บทที่129 หลินชิงชิงโทรมา
เจ้าพวกนี้ในผับต่างวิ่งเข้ามา ยืนด้านหลังหลี่ฝางกับถังหยู่ซวน
มู่เสี่ยวไป๋เห็นฉากนี้ สีหน้าหม่นลงทันที ที่นี่คือตงไห่ ไม่ใชถิ่นเขา
“อยากสร้างปัญหาเหรอ！” ถังหยู่ซวนมองมู่เสี่ยวไป๋อย่างเซ็งๆ
สีหน้ามู่เสี่ยวไป๋ยิ่งดูแย่ยิ่งขึ้น ลูกน้องเขา กลับไม่ขี้ขลาด แค่มู่เสี่ยวไป๋พูดมา พวกเขาก็กล้าลงมือ
แต่มู่เสี่ยวไป๋ไม่กล้าพูด
ก่อเรื่องที่นี่ จะทำให้ถังหยู่ซวนไม่พอใจได้ มู่เสี่ยวไป๋ไม่อยากผิดใจต่อถังหยู่ซวน
มู่เสี่ยวไป๋พูด： “ผมจะกล้าก่อเรื่องในถิ่นพี่ถังได้ไง ผมมาเพื่อเข้าร่วม”
“พี่ถัง？ใครพี่ถังของคุณ อย่ามาตีสนิทผมนักเลย” ถังหยู่ซวนขมวดคิ้ว ถาม： “คุณชื่อมู่เสี่ยวไป๋ใช่ไหม？”
“ใช่ ผมเอง” มู่เสี่ยวไป๋เลิกคิ้วขึ้นอย่างดีใจ： “พี่ถัง คุณรู้จักผมเหรอ！”
“ผมหาคุณมานานแล้ว！”
ถังหยู่ซวนพูดจบ ยกขาขึ้นไปเตะ มู่เสี่ยวไป๋เวลานี้ยังไม่ทันป้องกัน ถูกเตะล้มไปที่โซฟา
“ก็ขยะอย่างคุณที่แทงเพื่อนรักผมไง！ผมหาคุณมานานแล้ว คิดไม่ถึงว่าวันนี้คุณจะมาหาถึงที่เองเลย！” ถังหยู่ซวนยกหมัดขึ้นต่อยไปอีก
หมัดนี้ปล่อยไป ก็ถูกมู่เสี่ยวไป๋ยื่นไปคว้า
มู่เสี่ยวไป๋ร้องเสียงดัง： “แม่งเอ๊ยไม่ทำธุรกิจแล้วหรือไง ผมมากินเหล้าร้านคุณ มาสถานที่ของคุณนะ”
“ผมคือลูกค้า ลูกค้าคือพระเจ้า แม้แต่พระเจ้าคุณก็ทำร้ายเหรอ！”
มู่เสี่ยวไป๋จงใจร้องเสียงดัง เพื่อให้คนเยอะๆ ได้ยิน
แต่ผับก็เสียงดังอยู่แล้ว นอกจากโต๊ะรอบๆ ใครจะได้ยิน？
เสียงของDJดังขนาดนั้น อยู่ตรงหน้าเสียง คอของมู่เสี่ยวไป๋ก็ไร้ประโยชน์
“พระเจ้าแม่คุณสิ！”
มืออีกข้างของถังหยู่ซวนถือขวดเหล้า ทุบใส่ตัวมู่เสี่ยวไป๋โดยตรง： “ผมไม่สนใจพระเยซู และก็ไม่เชื่อเรื่องพระเจ้าอะไรทั้งนั้น”
มู่เสี่ยวไป๋ถูกทำร้าย คนข้างๆ เขาก็ขยับตัว จะพุ่งไปจัดการถังหยู่ซวน
พวกโหจื่อไม่ใช่ไม่ยอมทำงาน พวกเขาถือกระบองไฟฟ้า พุ่งเข้าไป
เสียงกระบองไฟฟ้าดังขึ้นเอี๊ยดอ๊าด ไม่ถึงหนึ่งนาที คนที่มู่เสี่ยวไป๋พามา ต่างถูกพวกโหจื่อจัดการเรียบ
ถังหยู่ซวนโหดร้ายมาก คนเดียวก็จัดการมู่เสี่ยวไป๋ได้
หลี่ฝางและพวกโหจื่อยืนอยู่หลังถังหยู่ซวน กดมู่เสี่ยวไป๋ไปบนโซฟา พอโจมตีไปแรงๆ เสร็จ ถังหยู่ซวนยืนขึ้นตรง พูด： “เหนื่อยจะตาย！”
พูดจบ ถังหยู่ซวนก็เตะมู่เสี่ยวไป๋
มู่เสี่ยวไป๋ถูกเตะไม่เบา ทั้งหน้าก็บวมขึ้นมา
“หายโกรธยัง？” ทำร้ายเสร็จ ถังหยู่ซวนหันไปมองหลี่ฝาง ถาม
หลี่ฝางคิดในใจ หายโกรธนะหาย แต่ทำร้ายลูกค้าในสถานที่ของตัวเอง ที่จริงไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่
พวกโหจื่อเพิ่งลงมือไป ลูกค้ารอบๆ ต่างล้อมกันเข้ามา แม้แต่โหจื่อก็ยังสวมชุดทำงานอยู่
พนักงานคนนี้ทำร้ายลูกค้า นี่มันเรื่องอะไรกัน！
หลี่ฝางพูดเบาๆ ： “ถังหยู่ซวน แบบนี้จะส่งผลเสียต่อผับนะ”
ลูกค้าที่ล้อมวงกันเข้ามานี้ ต่างยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่าย คิดว่าถ่ายเสร็จ ก็จะส่งแชร์อัปโหลดลงกันมั่วแน่ๆ
โมเมนต์ ฟอรั่มต่างๆ แบบนี้
โมเมนต์ไม่เป็นอะไรหรอก ยังไงส่งผลกระทบก็มีจำกัด
แต่อัปลงเวยป๋อ ในฟอรั่มต่างๆ หากทำการแชร์เป็นจำนวนมาก ก็จะส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงอันแย่ต่อผับ
ถังหยู่ซวนสมองแล่นขึ้นมาเฉียบพลัน ชี้ไปที่มู่เสี่ยวไป๋พูด： “นี่คือจุดจบที่ไม่มีเงินจ่ายตังค์”
“ไม่มีเงินจ่ายตังค์ก็แล้วไปนะ ยังกล้าว่าพนักงานของพวกเราอีก ใส่ร้ายว่าพวกเราขายเหล้าปลอม ห่า กวนตีนจริงๆ ！” ถังหยู่ซวนสบถแรงๆ ใส่
“นั่นสมควรแล้ว ใครไม่รู้บ้างว่าเจ้าของผับนี้รวยน่ะ จะขายเหล้าปลอมได้ไงกัน？” มีลูกค้าพูด
ตั้งแต่เปิดรีสอร์ตกับสวนสนุกอย่างเป็นทางการ เศรษฐีลึกลับก็ไม่ใช่เรื่องข่าวลืออีกต่อไป
ทุกคนต่างก็รู้ ผับนี้ เป็นหนึ่งในธุรกิจของเศรษฐีลึกลับ
เศรษฐีลึกลับคนนั้นลงทุนไปกว่าหลายหมื่นล้าน จะเปิดผับ แล้วขายเหล้าปลอมได้ไงกัน？ทุกคนต่างไม่เชื่อ
“ไม่มีเงินก็อย่ามากินเหล้าสิ เป็นถึงกลุ่มคุณชายขนาดนี้ ไม่อายคนเหรอไง！”
“ตีเขาแค่นี้น้อยไป ผมว่าไปแจ้งความ เอาพวกเขาเข้าคุก ขังไว้หลายวันหน่อย ให้พวกเขาจำไว้นานๆ”
หลี่ฝางแปลกใจหน่อย แขกพวกนี้ ทำไมไม่พูดเพื่อมู่เสี่ยวไป๋เลย！
ต่อมาหลี่ฝางก็คิด ก็เข้าใจขึ้นมา นอกจากหลี่ต๋าคางจะพัฒนารีสอร์ตกับสวนสนุกแล้ว ก็ยังสร้างห้างใหญ่ๆ โรงพยาบาล ซูเปอร์มาร์เก็ตขนาดใหญ่ให้ตงไห่ ……
คนตงไห่ในตอนนี้ ต่างขอบคุณหลี่ต๋าคางจะตายอยู่แล้ว
Recalling the pastเป็นถึงธุรกิจของหลี่ต๋าคาง พวกเขายังไม่ทันสนับสนุน จะแบนมันได้ไงกัน？
มีสาวแซ่บคนหนึ่งวิ่งเข้ามา ถ่ายที่หน้าของมู่เสี่ยวไป๋อยู่หลายที
“สาวสวย คุณทำอะไรเนี่ย？” หลี่ฝางถามอย่างไม่เข้าใจ
“ก็จะแฉเขาไง คนขี้โกงแบบนี้ ควรแฉเอาลงเน็ต โดนชาวเน็ตกร่นด่า！” สาวแซ่บพูดด้วยความโกรธ
“ใช่ แฉเขาเลย！”
ทุกคนต่างพูดอย่างเห็นด้วย： “เจ้านายของผับที่นี่ เป็นถึงคนจิตใจดีของพวกเราตงไห่ สร้างบ้านพักคนชรากับโรงเรียนอนุบาลให้พวกเราตงไห่หลายแห่ง คนจิตใจดีแบบนี้ จะขายเหล้าปลอมได้ไง？”
“กินแล้วชักดาบ ยังใส่ความคนใหญ่โตจิตใจดีของตงไห่อีก น่าโมโหจริงๆ”
มีคนหยาบคายคนหนึ่งวิ่งเข้ามา ทนไม่ไหวถีบมู่เสี่ยวไป๋ไป
คนหยาบคายคนนี้เปิดก่อน หลายคนต่างก็วิ่งเข้ามา ลงไม้ลงมือกับมู่เสี่ยวไป๋กับคนของเขา
เจ้าพวกมู่เสี่ยวไป๋เพิ่งได้สติคืนมา ยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ถูกกลุ่มคนล้อมไว้ ถูกตบตีสารพัด ทั้งตบตี และถ่มน้ำลายใส่
ตอนนั้นหลี่ฝางตกใจ
คนของพ่อตัวเองสุดยอดจริงๆ ต่างใจบุญทั้งนั้น
“จัดการคนขี้โกงแบบนี้ ก็สมควรที่จะรุมลงมือ จากนั้นก็แฉเขาลงอินเทอร์เน็ต” สาวแซ่บคนนั้นพูดจบ ก็เริ่มอัปโหลดโพสต์
อัปโหลดเสร็จ เธอยังขอให้คนในผับช่วยให้โพสต์ของเขาเธอเป็นที่นิยม
หลี่ฝางกับถังหยู่ซวนเห็นฉากนี้ ก็ไม่รู้จะร้องไห้หรือขำดี
ถึงแม้มู่เสี่ยวไป๋เอาแต่อธิบายตลอด แก้ต่างเพื่อตัวเอง แต่คนพวกนี้ ไม่ฟังเขาสักนิด
สุดท้ายมู่เสี่ยวไป๋ก็ถูกกลุ่มคนทิ้งไปนอกผับ ถังหยู่ซวนชี้ไปที่มู่เสี่ยวไป๋พูด： “ต่อไปอย่าให้ผมเห็นคุณอีกดีที่สุด ไม่งั้นผมเห็นคุณ ก็จะจัดการคุณ ได้ยินไหม？”
มู่เสี่ยวไป๋โกรธจนกัดฟัน ตอนที่กัดฟัน มุมปากก็รู้สึกเจ็บปวด
ใบหน้ามู่เสี่ยวไป๋ มีหมัดนับไม่ถ้วน ถึงจะแสดงสีหน้าเบาๆ ก็ยังรู้สึกเจ็บ
“บัญชีนี้ ผมมู่เสี่ยวไป๋จะจำไว้” มู่เสี่ยวไป๋อดกลั้นความเจ็บ พูดอย่างเยือกเย็น
ถังหยู่ซวนไม่กลัวสักนิด แค่พูดอย่างเหยียดหยาม： “ยังจะกล้าขู่ผม？”
“หลี่ฝาง หมอนี้ท่าทางไม่พอใจมาก ไม่งั้นพวกเราทำร้ายอีกหน่อย จัดเขาครั้งเดียวให้พอใจไปเลย” ถังหยู่ซวนถามหลี่ฝาง
หลี่ฝางส่ายหน้า พูด： “ช่างเถอะ ปล่อยเขาไป”
ยังไงต่อไปตัวเองยังต้องไปเรียนมหาวิทยาลัยที่เมืองเอก เมืองเอกเป็นถึงถิ่นของมู่เสี่ยวไป๋
จะทำให้ผิดใจมากไม่ได้นัก
ตั้งแต่เล็กจนโต มู่เสี่ยวไป๋ก็ใช้ชีวิตอย่างมีเกียรติด้วยความมั่งคั่งและร่ำรวย ยังไม่เคยโดยรังแกแบบนี้
พอกลับถึงผับ ถังหยู่ซวนมองหลี่ฝางอย่างไม่พอใจ： “คุณก็ปล่อยเขาแบบนี้เนี่ยนะ？ผมยังอยากแทงเขาสักหน่อย แก้แค้นให้คุณ”
“อย่าเพิ่งบุ่มบ่าม สถานะของมู่เสี่ยวไป๋ไม่ธรรมดา เขาเจ๋งมากที่เมืองเอก” หลี่ฝางพูดห้ามปราม
“ไม่มั้ง ผมไม่เชื่อว่า ตระกูลมู่เสี่ยวไป๋จะเจ๋งกว่าคุณได้” ถังหยู่ซวนพูด
หลี่ฝางก็ไม่รู้ว่า พ่อตัวเองกับตระกูลมู่ ใครเจ๋งกว่ากันแน่
ถ้าเทียบเงินล่ะก็ หลี่ต๋าคางไม่แพ้ให้ตระกูลมู่แน่ ยังไงก็ลงทุนไปกว่าหลายหมื่นล้านแล้ว แล้วทางบ้านก็ไม่รู้อีกว่ามีตั้งเท่าไหร่
ก็แค่ อำนาจคอนเนคชั่น หลี่ต๋าคางเพิ่งกลับประเทศ สู้ตระกูลมู่ไม่ได้แน่
ไม่นานนัก โทรศัพท์ของหลี่ฝางก็ดังขึ้นมา เป็นเบอร์แปลกโทรเข้า
ตอนแรกหลี่ฝางไม่รับ แต่เบอร์นี่โทรติดกันอยู่หลายครั้ง หลี่ฝางวิ่งไปที่ข้างห้องน้ำ กดรับ： “ใครอ่ะ？”
“ฉันพี่คุณนะ หลินชิงชิง！” หลินชิงชิงพูดด้วยความโมโหหน่อยๆ ： “เสี่ยวฝาง คุณนี่ปีกกล้าขาแข็งแล้วนะ แม้แต่เบอร์พี่คุณยังไม่รับ”
“นี่ไม่ใช่เบอร์คุณนี่！” หลี่ฝางพูด
“ใช่สิ ฉันลืมไปเลย นี่คือเบอร์ใหม่ฉัน คุณบันทึกไว้สิ”
หลินชิงชิงพูดจบ ก็พึมพำแล้วหัวเราะในสาย： “หลี่ฝาง คุณทำร้ายมู่เสี่ยวไป๋เหรอ
