พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม – บทที่ 470 เมืองซานเจียง

เดิมทีเนี่ยเฟิงก็จะไปอยู่แล้ว ชิวมู่เฉิงก็จะไปด้วยพอดี เขากลับไม่มีอะไรยังไงก็ได้

ประเด็นหลักคือเนี่ยเฟิงก็เข้าใจเช่นกัน ชิวมู่เฉิงเป็นห่วงเขา กังวลว่าเขาจะถูกรังแก นี่ก็เป็นเรื่องปกติมากเช่นกัน

“ได้ ทั้งหมดฟังการวางแผนของพี่ใหญ่ก็ได้แล้ว!”

ชิวมู่เฉิงเห็นเนี่ยเฟิงรับปากแล้ว ก็เลยพยักหน้าแล้วพยักหน้าอีก “งั้นพรุ่งนี้แกเก็บของก่อนสักหน่อยเถอะ ถ้าพวกเราจะไปละก็ต้องไปล่วงหน้า”

เนี่ยเฟิงก็ไม่มีอะไรที่จะเก็บ เขาเก็บเสื้อผ้าไม่กี่ตัวเท่านั้น ก็เลยไปเมืองซานเจียงพร้อมกับชิวมู่เฉิงเลย

ชิวมู่เฉิงล้วนทำการค้าขายอยู่ที่เมืองจินไห่มาโดยตลอด แต่ว่าก่อนหน้านั้นคุณนายใหญ่มีความคิดที่จะอยากคบหากันกับคนมากกว่านี้

เพราะว่าคุณนายใหญ่อยากจะใช้หน้าตาที่งดงามของชิวมู่เฉิงมาเป็นใบเบิกทาง ถ้าหากได้รับการชื่นชอบของพ่อค้าที่ร่ำรวยในเมืองซานเจียงแล้ว สำหรับตระกูลชิวมากล่าวแล้วเธอก็คือเป็นแรงกำลังหนุนเสริมที่ยิ่งใหญ่มากๆอย่างหนึ่งเลย

พูดมาแล้ว หน้าตาของชิวมู่เฉิงดีเลิศจริงๆนะ ดังนั้นได้ดึงดูดความสนใจของคนไม่น้อย

คนมากมายล้วนอยากจะได้ชิวมู่เฉิง ในตอนต้นตอนที่คุณนายใหญ่พาชิวมู่เฉิงไปเมืองซานเจียง ยังเกิดความครึกโครมฮือฮาขึ้นมาไม่น้อย

ในเมืองซานเจียงที่ชื่อว่า “ลิ่วซานเหมิน” ในนั้นมีลูกชายของพ่อค้าที่ร่ำรวยคนหนึ่งชื่นชอบชิวมู่เฉิง ทำการจู่โจมต่อชิวมู่เฉิงอย่างดุเดือด

ในเวลานั้นคุณนายใหญ่ช่างจิตใจเริงร่าไปด้วยความสมหวังจริงๆ นั่นเป็น “ลิ่วซานเหมิน” นะ ทั้งยังเป็นหนึ่งในพ่อค้าที่ร่ำรวยที่เก่งที่สุดในเมืองซานเจียง

นี่ถ้าให้ชิวมู่เฉิงแต่งเข้าไปได้จริงๆ งั้นความเจริญรุ่งเรืองของพวกเขาตระกูลชิวก็ไม่ใช่กำลังจะมาถึงในไม่ช้านี้เลยเหรอ?

เรื่องที่ลูกชายของพ่อค้าที่ร่ำรวยตามจีบชิวมู่เฉิงนั้นไม่นานก็ถูกสื่อมวลชนเปิดเผยออกมา

เยี่ยมมาก เพราะว่าชิวมู่เฉิงสวยเกินไปแล้ว น้องชายของพ่อค้าที่ร่ำรวยอีกคนหนึ่งในลิ่วซานเหมินก็ชื่นชอบเธอเช่นกัน ไม่ว่ายังไงก็จะแต่งงานกับชิวมู่เฉิง

เดิมทีทั้งสองตระกูลก็โต้แย้งกันทางการค้าอยู่แล้ว ตอนนี้ก็ยังเป็นศัตรูในความรักเจอกันตาแดงเป็นพิเศษอีก

ดังนั้นพวกเขาทั้งสองลงมือชกต๋อยกันอย่างรุนแรง เกือบจะมีคนเสียชีวิต

ต่อมาตอนที่พวกเขาทั้งสองถามชิวมู่เฉิงว่าจะแต่งงานกับใคร ชิวมู่เฉิงไม่เลือกสักคน กลับเมืองจินไห่ไปเลย

สาเหตุคือ “ฉันมีธุรกิจอย่างหนึ่งยังไม่ได้คุย ขออภัยที่ต้องขอตัวไปก่อนแล้ว”

ในเวลานั้นคุณนายใหญ่ชิวโมโหแทบจะตายแล้วจริงๆ โอกาสที่ดีขนาดนั้นวางอยู่ต่อหน้าไม่ได้ไปทะนุถนอม ถึงแม้ว่าวันหลังคิดที่จะหาลูกเขยที่มีฐานะร่ำรวยอีก ล้วนเป็นไปไม่ได้แล้ว

แต่ในเวลานั้นชิวมู่เฉิงมีเพียงความคิดเดียว——หาเนี่ยเฟิงให้เจอ

นอกจากนี้แล้ว เธอก็ไม่คิดอย่างอื่นอีกเลย

ชิวมู่เฉิงกลับถึงเมืองจินไห่ ยังมีผู้ชายที่เจ้าชู้ไก่แจ้ไม่น้อยล่ะ

เดิมทีคุณนายใหญ่ชิวคิดที่จะคัดเลือกทีละคน เพียงแค่ชิวมู่เฉิงล้วนหลบไม่เจอกัน คุณนายใหญ่ชิวไม่มีทางอื่นจริงๆ และไม่กล้าไประบายความโกรธกับชิวมู่เฉิงอีก

ตอนนั้นชิวมู่เฉิงรับปากคุณนายใหญ่ชิวจะแต่งงาน ก็เป็นเพราะว่าคุณนายใหญ่ชิวรับปากจะเพิ่มกำลังตามหาเบาะแสในปีนั้น

ชิวมู่เฉิงไม่มีความรู้สึกมากอะไรกับเมืองซานเจียง หลายปีก่อนเคยมาครั้งหนึ่งตอนนี้มาอีกแล้ว

เนี่ยเฟิงกับชิวมู่เฉิงทั้งสองคนออกจากสนามบินของเมืองซานเจียง มองเห็นการจัดแต่งของสนามบินถึงแม้ว่าชิวมู่เฉิงที่มีประสบการณ์และความรู้ที่กว้างขวางก็ตื่นตะลึงกับระดับความโออ่าหรูหราของที่นี่เช่นกัน

เธอย่อมรู้ว่าเมืองซานเจียงมีชื่อเรียกเป็น “เมืองแห่งหยกแก้ว” อย่างนี้ เป็นเมืองหลวงของมณฑลซานเจียง เมืองซานเจียงจะโออ่าหรูหราหน่อย ก็ไม่มีอะไรพอที่จะวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักๆได้เช่นกัน

“มิน่าล่ะคนอื่นล้วนพูดว่าเมืองซานเจียงเป็นโซนคนรวยล่ะ เป็นอย่างที่คิดไว้ไม่เหมือนกันจริงๆ!”

ลักษณะท่าทีของเนี่ยเฟิงดูเหมือนอยากรู้อยากเห็นมาก แต่ตามความเป็นจริง เงินทองกับอำนาจอยู่ต่อหน้าเขาก็เหมือนเช่นดั่งของที่ไม่มีค่าไม่คุ้มที่จะเอ่ยถึง

“อย่ามีความกดดันเลย ถ้าหากแกชอบ วันหลังพี่สามารถซื้อบ้านสักหลังให้แกอยู่ที่นี่”

ราคาบ้านของที่นี่เทียบกับเมืองจินไห่มากล่าวแล้วยิ่งแพงกว่าเยอะเลย

“ไม่ต้องๆ ผมชอบอยู่กับพวกพี่ๆ อยู่กับพวกคุณผมจึงจะรู้สึกถึงความสุข”

เนี่ยเฟิงแสยะปากยิ้มหนึ่งที ดูแล้วสวยสดงดงาม

“ฉันจองโรงแรมเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้พวกเราก็เข้าไปเถอะ”

เพราะว่าเมืองซานเจียงเป็นโซนคนรวยที่มีชื่อเสียง ดังนั้นสถานที่ที่สายตาของพวกเขามองเห็นได้ล้วนเขียนไว้เป็นคำนี้ว่า “ร่ำรวยมีเกียรติ”

หลังจากเนี่ยเฟิงจ้องมองสักพักก็เก็บสายตากลับมา ต้องบอกว่าเมืองหลวงของมณฑลซานเจียงคือ ซ่อนเร้นไม่แสดงออกจริงๆ

“โรงแรมที่ฉันจองไว้ค่อนข้างเป็นไปตามกฎตามระเบียบของที่นี่ ถ้าหากแกไม่ชอบ อีกสักครู่บอกกับฉันได้ พวกเราค่อยเปลี่ยนไปโรงแรมอื่น”

บรรทัดฐานในการจัดการเรื่องของชิวมู่เฉิงในตอนนี้：ทั้งหมดถือเอาน้องชายเป็นหลัก ทั้งหมดเกิดจากความยินยอมของน้องชาย น้องชายอยากจะทำอะไรเธอล้วนสนับสนุน

ถ้าหากว่าเป็นคนทั่วไป ก็จะถูกความรักใคร่ตามใจของพวกเธออย่างนี้ทำจนเสียคนไปนานแล้ว

“ผมไม่ค่อยมีข้อเรียกร้องอะไรมากกับโรงแรม เพียงพักได้ก็พอแล้ว โรงแรมที่พี่ใหญ่เลือกจะต้องดีที่สุดอยู่แล้ว ไม่ต้องเปลี่ยนก็ไม่เป็นไร!”

เนี่ยเฟิงยิ้มจนเรียกได้ว่าเป็นคำที่สวยสดงดงามอย่างนั้น ชิวมู่เฉิงเห็นน้องชายของตนเองเชื่อฟังและรู้จักความขนาดนั้น ก็รู้สึกปลื้มใจมากๆ

ทั้งสองคนมาพร้อมกันถึงโรงแรมที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงแห่งหนึ่งในเมืองซานเจียง โรงแรมแห่งนี้ชื่อว่าโรงแรมเมเปิล ทั้งยังเป็นโรงแรมห้าดาวอีกด้วย

เนี่ยเฟิงเพิ่งเดินถึงหน้าประตูมือถือก็แจ้งเตือนกับเขาแล้ว โรงแรมแห่งนี้ก็เป็นกิจการของสำนักมังกรด้วยเช่นกัน

ราชามังกรมาสำรวจตรวจการณ์ หลังจากประธานกรรมการโรงแรมได้รับข่าวแล้วตกใจจนหน้าซีด เขาได้รู้ถึงว่าราชามังกรช่วงนี้ล้วนจะอยู่ในเมืองของมณฑลซานเจียง เขาคิดอยู่ตลอดเวลาว่าราชามังกรเมื่อไหร่จะมามณฑลซานเจียง

นึกไม่ถึงตอนนี้มาแล้ว

เขาเร่งรีบอยากจะออกไปต้อนรับ แต่ต่อมานี้ก็ได้รับข้อความหนึ่งอีก หลังจากเขาตรวจดูอย่างเร่งรีบแล้วคือทั้งผิดหวังทั้งโล่งอกไปที

เนี่ยเฟิงบอกเขาไม่ต้องมาต้อนรับ ให้เขารอรับคำสั่งก็พอ

โรงแรมเมเปิลตลอดเวลามาล้วนเป็นผู้นำอุตสาหกรรม มีสาขาย่อยมากมาย ทั่วทุกส่วนของประเทศ

อุปกรณ์ของที่นี่ล้วนดีเลิศที่สุด ถึงแม้ว่าอยู่ในโซนคนรวยของเมืองซานเจียงก็ยังมีตำแหน่งระดับหนึ่งเช่นกัน

หลังจากชิวมู่เฉิงเช็คอินห้องพักเสร็จพาเนี่ยเฟิงขึ้นไปข้างบนพร้อมกัน

“ฉันได้ยินว่าที่นี่มีร้านอาหารจีนแห่งหนึ่งที่ทำอาหารได้ไม่เลวมาก ฉันจองที่เรียบร้อยแล้ว ตอนนี้แกพักผ่อนให้ดีๆ คืนนี้พวกเราไปกินข้าวพร้อมกัน”

เนี่ยเฟิงพยักหน้าแล้วพยักหน้าอีก พี่ใหญ่เขาจัดการเรื่องก็คือเรียบง่ายว่องไว “ผมรู้แล้ว! พี่ใหญ่ คุณน่าจะยังมีเรื่องอื่นต้องจัดการอีกล่ะ คุณไปทำงานก่อนเถอะ ผมไม่รบกวนคุณแล้ว!”

ชิวมู่เฉิงมาที่นี่คือจะมาประชุม ยิ่งกว่านั้นเธอยังต้องจัดการเรื่องของอ่าวนกยูง ยังมีบัญชีบางส่วนในบริษัท ถึงแม้ว่าไม่ได้อยู่ในบริษัท แต่งานของเธอกลับไม่ได้เบาลงสักนิด

หลังจากเนี่ยเฟิงกลับถึงห้องนอนของตนเอง ตรวจดูตำแหน่งที่อยู่ของหน่วยงานการกุศลเพื่อคนพิการและตำแหน่งที่อยู่ของหอการค้าทั่วไปก่อนสักหน่อย

“หลันเฟิงหลิงฝั่งโน้นเป็นยังไงบ้างแล้ว?”

“เมื่อวานหลันเฟิงหลิงก็มาถึงเมืองซานเจียงแล้ว ปัจจุบันนี้กำลังเข้าพักอยู่ในโรงแรมของตระกูลหลัน”

การประชุมสุดยอดผู้นำในครั้งนี้คนที่มามากมาย อีกทั้งล้วนเป็นผู้นำในวงการธุรกิจ

“เฝ้าติดตามดูความเคลื่อนไหวต่อ”

เนี่ยเฟิงทำตายี๋แล้วทำตายี๋อีก ผู้หญิงคนนั้นก่อนหน้านี้จากเมืองเยี่ยนตูไปยังตี้ตูจากนั้นเป็นเพราะว่าการประชุมสุดยอดผู้นำได้มาถึงเมืองซานเจียงอีก แต่ไม่ว่ายังไงเขาล้วนไม่ปล่อยหลันเฟิงหลิงแน่นอน

ชิวมู่เฉิงเป็นคนบ้างานคนหนึ่ง พอได้ทำงานขึ้นมา เธอก็จะลืมทุกสิ่งทุกอย่างไปหมด ตลอดจนถึงท้องฟ้าที่อยู่นอกหน้าต่างมืดไปแล้ว ชิวมู่เฉิงยังจำได้ที่จะดูเวลาสักหน่อย ใกล้จะถึงเวลากินข้าวแล้ว

เธอโทรหาเนี่ยเฟิงก่อน ต่อจากนี้เรียกรถอีก

ที่สวมใส่อยู่บนกายชิวมู่เฉิงยังเป็นชุดทำงานอยู่ เสื้อเชิ้ตสีขาว กระโปรงรัดรูปสีดำ ถุงน่องสีเนื้อ ล้วนปรากฏให้เห็นรูปร่างที่ดี สมบูรณ์แบบของเธอออกมา