บทที่356 หลี่ฝางที่บ้าคลั่ง
หลี่ฝางวิ่งเข้าไปในสโมสรเจียงหนานอย่างรวดเร็ว
พอจะเข้าไปในผับ หลี่ฝางกลับถูกคนขายบัตรขวางไว้
“น้องชาย บัตรล่ะ？”ผู้ชายล่ำๆที่ขายบัตรใช้แขนขวางทางหลี่ฝาง
“แม่เอียตาบอดเหรอ？ผมออกมาจากข้างนอก！”หลี่ฝางมองผู้ชายล่ำคนนั้นอย่างเย็นชา ด่ากราดออกไป：“ไสหัวไป ได้ยินไหม？”
“แม่เอ๊ยจริงๆเลย น้องดื่มไปเยอะแค่ไหนเนี่ย ทำไมถึงเจ๋งได้อย่างนี้？ผมบอกคุณให้นะ เข้าไปครั้งหนึ่ง ก็ต้องซื้อบัตรครั้งหนึ่ง นี่คือกฎ รีบไปซื้อบัตรไป ได้ยินไหม？ไม่งั้นอย่าเข้า！”ผู้ชายล่ำไม่อยากทำร้ายหลี่ฝาง ยังไงเขาก็แค่คนทำงาน
“จะเปิดทางให้ไหม？”หลี่ฝางพูดอย่างเย็นชา
“อย่ามาโหดที่นี่กับผมนักเลย คนโหดๆผมเจอมาเยอะแล้ว ยังยืนยันคำเดิม อยากเข้าไป ก็ซื้อบัตรก่อน！”ผู้ชายล่ำๆคนนั้นยังไม่คิดจะถอยให้
ยังไงก็เป็นหน้าที่ของเขา
รูม่านตาหลี่ฝางหด ยื่นมือออกไป คว้าผมของชายล่ำๆคนนั้น เหวี่ยงลง จากนั้นก็ยกเข่าของตัวเอง ใส่ไปที่คางของเขา
การกระทำประเภทนี้ เหมือนกับสายน้ำไหล รวดเร็ว ทำให้ชายหุ่นล่ำไม่ทันตั้งตัวก็เสียหลัก
เตะผู้ชายล่ำล้มลงไปที่พื้น หลี่ฝางก็เข้าไปในผับ ตามหาร่างของลู่หลุ่ยกับชายคนนั้น
“ขอโทษ ขอโทษ”
หลินชิงชิงที่อยู่หลังหลี่ฝาง รีบไปพยุงผู้ชายล่ำๆแล้วพูดว่า：“เขาคือน้องชายฉัน ขอโทษคุณแทนเขาด้วยนะคะ”
“น้องชายคุณเป็นอะไร？น้องชายคุณทำร้ายคนอื่นได้เหรอ？”ผู้ชายล่ำๆตาเบิกโต มองหลินชิงชิงย่างร้ายกาจ
“เงินนี้คุณรับไว้นะคะ เรื่องเป็นแบบนี้ค่ะ น้องชายฉันเพิ่งเห็นแฟนสาวเขา เดินเข้าไปกับผู้ชายอีกคน ……คุณก็เป็นผู้ชาย คุณน่าจะเข้าใจใช่ไหมคะ？”หลินชิงชิงหยิบเงินหนึ่งพันหยวนให้ผู้ชายล่ำๆคนนั้น ตามเช็ดขี้ให้หลี่ฝาง
“บอกตรงๆนะ น้องสาว พี่ก็เป็นคนที่เคยมา น้องสะใภ้คุณไปกับคนอื่นแล้ว เห้อ แต่ผมเตือนพวกคุณหน่อยละกัน ที่สโมสรเจียงหนาน อย่าก่อเรื่องเด็ดขาด……”
“ค่ะ ขอบคุณนะคะพี่”หลินชิงชิงพยักหน้า รีบตามเข้าไป
หลี่ฝางในตอนนี้ หาทีละโต๊ะๆ
หลี่ฝางจำได้ดี ผู้ชายคนนั้นสวมโค้ตตัวเล็ก
หาอยู่นาน ในที่สุดหลี่ฝางก็เจอผู้ชายสวมโค้ตตัวเล็กคนหนึ่ง หลี่ฝางในตอนนี้ เสียสติไปแล้ว กดบ่าของชายคนนี้ แล้วทักไป
วินาทีที่รอผู้ชายคนนั้นหันหน้ามา หมัดของหลี่ฝาง ก็ปล่อยไป
“แม่เอ๊ย คุณเป็นไงเนี่ย ทำไมมาต่อยเพื่อนผม？”
แป๊บเดียว ผู้ชายสี่ห้าคน ก็ล้อมรอบเข้ามาที่หลี่ฝาง
หลี่ฝางคว้าผู้ชายที่สวมเสื้อโค้ตตัวเล็ก ชี้ไปที่จมูกเขาแล้วถาม：“ลู่หลุ่ยล่ะ？”
“ลู่หลุ่ยอะไร？พี่ชาย คุณจำคนผิดแล้ว！”
“น้องชาย อยากตายใช่ไหม？มาถึงก็ทำเพื่อนผม เพื่อนผมมีความแค้นกับคุณเหรอไง！”
“รีบปล่อยเพื่อนผม ไม่งั้นพวกเราจะไม่เกรงใจแล้ว”
มีคนสองสามคนพูดกับหลี่ฝางอย่างเย็นชา
หลี่ฝางมองไปรอบๆ ก็ไม่เจอร่างของลู่หลุ่ย
คว้าผู้ชายที่สวมเสื้อโค้ตตัวเล็กขึ้นมา หลี่ฝางขมวดคิ้ว ผู้ชายคนนี้แค่ร้อยหกสิบ ไม่ได้สูงกว่าลู่หลุ่ย
ผู้ชายเมื่อกี๊ สูงกว่าลู่หลุ่ย
ไม่ใช่เขา จำผิดแล้ว
“จำผิดคนแล้ว โต๊ะของพวกคุณนี้ ผมจ่ายเอง ขอโทษด้วย”หลี่ฝางพูดนิ่งๆ จากนั้นไปอีกโต๊ะ
“แม่เอ๊ย คุณเป็นใครน่ะ？”
“คุณหยุดเลย ไม่บอกแม้กระทั่งชื่อ ก็จะจ่ายบิลให้พวกเรา ทำไม คุณเป็นvipที่นี่เหรอ？”
ช่างกล้ามาก คว้าคอเสื้อของหลี่ฝางและจับเขาขึ้นมา
“ปล่อยผม！”หลี่ฝางพูดอย่างเยือกเย็น
“ทำร้ายน้องชายผม ก็คิดจะไปแบบนี้เลย？ฝันหวานจริงๆเลยนะ กลับมานี่ก่อน！”ผู้ชายคนนี้ดึงตัวหลี่ฝางกลับมา
หลี่ฝางหันหน้าไป จับนิ้งสองนิ้วของชายคนนี้ ถอยหลังไป หยิบขวดเหล้าขึ้นมาจากมือ ตีลงไปที่หัวของชายคนนี้
จากนั้นก็มีเสียงดังปัง คนที่โต๊ะนี้ เงียบลงทันที
เวลานี้เอง หลินชิงชิงกับเฉินฝูเซิงวิ่งเข้ามา
“คุณชายหลี่ คุณเป็นไร？หน้าดุมาก”เฉินฝูเซิงถามไป
“ไม่เกี่ยวกับคุณ”หลี่ฝางพูดอย่างเย็นชา แล้วก็หาลู่หลุ่ยกับผู้ชายที่สวมเสื้อลายพรางต่อ
หลินชิงชิงขมวดคิ้ว ก็เริ่มตามเช็ดขี้ที่หลี่ฝางก่อไว้ให้
“น้องชายทั้งหลายขอโทษนะ น้องชายฉันดื่มมากไปหน่อย บิลของพวกคุณนี้ ฉันจ่ายให้พวกคุณเอง แล้วก็ บัตรนี้มีเงินสามหมื่น ถือเป็นค่ารักษาพยาบาลของพวกคุณ”หลินชิงชิงพูดยิ้มๆ
เฉินฝูเซิงขมวดคิ้ว พูดอย่างไม่พอใจ：“พี่สาว แค่คนไม่เอาไหนกี่คนนี้เอง ต่อยไปแล้วก็ต่อยสิ ทำไมต้องเงินขอโทษพวกเขา ขายหน้าหรือเปล่าเนี่ย”
“คุณอย่าพูด”หลินชิงชิงกลอกตาใส่เฉินฝูเซิง
“สามหมื่นก็จบแล้ว？ดูหัวน้องชายผม เลือดไหลแล้ว แล้วก็ผม ฝันถูกน้องชายคุณต่อยจนหัก”
เฉินฝูเซิงได้ยินก็โมโห หยิบขวดเหล้าครึ่งหนึ่งที่พื้นมา ชี้ไปที่คอของคนที่พูด：“แม่เอ๊ย ตอนเด็กๆไม่รู้จักเรียน พอโตมาถึงได้มาเป็นต้มตุ๋นเหรอไง？”
“สามหมื่นยังบอกน้อย ไว้หน้าพวกคุณแล้วไม่ใช่เหรอไง？”เฉินฝูเซิงออกแรง แทงเข้าที่คอของอีกฝ่าย
เลือดหยดติ๋งๆ ไหลลงจากคอ
รู้สึกที่คอเย็น อีกฝ่ายก็ตกใจหน้าซีดขาวทันที：“พี่ชาย ผมผิดไปแล้ว ผมผิดไปแล้วโอเคไหม？”
“งั้นเรื่องนี้ จะจบแบบนี้ได้ไหม？”เฉินฝูเซิงถามอย่างเย็นชา
“ได้ได้ได้……”
เฉินฝูเซิงจึงวางขวดเหล้า ไปกับหลินชิงชิงที่ตามหลี่ฝางไป
“พี่สาว คุณชายหลี่เกิดอะไรขึ้น เมื่อกี๊สายตาเขา ดูเหมือนจะผิดปกติ ทำไมเหรอ เจอศัตรูที่ฆ่าพ่อเขาเหรอ？”เฉินฝูเซิงถาม
“หุบปากพล่อยๆของคุณไปเลย พ่อของเสี่ยวฝางยังอยู่ดี”
“งั้นเขา……”
“เหมือนจะเห็นแฟนเขามาเที่ยวผับกับชายคนอื่น”หลินชิงชิงลังเลเล็กน้อย แล้วพูด
“ห่าเอ๊ย คุณชายหลี่ถูกสวมเขาเหรอ”เฉินฝูเซิงพูดอย่าตกใจ
“คุณไม่พูดไม่มีใครว่าคุณเป็นใบ้หรอกนะ พูดให้น้อยๆหน่อยได้ไหม！”หลินชิงชิงมองเฉินฝูเซิงอย่างเซ็งๆ
ผับจะว่าใหญ่ก็ไม่ใหญ่ เล็กก็ไม่เล็ก
พยายามหามาสิบนาที หลี่ฝางก็หาที่เวที โซนวีไอพีไปแล้วรอบหนึ่ง
แต่ไม่พบร่างของลู่หลุ่ยกับผู้ชายที่สวมเสื้อลายพรางเลยสักนิด
“เสี่ยวฝาง คุณมองผิดไปหรือเปล่า？”หลินชิงชิงมาตรงหน้าของหลี่ฝาง แล้วถาม
หลี่ฝางส่ายหน้า：“ถ้ามองผิด ผมจะควักลูกตาสองข้างของผมเลย นั่นลู่หลุ่ยไม่ผิดแน่”
หุ่น ผม กางเกง เสื้อแขนทรงค้างคาว ต่างเป็นของลู่หลุ่ย
แม้แต่ท่าทางที่เดิน ก็ยังเหมือนกันเป๊ะ！
ตัวเองจะมองผิดได้ไง？
หลี่ฝางกัดฟัน ในใจรู้สึกบ้าคลั่งไปแล้ว
“หาทีละห้องๆ แม้ว่าผมต้องฉีกสโมสรที่นี่ทิ้ง ก็ต้องหาพวกเขาให้เจอ！”หลี่ฝางกำหมัดขึ้น พูดอย่างเย็นชา
“คุณชายหลี่เผด็จการจริงๆด้วย”เฉินฝูเซิงพูดกำชับ
“คุณหุบปากได้ไหม！”หลินชิงชิงจ้องเฉินฝูเซิง：“ไม่งั้นคุณไปสนุกกับพวกพิธีกรพวกนั้นเถอะนะ อย่ามาก่อกวนที่นี่”
หลินชิงชิงรู้ได้ว่า ที่สโมสรเจียงหนานนี้ แค่มองดู ก็รู้ว่าเจ้านายคนนี้เจ๋งแค่ไหน
สร้างปัญหาที่นี่ ผลที่ตามมาจะต้องรุนแรงแน่
หลี่ฝางในตอนนี้ ไม่สนใจพวกนี้แล้ว เขาวิ่งไปชั้นสอง เริ่มหาทีละห้องๆ
เปิดไปในห้องหนึ่ง คนกลุ่มหนึ่งกำลังร้องเพลง
หลี่ฝางกวาดตามอง แล้วก็ปิดประตู
แล้วก็เปิดอีกห้องหนึ่ง ชายหญิงกลุ่มหนึ่งกำลังสนุกสนาน มีผู้หญิงสองสามคน เสื้อผ้าบนตัวน้อยชิ้น คนพวกนี้เห็นหลี่ฝาง ก็ด่าหลี่ฝาง
เฉินฝูเซิงกำหมัดสองข้างขึ้นมา เดินเข้าไปพูด：“พี่สาว คุณไปหากับคุณชายหลี่ต่อเถอะ ทางนี้ส่งให้ผมจัดการ”
“คุณจะทำอะไร？”จ้องเฉินฝูเซิง ผู้ชายวัยกลางคนคนหนึ่งก็ยืนขึ้น
“ภรรยา วันๆผมต้องฝ่าลมทนแดดเพื่อไปส่งอาหาร เงินที่หาได้ก็ให้คุณหมด คิดไม่ถึงว่า คุณกลับทรยศผม！”
เฉินฝูเซิงคว้าผู้หญิงที่เอผ้าไม่เรียบร้อยคนหนึ่งมา ถามอย่างปวดใจ：“คุณยังมีจิตใจอยู่ไหม？”
“ห่าเอ๊ย นี่ใครเนี่ย ฉันไม่รู้จักคุณ”
“ไม่รู้จัก？เหอะเหอะ！ผมนี่ตาบอดจริงๆเลย ถึงได้รักผู้หญิงที่ใจดำอย่างคุณ！”เฉินฝูเซิงร้องตะโกนอย่างเจ็บปวด กำหมัดขึ้น ต่อยไปที่ชายหนุ่มจนล้มลงพื้น
“พวกนักเลงอย่างคุณ มายุ่งกับภรรยาผม ผมจะเอาพวกคุณให้ตายให้หมด！”
เฉินฝูเซิงคำรามไป ก็ลงมือทุบตีไปด้วย
“น้องชาย อย่าตี อย่าตีเลยได้ไหม？พวกเราไม่รู้ว่าเธอคือภรรยาของคุณ พวกเราผิดไปแล้ว พวกเราจะเอาเงินให้คุณโอเคไหม？”
ไม่นานนัก เฉินฝูเซิงถือเงินก้อนโตจำนวนมากออกมาจากห้อง ด้านหลังเขา ก็คือผู้หญิงที่สวมเสื้อผ้าไม่เรียบร้อย
“อ่ะ ให้คุณ”เฉินฝูเซิงกลับมีความชอบธรรม ทิ้งเงินหลายหมื่นไป ให้ผู้หญิงคนนี้ จากนั้นก็ให้เธอไสหัวไป
หลี่ฝางโจมตีเข้าไปแต่ละห้อง สุดท้ายก็ทำเอาคนของสโมสรเจียงหนานตกใจ
พวกยามวิ่งเข้ามา จะจับหลี่ฝางไป
พอดีเลย หลี่ฝางก็เจอเข้ากับส้าวส้วย
“เจ้านาย เกิดอะไรขึ้น？”ส้าวส้วยเห็นสิ่งผิดปกติทันที
“อย่าเพิ่งถาม จัดการคนด้านหลังให้สิ้นซากที”หลี่ฝางขมวดคิ้ว แล้วพูด
“ครับ”ส้าวส้วยพยักหน้า รีบพุ่งเข้าไป ไม่ถึงครึ่งนาที ก็ทำเอายามกลุ่มนี้สลบ แล้วทิ้งไปในห้องที่ไม่มีคน
“พี่แท้ๆ ฝีมือคุณนี่จริงๆเลยนะ？”
“ห่าเอ๊ย นี่สิปรมาจารย์ ลงมือเหมือนฟ้าผ่า คุณไม่ใช่คน คุณคือเทพ！”มองเห็นฝีมือของส้าวส้วย เฉินฝูเซิงเดินเข้ามาอย่างนับถือ
“เจ้านาย สวีเถิงเฟยคนอื่นๆอยู่ในห้องนี้！”หลี่ฝางเตรียมจะผลักประตูเข้าไป ส้าวส้วยก็ร้อนใจวิ่งเข้ามา
“เจ้านาย คุณมาหาลู่หลุ่ยสินะ？”ส้าวส้วยถอนหายใจ พูด
หลี่ฝางพยักหน้า
“ตามผมมา เมื่อกี๊ผมเจอเขา”ส้าวส้วยเข้าใจทุกอย่าง
