บทที่442 ฉินวี่เฟยมึน
“ปู่คุณตายแล้ว ตระกูลฉินจะต้องมีคนยืนอยู่เป็นผู้นำเสมอ”
หลี่ฝางจับไหล่ของฉินวี่เฟย พูดว่า“ตอนนี้ทั้งเมืองเอกมีตั้งกี่คนที่คอยจับตาดูตระกูลฉินน่ะ พวกเขารอดูตระกูลฉินพังทลาย คุณจะทำให้คนพวกนี้สมหวังไม่ได้นะ”
“ฉัน……”ฉินวี่เฟยรู้สึกถึงความกดดันขนาดใหญ่
“ถึงแม้ตั้งแต่เด็กฉันจะเติบโตในครอบครัวที่ทำธุรกิจ และก็เข้าใจในการทำธุรกิจอย่างดี แต่ให้ฉันเป็นประธานกรรมการของบริษัทฉินซื่อ กรุ๊ปในทันที นี่มันจะ……”
“ก็ถือว่าเล่นๆ”หลี่ฝางพูดอย่างไม่แคร์นัก
“ด้านเงินทุนคุณไม่ต้องกังวล นายท่านฉินเสียแล้ว ต้องส่งผลกระทบต่อตลาดหุ้นของบริษัทฉินซื่อ กรุ๊ปแน่นอน แต่ไม่เป็นไร ผมจะช่วยสนับสนุนคุณอย่างเต็มที่ คุณอยากทำอะไร ก็เอามือของคุณไปลงมือทำให้ดี”
หลี่ฝางหัวเราะ พูดว่า“พ่อผมก็ทำกับผมแบบนี้ ผมบอกว่าจะทำแพลตฟอร์มถ่ายทอดสด เขาก็ใช้เงินไปอย่างน้อยห้าร้อยล้านเพื่อซื้อแพลตฟอร์มถู่โต้ว”
“พวกเรายังหนุ่มยังสาว หกล้มตีลังกาสักหน่อยก็ไม่เป็นไร”
“เดิมทีผมอยากเอาทรัพย์สินพวกนี้โอนไปให้ฉินเพ่ยพ่อของคุณ แต่พอคิดๆดู ให้คุณดีกว่า”
“ยังไง นี่ก็คือความตั้งใจของพ่อคุณ”หลี่ฝางพูดขำๆ
ตอนนั้นที่นายท่านฉินเอาตำแหน่งหัวหน้าตระกูลฉินให้ฉินวี่เฟย จุดประสงค์ก็เพื่อป้องกันการแก้แค้นต่อของตระกูลหลี่
ก่อนตายนายท่านฉินมองออกว่า ในใจของหลี่ฝาง แคร์ฉินวี่เฟยมาก
ดังนั้นฉินวี่เฟยเป็นหัวหน้าครอบครัว หลี่ฝางจะต้องปกป้องตระกูลฉินแน่นอน
แบบนี้ ตระกูลฉินก็จะรักษาไว้อยู่
“หลี่ฝาง คุณรู้ไหมว่าสัญญาฉบับนี้ มีมูลค่าเท่าไหร่？”ฉินวี่เฟยถาม
หลี่ฝางส่ายหน้า“รู้ มูลค่าตลาดของตระกูลฉินน่าจะอยู่ที่ประมาณหมื่นล้าน ที่จริงแล้ว ถึงมูลค่าไม่ถึงหมื่นล้าน ก็ต้องถึงสักหกถึงเจ็ดพันล้าน สัญญาหุ้นที่เกือบ 40% ก็คือสองสามพันล้าน”
“ทั้งที่รู้ว่าสัญญานี้มีมูลค่าถึงสองสามพันล้าน คุณก็เอาคืนฉัน？”ฉินวี่เฟยตะลึงเล็กน้อย
สองสามพันล้านหยวน เท่ากับอะไรเหรอ？
เครื่องบินลำหนึ่งก็แค่ร้อยเจ็ดสิบล้าน！
แล้วนี่ซื้อเครื่องบินได้กี่ลำ
เวลานี้ ฉินวี่เฟยประทับใจหน่อยๆ เธอยังคิดว่าหลี่ฝางจะไม่รู้มูลค่าของสัญญาฉบับนี้ซะอีก
ยังไงสองสามพันล้าน ก็เอาไปสนุกกับพวกดารานางแบบได้ตั้งกี่คน？
เอาให้ตัวเองโดยไม่ว่าอะไร แล้วยังสนับสนุนเงินทุนที่ตามมาให้ตัวเองอีก
นายท่านฉินตาย พันธมิตรดั้งเดิมทั้งหลายของตระกูลฉิน กำลังอยู่ในสถานะจับตาดู
เงินกู้ที่เดิมทีทางธนาคารรับปากไว้นั้น จู่ๆก็เปลี่ยนใจกะทันหัน
อย่างที่ว่าไว้ว่าหมดอำนาจก็ไม่มีคนสนใจ ตอนนี้ ตระกูลฉินกำลังเผชิญหน้ากับสถานการณ์เช่นนี้
คอนเนคชั่นส่วนมาก ต่างเป็นของนายท่านฉิน
ฉินเพ่ยก็แค่รุ่นน้องเท่านั้น เขาไม่มีปฏิสัมพันธ์มากนักกับพวกคนใหญ่โต แม้กระทั่งสี่ตระกูลใหญ่ ก็เป็นนายท่านฉินที่คบค้าสมาคม
ฉินเพ่ยก็รู้จักแค่มู่หรงฉางเฟิงเท่านั้น
หลี่ฝางพยักหน้า“นั่นเดิมทีเป็นของพวกคุณอยู่แล้ว”
“คนตายไปหนี้ก็หายกัน ปู่คุณติดหนี้พวกเราตระกูลหลี่ จากการตายของเขา ก็ได้รับการชดเชยแล้ว”
หลี่ฝางมองฉินวี่เฟยแล้วพูด“ผมรู้ว่าคุณยังปล่อยวความเคียดแค้นไม่ได้ในทันที แต่คุณลองคิดดูดีๆละกัน”
“ทำไมสุดท้ายปู่คุณถึงเลือกกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ให้คนขับรถอัดคลิปไว้อีก ……”
หลี่ฝางอยากโน้มน้าวให้ฉินวี่เฟยยอมแพ้กับการแก้แค้น แต่เขายังไม่ทันพูดจบ ดวงตาทั้งคู่ที่เย็นชาของฉินวี่เฟยก็เงยขึ้น“คุณจะบอกว่าการตายของคุณปู่นั้นสมควรใช่ไหม？”
หลี่ฝางส่ายหน้า“ผมไม่ได้หมายความเช่นนั้น”
“งั้นคุณหมายความว่าไง？คุณพูดให้มันชัดเจนหน่อย”
ทันใดนั้นสีหน้าของฉินวี่เฟยก็หม่นลง“ก่อนหน้านี้ปู่ฉันทำอะไรผิดฉันไม่รู้หรอก แต่ถ้าเขาทำผิด พวกคุณก็สามารถเอาหลักฐานกระทำผิดของคุณปู่ฉันไปส่งให้ตำรวจได้นี่ แบบนั้น พวกเราตระกูลฉินก็จะยอมรับ”
“แต่ปู่ของฉันเป็นพลเมืองดีที่ปฏิบัติตามกฎหมายมาโดยตลอด ไม่เคยทำเรื่องที่ผิดกฎหมาย”
“ถึงแม้เขาจะโลภเห็นผลประโยชน์ บางครั้งก็ทำเรื่องผิดศีลธรรมไปบ้าง แต่ไม่เคยเหยียบย่ำกฎหมาย”
“ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมพวกคุณถึงทำร้ายปู่ของฉัน！”
ฉินวี่เฟยขมวดคิ้ว พูดอย่างเย็นชา“ฉันอยากรู้มาก พวกคุณเป็นใครกันแน่？เอากฎหมายอะไร มาลงโทษปู่ของฉัน！”
เวลานี้ หลิงหลงก็พันแผลให้ฉินหมิงจนเสร็จ
คำพูดเมื่อกี๊ของฉินวี่เฟย หลิงหลงได้ยินเข้าไปในหูหมดแล้ว
เธอเดินเข้ามา มองฉินวี่เฟยอย่างเย็นชา“คุณอยากรู้จริงๆเหรอว่าปู่ของคุณทำบาปอะไรไว้？”
“คุณคิดว่าปู่ของคุณคือคนดีเหรอ？”
หลิงหลงหัวเราะเหอะเหอะอย่างเย็นชา“โอเค คุณมากับฉัน ฉันจะให้คุณดูว่าปู่คุณทำบาปอะไรไว้！”
หลิงหลงพูดจบ ก็เข้าไปในห้องเล็กๆ
ฉินวี่เฟยมองแผ่นหลังของหลิงหลงออกไป ลังเลอยู่เล็กน้อย สุดท้ายก็ก้าวเข้าไป
หลี่ฝางคิด และก็ตามเข้าไป
ยังไงหลิงหลงผู้หญิงคนนี้ ความโหดในตัวก็เยอะมาก
และอารมณ์ก็ไม่มั่นคงสุดๆ หลี่ฝางกลัวฉินวี่เฟยจะเกิดเรื่อง จึงตามเข้าไป
หลิงหลงคิดไม่ถึงว่าหลี่ฝางจะเข้ามา สีหน้าเธอตะลึงเล็กน้อย จากนั้นก็พูดอย่างไม่แคร์“ช่างเถอะ ยังไงซะร่างของฉันก็ถูกคนจำนวนไม่น้อยเห็นหมดแล้ว”
พูดจบ หลิงหลงก็เริ่มถอดเสื้อผ้า หลี่ฝางหลับตาแน่น เดินออกไป
และฉินหมิงในตอนนี้ก็มาตรงหน้าห้อง ตอนที่เขาจะเข้ามา ก็ชนเข้ากับหลี่ฝางพอดี
“คุณอย่าเข้าไป”หลี่ฝางขวางฉินหมิงไว้
“ไม่ได้ คุณหนูจะเกิดเรื่องไม่ได้”ฉินหมิงพูดยืนหยัด จะบุกเข้าไป
“คุณคิดว่าถ้าพี่หลิงหลงฆ่าฉินวี่เฟย คุณจะห้ามอยู่เหรอ？”หลี่ฝางมองฉินหมิงอย่างเหยียดหยามเล็กน้อย
“พอเถอะ คุณเข้าไปก็ไม่มีประโยชน์ รออยู่ข้างนอกดีกว่า”
หลี่ฝางก็ไม่รู้ว่าหลิงหลงจะทำอะไรกันแน่ แต่ตอนที่เขากลับตา เหมือนจะมองเห็นบางอย่าง
ด้านหลังของหลิงหลง ต่างเต็มไปด้วยรอยแผล ไม่มีความเป็นผู้หญิงเลย
หลี่ฝางคิด แล้วก็รู้สึกเวทนา
ฉินหมิงยังกังวลหน่อยๆ แต่ไม่ได้บุกเข้าไป ในมือของเขา ถือจดหมายเลือดที่เสี่ยวชิงให้เขาไว้
มองจดหมายเลือดฉบับนั้น ขอบตาของฉินหมิง ก็มีน้ำตาไหล
หลี่ฝางตบไหล่ของฉินหมิง พูดว่า“ลืมได้ก็ลืมเถอะ ยังไงเธอก็ไม่อยู่แล้ว”
ฉินหมิงไม่พูด ได้แต่น้ำตาไหล
จดหมายเลือดนั้น เขียนไว้บนผ้าขาว
หลี่ฝางเดาออกว่า จดหมายเลือดนี้ จะต้องเป็นเสี่ยวชิงเขียนตอนที่ตกอยู่ในอันตรายแน่
หลี่ฝางไม่ได้มองเนื้อหา คิดว่าแบบนั้นไม่ให้เกียรติผู้ตาย แต่หลี่ฝางมองเห็นฉินหมิงที่เป็นคุณชายร้องไห้จนสภาพเป็นแบบนี้ ก็ไม่แน่ว่าอาจจะเขียนอะไรที่ทำให้คนรู้สึกซาบซึ้งแน่
สุดท้ายฉินหมิงก็ได้แต่ใช้น้ำตามาล้างหน้า
“น้องชาย มีบุหรี่ไหม？”ทันใดนั้น ฉินหมิงก็ใช้มือเช็ดหน้า หันหน้าไปถามหลี่ฝาง
“มี”
หลี่ฝางรีบยื่นให้หนึ่งมวน แล้วก็ช่วยจุด“ดีขึ้นยัง？”
ฉินหมิงส่ายหน้า“ผมรอเสี่ยวชิงมาสามปี คิดไม่ถึงว่า กลับรอการตายของเธอ”
“ก่อนที่เธอจะตายไปคิดว่าผมเห็นเธอเป็นแค่น้องสาว ที่จริง ผมอยากแต่งกับเธอมาตลอด”ฉินหมิงร้องไห้ไปพูดไป
หลี่ฝางถอนหายใจ ไม่พูดอะไร
หลี่ฝางแค่คิดว่าพระเจ้าไม่ยุติธรรมเลย มองออกว่า ฉินหมิงคือคนดี ทำไมโชคชะตาของคนดีถึงล้มลุกคลุกคลานขนาดนี้
“คุณชอบคุณหนู ใช่ไหม？”สักพักหนึ่ง ทันใดนั้นฉินหมิงก็ถาม
หลี่ฝางพยักหน้า“ก็ใช่แหละ แต่ว่าในใจของผมยังมีผู้หญิงคนหนึ่ง”
ฉินหมิงได้ยินคำนี้ ก็ตะลึง เหมือนว่าตกใจหน่อยๆ
ยังไงผู้หญิงสวยอย่างไม่มีใครเทียบได้เหมือนฉินวี่เฟยนี้ มีได้ก็ไม่เลวแล้ว หลี่ฝาง กลับคิดถึงสาวคนอื่นๆ？
ฉินหมิงส่ายหน้า“คุณหนูคือผู้หญิงที่ไม่เลว ถ้าเธอให้อภัยคุณได้ ผมหวังว่าคุณจะรักษาเธอไว้ดีๆ”
หลี่ฝางพยักหน้า“อีกอย่าง เรื่องความรักนี้ ใครก็พูดไม่ได้ถูกนักหรอก”
“ผู้หญิงคนนั้นที่คุณชอบ ดีกว่าคุณหนู？”ฉินหมิงถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“เหอะเหอะ ผมไม่รู้จะตอบอย่างไร แต่ผมรู้จักอีกคนนานกว่า ดังนั้นเธอจึงอยู่ในใจผม โดยสำคัญมากกว่าเล็กน้อย”หลี่ฝางพูด
ฉินหมิงส่ายหน้า“คุณเอาสัญญาหลายพันล้านให้คุณหนูได้ แล้วยังยอมเอามีดแทงไปที่หน้าอกตัวเองอีก ผมว่า คุณรักคุณหนูลึกซึ้งมากพอแล้วนะ”
“แล้วคุณดันบอกว่าคุณรักผู้หญิงอีกคนรักเป็นอย่างมากด้วย หรือว่าคุณสามารถตายเพื่อผู้หญิงคนนั้นได้？”ฉินหมิงถามอย่างแปลกใจ
หลี่ฝางพยักหน้า“ก็ใช่แหละ”
หลี่ฝางกับฉินหมิงกำลังคุยกันอยู่นั้น ประตูข้างในห้องก็เปิดออก ฉินวี่เฟยออกมาจากในห้อง สีหน้าเธอตะลึง ในดวงตาไม่มีร่องรอยใดๆ ดูเหมือนจะมึนไปหมด
“คุณหนู คุณไม่เป็นไรใช่ไหม？”ฉินหมิงเดินเข้าไปถาม
