแน่ที่สามารถเปรียบเทียบฉันกับอันน่าลงไปได้ และทำให้คุณกลับมาที่ประเทศอย่างไม่สนใจอะไรเลย”
ดึกขนาดนี้แล้วยังออกไปซื้อถุงน่องให้เธอ ฟังดูแล้วมันก็น่าอิจฉามากเลยทีเดียว
ซาวาเป็นคนที่นิสัยตรงไปตรงมาอยู่แล้ว และเนื่องจากเธอได้รับการศึกษาในต่างประเทศ ดังนั้นเธอจึงเป็นคนที่เปิดเผยและไม่ถือสา เธอจะต้องดูว่าอีกฝ่ายเป็นใครมาจากไหนกันแน่ มิเช่นนั้นเธอจะรับไม่ได้อย่างแน่นอน
“เดี๋ยวถ้าคุณไปถึงที่นั่นคุณอย่าพูดมากไปทั่ว และอย่าเปิดเผยตัวตนของผม เข้าใจไหม?”
ซาวาพยักหน้าทันที ปรากฎว่าหญิงสาวคนนั้นไม่รู้จักตัวตนของเนี่ยเฟิง
เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ซาวารู้สึกว่าผู้หญิงคนนั้นค่อนข้างน่าเศร้านัก และแม้แต่ตัวตนที่แท้จริงของเนี่ยเฟิงก็ยังไม่รู้จักเลย
แต่เนี่ยเฟิงอาจพยายามปกป้องหญิงสาวคนนั้น เขาจึงไม่ได้เปิดเผยตัวตนของตัวเอง
ตอนอยู่ในรถในหัวใจซาวาได้เลี้ยวโค้งไปหลายโค้งแล้ว และเธอรู้สึกอึดอัดใจมาก
รถไปถึงที่โรงแรมอย่างรวดเร็ว เนี่ยเฟิงจอดรถอยู่ข้างๆ และมองไปที่ซาวาที่ยังคงงุนงงอยู่
“ยังจะรออะไรอยู่เหรอ?”
ซาวาถึงกลับมาที่ความรู้สึก เธอยิ้มและพยักหน้า และเดินตามหลังเนี่เฟิงไป
ตอนที่ขึ้นลิฟต์ ซาวายังคงกังวลรูปร่างหน้าตาของตัวเองอยู่เล็กน้อย โดยเฉพาะการแต่งหน้า และไม่รู้ว่ามันเสียรูปไปหรือยัง
ถ้ารู้แต่แรกก็ควรขอตัวไปห้องน้ำก่อนเพื่อไปจัดความเรียบร้อยรูปร่างหน้าตาของตัวเองสักหน่อย
เมื่อเนี่ยเฟิงมาถึงที่หน้าห้องเขาก็เคาะประตู
โจวลี่ซือเปิดประตู เธอยังคงใส่ชุดทางการอยู่ แต่กระดุมบนปกเสื้อเชิ้ตถูกเปิดออกหนึ่งตัว ซึ่งดูสบายมาก
โจวลี่ซือไม่คาดคิดมาก่อนว่าหญิงสาวที่มาเป็นชาวต่างชาติที่มีผมสีบลอนด์และดวงตาสีฟ้า และเธอก็มีรูปร่างที่สูงมาก เหมือนกับนางแบบ เธอมีรูปร่างหน้าตาและรูปร่างที่โดดเด่นมาก
แต่ถึงอย่างนั้น โจวลี่ซือก็ไม่ได้ด้อยกว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าซาวา
ซาวารู้สึกประหลาดใจอย่างลับๆ หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าเธอช่างสวยงามเหลือเกิน ราวกับว่าเธอเดินออกมาจากม้วนภาพ ไม่น่าแปลกใจที่เธอจะทำให้เนี่ยเฟิงชื่นชอบ
แต่ถึงอย่างนั้น ซาวาก็ยังรู้สึกว่าตัวเองได้เปรียบกว่า และก็ไม่รู้ว่าเนี่ยเฟิงชอบตรงไหนของโจวลี่ซือกันแน่
“เสี่ยวเฟิง คุณช่างยอดเยี่ยมจริงๆ ที่ได้รู้จักกับเพื่อนชาวต่างชาติ รู้จักกันตั้งแต่เมื่อไหร่?”
รอยยิ้มที่บริสุทธิ์และไม่เป็นอันตรายปรากฏบนใบหน้าของเนี่ยเฟิง “รู้จักกันตอนที่อยู่ต่างประเทศ”
ซาวาตกใจมาก เมื่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าและน้ำเสียงของคำพูดของเนี่ยเฟิง
เธอไม่เคยเห็นเนี่ยเฟิงที่เป็นเช่นนี้มาก่อน
ซาวากลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ถ้าหากเธอไม่คุ้นเคยกับเนี่ยเฟิงมาก เธอคงจะสงสัยว่าเนี่ยเฟิงที่อยู่ตรงหน้าเธอเป็นคนที่คนอื่นปลอมตัวมาหรือเปล่า
“งั้นก็รีบเข้ามาเถอะ แล้วหญิงคนนี้ชื่ออะไรเหรอ?”
“สวัสดี ฉันชื่อซาวา”
เพื่อให้พี่ชายของซาวาและราชวงศ์สามารถปีนต้นไม้ใหญ่ดั่งเนี่ยเฟิงได้ ทั้งครอบครัวกำลังเรียนภาษาจีนอยู่
โดยเฉพาะซาวา สมองของเธอฉลาดมากอยู่แล้ว และยังหมุนได้เร็วมาก
แต่ถึงอย่างนั้น ซาวาก็ใช้เวลาเรียนไปหลายปีอยู่เหมือนกัน
แต่ตอนนี้ใช้ภาษาจีนในการพูด แล้วซาวาก็ยังค่อนข้างคล่อง และค่อนข้างสะดวกสบายอยู่บ้าง
“เป็นชื่อที่ดี สวัสดีฉันชื่อโจวลี่ซือ รีบเข้ามาเถอะ ฉันสั่งอาหารมื้อค่ำไว้แล้ว”
โจวลี่ซือยิ้มและต้อนรับทั้งสองคนเข้าไป
“ยังไงก็ตามเสี่ยวเฟิง ถุงน่องของฉันล่ะ? เอามาให้ฉันดูหน่อยสิ”
เนี่ยเฟิงรีบส่งถุงในมือของเขาไปให้เธอ
“ทำไมถึงยี่ห้อที่แพงขนาดนี้ล่ะ? ซื้อแบบธรรมดาไม่กี่ชิ้นก็ได้ ยังไงนี่ก็เป็นของที่ใช้แค่ครั้งเดียวเท่านั้น”
อีกอย่างตอนนี้ยังไม่ได้ทำงานอย่างเป็นทางการ ไม่จำเป็นต้องใส่ถุงน่องที่ดีขนาดนี้
ซาวาโค้งริมฝีปากของเธอ และพูดอย่างมีความหมายในคำพูดของเธอ
“แม้ว่าจะเป็นของใช้เพียงครั้งเดียว แต่ก็จะมักง่ายไม่ได้ ยังไงแล้วถุงน่องผ้าไหมเหล่านี้จะแสดงรูปร่างของผู้หญิง ผมคิดว่าถ้าจะซื้อก็ต้องซื้อแบบอย่างดี
ดูเหมือนว่าหญิงสาวที่พี่เฟิงชื่นชอบจะเป็นคนจนที่น่าสงสาร
ซาวาเป็นเจ้าหญิงผู้เลอโฉม และทางครอบครัวเธอมีเงิน เธอก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงเปรียบเทียบกับผู้หญิงตรงหน้าไม่ได้
