บทที่348 เธอสนใจคุณที่จนแบบนี้ได้ไง？
เพราะว่าหลายปีก่อนบริจาคไขกระดูก บวกกับกังวลเรื่องถ่ายหนังมากไป ดังนั้นผมหงอกจึงเยอะ
มองจากที่ไกลๆ เหมิงเหมิงเห็นเขาเป็นคนแก่
ฉินวี่เฟยที่อารมณ์ดี ได้ยินคำนี้ ก็ขมวดคิ้ว โมโห：“คุณรู้ไหมเขาคือใคร？”
เหมิงเหมิงหัวเราะเหอะๆ ยืนหยัดความคิดของตัวเอง：“ฉันรู้สิ เขาไม่ใช่เสี่ยคุณเหรอ？”
“ขอร้องล่ะ ผู้หญิงอย่างคุณ ฉันเห็นมาเยอะแล้ว”
“แต่ น่าเสียดายจริงๆ ดูสิคุณเป็นหญิงสาวที่สวยและยังสาวขนาดนี้ ยังทำตัวไม่ดี ต้องไปอยู่กับชายแก่ๆพวกนั้น คุณรับได้ไงน่ะ？ฉันนับถือคุณจริงๆ”
“ใช่สิ คุณน่าจะเป็นฉินวี่เฟยดาวมหาวิทยาลัยของมหาวิทยาลัยสุ่ยมู่สินะ？ฉันเคยเห็นรูปคุณ ติดอยู่ที่มหาวิทยาลัยพวกเรา คุณว่าถ้าฉันเอาความจริงเรื่องนี้ไปบอกทุกคน ทุกคนจะเชื่อไหม？”เหมิงเหมิงพูดอย่างเย็นชา
ในตอนนี้เหมิงเหมิง เข้าใจตรงหน้าผิดทุกอย่าง
หลี่ฝางไม่กล้าโมโหใส่เหมิงเหมิง ได้แต่กลืนน้ำลายหัวเราะแห้งๆ：“พี่เหมิงเหมิง คุณรู้ไหมว่าที่นั่งอยู่ในศาลากลางทะเลสาบคือใครไหม？”
“ใคร หรือไม่ใช่เสี่ยของยัยจิ้งจอก？”เหมิงเหมิงขมวดคิ้ว พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
“แน่นอนว่าไม่ใช่ อย่างแรก กลัวว่าคุณจะไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของฉินวี่เฟยสินะ เธอคือคุณหนูของตระกูลฉินแห่งเมืองเอก ตระกูลฉินแห่งเมืองเอกคุณน่าจะเคยได้ยินนะ？ถ้าคุณไม่เคยได้ยิน ไปหาคนมาถามก็ได้”
“คุณหนูตระกูลฉิน ต้องขายตัวด้วยเหรอ？”
“เธอคือคุณหนูตระกูลฉิน？”มองฉินวี่เฟย ที่ใบหน้าของเหมิงเหมิง เต็มไปด้วยความตะลึงกับกลัว
“ความจริงอย่างที่สอง ที่นั่งอยู่ศาลาเล็กๆกลางทะเลสาบนั่น คือคุณKing of Comedyเป็นไอดอลของผมกับฉินวี่เฟยเหมือนกัน ผมช่วยตามความสุขของฉินวี่เฟย ให้เจอกับโจวซิงฉือ”หลี่ฝางพูดต่อ
ตอนนี้ สีหน้าเหมิงเหมิงก็ยิ่งตะลึง
เหมิงเหมิงผลักหลี่ฝางออก วิ่งไปที่ศาลาเล็กๆกลางทะเลสาบ มาตรงหน้าไอดอลของหลี่ฝาง ใจของเหมิงเหมิงเต้นเร็วมาก：“ท่าน……ท่านคือKing of Comedyจริงๆเหรอ”
“ผมเอง”อีกฝ่ายพยักหน้านิ่งๆ
มาเจอตัวเอง ไม่ใช่ว่าควรจะเป็นคุณชายตระกูลหลี่เหรอ？
ทำไมกลายเป็นยัยสาวน้อยนี่ได้ อีกฝ่ายขมวดคิ้วหน่อยๆ ใบหน้าปรากฏความสงสัย
“ท่านถ่ายรูปกับฉันได้ไหม ฉันชอบหนังของท่านมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องซอิ๋วกี่นั่น สุดท้ายพระเอกนางเอกก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ……”เหมิงเหมิงเดินเข้าไป พูดอย่างเสียดาย
สีหน้าKing of Comedyกลับราบเรียบมาก
นางเอกในใจเขา ไป‘มีคนอื่นแล้ว’
และก็เป็นรักแรกของเขาตอนที่เขาเป็นนักแสดงตัวประกอบ ผู้หญิงคนนั้นมักจะดูแลเขา และถ่ายหนังกับเขาจนเกิดความรู้สึกสนิทสนมกัน ……
ตอนนี้คนสวยจากไปแล้ว ส่วนเขาก็เหงาจนถึงตอนนี้
หลี่ฝางกับฉินวี่เฟย ผ่านไปสักพักถึงค่อยเดินมา
และในตอนนี้King of Comedyกลับเหนื่อยเล็กน้อย พูดประโยคสุภาพไม่กี่คำกับหลี่ฝางและฉินวี่เฟยเสร็จ ถ่ายรูปเสร็จ ก็ขอตัวลา
เวลานี้ ที่ศาลาเล็กกลางทะเลสาบก็เหลือแค่เหมิงเหมิง หลี่ฝางกับฉินวี่เฟยสามคน
หลี่ฝางมองเหมิงเหมิง พูด：“คุณน่าจะเชื่อพวกเราแล้วสินะ？”
ในตอนนี้เหมิงเหมิงยังหัวเราะเหอะเหอะอย่างเย็นชา：“เหอะเหอะ ได้แค่พิสูจน์ว่าพวกคุณพูดความจริงเท่านั้นแหละ แต่มือพวกคุณจับกันนั่นเป็นเรื่องจริง คุณอย่ามาเล่นลิ้นเรื่องนี้เลย ฉันไม่ตาบอด”
หลี่ฝางได้ยิน ในใจก็แตกสลาย เหมิงเหมิงคือคนหัวรั้น
ใครจะไปรู้จากนั้น เหมิงเหมิงก็มองฉินวี่เฟย พูด：“เห็นแก่ที่เข้าใจคุณผิดไป ฉันไม่เอาเรื่องที่คุณอ่อยหลี่ฝางไปบอกลู่หลุ่ยแล้ว แต่ฉันหวังว่าคุณจะทำตัวดีๆ อย่าให้ฉันเห็นอีกครั้ง ไม่อย่างนั้น ฉันจะไม่เกรงใจคุณ ฉันตบคุณแน่ เข้าใจไหม？”
ฉินวี่เฟยไม่พูด ได้แต่พยักหน้าอย่างโอดโอย
“โอเค ต่อไปพวกคุณสองคนก็อยู่ไกลๆกันหน่อย นี่คือผู้ชายของเพื่อนฉัน”เหมิงเหมิงชี้ไปที่หลี่ฝาง พูดเตือนฉินวี่เฟย
ฉินวี่เฟยก็ยังพยักหน้า
“ไม่ต้องมายืนแล้ว ไอดอลไปแล้ว คุณยังไม่กลับไปอีก？”เหมิงเหมิงมองฉินวี่เฟยอย่างเซ็งๆ：“ทำไม ยังอยากให้หลี่ฝางส่งคุณกลับอีกเหรอ？”
“เราสามคนเดินไปด้วยกันเถอะ เหมิงเหมิง เข้าใจหน่อย ยามคับขัน คุณดูแผลที่ปากฉินวี่เฟยสิ น่าจะรู้ว่าผมไม่ได้หลอกคุณ พวกเราเจอปัญหาจริงๆ”
“ไม่ต้องอธิบายแล้ว พวกผู้ชายอย่างคุณไม่มีอะไรดีเลย โกหกคนอื่น นอกจากหลอกผู้หญิงแล้ว พวกคุณทำอะไรได้อีก？”
“ถึงลู่หลุ่ยเชื่อคุณ แต่ฉันไม่เชื่อคุณหรอก เมื่อคืนคุณสองคนต้องมีอะไรไม่ดีปิดบังกันแน่”เหมิงเหมิงพูดตัดสิน
หลี่ฝางกับฉินวี่เฟยก็ไม่พูดอะไร คำตัดสินของเหมิงเหมิงนี้ หลี่ฝางพูดอะไรก็ไม่มีประโยชน์
มากไปกว่านั้น หลี่ฝางก็มีอะไรจริงๆ
ยิ่งโกหก เปอร์เซ็นต์ถูกเปิดโปงก็ยิ่งมาก
หลี่ฝางกับเหมิงเหมิงส่งฉินวี่เฟยกลับไปที่วิลล่า จากนั้นท้องของเหมิงเหมิง ก็ร้องขึ้นมา
หลี่ฝางกำลังเตรียมไปจัดการฉินจื่อยี่คืนนั้น เหมิงเหมิงกลับเรียกเขาไว้：“หลี่ฝาง ไปกินอะไรกับฉันหน่อยสิ”
“ช่างเถอะ ชายหญิงสองต่อสองไม่สะดวก”หลี่ฝางโบกมือพูด
“ไปซะ ถ้าคุณกล้าออกไป เรื่องที่คุณกับฉินวี่เฟยจับมือกัน ฉันบอกลู่หลุ่ยแน่”เหมิงเหมิงขู่
หลี่ฝางไม่ค่อยพอใจ：“เมื่อกี๊คุณไม่ได้บอกเหรอว่าจะไม่เอาเรื่องนี้บอกลู่หลุ่ย？”
“คุณไม่รู้เหรอผู้หญิงอารมณ์เปลี่ยนแปลงตลอด？”เหมิงเหมิงพูดขำๆ
“โอเคๆๆ คุณอยากกินอะไร ผมเลี้ยงคุณเอง”หลี่ฝางทำอะไรไม่ได้ ได้แต่รับปากไป
ตามเหมิงเหมิงเข้าไปในร้านอาหารยามดึกแห่งหนึ่ง ร้านอาหารนี้เปิดยี่สิบสี่ชั่วโมง
สั่งข้าวผัดสองที่ แล้วก็เครื่องเคียงสองสามอย่าง ทั้งสองกินด้วยกัน
“หลี่ฝาง เมื่อกี๊ที่คุณพูด ฉันจะไปตรวจสอบทีละคำ ถ้ามีอันไหนไม่จริง……”
เหมิงเหมิงยังไม่พูดจบ หลี่ฝางก็ตัดบทเธอ：“คุณหมายความว่าเรื่องที่พวกเราไปโรงพัก？วางใจเถอะ คุณไปถามได้เลย”
“ได้ หวังว่าคุณจะไม่โกหก”
เหมิงเหมิงพยักหน้า จากนั้นก็ถาม：“หลี่ฝาง ลู่หลุ่ยคือเพื่อนรักฉัน ถึงแม้พวกเรารู้จักกันไม่นาน แต่ฉันก็รู้ดี อย่างแรก เธอใสซื่อบริสุทธิ์มาก จิตใจดี อย่างที่สอง เธอรักคุณมาก”
“ฉันไม่หวังว่าคุณจะหลอกเธอ ทำร้ายเธอ ฉันรู้ว่าฉินวี่เฟยเพอร์เฟคมาก หน้าตาก็ดี พื้นหลังครอบครัวก็ดี แล้วเมื่อกี๊เห็นคุณสองคนจับมือกัน เต็มไปด้วยความคลุมเครือ ฉินวี่เฟยน่าจะชอบคุณ คุณก็รู้สึกดีต่อฉินวี่เฟยสินะ？ฉันไม่ได้โง่ มองออก คุณไม่ต้องมาเล่นลิ้นกับฉันที่นี่”
“ฉันแค่อยากบอกคุณ อย่าทำร้ายลู่หลุ่ย”
“ผมไม่ทำร้ายเธอหรอก”หลี่ฝางพยักหน้า ไม่พูดอะไร
มีคำหนึ่งบอกว่าคนนอกจะรู้ดีที่สุด เหมิงเหมิงคือคนนอก ดวงตาของเธอ แน่นอนว่าดูออกชัดเจนกว่าคนอื่น
ความสงสัยของเหมิงเหมิง ก็เป็นเรื่องจริง
หลี่ฝางไม่อยากเล่นลิ้นแล้ว
“งั้นก็ดี ในเมื่อคุณกับลู่หลุ่ยดีกันแล้ว ก็อย่าดึงฉินวี่เฟยมาเกี่ยวข้อง ฉันบอกคุณให้ คุณไม่คู่ควรกับคุณหนูตระกูลฉิน ทำไม？อยากเข้าตระกูลเศรษฐี ไปเป็นลูกเขยเหรอ ดิ้นรนน้อยลงสามสิบปีเหรอ？ฉันบอกคุณให้ นั่นมันปลอมทั้งนั้น ถ้าคุณไปเป็นลูกเขยจริง จะต้องมีความลำบากมาให้คุณ ชายชาตรีสูงเจ็ดเชียะอย่างคุณ รับคำดูถูกมากมายขนาดนั้นไหวเหรอ？”เหมิงเหมิงพูดเองเออเอง
“ผม……”
“ไม่ต้องอธิบาย คุณดีกว่าแฟนเก่าฉัน อย่างน้อยคุณก็ยังง้อลู่หลุ่ยเป็น ยังแคร์ลู่หลุ่ย ยังกลัวว่าลู่หลุ่ยจะเห็นว่าคุณนอกใจ ไม่เหมือนแฟนเก่าฉัน หลังจากอ่อยหูเสี่ยวน่าวไอ้สวะนั่น ทิ้งฉันลงถังขยะเลย พอฉันจับได้ว่าพวกเขาแอบมีอะไรกัน ไอ้ผู้ชายสารเลวกับยัยจิ้งจอกยังทำร้ายฉัน……”
“ได้ยินว่าวันนี้คุณแก้แค้นแทนฉัน？”กลืนข้าวผัดไปคำหนึ่ง เหมิงเหมิงมองหลี่ฝางอย่างขอบคุณ
“อือ เห็นผู้ชายคนนั้นแล้วไม่สะดุดตา เลยจัดเขาไปดอกหนึ่ง”หลี่ฝางพยักหน้า
“ขอบคุณนะ”เหมิงเหมิงเสียงเบา แต่หลี่ฝางกลับรู้สึกถึงความขอบคุณอย่างลึกซึ้ง
“ฉันมองออก คุณเป็นคนดี แต่ผู้ชายไหม มีที่ไหนบ้างไม่เจ้าชู้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งฉินวี่เฟย ที่หน้าตาดี ที่บ้านก็มีเงินมาก ถ้าฉันเป็นผู้ชาย ก็ควบคุมความล่อใจนี้ไม่อยู่เหมือนกัน”
เหมิงเหมิงถอนหายใจ ยื่นมือไปตบไหล่หลี่ฝาง：“ฉันก็เข้าใจคุณ”
หลี่ฝางหัวเราะแห้ง ไม่พูดอะไร
แค่เหมิงเหมิงไม่ไปฟ้องลู่หลุ่ย หินในใจของหลี่ฝางก็หล่นไปที่พื้นแล้ว
“ก็แค่ ฉันไม่ค่อยเข้าใจฉินวี่เฟย คุณบอกว่าเธอเป็นดั่งเจ้าหญิง ทำไมเธอถึงชอบคนจนๆแบบคุณได้ล่ะ？”ผ่านไปสักพัก จู่ๆเหมิงเหมิงก็ถาม
