บทที่ 17 ถูกใส่ร้ายแล้ว
“รู้อย่างนี้คงไม่จัดการกับพวกเธอแล้ว”
หลี่ฝางรู้สึกเสียใจ เมื่อคืนเขาคิดจะจัดการกับตู้เฟยเท่านั้น แต่ไม่ได้คิดว่าพวกเซี่ยลู่เองก็เอากับเขาด้วย ถึงแม้ว่าพวกผู้หญิงเหล่านั้นจะไม่ได้ดีอะไร
หลี่ฝางไม่ได้โง่ เขารู้อย่างแจ่มแจ้ง หากเป็นก่อนหน้านี้ เซี่ยลู่จะไม่ติดต่อเขาอย่างแน่นอน ตอนนี้พอรู้ว่าเขาได้รางวัลใหญ่ เซี่ยลู่ถึงค่อยเปลี่ยนใจและนึกถึงตนขึ้นมา
ผู้หญิงคนนี้ ช่างเลวอย่างแท้จริง
หลังไปที่ร้านขายยาเพื่อซื้อยา หลี่ฝางก็ไปยังโรงแรม
เมื่อมาถึงห้อง หลี่ฝางก็เคาะประตูและเรียกชื่อของเซี่ยลู่หลังจากนั้นไม่นานประตูห้องก็เปิดออก เซี่ยลู่เดินเท้าเปล่าและใส่เพียงเสื้อคลุมอาบน้ำ เห็นได้ชัดว่าเธอเพิ่งอาบน้ำมา
“เธอก็ดูไม่เป็นไรนี่” หลี่ฝางขมวดคิ้ว ตัวเองสามารถอาบน้ำเองได้ แต่ในสายกลับบอกว่าตัวเองจะตาย ช่างเสแสร้งจริงๆ!
“ใครบอกว่าฉันไม่เป็นไร เมื่อกี้ฉันอาเจียนแทบตาย” สีหน้าของเซี่ยลู่แย่มาก เมื่อคืนเธออาเจียนทั้งคืนจริงๆ
เซี่ยลู่จับแขนของหลี่ฝาง “อย่ามัวแต่ยืนบื้ออยู่”
หลี่ฝางยังคงรู้สึกระแวงเล็กน้อย “ถ้าตู้เฟยรู้เข้าจะทำยังไง”?”
“นายโง่หรือไง นายไม่พูด ฉันไม่พูด เขาจะรู้ได้ยังไง?” เซี่ยลู่กลอกตาใส่หลี่ฝาง
หลี่ฝางเองก็คิดอย่างนั้น ดังนั้นเขาจึงเข้าไป
หลังจากเข้าไป หลี่ฝางก็วางของในมือลงและพูดว่า “ฉันซื้ออาหารและยามาให้ เธอกินข้าวก่อนแล้วค่อยกินยา”
“หลี่ฝาง ทำไมนายถึงดีกับฉันมากขนาดนี้” เมื่อเห็นทั้งหมดนี้ เซี่ยลู่ก็รู้สึกหวั่นไหวขึ้นมาไม่มากก็น้อย
เธอถอนหายใจอยู่ในใจ ถ้าหลี่ฝางมีภูมิหลังแบบตู้เฟยก็คงจะดี น่าเสียดาย
เห็นใจส่วนเห็นใจ แต่เซี่ยลู่ไม่ได้ตั้งใจที่จะปล่อยเขาไป
เซี่ยลู่เอนลงสู่อ้อมแขนของหลี่ฝาง และมองไปที่หลี่ฝางด้วยท่าทางมีเยื่อใย “ตอนนี้ฉันเสียใจที่มาคบกับตู้เฟยแล้ว เขาคบกับฉัน ก็แค่อยากนอนกับฉันเท่านั้น ไม่ได้เข้าใจฉันเลยแม้แต่น้อย ยังเป็นนายที่ดีที่สุด”
เซี่ยลู่เริ่มบ่นกับหลี่ฝางไม่หยุด จากนั้นจึงเริ่มร้องไห้ขึ้นมา ท้ายที่สุด หลี่ฝางก็ยังคงเป็นผู้พ่ายแพ้ หลังจากที่ได้เห็นน้ำตาของเทพธิดา ในใจก็รู้สึกสงสาร
“คุณกอดฉันหน่อยได้ไหม” เซี่ยลู่เอ่ยอย่างน่าสงสาร
“ตอนนี้ไม่ได้กอดอยู่หรือไง”
“นายพูดเหมือนกับเด็กๆ ไปได้ พวกเรานอนบนเตียง นายกอดฉันจากด้านหลัง ได้ไหม?” เซี่ยลู่ถามอย่างเงียบๆ
หลี่ฝางกลืนน้ำลาย หลังจากฟังก็รู้สึกปากแห้งผาก
เขาเป็นชายบริสุทธิ์ จะสามารถยืนหยัดกับสิ่งล่อใจไหวหรือ!
ครั้งที่แล้วที่เปิดห้องกับหลิวเฉียวเฉียว เมื่อได้เหลือบมองดูร่างของหลิวเฉียวเฉียวแล้วหลี่ฝางก็แทบจะอดใจไม่ไหว หากมีการสัมผัสกันขึ้นมาจริงๆ จะต้องเกิดเรื่องผิดพลาดขึ้นอย่างแน่นอน
“ตอนนั้นเราทั้งคู่ยังเด็ก ร่างกายยังไม่ได้เติบโต กอดกันก็ไม่เป็นไร แต่ตอนนี้พวกเราเป็นผู้ใหญ่แล้ว อย่างนั้น…อย่างนั้นอาจเกิดเรื่องได้” หลี่ฝางขมวดคิ้วและพูด
“จะเกิดอะไรขึ้นได้ ฉันที่เป็นผู้หญิงไม่กลัว แล้วผู้ชายตัวโตอย่างนานจะกลัวอะไรกัน หลี่ฝาง นายบอกมาตามตรง นายรังเกียจฉันใช่ไหม” สีหน้าของเซี่ยลู่ซึมลง
หลี่ฝางเงียบไปนาน จนเซี่ยลู่สะอื้น “นายรังเกียจฉันจริงๆ ด้วย”
“ในเมื่อตอนนี้เธอโอเคแล้ว ฉันไปล่ะ” หลี่ฝางครุ่นคิดสักพัก และตัดสินใจที่จะจากไป หากเขาอยู่ต่อไปก็มีโอกาสสูงมากที่จะมีอะไรกับเซี่ยลู่
ไม่ใช่เพราะหลี่ฝางค้นพบว่าตนเองเป็นลูกเศรษฐี แต่ต่อให้เขาจนขนาดไหน เขาก็ไม่มีทางจะคบกับเซี่ยลู่อีก
เหตุผลนั้นง่ายมาก เซี่ยลู่ไม่เพียงแต่เป็นแฟนคนปัจจุบันของตู้เฟยเท่านั้น แต่ยังเคยนอนกับเขาไปแล้วด้วย ถ้าหลี่ฝางรับมันมา เขาจะเชิดหน้าขึ้นได้อย่างไร!
หมวกสีเขียวขนาดใหญ่บนหัวของเขา หลี่ฝางแค่คิดก็แทบทนไม่ได้แล้ว
แน่นอนว่าหลี่ฝางสามารถแอบนอนกับเซี่ยลู่ และสวมหมวกเขียวให้กับตู้เฟย เตอนที่มาที่นี่หลี่ฝางก็คิดเอาไว้ถึงวิธีการนี้ แต่เมื่อเห็นท่าทางน่าสงสารของเซี่ยลู่ เขาก็ทำไม่ลง
ถ้าต้องการจัดการกับตู้เฟยจริงๆ ด้วยสถานะปัจจุบันของหลี่ฝาง มีวิธีอีกตั้งหลายวิธี ทำไมต้องใช้ประโยชน์จากผู้หญิงคนหนึ่ง?
“อย่าไป” เซี่ยลู่รีบลุกขึ้นและดึงเขาเอาไว้ ในตอนนั้นเองเสื้อคลุมอาบน้ำของเธอก็ตกลงสู่พื้น
“เสื้อคลุมอาบน้ำเธอหล่นแล้ว รีบสวมมันซะเถอะ” ”
หัวใจของหลี่ฝางเต้นเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เมื่อเผชิญหน้ากับหลิวเฉียวเฉียวครั้งก่อน ตนเองยังพอทนไหว แต่ครั้งนี้เมื่อเผชิญหน้ากับเซี่ลู่ ทำไมเขาถึงอดใจไม่ได้ขึ้นมา?
เป็นเพราะว่าเคยชอบเธอมาก่อนหรือเปล่านะ ในใจลึกๆ ของตน ยังคงอยากได้เซี่ยลู่อยู่อีกหรือ?
ใช่ ต้องเป็นเหตุผลนี้แน่!
หลังจากที่หลี่ฝางคิดได้ เขาก็ยิ่งไม่กล้ารั้งอยู่ต่ออีกต่อไป เขารีบสาวเท้าออกไปโดยไม่หยุดลงอีก
“แม่งเอ้ย! ”
ในตอนนี้เซี่ยลู่โกรธจนสบถออกมาดังลั่น เธอถึงกับถอดเสื้อผ้าออกแล้ว ทำไมถึงยังจากไปอีก
ถ้าหลี่ฝางไปแบบนี้ อย่างนั้นแผนของเธอ ก็ไม่ใช่สูบเปล่าไปฟรีๆ หรือ?
แม่ง เพื่อเงิน 200,000 หยวน เธอต้องทำให้ได้
เซี่ยลู่ทำการต่อสู้กับอุดมการณ์ของตน จากนั้นจึงวิ่งตัวเปล่าออกไปและกอดหลี่ฝางจากด้านหลัง
“หลี่ฝาง ฉันชอบนาย ฉันอยากคบกับนาย” ขณะที่ประตูกำลังจะเปิด เซี่ยลู่ก็วิ่งเข้ามา
หลี่ฝางรู้สึกลนลานขึ้นมาบ้างแล้ว “เซี่ยลู่ ปล่อยฉัน เธอทำอะไรอยู่ เธอมีแฟนแล้ว”
“ไม่ ฉันจะไม่ปล่อย ถ้าคุณรังเกียจว่าฉันมีแฟน ฉันจะส่งข้อความไปหาตู้เฟยและเลิกกับเขา” เซี่ยลู่กล่าวอย่างหนักแน่น
“จริงหรือ?” หลี่ฝางรู้สึกตื่นเต้น
“ตอนที่ฉันอยู่กับตู้เฟย ฉันถึงค่อยรู้ว่าคนที่ฉันชอบก็คือนาย หลี่ฝาง” เซี่ยลู่ยังคงออดอ้อนต่อ แม้กระทั่งตนเองยังแทบอยากจะอ้วกออกมาแทบแย่ หากไม่ใช่เพราะเงินของหลี่ฝาง มีหรือเธอจะแบบนี้ไหม?
หลี่ฝางถูกสาวงามทำเอามึนงง ตอนนี้เขาเชื่อคำพูดของเซี่ยลู่ไปแล้วจริงๆ
เมื่อเห็นว่าหลี่ฝางติดเบ็ดแล้ว เซี่ยลู่ก็กัดฟัน ก่อนจะเขย่งเท้าขึ้นเพื่อจูบหลี่ฝาง
“เซี่ยลู่… ” วินาทีนี้ หลี่ฝางรู้สึกว่าเขาตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้อีกครั้งเข้าแล้ว
เซี่ยลู่กอดคอของหลี่ฝาง และจูบเป็นเวลานาน หลี่ฝางเองก็อดไม่ได้แล้วจึงเริ่มที่จะตอบกลับอย่างช้าๆ
หลี่ฝางถูกเซี่ยลู่ดันมาจนสุดทางแล้ว
“ถอดเสื้อผ้าของนายออกเถอะ” เซี่ยลู่หอบหายใจ และเอ่ยกับหลี่ฝาง
หลี่ฝางพยักหน้า จากนั้นจึงถอดเสื้อและกางเกงขายาวออกทันที
“เซี่ยลู่ ฉันขอพูดจาน่ารังเกียจก่อนเลย ฉันสามารถนอนกับเธอ และให้เธอเป็นผู้หญิงของฉัน แต่เธอจะเป็นได้แค่คู่ควงลับๆ ของฉันเท่านั้น ฉันให้เงินเธอได้ และมากกว่าที่ตู้เฟยให้เธอ แต่ฉันไม่มีทางให้เธอเป็นแฟนของฉัน เธอเข้าใจหรือเปล่า”?”
“ต่อให้เธอเลิกกับตู้เฟยแล้วก็ไม่มีทางเป็นไปได้”
หลี่ฝางพูดอย่างตรงไปตรงมา “ถ้าเธอตกลง พวกเราก็ไปต่อ แต่ถ้าเธอไม่ตกลง พวกเราก็หยุดแค่นี้””
“ได้ ฉันตกลง” เซี่ยลู่แอบหัวเราะเยาะในใจ ก็แค่ถูกรางวัลมาไม่กี่แสนเท่านั้น สามารถให้มากกว่าตู้เฟยอะไรกัน?
เซี่ยลู่ตกลงอย่างเงียบๆ ในขณะด้านหนึ่งก็แอบส่งข้อความหาตู้เฟย
ในขณะที่หลี่ฝางกำลังเริ่มต่อ จู่ๆ เซี่ยลู่ก็ตบหน้าหลี่ฝาง
“เดรัจฉาน นายจะทำอะไรกับฉัน?! “”เซี่ยลู่ด่าเสียงดัง
“เธอพูดอะไร?” หลี่ฝางยิ้มหยี ยังไม่ทันได้ตอบสนองดี
“คนเลว ช่วยจับคนเลวที! ” ทันใดนั้นเซี่ยลู่ก็ตะโกนขึ้นดังลั่น จากนั้นจึงรีบเอาเสื้อคลุมอาบน้ำมาพันรอบตัวอีกครั้ง
“แม่งเอ้ย เธอกลับใจแล้ว?” หลี่ฝางโกรธ ช่วงเวลาสำคัญกลับมากลับใจ บ้าเอ้ย!
ทันใดนั้นเอง ประตูห้องก็เปิดออก
ตู้เฟยนำเกาเสิ้งและจางเสี่ยวเฟิงเข้ามา และเหลือบมองกลับไปที่เซี่ยลู่ ในตอนนี้เซี่ยลู่ถูกห่อด้วยผ้าเช็ดตัว กำลังร้องไห้กระซิกๆ ตอนนี้เองที่หลี่ฝางเข้าใจขึ้นมาแล้ว
แม่งเอ้ย ถูกตลบหลังแล้ว!
แชะ แชะ ในตอนนี้ตู้เฟยบุกเข้ามา ทุกอย่างถูกเตรียมไว้พร้อม
“ถ่ายเอาไว้แล้ว” ตู้เฟยเหลือบมอง ท่าทางสะใจอย่างยิ่ง
ละครจบแล้ว เซี่ยลู่ก็ลุกขึ้นยืน จากนั้นจึงกลับไปหาตู้เฟยและกลับเข้าสู่อ้อมแขนของผู้อื่นอีกครั้ง
“ไอ้ลูกหมาระยำ มึงกล้าแตะผู้หญิงของกู! ” ตู้เฟยพุ่งเข้ามา และต่อยหลี่ฝางที่ใบหน้า
“ตู้เฟย นายมันไม่ใช่ผู้ชาย เพื่อที่จะแบล็กเมลฉัน แม้แต่แฟนของตัวเองนายยังสละได้””
“ยังมีเธอ เซี่ยลู่ ตู้เฟยที่แท้แล้วเอายาเสน่ห์อะไรให้เธอกินกันแน่ ถึงได้คุ้มค่าแกการเสียสละเพื่อเขาขนาดนั้น?” หลี่ฝางมองไปที่เซี่ยลู่ เขารู้สึกว่าเธอเป็นบ้าไปแล้วจริงๆ
ถ้าไม่ได้บ้า จะทำเรื่องพวกนี้ขึ้นมาได้ยังไง
“หลี่ฝาง นายกำลังพูดถึงอะไร ทำไมพวกเราไม่เข้าใจสักคำ? “”เกาเสิ้งยิ้มอย่างร้ายกาจ
จางเสี่ยวเฟิงยังกล่าวอีกว่า “หลี่ฝาง นายก็ไร้ความเป็นมนุษย์เกินไปแล้ว รู้ทั้งรู้ว่าเซี่ยลู่เป็นแฟนของตู้เฟย แม้กระทั่งแฟนของพี่เฟยนายยังกล้านัด นายมันรนหาที่ตายจริงๆ! “”
“พวกนายสองคนมัวยืนทำอะไรตรงนี้ รีบเข้าไปสั่งสอนมันให้ฉัน! ” ตู้เฟยเรียกเกาเสิ้งและจางเสี่ยงเฟิง
“แม่งเอ้ย พวกลูกหมากล้าแตะแฟนฉัน! ”
หลี่ฝางคนเดียวรับมือกับคู่ต่อสู้สามคนได้ยังไงกัน ในตอนนั้นเอง หลี่ฝางก็ถูกพวกเขากดลงบนเตียง
“เอาล่ะ พอแล้ว! ” หลี่ฝางคำราม
“พอแล้ว? นายรังแกแฟนของฉันจนเป็นแบบนี้ นายคิดว่าตีนายสักสองสามทีคือพอแล้ว?” ตู้เฟยหยิบมีดออกมาจากอก
“นายจะทำอะไร? ” “หลี่ฝางกลืนน้ำลายและเหลือบมองไปที่เซี่ยลู่
เดิมหลี่ฝางคิดว่าเซี่ยลู่จะช่วยเขา แต่กลับไม่คาดคิดว่าเซี่ยลู่จะเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
“พี่เฟย เป็นหลี่ฝางที่เข้ามาหลอกล่อฉันก่อน เขาบอกตัวเองดื่มมากไปหน่อย อยู่คนเดียวในโรงแรมใกล้จะตายอยู่แล้ว ฉันอดไม่ได้ ก็เลยมาดูเขาสักหน่อย คิดไม่ถึงว่า…”
พูดไป เซี่ยลู่ก็ร้องไห้ออกมา “ฉันไม่คาดคิดมาก่อนว่าหลังจากมาที่นี่ เขากลับถอดเสื้อออก และเข้ากอดฉันอย่างแรง””
“พูดจาไร้สาระแม่งเอ้ย! ” หลี่ฝางมองไปที่เซี่ยลู่และสถบออกมาอย่างรุนแรง
ตู้เฟยยังมองไปที่เซี่ยลู่อย่างเย็นชาและด่าขึ้น “แม่มันเถอะ ผู้หญิงหน้าเหม็น ต่อให้เจ้ายาจกที่จะตาย เธอก็ไปสนใจแค่เรื่องของตัวเองเถอะ มายุ่งเรื่องนี้ทำไม?”
“ทำไมเธอถึงได้ใจดีขนาดนั้น! ” ตู้เฟยถามอย่างเย็นชา
“มันไม่ใช่ว่าใจดีอะไรทั้งหมดหรอก หลักๆ คือเขาบอกว่าเขาถูกรางวัลใหญ่ 500000 ตอนนี้ในมือยังเหลืออยู่ 200000 เขาบอกว่าถ้าฉันมาอยู่เป็นเพื่อนเขา เขาจะให้ฉันที่เหลือทั้งหมดกับฉัน….”
“ฉันคิดว่าฉันแค่มาคุยเล่นกับเขาเท่านั้น ไม่คาดคิดว่าที่เขาบอกว่ามาอยู่เป็นเพื่อน จะหมายถึงทำแบบนั้นกับเขา! ” เซี่ยลู่พูดจบและเริ่มร้องไห้อีกครั้ง
“เดี๋ยวก่อน เธอบอกว่าเจ้ายาจกนี่มีเงิน 200000?” ตู้เฟยชี้ไปที่หลี่ฝาง และถามเซี่ยลู่
