พวกเขาเนี่ยเฟิงลงไปแข่งต่อในสนาม
หลังจากเริ่มการแข่งขัน เนี่ยเฟิงก็สังเกตถึงความผิดปกติ เพราะว่าพวกเขาไม่ได้แข่งขันอยู่ แต่เป็นการอำพรางที่จะทำร้ายคน
ตู้เจิ้งเอินกับพวกสมาชิกในทีมเหล่านั้นของเขาล้วนแอบประลองฝีมือกันอยู่ อยู่ในชั่วพริบตาเดียวที่กรรมการตัดสินมองไม่เห็นนั้นเกิดการสัมผัสทางร่างกาย ปล่อยหมัดถึงเนื้อ
พอเห็นแล้วก็รู้ว่าย่อมฝึกฝนมามากมายหลายครั้งแล้ว พวกเขาล้วนใจตรงกัน
เนี่ยเฟิงทำตายี๋แล้วทำตายี๋อีก เขาไม่ได้แส่หาเรื่องง่ายขนาดนั้น
ลงสนามยังไม่ถึงสิบนาที ก็มีสมาชิกในทีมสองคนล้มจนจมูกช้ำหน้าบวม
พวกเขาเจ็บปวดจนแยกเขี้ยวยิงฟัน ได้เพียงแต่ถูกสับเปลี่ยนลงไป
แต่ว่าเนี่ยเฟิงยังตั้งตระหง่านอยู่ในสนาม ถึงแม้ว่าพวกเขาอยากจะลงมือกับเนี่ยเฟิงกลับทำไม่ได้อีก เพราะว่าการเคลื่อนไหวของเนี่ยเฟิงเร็วเกินไปแล้วจริงๆ
คนที่ตู้เจิ้งเอินอยากจะจัดการมากที่สุดก็คือเนี่ยเฟิง การแข่งขันเตรียมตัวที่จะจบลง การแข่งขันนี้ไม่มีข้อสงสัยเลยสักนิด ย่อมล้มไปข้างเดียวอย่างแน่นอน ถึงแม้ว่าพวกเขาทุกนาทีล้วนสามารถแย่งลูกบาสชู้ตบาสได้สำเร็จก็ไล่ตามไม่ทันเช่นกัน
ทั้งๆที่รู้ว่าทีมของพวกเขาเนี่ยเฟิงจะชนะ ตู้เจิ้งเอินย่อมจับฉวยโอกาสนี้จัดการเนี่ยเฟิงล้างแค้นสักหน่อยจึงจะได้แน่นอน
เนี่ยเฟิงก็รู้ถึงความคิดของตู้เจิ้งเอิน เขาก็ไม่แคร์เช่นกัน อีกทั้งยังปล่อยช่องโหว่เล็กน้อยออกมายั่วยวนพวกเขา
เป็นอย่างที่คิดไว้ตู้เจิ้งเอินคิดว่าเนี่ยเฟิงถูกบีบจนร้อนใจแล้วจริงๆ อยู่ตอนที่เขาตื่นเต้นดีอกดีใจกำลังจะแอบจู่โจมเนี่ยเฟิง เนี่ยเฟิงหันข้างฉับพลันในทันที! คนปกติเป็นไปได้ยังไงจะอยู่ตอนที่เลย์อัพเบรกไว้ได้ล่ะ?
การกระทำนี้เป็นไปไม่ได้ที่จะทำสำเร็จได้เลย!
เพียงเห็นเนี่ยเฟิงหมุนตัวหนึ่งร้อยแปดสิบองศา รีเวิร์สดังค์!
ตู้เจิ้งเอินก็ยั้งมือไม่อยู่แล้วเช่นกัน หนึ่งหมัดชกไปยังเพื่อนร่วมทีมของตนเอง ทั้งสองคนหกล้มอยู่กับพื้นทั้งคู่!
“ไอ้ควย! ไอ้คนเจ้าเล่ห์นี่! เจ้าเล่ห์เกินไปแล้วมั้ง? ถึงขนาดอาศัยตอนที่พี่เฟิงเลย์อัพชกคน!”
เหลยจ้านโมโหจนลุกขึ้นมาโดยตรง “ตู้เจิ้งเอิน! พวกคุณหน้าเนื้อใจเสือจริงๆล่ะ!”
“ว้าว มากเกินไปแล้วล่ะ? มิน่าล่ะเมื่อกี้ทีมสีแดงมีคนได้รับบาดเจ็บมากมายขนาดนั้น ย่อมเป็นพวกเขาเล่นเล่ห์เหลี่ยมแน่นอน!”
ทุกคนก็ออกมาดูการกระทำของพวกเขาตู้เจิ้งเอินเช่นกัน ต่างคนต่างอดไม่ไหวที่จะปราบปราม
ในเวลานี้ตู้เจิ้งเอินล้มจนสมองเลอะเลือน เขาโซซัดโซเซคลานขึ้นมาจากพื้น คนในสนามล้วนตำหนิเขากับทีมของเขาอยู่
พวกเขาแอบวางหมากแบบนี้ทำมามากมายหลายครั้งขนาดนั้นล้วนไม่มีคนพบเห็น แต่นึกไม่ถึงวันนี้ถึงขนาดเปิดโปงแล้ว!
เนี่ยเฟิงอยู่มุมสูงจ้องมองตู้เจิ้งเอิน สีหน้าบนใบหน้ามีความรังเกียจแบบหนึ่งเหลือเกิน มองเห็นตู้เจิ้งเอินคล้ายดั่งมองเห็นอุจจาระกองหนึ่ง
“นี่ก็คือน้ำใจนักกีฬาของพวกคุณเหรอ? ในการแข่งขันกีฬาระดับเขตเมืองก็แค่แข่งขันกับคนกันเอง ถึงตอนแข่งโอลิมปิกเกมส์พวกคุณยังต้องแข่งกับคู่แข่งต่างประเทศ คุณคิดว่ากรรมการตัดสินนานาชาติจะตบตาได้ง่ายขนาดนั้นเหรอ? ตนเองขายหน้าก็แล้วไป ยังอยากให้พวกเราเมืองหนานหูขายหน้า ยังจะขายหน้าคนของมณฑลซานเจียง กระทั่งขายหน้าคนในประเทศพวกเรา”
“คุณพูดเหลวไหลอะไรล่ะ?!”
“ผมพูดเหลวไหลหรือไม่ คุณไม่ชัดเจนเลยเชียวเหรอ? น่าขำจริงๆ”
เนี่ยเฟิง ฮึ เย็นชาเสียงหนึ่ง ในเวลานี้เสียงนกหวีดก็ดังขึ้นมาเช่นกัน การแข่งขันจบลงแล้ว ทีมของพวกเขาตู้เจิ้งเอินแพ้ยับสิ้นสุดลง
คนทั้งหลายต่างคนต่างล้วนวิพากษ์วิจารณ์อยู่ พวกเขาล้วนเห็นตู้เจิ้งเอินกำกำปั้นอย่างแน่นจะชกเนี่ยเฟิง เนี่ยเฟิงหลบพ้นหมัดของเขาจึงโชคดีที่หลบหนีจากภัยได้
อีกทั้งหน้าตาเขาโหดเหี้ยม ชกไปยังสมาชิกในทีมที่อยู่ข้างกายโดยตรง ทุกคนล้วนเห็นอย่างชัดเจน แก้ตัวอย่างน้ำขุ่นๆไม่ได้นะ
เดิมทีพวกเขาถูกบังคับโดยอำนาจบารมีที่ใช้พร่ำเพรื่อโดยมิชอบของตู้เจิ้งเอิน มักจะกล้าโกรธแต่ไม่กล้าพูด
ในปัจจุบันนี้มีคนออกหน้าที่แข็งแกร่งขนาดนี้คนหนึ่ง พวกเขาย่อมจะไม่ซ่อนเร้นเก็บไว้อยู่แล้ว
“ต่ำช้าเกินไปแล้ว!”
“ก็ใช่สิ แต่ก่อนก็รู้สึกว่าพวกเขาหยาบคายไร้เหตุผลไม่ใช่คนดีอะไร!”
“ใช่สิ ทำไมมีแต่พวกเขาที่สามารถใช้สนามบาสได้ล่ะ? อีกทั้งในการแข่งขันกีฬาระดับเขตเมืองตอนที่พวกเขาช่วงชิงถ้วยแชมป์ก็เคยเกิดเรื่องคล้ายกันแบบนี้ด้วย ในเวลานั้นพวกเขาก็ใช้วิธีการเช่นนี้เช่นกันเชียวเหรอ?”
พวกอาจารย์สังเกตถึงว่าเรื่องรุนแรงจนไม่สามารถจัดการได้แล้ว รีบโยกย้ายนักศึกษาที่มาดูการแข่งขันเหล่านั้นเลย
ในเวลานี้หวงห้าวซวนก็มาแล้วเช่นกัน “ตู้เจิ้งเอิน! การพนันของพวกเราคุณยังจำได้ไหม? วันหลังพวกคุณก็อย่าใช้สนามบาสอีกเลย!”
พวกเขาตู้เจิ้งเอินก็ได้คิดใคร่ครวญวางแผนเสียอย่างแยบยลดิบดีแต่ไม่ได้คำนวณถึงว่าพวกเขาจะพ่ายแพ้!
ตอนนี้ตู้เจิ้งเอินรู้สึกว่าศักดิ์ศรีของตนเองถูกคนเหยียบย่ำไปมารสชาติแบบนั้นรู้สึกแย่มากจริงๆ
เนี่ยเฟิงแสยะปากยิ้มหนึ่งที “ผมคิดว่าคุณก็ไม่มีหน้ามาพัวพันหรงหรงอีกแล้ว การแข่งขันครั้งนี้ผมแค่อยากจะบอกกับคุณอย่าคิดว่าวิธีการเล็กๆของคุณสามารถจะปิดบังคนทั้งหลายได้ ยังมีคุณต้องจำว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้าเหนือคนยังมีคนประโยคนี้ไว้”
เนี่ยเฟิงพูดจบ หมุนตัวออกจากสนามบาส
คนอื่นๆก็ทยอยออกไปแล้วเช่นกัน
ในเวลานี้เหลยจ้านคล้อยตามไปทุกอย่างติดตามอยู่ข้างหลังเนี่ยเฟิง “พี่เฟิง ถ้าผมเป็นผู้หญิงจะรักคุณไปแล้วจริงๆ! คุณเล่นบาสเก่งมากขนาดนี้ได้ยังไงล่ะ?รีเวิร์สดังค์ เมื่อกี้นั้นหล่อระเบิดเถิดเทิงเลย!”
ตามความจริง ตอนที่ฝูยานหรงเห็นรีเวิร์สดังค์ก็รู้สึกหน้าแดงใจเต้นตุ่มๆ ในเวลานั้นเนี่ยเฟิงขมวดคิ้วอยู่นิดๆ ไม่เหมือนกับยามปกติอย่างมาก
ในยามปกติเนี่ยเฟิงล้วนยิ้มอยู่ คล้ายดั่งรอยยิ้มเป็นหน้ากากอันหนึ่งที่อยู่บนใบหน้าเขาไปแล้ว
แต่ว่าเนี่ยเฟิงในเวลานั้นใบหน้าเต็มไปด้วยความจริงจัง ถึงแม้ว่าเขาถูกห้าคนล้อมรอบไว้แล้ว แต่เขายังพุ่งออกไปจากการล้อมรอบ ความรู้สึกนั้นไม่สามารถอธิบายได้ สรุปได้ว่าก็คือเก่งมาก!
แต่ว่านิสัยของฝูยานหรงแบบนี้ย่อมจะไม่ชื่นชมเนี่ยเฟิงอยู่แล้ว
“ฝูยานหรง คุณก็เห็นใช่ไหม? คุณรู้สึกยังไงล่ะ?” เหลยจ้านรีบดึงฝูยานหรงเข้ามาถามแบบนี้
“คุณถามอย่างนี้กับฉันทำไมล่ะ? ฉันจะรู้ได้ยังไง?”
ฝูยานหรงลืมตาขาวหนึ่งที “อย่าพูดมากขนาดนั้นแล้ว ท้องหิวแล้ว รีบไปหาอะไรกินเถอะ”
“แฮ่ๆ! คุณเขินอายแล้วใช่ไหม? มองเห็นฉากที่หล่อเหลาขนาดนั้นของพี่เฟิง ในใจแอบยกตัวเองให้กับเขาแล้วล่ะ?”
ใบหน้าของฝูยานหรงแดงขึ้นนิดๆ จากนั้นเธอเหมือนดั่งปิดบังชกหนึ่งหมัดไปยังท้องของเหลยจ้าน “ถ้าคุณพูดเหลวไหลอีกฉันก็จะชกคุณจนตายเลย!”
“ไอ้โย! เจ็บมาก!”
เหลยจ้านจับท้องของตนเองไว้ เจ็บจนแยกเขี้ยวยิงฟัน
“เอาล่ะ เอาล่ะ ไม่กวนแล้ว เมื่อกี้ได้ออกกำลังกายสักหน่อยแล้ว ตอนนี้ผมมีความรู้สึกหิวเล็กน้อยแล้วจริงๆ พวกเราไปกินอะไรสักหน่อยเถอะ? ผมไม่ค่อยคุ้นเคยกับที่นี่ เหลยจ้าน คุณมีอะไรที่ดีๆจะแนะนำไหม?”
เหลยจ้านรีบเร่งเข้าไป “นอกโรงเรียนมีแผงขายอาหารข้างทางแห่งหนึ่ง อร่อยเป็นพิเศษ! เชื่อผม พี่เฟิง! ผมเลี้ยงเอง!”
“งั้นได้ หรงหรง ไปด้วยกันเถอะ?”
“ได้สิ” ฝูยานหรงพยักหน้าแล้วพยักหน้าอีกนิดๆ ถึงแม้ว่าเมื่อกี้เธออยากจะบอกว่าไม่ไปแต่อยู่ดีๆก็ยังเปลี่ยนคำพูด
พวกเขาทั้งหลายมากินข้าวที่แผงขายอาหารข้างทาง เหลยจ้านดีใจสั่งอาหารหลายอย่าง
“ผมบอกกับคุณพี่เฟิง เนื้อวัวผัดไฟแดงของที่นี่อร่อยมากเป็นพิเศษ! นั่นเรียกได้ว่านุ่มนะ! ”
เหลยจ้านพูดถึงเมนูอาหารของที่นี่ว่าดีมากขนาดไหนจนน้ำไหลไฟดับ แต่ในเวลานี้เนี่ยเฟิงกลับสังเกตถึงแรงอาฆาตกวาดมาอย่างรวดเร็วพักหนึ่ง
มือที่เขาถือแก้วน้ำหยุดชะงักแล้วหยุดชะงักอีก
เหลยจ้านพูดไปพูดมา เสียงยิ่งเบาขึ้นเรื่อยๆ ตาของเขาเบิกตาโพลงฉับพลันในทันที จนกระทั่งคิดจะลุกขึ้นมา
“พี่เฟิง! ข้าง ข้างหลัง!” คำพูดเขาล้วนติดอ่างแล้ว
เนี่ยเฟิงก็ไม่ได้หันหลังไป แต่วางแก้วน้ำลงอย่างช้าๆ
ในเวลานี้สี่ห้าร้อยคนยืนอยู่ข้างหลังเนี่ยเฟิง พวกเขาเห็นแล้วก็ไม่ใช่คนที่แส่หาเรื่องง่าย การแต่งกายก็ไม่ต้องวิจารณ์มากแล้ว เพียงแค่กล้ามเนื้อแต่ละชิ้นนั้น ล้วนสามารถทำให้คนรู้สึกถึงพละกำลังที่เผยแพร่อยู่
“ได้ยินว่าพวกคุณรังแกน้องชายบุญธรรมผมเหรอ?”
