บทที่431 เก็บแรงไว้วิ่งเถอะ
“คุณชายของพวกคุณคือพ่อผมเหรอไง？”
ทนายหลิวตะลึง จากนั้น สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ“ถันอีหมิง ทำไมคุณยังจะต่อว่าอีก！”
ทนายหลิวดูไม่ค่อยอยากจะเชื่อ ยังไงทนายที่ชื่อถันอีหมิงตรงหน้านี้ ก็เป็นทนายระดับท็อปสิบของประเทศ
ในสังคมของทนายความ ชื่อถันอีหมิงนี้ เรียกได้ว่าถึงขั้นน่าหวาดกลัว
ถ้าอีกฝ่ายเป็นถันอีหมิง โดยทั่วไปแล้วสามารถประกาศยอมแพ้ได้
ถันอีหมิงเคยประจันหน้ากับทนายในวงการมาหลายคน แต่ไม่เคยแพ้สักครั้ง
ทนายหลิวเริ่มสงสัยแล้ว ผู้ชายตรงหน้านี้ ใช่ถันอีหมิงที่พูดจาเก่งจริงๆไหม？
“ต่อว่า？ผมไม่ได้ว่านี่ ผมแค่อยากบอกว่า ชื่อของคุณชายพวกเรา ชื่อว่าหนีเตีย”ถันอีหมิงพูดยิ้มๆ
ถันอีหมิงก็ถือว่ายอมหลี่ฝาง ชื่อแปลกๆแบบนี้ก็คิดได้
ช่างฉลาดหลักแหลมเสียจริง
ตอนที่ถันอีหมิงยื่นสัญญาไปตรงหน้าทนายหลิว สีหน้าของทนายหลิว ดูเหยเกทันที“ชื่อนี้……”
นี่มันได้เปรียบเกินไปแล้ว？
“ทนายหลิว คุณดูได้นะ ทรัพย์สินกว่า 95% ก่อนที่นายท่านฉินฉินเฟิงเสีย ตอนนี้ทุกอย่างคืนกลับมาที่คุณชายของพวกเราแล้ว รวมถึงคฤหาสน์ตระกูลฉินอาคารทรัพย์สินของบริษัท แล้วก็หุ้นของบริษัทฉินซื่อ กรุ๊ปเป็นต้น”ถันอีหมิงพูด
“คุณชายของพวกคุณคือใคร？”
จู่ๆก็เกิดเรื่องไม่คาดฝัน สีหน้าของฉินเสี่ยวหู่ หม่นลงทันที
ฉินเสี่ยวหู่เดินเข้าไปใกล้ถันอีหมิง มองเขาด้วยสายตาคมกริบ
ฉินเสี่ยวหู่คิดไม่ถึงเลยว่า ก่อนที่นายท่านฉินนี้เสียไป จะเอาทรัพย์สินของตัวเอง โอนออกไปหมดด้วย
ทำให้ฉินเสี่ยวหู่ยากที่จะยอมรับได้
ตำแหน่งเดิมทีทั้งประธานกรรมการของบริษัทฉินซื่อ กรุ๊ป……หัวหน้าครอบครัวตระกูลฉิน ต้องเป็นของตัวเองหมด แต่ตอนนี้ ……
ถันอีหมิงยิ้มเล็กน้อย“คุณชายของพวกเราคือหนีเตีย！”
“แม่เอ๊ย！”
ฉินเสี่ยวหู่คือคนหยาบคาย มีคนถากถางเขา เขาก็จะปล่อยหมัดสู้กลับ
แต่ใครจะไปรู้ว่า ถันอีหมิงกลับยิ้มให้ หันหัวไป แล้วก็หลบ
“น้องชาย อย่าตื่นเต้นนักสิ ผมเป็นทนายความ แม้แต่ทนายความคุณยังไม่กล้าทำร้าย ทำไม กินข้าวอยู่ข้างนอกไม่เอาแล้ว อยากไปกินข้าวข้างในเหรอ？”
ถันอีหมิงจับแว่นเล็กน้อย จู่ๆสีหน้าก็เย็นชา“ผมแนะนำให้คุณ ใจเย็นหน่อยดีกว่า”
“พี่เสือ อย่าใจร้อน ในโรงพยาบาลมีกล้องวงจรปิดทุกที่ ถ้าคุณทำร้ายเขา ก็น่าจะต้องกินข้าวคุกอยู่หลายปี”ทนายหลิวจับแขนของฉินเสี่ยวหู่ พูดโน้มน้าว
“ห่า ไอ้ห่านี่มีค่าขนาดนี้เชียว？”
“แค่ทำร้ายเขา ก็ต้องกินข้าวคุกหลายปีเลย？เหอะเหอะ เขาเป็นเทวดาหรือไง？”
ฉินเสี่ยวหู่ไม่ค่อยเชื่อ ท่าทางบนใบหน้ายิ่งดูถูกมากขึ้น“ทนายความใช่ไหม？ผมบอกคุณให้นะ เรื่องที่ไม่ควรยุ่ง ก็อย่ายุ่งให้มาก”
“กลับไปบอกคำนี้กับคุณชายพวกคุณด้วย ถ้าเขาไม่ฟัง ……”
ถันอีหมิงตัดบทของฉินเสี่ยวหู่“คุณจะขู่คุณชายของพวกเราใช่ไหม？”
“ใช่สิ ฉินเสี่ยวหู่ เมื่อกี้ตอนเหนือของเมืองเอกมีคลับแห่งหนึ่ง สงสัยว่าทำการค้าประเวณี แล้วยังซ่อนสินค้าต้องห้ามมากมาย เมื่อกี้นี้ ถูกตำรวจยึดไว้แล้ว คนมากกว่าร้อยคนในคลับ ต่างถูกจับกุมหมด”
“ผมได้ยินว่า คลับนั่น ดูเหมือนเป็นชื่อของคุณอยู่”ถันอีหมิงยิ้มนิ่งๆ
ได้ยินคำนี้ สีหน้าของฉินเสี่ยวหู่ ก็เปลี่ยนเป็นซีดขาวทันที
“เหลวไหล！”
ฉินเสี่ยวหู่ตาโตมองถันอีหมิง พูดอย่างร้อนตัวเล็กน้อย“นั่นเป็นคลับของผม ถ้าถูกรวบจับ ผมจะไม่รู้ได้ไง？”
“อีกอย่าง สินค้าต้องห้าม ค้าประเวณีอะไรกัน คลับของผมทำแต่เรื่องสะอาดๆ！”
ฉินเสี่ยวหู่ยื่นนิ้วชี้ ชี้ใส่จมูกของถันอีหมิง“คุณอย่ามาใส่ร้ายผม！”
“ใส่ร้ายหรือไม่ ผมพูดไปก็เท่านั้น ต้องอยู่ที่ตำรวจพูด”
ถันอีหมิงหยิบโทรศัพท์ออกมาจากอ้อมแขนนิ่งๆ เปิดวีแชท“ผมมีเพื่อนเป็นตำรวจสองสามคน นี่คือที่เพื่อนผมส่งมาให้ สาวๆพวกนี้ คุณรู้จักหมดสินะ？”
สีหน้าของฉินเสี่ยวหู่ ทันใดนั้นก็หม่นลงทันที นี่คือสาวๆในคลับของตัวเอง
สาวๆพวกนี้ ต่างทำอาชีพค้าบริการ
“รู้จักแล้วยังไง？”ฉินเสี่ยวหู่ขมวดคิ้ว“พวกเธอคือเพื่อนผม ว่างๆชอบไปที่คลับของผม หรือว่านี่ผิดกฎหมาย？”
“พวกเธอต่างสูบยา คุณคงไม่ใช่ว่าไม่รู้หรอกนะ？”
ถันอีหมิงใช้มือสไลด์ จากนั้นข้างในรูปอีกใบ เป็นวัตถุที่เป็นผงจำนวนมาก
“ของพวกนี้ น่าจะไม่ใช่ผงนมของเด็ก หรือว่าผงซักฟอกหรอกนะ？”
“นี่เจอมาจากคลับของคุณทั้งนั้น”
“ตามกฎหมายแล้ว ของพวกนี้ถ้าเป็นของคุณจริงๆคุณก็จะถูกยิงเป้า ฉินเสี่ยวหู่”
ถันอีหมิงยิ้มเล็กน้อย“แน่นอน จากความฉลาดของคุณแล้ว คุณแค่หาลูกน้องคนหนึ่ง ไปเป็นแพะแทนคุณ”
“จากนั้นก็ให้คนอื่นโดนยิงแทนคุณ”
ถันอีหมิงคิดทางหนีทีไล่แทนฉินเสี่ยวหู่อย่างดี ฉินเสี่ยวหู่ดูมั่นใจก็พูดอย่างไม่พอใจ“พวกนี้ไม่ใช่ของผมเลย”
ถันอีหมิงพยักหน้า จากนั้นก็ใช้นิ้วสไลด์อีกครั้ง
รุปนี้ ทำให้ร่างของฉินเสี่ยวหู่สั่นทันที
นี่คือศพของพวกสาวๆวัยรุ่น
“สาวๆพวกนี้ ดูเหมือนจะเคยคบกับคุณ ฉินเสี่ยวหู่ นี่คือพวกแฟนเก่าคุณสินะ？”
“บรรดาแฟนเก่าของคุณ นี่เยอะจริงๆเลย！”
“ฉินเสี่ยวหู่ คุณทำไม่ดีต่อแฟนสาวใช่ไหม ทำไมผู้หญิงที่คบกับคุณ ตายหมดล่ะ？พวกเธอยังอายุน้อยขนาดนี้ ต่างเป็นช่วงอายุที่สดใส”ถันอีหมิงมองฉินเสี่ยวหู่ด้วยใบหน้าแปลกใจ แล้วถาม
ฉินเสี่ยวหู่กลืนน้ำลาย ตัวสั่นไปทั้งตัวขึ้นมา
หญิงสาวทั้งห้าคนในรูป ต่างตายเพราะเล่นสเกต
ศพของพวกเธอ ถูกคนของตัวเองจัดการเรียบร้อยแล้ว
ถันอีหมิงนี้ มีรูปศพพวกนี้ได้ยังไง
และศพพวกนี้ ต่างเป็นเมื่อหนึ่งปีก่อนทั้งนั้น
หมายความว่า ถันอีหมิงนี้ จับตาดูตัวเอง อย่างน้อยก็เมื่อหนึ่งปีก่อนแล้ว
เสียงของฉินเสี่ยวหู่สั่นเล็กน้อยพร้อมมองถันอีหมิง“คุณ……คุณมีรูปพวกนี้ได้ไง？”
“คุณคิดว่ามีแค่รูปพวกนี้เหรอ？”
“รวมถึงว่าพวกเธอตายอย่างไร เสียงบันทึกที่คุณข่มขู่ครอบครัวพวกเธออย่างไร ผมมีบท”
ถันอีหมิงหัวเราะ พูดว่า“ไม่ใช่แค่ผมมี ทางตำรวจก็มีอีกชุด”
“ฉินเสี่ยวหู่ ถ้ามีแรงทำร้ายผม ผมกลับแนะนำให้คุณออมแรงไว้หนีดีกว่านะ”
ถันอีหมิงมองนาฬิกา“ผมมาก่อนตำรวจห้านาที ดังนั้น เหลืออีกสามวินาที ตำรวจก็จะมาถึงโรงพยาบาลแล้ว”
“แน่นอน ถ้าคุณไม่ได้ทำผิดจริงๆ ก็อย่ากลัว”
“ตำรวจไม่ปรักปรำคนดีแน่ วางใจเถอะ”
ถันอีหมิงพูดยิ้มๆ
หลังจากฉินเสี่ยวหู่ได้ยินคำนี้ ที่ใบหน้าเขา ก็เปลี่ยนเป็นโมโหสุดๆ
เขามองถันอีหมิงด้วยใบหน้าน่ากลัว เส้นเลือดที่ใบหน้าแทบจะระเบิดออกมา“เป็นคุณที่เอารูปพวกนี้ให้ตำรวจ？”
“ใช่ ผมคือพลเมืองดี พวกของน่าสงสัย ก็เจอไปแจ้งตำรวจ ไม่อย่างนั้น ทางตำรวจจะไปค้นคลับของคุณได้ไง？”
“คุณดูสิพูดถึงก็แปลกนะ ลูกน้องพวกนั้นของคุณ ต่างเหมือนกับกินยานอนหลับ ตอนที่จับพวกเขา พวกเขาก็นอนหลับที่พื้น”
ถันอีหมิงหรี่ตาลงขำ“พวกเขาพักผ่อนไวขนาดนี้เชียว？”
“แม่เอ๊ย！”
ฉินเสี่ยวหู่กำหมัดขึ้นมา เล็งไปที่ถันอีหมิง แล้วปล่อยออกไป
แต่ถันอีหมิงกลับลงมือไปก่อนฉินเสี่ยวหู่ ใช้เท้าเตะออกไป เตะไปที่เป้าของฉินเสี่ยวหู่
ฉินเสี่ยวหู่ถูกเตะจนถอยหลังไปหลายก้าว ถ้าไม่ใช่ว่าท่าม้านั่งของเขานั้นมั่นคง เกรงว่าคงล้มลงไปที่พื้นแล้ว
“โอเค ที่มีความสามารถกังฟูเล็กๆน้อยๆอย่างคุณ ก็น่าทึ่งพอที่จะล้มผมได้”ถันอีหมิงหัวเราะดูถูก
ตอนนี้เอง ที่หน้าประตูโรงพยาบาล ก็มีเสียงรถตำรวจเข้ามา
เสียงฝีเท้าดังปังปังปัง เข้ามาอย่างรวดเร็ว
“คุณมันร้ายกาจ！”
ใช้นิ้วชี้ไปที่ถันอีหมิง ฉินเสี่ยวหู่หันแล้ววิ่งทันที
ฉินเสี่ยวหู่ฝันก็ไม่อยากจะเชื่อว่า ตัวเองทำอย่างระวังแบบนี้ กลับถูกคนคว้าจุดอ่อนไว้ได้
อีกอย่าง แม้แต่ผู้หญิงที่ตัวเองทำร้ายตายเมื่อหนึ่งปีก่อน ก็ถูกถันอีหมิงถ่ายไว้เป็นหลักฐาน
ถันอีหมิงนี้ เป็นใครกันแน่？
ทำไมเขาต้องจับตาดูตัวเอง？
แล้วยังจับตาดูถึงหนึ่งปีกว่าเต็มๆ！
ฉินเสี่ยวหู่คิดไม่ออก เขาเพิ่งวิ่งออกมาจากโรงพยาบาล รถคันหนึ่ง ก็มาจอดตรงหน้า
เปิดประตูรถออก มู่หรงฉางเฟิงก็พูดอย่างเย็นชา“ขึ้นรถ”
มองมู่หรงฉางเฟิงไปแวบหนึ่ง ฉินเสี่ยวหู่ไม่มีความลังเลใดๆ กระโดดเข้าไปทันที
“แม่เอ๊ย ถันอีหมิงนั่น คือใครกันแน่ ทำไมในมือเขาถึงมีหลักฐานที่ผมทำผิดมากมายขนาดนี้？”พอขึ้นรถ ฉินเสี่ยวหู่ก็ด่าด้วยความโกรธ
