พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม – บทที่ 131 คือเธอเหรอ?

บทที่ 131 คือเธอเหรอ?

รถคันข้างหน้าดูเหมือนจะพบแล้วว่าข้างหลังมีคนตามมา

“ไอ้บ้าเอ้ย คนที่ชอบสอดรู้สอดเห็นอยู่ข้างหลังนั้นคือใครวะ?”

ผู้ชายที่อยู่ในรถตะโกนอย่างไม่พอใจ

“ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใครก็ตาม จงฆ่าเขาทันทีเดี๋ยวนี้!”

ชายที่นั่งอยู่ในที่นั่งข้างคนขับกำลังจับเล่นไม้กางเขนเขาอยู่ เขาเหล่ตา และพูดอย่างไม่มีความสุข

ชายสองคนที่นั่งอยู่เบาะหลังยกปืนขึ้นทันที และยิงปืนใส่รถคันด้านหลังไปหลายนัด

เนี่ยเฟิงเลิกคิ้ว ดูเหมือนว่าคนในรถคันนี้จะไม่ง่ายเลย แม้ในสถานการณ์เช่นนี้พวกเขายังกล้าที่จะยิงปืน กล้าหาญมากเลยจริงๆ

อย่างไรก็ตามเนี่ยเฟิงไม่ได้กลัวเลยสักนิด เพราะสำหรับเขาแล้วมันเป็นเพียงเรื่องจิ๊บจ๊อยเท่านั้น

เขาควบคุมรถยนต์อย่างรวดเร็ว และหลบกระสุนของพวกเขา อยู่บนถนนที่คดเคี้ยวสูงชัน!

“ผู้ชายคนนี้ต้องเคยเป็นคนขับรถแข่งมาก่อนแน่เลย เขาบังคับควบคุมรถได้อย่างมั่นคงจริงๆ!”

“สิ่งที่ผมอยากได้ยินไม่ใช่เรื่องพวกนี้ ถ้าพวกคุณไม่กำจัดเขาทิ้งก็กระโดดลงจากรถไปซะ!”

ชายคนที่นั่งอยู่เบาะข้างคนขับไม่พอใจกับความทะเยอทะยานและการกระทำที่ทำลายศักดิ์ศรีของตัวเองของลูกน้องอย่างมาก เขาจ้องไปที่คนทั้งสองที่เบาะหลังอย่างดุเดือด

ลูกน้องทั้งสองคนนั้นก็เงียบไปชั่วขณะ และยังคงยิงปืนต่อไปอย่างสุดความสามารถ

ในวันนี้มีรถของพวกเขาเพียงสองคันเท่านั้นที่วิ่งอยู่บนถนนคดเคี้ยว อาจจะเป็นเพราะยังไม่สายพอ ดังนั้นกลุ่มแข่งรถก็ยังไม่มากัน

เนี่ยเฟิงรับมืออย่างใจเย็น เขาเคยเป็นผู้ขับรถถังมาก่อน

เนี่ยเฟิงเหยียบคันเร่งเข้าไป แม้ว่ารถคันนี้จะมีราคาถูก แต่ประสิทธิภาพของมันก็ค่อนข้างดีพอสมควร

อีกฝ่ายไม่คาดคิดว่าเนี่ยเฟิงจะแข็งแกร่งมากขนาดนี้! รถของพวกเขาถูกชนด้วยความแรงไปทีหนึ่ง

เนื่องจากรถขับมาด้วยความเร็วสูง ตัวรถยนต์จึงสั่นอย่างรุนแรงเมื่อถูกกระแทกเข้าอย่างกะทันหัน

“มึงอยากตายเหรอ! ขับรถให้ดีๆหน่อย! แล้วหนีจากเขาให้พ้นซะ!”

คนขับรถก็อยากจะหนีจากเขาให้พ้นเช่นกัน แต่เนี่ยเฟิงตามติดหลังเขา แม้แต่ตอนโค้งก็ไม่เบรกเลย และลอยตัวขึ้นโดยตรง เมื่อเห็นว่าความเร็วเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆ ระยะห่างระหว่างรถทั้งสองคันของพวกเขาก็ใกล้เข้าหากันเรื่อยๆ

ที่นี่เป็นถนนคดเคี้ยว ถ้าไม่ระวังเล็กน้อยอาจชนกับรั้วกั้นได้!

รถคันหลังไม่เอาชีวิตแล้วใช่ไหม? ตามมาติดๆขนาดนั้น และยังชนรถของเขาด้วย!

มือของคนขับรถเริ่มสั่นเล็กน้อยแล้ว แต่เดิมการปฏิบัติภารกิจของในวันนี้ดำเนินการไปได้ดี แต่ไม่คาดคิดว่าจะต้องมาเจอกับคนที่ไม่เอาชีวิตเช่นนี้!

เนี่ยเฟิงเห็นว่ารถคันข้างหน้าเพิ่มความเร็วขึ้น และมุมปากของเขาก็งอขึ้นเล็กน้อยอย่างอดไม่ได้

“กูไม่ได้แข่งรถกับคนอื่นมานานแล้ว หวังว่าคุณจะนำเซอร์ไพรส์มาให้ผมบ้าง”

เนี่ยเฟิงพึมพำกับตัวเอง

รถทั้งสองคันเลี้ยวเข้ามุม และในเวลานี้เนี่ยเฟิงก็เหยียบคันเร่ง!

“บ้าไปแล้วเหรอ!”

การเลี้ยวโดยไม่เบรก ยังอยู่ในสถานการณ์ที่รวดเร็วขนาดนั้น รถของเขามีแนวโน้มที่จะบินออกไปได้!

แต่เนี่ยเฟิงฝีมือดีและกล้าหาญที่จะรถบิน แต่ไม่ได้บินออกไป แต่กลับกระแทกก้นรถของพวกเขาอย่างรุนแรง

รถคันข้างหน้าถูกชนจนบุบเข้าไปแล้ว

ในเวลานี้พวกเขาเสียการทรงตัว และรถเริ่มสั่นอย่างรุนแรง! และพลิกตัวในทันที!

ขณะนี้คนขับรถไม่สามารถควบคุมรถยนต์ได้ จึงทำได้เพียงมองดูรถของตัวเองชนเข้ากับยอดเขา!

ทุกอย่างเกิดขึ้นในหินเหล็กไฟแสง

เนี่เฟิงได้คำนวณสภาพถนนตั้งแต่ตอนที่เขาเริ่มขับตาม และประสิทธิภาพของรถของอีกฝ่าย เขาหาเวลาที่เหมาะสม และบังคับให้รถคันข้างหน้าหยุดลง

เขาคาดการณ์การดำเนินการของฝ่ายตรงข้าม และมันก็เหมือนกับที่เขาคิดไว้ไม่มีผิดเลยจริงๆ

เนี่ยเฟิงจอดรถข้างๆ แล้วค่อยๆเปิดประตูรถ เขาเดินเข้าไป แล้วมองดูรถที่ถูกชนจนหน้ารถพังไปหมดแล้ว

ด้านหน้ารถกระแทกจนถุงลมนิรภัยออกมา แต่เบาะหลังยังคงปลอดภัยอยู่

เนี่ยเฟิงดึงประตูรถออก และลูกน้องทั้งสองก็รีบยกปืนขึ้น “เมื่อกี้พวกคุณใช้กระสุนจนหมดแล้วไม่ใช่เหรอ? ในสถานการณ์ที่สับสนวุ่นวายเช่นนี้ พวกคุณยังมีเวลาเปลี่ยนกระสุนอีกงั้นหรือ?”

อีกฝ่ายกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ผู้ชายคนนี้คือใครมาจากไหนกันแน่? หรือว่าจะเป็นปีศาจที่มาจากบนภูเขา? ทำไมถึงมองเห็นทุกสิ่งของพวกเขาอย่างละเอียดเช่นนี้!

เนี่ยเฟิงต่อยทั้งสองคนให้เป็นลมด้วยหมัดคนละหมัด จากนั้นก็ดึงชายที่อยู่ข้างๆออกมา

“ผมก็ว่าทำไมเสียงถึงคุ้นๆเช่นนี้ มันเป็นคุณนี่เอง”

เนี่ยเฟิงมองไปที่ผู้หญิงที่ตื่นตระหนก และรู้สึกประหลาดใจมาก

เพราะคนๆนี้ไม่ใช่ใครคนอื่น แต่เป็นซาวา น้องสาวของจักรพรรดิรัสเซีย

ซาวามองชายที่ยืนอยู่ข้างรถด้วยความงุนงง คนๆนี้ไม่ใช่ใครคนอื่น แต่เป็นเนี่ยเฟิง

“เฟิง พี่เฟิง?”

ซาวามองไปที่เนี่ยเฟิงอย่างไม่น่าเชื่อ ดวงตาสีฟ้าของเธอเต็มไปด้วยความสงสัย “ใช่พี่เฟิงจริงๆหรือไม่?”

“ผมเอง”

เนี่ยเฟิงดึงคนๆนั้นออกมา และซาวาก็รีบเข้าไป กอดเนี่ยเฟิงไว้ทันที “หื้อๆ ไม่คาดคิดว่าจะได้เจอคุณอยู่ที่นี่ พี่เฟิง คุณช่วยชีวิตฉันไว้!”

เนี่ยเฟิงตบหลังซาวาเบาๆ “คุณไม่กลับไปที่รัสเซีย มาทำอะไรที่นี่?”

“ฉันตามอันน่ามาที่นี่ และผู้หญิงคนนั้นก็ไม่รู้ว่ากำลังวางแผนอะไรอยู่ หลังจากที่ฉันมาถึงที่นี่ เพื่อที่จะติดตามเธอได้ดีขึ้น ดังนั้นฉันจึงให้ผู้ติดตามจากไป แต่ฉันไม่คาดคิดว่าจะเจอกับคนป่าเถื่อนของที่นี่

ซาวาร้องไห้ ขณะที่เธอพูด

ซาวามีขายาวที่สวยงาม ผมสีทองยาว ใบหน้าเล็กดั่งฝ่ามือ และหน้าตาสามมิติ เธอดูเหมือนนางฟ้าที่เดินออกมาจากภาพวาดสีน้ำมันในศตวรรษที่สิบแปด

โดยเฉพาะดวงตาสีฟ้าทั้งคู่นั้น ราวกับน้ำทะเล ทำให้ผู้ที่พบเห็นจะต้องหลงเสน่ห์และถูกดึงดูดเข้าไป

เธอร้องไห้น้ำตาไหลเหมือนฝนตกแรง ขณะที่ร้องไห้อยู่ และเธอก็จามไปทีหนึ่ง

เนี่ยเฟิงถอดเสื้อผ้าออกอย่างไม่เต็มใจ “ตอนกลางคืนที่ภูเขาอากาศหนาว พวกเราลงไปก่อนเถอะ”

ชาวามุ่ยริมฝีปากแดงก่ำแล้วพยักหน้า “อ๊ะ! รอสักครู่!”

หลังจากที่ซาวาพูดจบ เธอก็หยิบปืนออกมาจากชายที่หมดสติ และเห็นเพียงเธอเปลี่ยนกระสุนอย่างรวดเร็ว และยิงปืนตายโดยไม่กระพริบตา และฆ่าชายทั้งสี่คนที่อยู่ในรถโดยตรง

ส่วนปืนคันนั้น เธอยึดไว้แล้ว!

“เอาล่ะ พี่เฟิง เราไปกันเถอะ!”

ซาวาก้าวไปข้างหน้าอย่างมีความสุขและกอดแขนของเนี่ยเฟิง เธอโชคดีมากนัก แม้วจะรู้ว่าพี่เฟิงกลับประเทศแล้ว แต่พวกเขาก็ไม่รู้ว่าเนี่ยเฟิงจะไปอาศัยอยู่ในเมืองไหน ยังไงแล้วเนี่ยเฟิงก็คือราชามังกรแห่งสำนักมังกร

แม้ว่ารถคันนี้จะถูกชนจนเสียรูปไปเล็กน้อย แต่ก็ยังสามารถขับเคลื่อนได้

เนี่ยเฟิงพาซาวากลับไปในเมือง และซาวาถึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“คุณอาศัยอยู่ที่ไหนเหรอ?”

ซาวารู้สึกผิดเล็กน้อย ในฐานะที่เธอมาที่นี่มันไม่ง่ายเลย………

“ตอนนี้ฉันยังไม่มีที่จะไป พี่เฟิง หรือว่าให้ฉันอยู่กับคุณไปก่อนดีไหม?”

ซาวากระพริบตาของเธอ และท่าทีที่อ่อยก็เริ่มปรากฏขึ้นทันที

“เมื่อกี้คุณก็พูดแล้วไม่ใช่เหรอ? ว่าคุณมาที่นี่พร้อมกับผู้ติดตามของคุณ แล้วคุณจะไม่มีที่ไปได้อย่างไร?”

เนี่ยเฟิงมองทะลุเห็นการโกหกของซาวาได้อย่างรวดเร็ว

“แต่ฉันอยากอยู่กับพี่เฟิง! พี่เฟิง ฉันไม่ได้เจอคุณมาตั้งนานแล้ว ไม่ใช่แค่ฉันที่คิดถึงคุณ แม้แต่พี่ชายของฉันก็คิดถึงคุณด้วย”

เนี่ยเฟิงเลิกคิ้วขึ้น “ผมว่าไม่ใช่คิดถึงผมหรอก? เพียงแค่อยากจะยืนยันเรื่องที่ร่วมมือกับสำนักมังกร”

สีหน้าของซาวาแข็งทื่อ แต่ในไม่ช้า เธอก็ปรับสีหน้าทันที “เป็นไปได้อย่างไร?”