แม้ว่าเนี่ยเฟิงให้อะเดค่าอย่าไปยุ่ง แต่อะเดค่ากลับรู้สึกว่าไม่ควรให้เนี่ยเฟิงไปทำ เพราะว่านี่อันตรายมากเกินไปแล้วจริงๆ
อะเดค่ามีเรื่องหนักอกหนักใจ เธอมีความสามารถบารมีแบบไหน ที่สามารถได้รับการช่วยเหลือจากเนี่ยเฟิงอย่างนี้ล่ะ?
เนี่ยเฟิงรู้ถึงอารมณ์ของอะเดค่า เนี่ยเฟิงเข้าใจความคิดในใจของอะเดค่า เพียงแค่เด็กกำพร้าจากสงครามอย่างอะเดค่าแบบนี้ ไม่มีอำนาจไม่มีอิทธิพลไม่มีเงิน ทั้งล่วงเกินเจ้าเมืองของเมืองกู่ปาอีก ถึงแม้ว่าเธอมอบคลินิกแพทย์แผนจีนออกมาก็ไม่มีประโยชน์เช่นกัน ไอ้คนเหล่านั้นจะไม่ปล่อยเธอไปอย่างแน่นอนล่ะ
เดิมทีเนี่ยเฟิงไม่ได้คิดว่าจะยุ่งมากขนาดนั้น แต่ในเมื่อเนี่ยเฟิงยื่นมือแล้ว ย่อมยังต้องช่วยคนถึงที่สุด ปล่อยเต่าให้ถึงหนองแน่นอน
“ผมออกไปสักหน่อย” เนี่ยเฟิงพูดอยู่เดินออกไปเลย อะเดค่ารีบตามขึ้นไป “คุณผู้ชายนี่จะไปไหนเหรอ? คุณจะไปหาเจ้าเมืองเมืองกู่ปาใช่หรือไม่? ไม่มีประโยชน์ล่ะ เจ้าเมืองเมืองกู่ปาไม่ได้ให้เจอง่ายๆขนาดนั้น!”
อะเดค่าอธิบายอย่างกังวลมากๆ
“คุณผู้ชาย คุณก็ฟังการเตือนจากฉันสักครั้งเถอะ! ฉันรู้ว่าคุณอยากจะช่วยพวกเรา แต่นี่ยากมากเกินไปแล้ว ฉันไม่หวังให้คุณตกอยู่ในอันตราย!”
อะเดค่าล้วนเกือบจะร้องไห้แล้ว
เนี่ยเฟิงจ้องมองไปยังอะเดค่า “ผมไม่ใช่จะช่วยคุณ ผมแค่อยากจะจัดการความยุ่งยากให้เร็ววันเท่านั้น” เพราะว่าเขาทำร้ายลูกชายของเจ้าเมืองเมืองกู่ปา ช้าเร็วพวกเขาล้วนต้องมาหาถึงที่นี่ ถ้าจะนั่งรอความตาย ยังมิสู้จัดการพวกเขาล่วงหน้าไปเลย อย่างนี้ก็ไม่มีเรื่องที่ต้องกังวลแล้ว
เมืองเล็กๆเหมือนอย่างนี้ อยู่ในเมืองจันทร์ทองคำมีมากมาย
พวกเขาล้วนมีอำนาจอิทธิพลอยู่เล็กน้อย จัดเก็บภาษีขูดรีดคนที่พักอยู่ในเมืองโดยเฉพาะ เจ้าเมืองก็เหมือนเช่นดั่งกษัตริย์เล็กๆคนหนึ่ง
แต่คนที่อยู่ในเมืองจันทร์ทองคำมีความสามารถที่แท้จริง แท้ที่จริงเป็นหัวหน้าพันธมิตรของสามพันธมิตรใหญ่ พวกเขาต่อเมืองเล็กๆที่ไม่มีลูกคลื่นอะไรเหล่านั้นคือทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น
ถึงยังไงการคงอยู่ของพวกมันคุกคามไม่ถึงพวกเขา ก็เป็นเช่นนี้
เนี่ยเฟิงเก็บสายตากลับ อะเดค่ารู้ว่าเนี่ยเฟิงจะต้องไปอย่างแน่นอน เธอก็ไม่สามารถที่จะปล่อยทิ้งอย่างนี้อะไรก็ไม่สนใจ เห็นเพียงอะเดค่าจับกำปั้นอย่างแน่น “คุณผู้ชาย! ถ้าหากคุณจะต้องไปล่ะก็ งั้นฉันจะไปพร้อมกับคุณ!”
เนี่ยเฟิงรู้ว่าอะเดค่าไอ้คนนี้ก็ดื้อรั้นมากๆเช่นกัน เขาเกลี้ยกล่อมอะเดค่าไม่ได้ “ตามใจคุณ คุณอยากตามก็ตามเถอะ”
อะเดค่าเตรียมตัวพร้อมแล้ว เธอสั่งให้เวสลี่ต้องล็อกประตูให้ดีๆ ดูแลน้องๆให้ดีๆ จากนั้นมีลักษณะท่าทีที่จะไปพบกับความตายแบบนั้นติดตามอยู่ข้างกายเนี่ยเฟิง พาเนี่ยเฟิงไปยังจวนของเจ้าเมืองเมืองกู่ปา
ตอนที่เนี่ยเฟิงมาถึงจวนในเมืองกู่ปา รังเกียจเหลือเกิน นี่ง่ายๆหยาบๆอย่างมากจริงๆ
“มิน่าล่ะไอ้คนนี้คิดจะก่อสร้างพระราชวังใหม่อีกครั้ง ที่แท้สภาพแวดล้อมที่เขาพักอยู่แย่ขนาดนั้น” มุมปากเนี่ยเฟิงชักแล้วชักอีก
“แต่พวกเขามีเงินมาก! พวกเขาจ้างกองทัพทหารกองหนึ่งตั้งมั่นรักษาการณ์อยู่ที่นี่ล่ะ! คุณผู้ชาย ตอนนี้พวกเรากลับไปยังทันอยู่ รอพวกเขาจำพวกเราได้ก็สายไปแล้ว!”
อะเดค่ายังคิดจะทำการเกลี้ยกล่อมในท้ายสุด แต่เนี่ยเฟิงล้วนไม่ฟัง
เนี่ยเฟิงจ้องมองทหารที่ยืนอยู่ข้างนอก เขายิ้มอยู่พูดว่า “ขอให้พวกคุณเข้าไปแจ้งสักหน่อย ผมจะพบเจ้าเมือง”
ทหารที่อยู่นอกประตู หัวเราะเย็นชาเสียงหนึ่ง “คุณถือว่าเป็นเหี้ยอะไรล่ะ? แค่อย่างคุณแบบนี้ยังอยากจะพบเจ้าเมืองเหรอ?”
รอยยิ้มเนี่ยเฟิงเพิ่มมากขึ้น “งั้นดี คุณบอกกับเขา คนที่ทำร้ายลูกชายเขาเป็นผม ผมคิดว่าเขาจะพบผมแน่”
พอทหารได้ยินเนี่ยเฟิงพูดเช่นนี้ รีบยกปืนไรเฟิลขึ้นมาจี้ไปยังเขา “คุณพูดอะไรนะ?! คุณทำร้ายลูกชายของเจ้าเมืองเหรอ?!”
“เป็นเช่นนี้ไม่ผิด” เนี่ยเฟิงพยักหน้าอย่างเด็ดขาดมากๆ “เพียงแต่ผมไม่ได้อยากจะพูดคุยกับคุณเลย ผมอยากจะพูดคุยกับเจ้าเมือง”
ที่ไหนทหารจะสนใจมากขนาดนั้น ไอ้คนที่โยนตนเองเข้าไปในแหคนหนึ่ง ถ้าหากถูกเขาจับได้แล้ว งั้นเจ้าเมืองย่อมจะให้รางวัลเขาแน่นอน!
“คุณอย่าขยับ!”
อะเดค่าตื่นเต้นถึงขีดสุด มองเห็นกระบอกปืนที่ดำปิ้ดปี๋ เธอรู้สึกว่าหัวใจของตนเองกระโดดถึงลูกกระเดือก!
เนี่ยเฟิงถอนหายใจหนึ่งที “พูดคุยกับคนป่าเถื่อนอย่างพวกคุณเหล่านี้เหนื่อยจริงๆนะ”
เสียงพูดของเขาเพิ่งจบ ปืนไรเฟิลที่อยู่ในมือทหารคนนั้นเพี้ยนทิศทางไปทันที! เขาควบคุมไม่อยู่เหนี่ยวไกปืนยิงฆ่าทหารอีกคนหนึ่งไป!
ยังไม่ทันรอเขามีการเคลื่อนไหวล่ะ เนี่ยเฟิงยกเท้าขึ้นอีก เตะคนลอยไปโดยตรง เขาล้มอยู่กับพื้นขยับไม่ได้อีกเลย!
คนอื่นๆที่อยู่ในจวนของเจ้าเมืองได้ยินเสียงแล้วรีบออกมา เนี่ยเฟิงก็อยู่หน้าประตู ออกมาคนหนึ่งจัดการคนหนึ่ง ออกมาสองคนจัดการทั้งคู่
ไม่นาน พวกทหารที่ตั้งมั่นอยู่ที่นี่ล้วนถูกเนี่ยเฟิงจัดการไปเลย
หลังจากเนี่ยเฟิงจัดการไอ้คนเหล่านี้เสร็จ พาอะเดค่าเดินเข้าไป มาถึงห้องรับแขกนั่งลงโดยตรงเลย
เขารังเกียจอย่างมากจ้องมองการตกแต่งในห้องรับแขกอยู่ “คุณไม่ใช่บอกว่าเจ้าเมืองมีเงินมากเหรอ? ทำไมรู้สึกแย่ขนาดนี้ละ?”
อะเดค่ารู้สึกอึดอัดยิ้มแล้วยิ้มอีก ตอนนี้เธอยังอยู่ในความตื่นตะลึง เธอล้วนพูดไม่ออกเลย เมื่อกี้เนี่ยเฟิงจัดการคนมากมายขนาดนั้นไปอย่างไหลลื่นเป็นธรรมชาติ ร้ายกาจมากไปแล้วจริงๆ
อยู่ในเวลานี้เจ้าเมืองอยู่ในโรงพยาบาลได้รับสายจากจวน ในทันใดนั้นเขาโมโหมาก! “ไอ้คนนี้ถึงขนาดกล้าพาลเกเรอยู่เขตอิทธิพลของผม! ผมจะให้เขาเห็นดีแน่นอน! องครักษ์ไป!!”
อะซาร์สรู้ว่าบิดาของตนเองจะไปจัดการคนหยาบคายคนนั้นแล้ว ทันใดนั้นดีใจจนหัวเราะออกมา เพียงแค่ใบหน้าของเขายังบาดเจ็บอยู่ ตอนที่หัวเราะหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะกระทบถึงบาดแผล เจ็บจนเขาแยกเขี้ยวยิงฟันอยู่
เจ้าเมืองรีบเร่งกลับไปถึงจวนเจ้าเมืองก็เห็นพวกทหารรับจ้างของตนเองล้มระเนระนาด แต่ละคนถึงขนาดล้วนคลานขึ้นมาไม่ไหว
เขาโมโหอย่างมาก ฝ่ายตรงข้ามตกลงมากี่คนกันแน่?
“ล้อมรอบที่นี่ไว้เดี๋ยวนี้! อย่าปล่อยใครออกไป!” เจ้าเมืองให้กองทัพหน้าเข้าไปสำรวจเส้นทางก่อน ผลสุดท้ายมองไปมองมาเห็นเพียงแค่สองคน
“คุณพูดอะไรนะ? มีเพียงแค่สองคนเหรอ?”
มีทหารรับจ้างคนหนึ่งที่ยังไม่ได้ถูกเตะจนสลบไปบอกกับเจ้าเมือง เจ้าเมืองล้วนสงสัยว่าไอ้คนนี้ถูกเตะจนสมองเสียแล้วใช่หรือไม่
“คุณเซ่อแล้วมั้ง? ไม่งั้นทำไมจะพูดคำพูดอย่างนี้ออกมาล่ะ?”
ทหารรับจ้างรีบส่ายหัว “เจ้าเมือง ท่านต้องเชื่อผม! เขาร้ายกาจมากจริงๆ!”
เจ้าเมืองย่อมไม่เชื่ออยู่ดี เขาเดินเข้าไปอย่างสงบสบายเลย ผลสุดท้ายเห็นเพียงสองคนจริงๆ
เนี่ยเฟิงเห็นมีคนมาแล้ว ยิ้มอยู่พูดว่า “ผมรอคุณมานานแล้ว รีบนั่งเถอะ”
ยังเป็นครั้งแรกที่เจ้าเมืองเมืองกู่ปาพบเห็นไอ้คนที่โอหังขนาดนั้น เขาทำตายี๋แล้วทำตายี๋อีก แต่ยังคงนั่งลงไป ต้องรู้ว่าที่นี่เป็นเขตอิทธิพลของเขานะ เขาจะหวาดกลัวได้ยังไงล่ะ?
“ไม่รู้ว่าคุณเป็นใครเหรอ? ทำไมต้องทำให้ลูกชายของผมบาดเจ็บ”
เนี่ยเฟิงค่อยๆถอนหายใจออกมาหนึ่งที “เพราะว่าลูกชายคุณใช้ปืนจี้ผมอยู่ คนอย่างผมคนนี้เกลียดที่สุดก็คือถูกคนอื่นใช้ปืนจี้อยู่ ขอโทษจริงๆ ลูกชายของท่านชนกับปากกระบอกปืนของผมพอดี”
เนี่ยเฟิงมองออกว่า สีหน้าของเจ้าเมืองเมืองกู่ปายิ่งดียิ่งแย่ลง “นี่ก็โทษผมไม่ได้ พูดได้อีกว่า รู้จักเลี้ยงแต่ไม่จักอบรมเป็นความผิดของพ่อแม่ เขาโอหังขนาดนั้น ผมไม่สั่งสอนช้าเร็วก็มีคนสั่งสอนแทนคุณเช่นกัน”
เจ้าเมืองเมืองกู่ปายังไม่แน่ใจว่าไอ้คนนี้ที่อยู่ต่อหน้าตกลงเป็นใครกันแน่ แต่มองออกได้ว่าจะไม่ใช่คนที่จัดการได้ง่ายอย่างเด็ดขาด! ถ้าหากเหมือนเช่นดั่งทหารรับจ้างคนนั้นที่อยู่ข้างนอกพูดอย่างนั้น อย่างนั้นพลังความสามารถของเขาร้ายกาจมากพอจริงๆ
“เห็นลักษณะท่าทีคุณน่าจะถูกจ้างให้เข้ามาล่ะ?”
เจ้าเมืองเมืองกู่ปาล่วงเกินกับบุคคลที่โหดร้ายเช่นนี้ไม่ได้
