ที่เหลยเทียนจำได้แม่นขนาดนั้น เพราะตอนที่เหลยเป้าสู้กับคนลึกลับคนนั้น ตนเองได้ดูอยู่ข้างๆ วิชาหมัดที่คนลึกลับใช้ในตอนนั้นชั่วร้ายอย่างยิ่ง จนเขาเป็นที่ประจักษ์ไปทั่ว
คิดไม่ถึงว่าตอนนี้ราชาอะไหลจะถึงกับใช้หมัดพิษเจ็ดฟุตออกมา บนใบหน้าของคนลึกลับในตอนนั้นมีหน้ากากสวมอยู่ ดังนั้นคนอื่นๆ จึงมองไม่ออก แต่ฟังจากเสียงแล้วไม่มีทางใช่ราชาอะไหลอย่างแน่นอน
แต่ทำไมราชาอะไหลถึงใช้หมัดพิษเจ็ดฟุตได้ล่ะ? ส่วนที่วิจิตรของหมัดพิษเจ็ดฟุตคือการคว้าจับจุดสำคัญในร่างกายคนอย่างแม่นยำ
พวกเขาจำเป็นต้องรู้ว่าต้องใช้พละกำลังแค่ไหนถึงจะสามารถจู่โจมฝ่ายตรงข้ามได้ในชั่วพริบตา
ดังนั้นเป็นไปได้มากว่าราชาอะไหลอาจจะเป็นศิษย์ของคนลึกลับคนนั้น หากเป็นศิษย์ของคนลึกลับคนนั้น เหลยเทียนก็จำเป็นต้องซักถามราชาอะไหลว่าอาจารย์ของเขาเป็นใครกันแน่!
เนี่ยเฟิงสังเกตเห็นสีหน้าท่าทางของราชาอะไหลที่หมายจะเอาชีวิตเขาเปลี่ยนเป็นครุ่นคิดเล็กน้อย
พวกผู้ชมมองเห็นฉากนี้ยังคิดว่าพลิกกลับมาได้แล้ว ท่านเทพกับเฉากวงหมิงทั้งสองคนเองก็รู้สึกว่าราชาอะไหลต้องใช้เคล็ดลับแน่ พวกเขาจึงอดตื่นเต้นขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่!
แต่สิ่งที่คิดให้ตายอย่างไรก็คิดไม่ถึงคือ พริบตาที่หมัดพิษเจ็ดฟุตของราชาอะไหลกำลังโจมตีไปที่ขาของเนี่ยเฟิงนั้น เขาก็รู้สึกว่ามีพละกำลังไร้รูปลักษณ์สายหนึ่งไหลเข้ามาในร่างกายของตนเองอย่างฉับพลัน ความเจ็บปวดที่ราวกับถูกเข็มตำพลันแผ่ลามไปทั่วแขนขาและกระดูกของราชาอะไหลทันที!”
ราชาอะไหลที่ถูกทำให้ตกใจกลัวถอยหลังไปหนึ่งก้าว ดูไปก็คล้ายกับถูกเนี่ยเฟิงถีบออกมา!
เดิมทีราชาอะไหลยังคิดจะเริ่มโจมตีเป็นครั้งที่สอง แต่เนี่ยเฟิงก็ไม่มอบโอกาสนี้ให้เขา และขึ้นหน้าไปใช้รูปแบบตาต่อตาฟันต่อฟัน อย่างเดียวกับที่ใช้หมัดพิษเจ็ดฟุตออกมา!
“นายรู้ไหม? หมัดพิษเจ็ดฟุตของนายมันไม่ใช่ต้นตำรับ! วันนี้ฉันจะทำให้นายได้รู้ซึ้งว่าหมัดพิษเจ็ดฟุตที่แท้จริงมันเป็นยังไง!”
“อ๊าก!”
มือของเนี่ยเฟิงกระแทกใส่จุดสำคัญตรงส่วนขาของราชาอะไหลอย่างว่องไว เขาไม่ได้ออกแรงเท่าไหร่ด้วยซ้ำ แต่ราชาอะไหลกลับทนรับการโจมตีเช่นนี้ไม่ไหวแล้ว เพราะว่าจุดสำคัญนั้นของเขารวมถึงเส้นชีพจรบริเวณรอบๆ ได้ถูกหมัดนี้ทำให้ฉีกขาดไปแล้ว!
“ตอนที่นายกำลังใช้กระบวนท่าชั่วร้ายนั้นอยู่ ไม่เคยคิดบ้างหรือว่าอาจมีสักวันที่กระบวนท่านี้จะตกมาอยู่ที่ตัวนายเอง?”
เนี่ยเฟิงทะลวงไปยังจุดอ่อนแอบนร่างกายของราชาอะไหล!
พอเหลยเทียนเห็นฉากนี้ก็รู้สึกตกตะลึงจนกรามแทบจะห้อยลงมา ลูกพี่ของพวกเขาทำไมถึงใช้ท่านี้เป็นด้วย?
ราชาอะไหลใช่คู่มือของเนี่ยเฟิงที่ไหนกัน? เนี่ยเฟิงรู้ตั้งแต่เมื่อก่อนแล้วว่าหมัดพิษเจ็ดฟุตโจมตีตรงจุดไหนถึงจะถูกต้องที่สุด ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่สามารถแก้พิษในร่างของเหลยเป้าได้ง่ายดายขนาดนั้น
พวกผู้ชมได้แต่มองดูราชาอะไหลถูกปู้ยี่ปู้ยำตาปริบๆ แม้แต่กรรมการก็ทำอะไรไม่ถูก เวลานี้กรรมการเพิ่งจะได้สติขึ้นมา แต่กรรมการก็ไม่กล้าเดินเข้าไปขวางเนี่ยเฟิงที่บ้าคลั่งเช่นนี้!
ทุกคนก็เพิ่งเคยเห็นการสังหารโหดอยู่ฝ่ายเดียวเช่นนี้เป็นครั้งแรก เดิมทีนึกว่าคนฝีมือระดับราชาสู้กับมือสมัครเล่น คงจะชกมือสมัครเล่นจนฟันร่วงหมดปาก แต่คิดให้ตายอย่างไรก็คิดไม่ถึงว่ามือสมัครเล่นคนนี้จะร้ายกาจขนาดนี้
มือสมัครเล่นคนนี้ไปเชิญมาจากที่ไหนกัน นี่ก็เท่ากับอัญเชิญท่านเทพสังหารมาเลยน่ะสิ!
ราชาอะไหลรับรู้ได้ว่าขาของตนเองไร้หนทางจะขยับได้แล้ว เวลานี้เนี่ยเฟิงถึงชักหมัดกลับ ลดสายตาลงมองเขาที่นอนกระอักเลือดอยู่บนพื้นราวกับผู้ที่อยู่เหนือกว่า
เห็นเพียงเนี่ยเฟิงถอดนวมออก จากนั้นก็เอ่ยปากกล่าวว่า “อันที่จริงหากนายไม่ใช้อุบายต่ำช้าแบบนั้นมารับมือฉันล่ะก็ ฉันก็คงไม่มีทางทำกับนายแบบนี้ แต่นายดึงดันจะเดินผิดเส้นทาง อย่างนั้นนายคงได้แต่เป็นไปตามบัญชาสวรรค์แล้ว”
ราชาอะไหลไหนเลยยังจะสามารถพูดอะไรได้อีก เขาเจ็บจนแทบจะสลบอยู่แล้ว
เวลานี้เหลยเทียนก็กักเก็บอารมณ์ของตัวเองไว้ไม่อยู่แล้วเช่นกัน เห็นเพียงเขาวิ่งลงมาจากที่นั่งผู้ชมอย่างรวดเร็ว จนมาหยุดอยู่ด้านข้างเวทีมวย ก่อนจะพูดซักถามว่า “คนที่มาเหยียบสมาคมการต่อสู้ในปีนั้นเป็นใครกัน? ทำไมท่าที่พวกคุณใช้ถึงเหมือนกัน!”
ยามนี้ราชาอะไหลเจ็บจนหายใจขาดห้วง สองตาเขามองเหลยเทียนอย่างหวาดกลัว พูดอะไรไม่ออกแม้แต่ครึ่งคำ
“ตอนนี้เขาไม่มีทางพูดอย่างแน่นอน แต่ไม่เป็นไร บาดแผลบนตัวนายฉันเป็นคนสร้างขึ้น หากอาจารย์นายหรือคนที่ใช้ท่านี้ในสำนักของนายเห็นแล้วจะต้องมาหาฉันแน่นอน ถึงเวลานายก็บอกเขาว่า ฉันกำลังรอเขาอยู่ที่สมาคมการต่อสู้”
เนี่ยเฟิงหัวเราะเสียงเย็น จากนั้นก็มองไปที่กรรมการ “คนฉันชกจนล้มไปแล้ว ตอนนี้รีบให้เฉากวงหมิงออกมาพบฉัน”
แต่เสียงบนเวทีมวยได้ลอยมาเข้าหูเฉากวงหมิงนานแล้ว เฉากวงหมิงกับท่านเทพก็เพิ่งเคยพบกับคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งขนาดนี้เป็นครั้งแรกเช่นกัน!
เมื่อกี้เฉากวงหมิงได้เห็นเนี่ยเฟิงทุบตีราชาอยู่บนเวทีมวย ภาพนั้นของอาไหลทำให้เขาตกใจจนอกสั่นขวัญแขวนไปนานแล้ว ไหนเลยยังจะกล้ารั้งอยู่อีก เห็นเพียงเขารีบยืนขึ้นมา จากนั้นก็ทาน้ำมันที่ฝ่าเท้าแล้วเผ่นแน่บจากไป!
“คุณจะไปไหน? หรือคุณคิดจะทิ้งเรื่องยุ่งๆ ไว้ให้ผมเก็บกวาดใช่ไหม? นี่เป็นคนที่คุณไปล่วงเกินเองนะ!”
ท่านเทพเห็นเฉากวงหมิงหนีไปแล้วก็รีบยืนขึ้นมาทันที คิดจะขวางเฉากวงหมิงให้เขาไปเผชิญหน้ากับเนี่ยเฟิง แต่เฉากวงหมิงหนีไปจนไม่เห็นแม้แต่เงาเสียแล้ว!
“คุณบ้าหรือเปล่า หรือคุณคิดจะให้ผมรั้งอยู่อีก? ผมจะไปเผชิญหน้ากับคนแบบนี้ตามลำพังได้ยังไง!”
เฉากวงหมิงเองก็ไม่ชักช้าเช่นกัน เขาต้องฉวยตอนที่เนี่ยเฟิงยังหาที่นี่ไม่เจอรีบหนีไปก่อน!
แต่เฉากวงหมิงเพิ่งจะออกจากห้องไป ก็ไปเจอกับเนี่ยเฟิงเข้าตรงระเบียงทางเดิน
เนี่ยเฟิงกำลังยืนอยู่ตรงปลายสุดของระเบียงทางเดิน เฉากวงหมิงก็ไม่คิดเช่นกันว่า ภายในระยะเวลาสั้นๆ ทำไมเนี่ยเฟิงถึงสามารถย้ายมาอยู่ตรงหน้าตัวเองได้!
“รู้สึกเหนือความคาดหมายมากเลยใช่ไหม?”
มุมปากเนี่ยเฟิงโค้งขึ้นเล็กน้อย “ฉันเคยให้โอกาสพวกแกแล้ว แต่พวกแกช่างทำให้ฉันผิดหวังจริงๆ หรือการอยู่เฉยๆ อย่างเงียบๆ มันไม่ดีใช่ไหม จะต้องกระตุกหนวดเสือให้ได้แกถึงจะมีความสุข?”
เฉากวงหมิงกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก เขาถอยหลังไปก้าวหนึ่งโดยสัญชาตญาณ
ที่ระเบียงทางเดินซ้ายขวาทั้งสองด้านต่างมีบันไดหนีไฟ เฉากวงหมิงรู้ตัวว่าไม่ใช่คู่มือของเนี่ยเฟิง ดังนั้นจึงคิดจะอาศัยบันไดหนีไฟวิ่งหนีไป แต่เขายังเดินไปไม่ถึงสองก้าว ก็ถูกของบางอย่างกระแทกเข้าที่ศีรษะแล้ว!
เวลานี้เจ็บจนต้องร้องขอชีวิต!
สองตาเขาดำมืดล้มลงไปกับพื้นทันที เกือบจะสลบไป ในช่วงที่เขากำลังมึนงงอยู่นั้น เนี่ยเฟิงก็เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเฉากวงหมิงแล้ว
“ลูกชายแกมาหาเรื่องฉันก่อน จากนั้นก็เป็นลุงเขาส่งคนมาที่นี่อีก ตอนนี้ก็มาเป็นแกอีก ฉันรู้ว่าแกปะปนอยู่บนเส้นทางขาวกับดำ แต่แล้วอย่างไรล่ะ?”
เนี่ยเฟิงนั่งยองๆ ลงไป เท้าข้างหนึ่งเหยียบบนมือของเฉากวงหมิง เฉากวงหมิงเจ็บจนร้องโหยหวนออกมา เมื่อกี้เพราะถูกกระแทกที่ศีรษะอีก ตอนนี้จึงทั้งเจ็บทั้งทุกข์ใจ ทั่วทั้งสมองเลอะเลือนจนควบคุมไม่อยู่ถ่ายทอดความเจ็บปวดออกมาเป็นข้อความ
เนี่ยเฟิงยกนิ้วของเฉากวงหมิงขึ้นมา เห็นเพียงเขาหักมันไปด้านหลังทีละนิ้วๆ เฉากวงหมิงส่งเสียงร้องอย่างน่าเวทนาออกมา ร่างกายสั่นกระตุกอย่างบ้าคลั่งราวกับปลาเป็นที่กำลังถูกย่างอยู่บนตะแกรงเหล็กตัวหนึ่ง
ดวงตาคู่นั้นของเนี่ยเฟิงเย็นเยียบหาใดเปรียบ “นี่แค่บทเรียนเล็กๆ น้อยๆ ที่ฉันมอบให้แก ต่อไปแกจะได้รู้ว่าหากมากวนใจฉันอีก แกจะต้องเจอกับอะไรบ้าง”
หลังเนี่ยเฟิงพูดจบเท้าข้างหนึ่งก็เตะไปที่เฉากวงหมิง เขาไม่ได้ฆ่าเฉากวงหมิง ระดับพลังอย่างเนี่ยเฟิง คิดจะฆ่าใครสักคนหนึ่ง เป็นเรื่องที่ง่ายราวกับพลิกฝ่ามือเลยทีเดียว
